Geri Dön

Prediyabetli yetişkin kadınlarda diyet inflamatuar indeksi ile serum asprosin ve omentin düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

The evaluation of the relationship between dietary inflammatoryindex and serum asprosin and omentin levels in adult women withprediabetes

  1. Tez No: 960592
  2. Yazar: GİZEM TABAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYLİN AYAZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Diyetetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 187

Özet

Prediyabet, bozulmuş glukoz düzeyleri ile diyabete dönüşme riskinin arttığı sağlıklı diyetle önlenebilen bir durumdur. Bu çalışmanın amacı, doktor tarafından tanı konulan prediyabetli yetişkin kadınlarda Diyet İnflamatuar İndeksi (Dİİ) ile Glisemik İndeks (Gİ), serum TNF-α (tümör nekroz faktörü alfa), IL-6 (interlökin 6), serum asprosin ve omentin adipokinleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir. Çalışmaya güç analizi sonucuna göre beden kütle indeksi (BKİ) 25-35 kg/m² arasında değişen, 19-50 yaş aralığında 30 prediyabetli kadın vaka grubuna ve vaka grubuyla benzer yaş ve BKİ değerlerine sahip 30 sağlıklı kadın kontrol grubuna olmak üzere 60 birey dahil edilmiştir. Dİİ ve Gİ hesaplamalarında kullanılan diyet verileri sırasıyla besin tüketim sıklığı anketlerinden ve besin tüketim kayıtlarından elde edilmiştir. Serum asprosin, omentin, IL-6 ve TNF-α düzeyleri Enzim Bağlantılı İmmünosorbent Testi (ELISA) yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Dİİ skorları, glukoz metabolizması belirteçleri, inflamasyon belirteçleri, belirtilen adipokinler ve glisemik indeks arasındaki ilişkileri değerlendirmek için korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Vaka grubunda Dİİ skorları, Gİ değerleri, serum asprosin, IL-6, TNF-α ve CRP düzeylerinin anlamlı derecede yüksek olduğu bulunmuştur (p0,05). Vaka grubunda Dİİ ile insülin, insülin direnci (HOMA-IR) ve Gİ arasında anlamlı pozitif ilişki bulunurken (p0,05). Ancak vaka grubunda serum asprosin düzeylerinde bir birimlik artış, Dİİ skorunda 0,421 birimlik artışla ilişkilendirilmiştir (p = 0,021, β = 0,421, %95 GA [0,008, 0,088]); kontrol grubunda ise CRP değerlerinde bir birimlik artış, Dİİ skorunda 0,472 birimlik artışla ilişkilendirilmiştir (p = 0,009, β = 0,472, %95 GA [0,343, 2,141]). Prediyabeti olan kadınlarda serum asprosin düzeylerindeki artış ile daha yüksek DII skorları arasındaki gözlenen ilişki, prediyabet için potansiyel biyobelirteçler hakkında ön kanıt sağlayabilir; ancak çalışmanın kesitsel tasarımı nedeniyle, tanısal veya tedavi edici faydalarını araştırmak için daha ileri prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır. Prediyabetli bireylerin mevcut diyetlerinin, diyet inflamatuar indeksi değerlerinin ve bu bireylere uygulanacak diyet müdahalelerinin, serum asprosin ve omentin adipokinleriyle ilişkisini klinik olarak araştıracak ve bu durumun temelinde bulunan biyolojik mekanizmaları net bir şekilde açığa çıkaracak geniş örneklemli klinik çalışmalar tasarlanmasının strateji geliştirilmesine olanak sağlayacağı ve mevcut alandaki literatür açığına katkı sunacağı düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

Prediabetes is a condition characterized by impaired glucose levels, which increases the risk of developing diabetes and can be prevented with a healthy diet. The aim of this study is to evaluate the relationship between the Dietary Inflammatory Index (DII) and Glycaemic Index (GI), serum TNF-α (tumour necrosis factor alpha), IL-6 (interleukin 6), serum asprosin and omentin adipokines in adult women with prediabetes diagnosed by a doctor. According to the power analysis results of the study, 60 individuals were included in the study, consisting of a case group of 30 women aged 19-50 with prediabetes and a body mass index (BMI) ranging from 25 to 35 kg/m², and a control group of 30 healthy women with similar age and BMI values to the case group.Dietary data for calculating DII and GI were obtained from food frequency questionnaires and food consumption records, respectively. Serum levels of asprosin, omentin, IL-6, and TNF-α were analyzed using the Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay (ELISA) method. Correlation and regression analyses were performed to evaluate the relationships between DII scores, glucose metabolism markers, inflammatory markers, the specified adipokines, and the glycemic index. In the case group, DII scores, GI values, serum asprosin, IL-6, TNF-α, and CRP levels were found to be significantly higher (p0,05). In the case group, a significant positive correlation was found between DII and insulin, insulin resistance (HOMA-IR) and GI (p0,05). However, an increase of one unit in serum asprosin levels in the case group was associated with an increase of 0.421 units in the DII score (p = 0.021, β = 0.421, 95% CI [0.008, 0.088]), while an increase of one unit in CRP values in the control group was associated with a 0.472 unit increase in the DII score (p = 0.009, β = 0.472, 95% CI [0.343, 2.141]). The observed association between increased serum asprosine levels and higher DII scores in women with prediabetes may provide preliminary evidence on potential biomarkers for prediabetes, but due to the cross-sectional design of the study, further prospective studies are required to investigate their diagnostic or therapeutic utility. The current diets of individuals with prediabetes, their dietary inflammatory index values, and the relationship between dietary interventions applied to these individuals and serum asprosin and omentin adipokines will be clinically investigated, and it is thought that designing large-sample clinical studies that will clearly reveal the biological mechanisms underlying this condition will enable the development of strategies and contribute to the current literature gap in this field.

Benzer Tezler

  1. Demir eksikliği anemisi olan kadınlarda HBA1C düzeylerinin makine öğrenmesi tabanlı belirlenmesi

    Machine learning-based determination of HBA1C levels in women with iron deficiency anemia

    KADRA MOHAMED ABDILLAHI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    BiyokimyaKocaeli Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATMA CEYLA ERALDEMİR

    DR. ÖĞR. ÜYESİ İRFAN KÖSESOY

  2. Prediyabetli bireylerde diyet protein kalitesinin serum ghrelin, insülin ve glukoz düzeylerine etkisi

    Effect of dietary protein quality on serum ghrelin, insulin and glucose levels in individuals with prediabetes

    NURGÜL ARSLAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Beslenme ve DiyetetikAnkara Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FUNDA PINAR ÇAKIROĞLU

  3. Prediyabetik bireylerin metabolik fenotiplemesi: Beta hücre fonksiyonu ve insülin direnci predominansına dayalı bir analiz

    Metabolic phenotyping of prediabetic individuals: An analysis based on beta-cell function and insulin resistance predominance

    GIUNEL MAMEDOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    İç Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KANAT

    DR. CÜNDULLAH TORUN

  4. Tip 2 diyabetli, prediyabetik ve sağlıklı bireylerde kardiyorespiratuar uygunluk parametrelerinin karşılaştırılması

    A comparison of cardiorespiratory fitness parameters TYPE 2 diabetic, prediabetic and healty individuals

    BEYZA NUR KARADÜZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA ARIKAN

  5. Kolanjit geçiren hastalarda prediyabet durumu ile hastalık ciddiyeti arasındaki ilişki

    The relationship between prediabetes and disease severity in patients with cholangitis

    YEKTA BURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İHSAN ATEŞ