Examination of the links between communication and environment in urban areas and their change in the digital age
Kentsel alanlarda iletişim ve çevre arasındaki bağlantıların ve dijital çağdaki değişimlerinin incelenmesi
- Tez No: 637724
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MELTEM ERDEM KAYA
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Peyzaj Mimarlığı, Landscape Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Peyzaj Mimarlığı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 121
Özet
People's relationship with their surrounding consist of different links between various elements that inhabits in these environments, and communication is one of the most important action that creates harmony between them. From small communities to crowded urban living, in every scale communication plays an important role. Yet complex organized living systems such as urban environments, increase the amount of communication patterns that people encounter everyday which directly affects human environment interaction. The improvements in technology, has transformed the communication patterns with in the urban content. Even though this transformation is constant, the rapid change in technology especially with mobile device, has accelerated it and allowed new digital realities co-habit with the physical reality. Also digital realities which overcome the restrictions of distance and expand the borders of time and place, re-shape the web of relations that focuses on human and environment relations. Human environment interaction examines relationship patterns of people with their environment. Environment is a dense term that includes other living things, relations, behaviour and culture as cumulation of these relations and behaviours. Furthermore, it defines and transforms the conceptualization of space. The necessity of human environment interaction is directly in relation with the basic needs of human and one of the most important method to achieve this interaction is communication. Communication is an subtle act that can occur in different forms and can be perceived by different senses. The change in communication due to the technological improvements have affected cities and people's connection with them. Change of communication can be summarized as the process from physical face to face communication to almost real technological communication. From printing to digitalization, the changes in communication technologies, have directly affected communication therefore social life and social situations. Recent communication practices such as mobile digital communication, focuses on digital communication that overcomes the restrictions of time and space. It forms layered places which consists of superposed perceptions of different spaces: physical and digital. While layered places cause ruptures and transformation on existing connections, it also allows for new connections to occur. The aim of this thesis is to examine the change in the connection between people, environment and communication especially due to the rapid improvements in communication technologies and show how new layers that technology has formed, has incorporated into existing connections or change them.
Özet (Çeviri)
İnsanın çevresi ile olan ilişkisi, bu çevrede var olan türlü elemanların arasındaki bağlantılarla oluşur. Bu bağlantıların arasındaki uyumu, akışı ve sürekliliği ise iletişim sağlar. Toplumların yaşam biçimleri, davranışları ve ihtiyaçları doğrultusunda şekillenen çevre, günümüzde nüfusun büyük çoğunluğunu barındıran ve karmaşık yapılar olan şehirlere dönüşmüşlerdir. Bu dönüşüm ise beraberinde yeni iletişim biçimlerini getirmiş ve insan çevre etkileşiminin bilinen bağlantılarına yeni katmanlar eklemiştir. Şehirlerdeki kamusal mekanların ve bu mekanların işlevlerindeki değişim, toplumsal ve mekansal iletişim pratiklerini hem etkilemiş, hem de bu pratiklerden etkilenmiştir. Günümüzdeki iletişim pratiği ise zaman ve mekan kısıtlamalarının üstesinden gelen, ve kişilere katmanlaşan yeni mekan algıları sunan dijital iletişime odaklanır. Katmanlaşan mekanlar bu noktada mekan deneyiminin bilinen mevcut bağlantılarında kopmalara ve değişimlere sebep olurken, yeni bağlantıları oluşmasına da olanak sağlar. İnsan çevre etkileşimi, bireyin etrafıyla olan ilişki biçimlerini inceler. Bu doğrultuda çevre sadece fiziksel bir mekan olarak değil, aynı zamanda diğer canlıları, geliştirdikleri davranışları, oluşturdukları kültürleri, yani tüm yaşam pratiklerini kapsayan bir hacim olarak düşünülebilir. Bu hacim sadece mevcut durumları değil, bu durumların dönüşümlerini de kapsar. İletişim ise tüm bu oluşumların, durumların ve dönüşümlerin merkezindeki uygulama olarak kabul edilebilir. İnsan aktivitesinin yer aldığı alanlar tanımlayan mekan, yer, çevre ve konum gibi bir çok terim vardır. Bu terimler birbirinin yerine kullanılsalar da, birbirlerinden farklılaşmalarına sebep olan, insan çevre etkileşiminin ilişkiler ağını oluşturan ve çoğaltan değerleri barındıran biricik özellikleri vardır. Bu değerler mekanın hallerini oluşturur. Fiziksel oluş olarak mekan, insanın içinde bulunduğu materyal durumu tanımlarken, Soyut bir oluş olarak mekan, mekanın, kişinin anlamlandırması ile aldığı hali tanımlar. Bunun geçiş safhası ise akışkan bir oluş olarak mekandır. Bu ayrışmaya benzer tanımlamalar ise Lefebvre, Cassier ve Lynch tarafından literatüre kazandırılmıştır. İletişim mekanın halleri ve bu haller arasındaki geçişleri anlamak için önemli bir eylemdir ve tıpki insan çevre etkileşimi gibi temel bir ihtiyaçtır. İletişim çeşitli duyuları kapsar, farklı form ve modeller üzerinden gerçekleşir. Çevre ile kurulan iletişim, insan ve yaşayışı kapsayan alanların dönüşümünü sağlar. Teknolojik gelişmelerin iletişim biçimlerinde yarattığı çeşitlilik ise bu dönüşümlere yeni boyutlar eklemiştir. Teknolojinin son dönemdeki hızlı gelişimi, ve dijital sosyal yaşantının mobil cihazlar ile fiziksel katmana eklenmesi ile, kentlerdeki iletişim modelleri hızlı bir dönüşüme girmiştir. Bunun sonucunda da insan ve çevre etkileşimi, yeniden sorgulanması gereken bir konuya dönüşmüştür. İletişim modelleri bilgi veya mesajın aktarılma ve işlenme biçimleri olarak tanımlanabilir. Bu modeller, kentteki deneyimlenen iletişim modlarının anlamlandırılmasında önemli bir rol oynar. Kentteki iletişim modları kişiler arasındaki iletişim, kişi ve mekan arasındaki iletişim ve kişi, mekan ve kişi arasındaki iletişim olarak üç kategoride incelenebilir. Bu iletişim modları, kentin iletişimdeki rolleri üzerinden de okunabilir. Bahsi geçen roller kentin ortam, bağlam ve mesaj olmasıdır. Kentteki iletişim modlarından kişiler arasındaki iletişim, bireylerin ortam ile asgari düzeyde ilişkilenerek başka kişiler ile kurdukları iletişimdir. Bu iletişim modunda kent bir ortam olarak tanımlanır ve mekan yere dönüşemez. Kişi ve mekan arasındaki iletişim modu, şehri mesaj olarak kabul eder. Kişilerin rahatlıkla iletişim kurabildiği kent yüzeylerinin temel okumaları ve farklı iletişim yüzeyleri bu başlık altında incelenir. Kent donatılarını ve elemanlarını kentleri oluşturan değerler olarak kabul edersek, bilgi ve mesaj ile özdeşleşmiş bu değerler, kentin mesaj olarak algılanmasına sebep olur. Kişi, mekan ve kişi arasındaki iletişim modu ise kent ve tüm alt parçalarının, toplumların ve kültürlerin etkisinde, üstlendiği diğer anlamları tarifler. Bu sebeple iletişim simgelerin okunması olarak düşünülebilir. Bu iletişim modunun en dikkate değer özelliklerinden biri, deneyimlerin, kültürlerin ve toplumlarının etkilerinden bağımsız düşünülemez oluşudur. Kişi tarafından kent ve kentin alt parçalarına aktarılan bu simgeler, farklı zamanlarda farklı kişiler tarafından okunur. Bu sebeple bir bağlama dönüşen kent, iletişimleri kapsayan bir hal alır. İletişim ile bu kadar bağlı olan kentlerdeki mekansal tasarım da, kentlerdeki farklı akışları etkilemektedir. Kent kullanıcılarının dahil olduğu aktiviteler bu yaklaşımla incelendiğinde görülmektedir ki, iletişimin güçlendirilmesi bu aktivitelerin bir çoğunun iyileşmesine sebep olur. Benzer şekilde iletişime ortam sağlayan tasarımlar ve ortamlar kullanıcılar tarafından tercih edilir. İletişim ve kentin süregelen birlikteliği tarih boyunca değişime uğramış ve dönüşmüştür. Antik Yunan ve Antik Roma şehirleri, modern kentsel açık alanları etkileyen en temel iki örnektir. Eski dönemlerden günümüze, bilim, sosyal hayat, inanç sistemleri ve ekonomideki değişimler kentsel açık alanların kullanımının değiştirmiştir. Bu değişimler iletişim sistemlerinin de değişimine sebep olmuştur. İletişimin tarihsel süreçteki değişimi yüz yüze, gerçek iletişimden, teknoloji ile şekillenmiş neredeyse gerçek iletişime evrilmiştir. Basılı iletişimden, dijitalleşmeye, iletişim teknolojilerindeki değişimin, sosyal yaşama ve sosyal sistemlere direkt etkileri olmuştur. Bu sebeple iletişim ve mekan birbirinden ayrılamayan iki konu olarak incelenmelidir. Teknolojik gelişmeler bahsi geçen değişimlerin oluşmasına zemin hazırlamıştır. İnsan ve çevre ilişkisindeki değişimler, teknolojik gelişmeler ile bağlantılı olarak değişmektedir. Bu sebeple yakın geçmişte ivmelenen ve ivmelenmesi sürekli artan teknolojik gelişmeler, bireysel ve toplumsal yaşamın hiç olmadığı kadar hızlı bir şekilde değişmesine sebep olmuştur. İnsan çevre etkileşimi de bu değişime ayak uydurmuştur. Mobil teknolojik aletlerin, real sosyal hayata karşı ürettiği dijital sosyal hayat, insan-çevre etkileşimini katmanlaştırmış ve insan algısında yeni parametreler olarak yerini almıştır. Mekan kullanımını ve kullanıcılarını tanımlayan özel veya kamusal alan kavramları, artık önceden karar verilmiş sınırlar olmaktan çıkmış, kişinin aldığı kararlar doğrultusunda dönüşebilen alanlara evrilmiştir. Mekanın içinde yeni bir mekan, deneyimin içinde yeni bir deneyim oluşturabilen bu iletişim biçimi günümüz teknolojileriyle birden oluşmuş bir durum olarak düşünülmemelidir. Mekanın kamusaldan özele, özelden kamusala dönüşümleri iletişimde yeni metodların denenmesi ile başlamış, günümüzdeki dijital iletişim metodları ile daha da hızlanmıştır. Tüm bu gelişmeler doğrultusunda, insan çevre etkileşiminin hızlı bir dönüşümün içinde olduğu görülmektedir. Bu tezin amacı insan, çevre ve iletişim arasındaki bağlantıların özellikle iletişim teknolojilerinin hızlı gelişimi ile değişimini incelemek ve teknolojinin tariflediği yeni katmanların mevcut bağlantılara nasıl eklendiğini veya onları nasıl değiştirdiğini göstermektir.
Benzer Tezler
- İstanbul art deco mimarisinde cephe ve motif analizi (Taksim, Cihangir, Nişantaşı, Kurtuluş ve Şişli)
Başlık çevirisi yok
MİNE DİKBAŞ
- Kentsel toplu taşıma kapsamında metrobüs sisteminin yaya erişilebilirliğinin değerlendirilmesi: İstanbul örneği
An investigation on pedestrian accessibility of the bus rapid transit system in context of urban mass transportation: Istanbul
MERVE AKI
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AZİME TEZER
- The significance and the contribution of 6+1 traits of writing to the success of the students in writing courses in English language teaching
Yazmanın 6+1 özelliğinin İngilizce öğretiminde yazılı anlatım derslerindeki öğrenci başarısına katkısı ve önemi
ÖZLEM YAZAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2004
Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesiİngiliz Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. PAŞA TEVFİK CEPHE
- Foucault'cu bağlamda yenı̇ medya ve ı̇ktı̇dar: Instagram kullanıcıları
New media and power in a Foucauldian context: Instagram users
GÖKNUR ERCAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
İletişim BilimleriGalatasaray Üniversitesiİletişim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VİLDAN MAHMUTOĞLU