Tip 2 diyabetli hastalarda egzersize fiziksel ve nöromusküler adaptasyonlar
Physical and neuromuscular adaptations to exercise in patients with TYPE 2 diabetes
- Tez No: 639305
- Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜLİN FINDIKOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
- Anahtar Kelimeler: Diyabetes mellitus, yürüme, aerobik, egzersiz, interval, yağ, Diabetes mellitus, gait, aerobic, exercise, interval, fat
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
Diyabetes mellitus (DM) insülin hormon sekresyonunun ve/veya insülin etkisinin mutlak veya göreceli azlığı sonucu karbonhidrat, protein ve yağ metabolizmasında bozukluklara neden olan bir metabolizma hastalığıdır. Medikal tedavi, diyet ve egzersiz, Tip 2 diabetes mellitus(T2DM) tedavisinin temel taşlarıdır. Bu çalışmanın amacı; T2DM hastalarına önerilen yüksek şiddetli aralıklı aerobik egzersiz (YŞAE) ile orta şiddetli sürekli aerobik egzersizi (OŞSE), fiziksel uygunluk, vücut kompozisyonu ve yürüme parametreleri açısından karşılaştırmaktır. T2DM olan 24'er hasta YŞAE, OŞSE ve kontrol grubuna rastgele yöntemle dağıtıldı. YŞAE grubuna interval ve dinlenme periyodları, VO2max'ın %90'ına ve %30'ına karşılık gelen güç değerinde 1:2 oranında; OŞSE grubuna ise VO2max'ın %50'si olacak şekilde aerobik egzersiz verilirken kontrol grubuna ev programı olarak germe egzersizleri verildi. YŞAE ve OŞSE gruplarına 3seans/hafta, on iki hafta boyunca gözetimli aerobik egzersiz verildi. Aerobik egzersiz programı 24 dk ile başlayıp 4 haftada bir 12 dk arttırıldı. Hastaların tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerlendirmelerinde; antropometrik ölçümler, vücut kompozisyon analizi, viseral ve abdominal yağ ölçümü, kardiyopulmoner egzersiz testi (KPET), BTS G-WALK cihazı ile yürüme analizi ve kısa form-36 (SF-36) anketi kullanıldı. Egzersiz programı sonunda, YŞAE ve OŞSE gruplarında VO2max değerleri ile SF-36'nın genel fiziksel sağlık ve genel mental sağlık bileşenleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Antropometrik ölçümler, kas kütle ve yüzdesi, yağ kütle ve yüzdesi, iç yağ ve karın yağ yüzdesi, yürüme hız ve kadansı ile diğer yürüme parametreleri açısından açısından 3 grup arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç olarak T2DM'li hastalar için önerilen ve izokalorik olarak verilen YŞAE ile OŞSE tipi aerobik egzersizlerin antropometrik ölçümler, vücut kompozisyonu, aerobik kapasite ve yürüme parametreleri açısından birbirine üstünlüğü bulunmamıştır.
Özet (Çeviri)
Diabetes mellitus (DM) is a metabolic disease that causes disorders in carbohydrate, protein, and fat metabolism due to absolute or relative insufficiency of insulin hormone secretion and/or insulin effect. Medical treatment, diet, and exercise are the main components of type 2 diabetes mellitus (T2DM) treatment. The aim of this study is to compare high-intensity interval aerobic exercise(HIIE) with moderate-intensity continuous aerobic exercise(MICE) that were recommended to patients with T2DM in terms of physical fitness, body composition, and gait parameters. Twenty four patients with T2DM were randomly distributed to the HIIE, MICE, and control groups. HIIE group worked with peak and rest corresponding to the power of 90% and 30% of VO2max with 1:2 ratio, the MICE group worked at power corresponding to the 50% of VO2max while control group worked with stretching exercises as at home. Supervised aerobic exercise training was given to HIIE and MICE groups for 3 sessions/week for twelve weeks. Aerobic exercise sessions started with 24 minutes and increased by 12 minutes for every 4 weeks. Anthropometric measurements, body composition analysis, visceral and abdominal fat measurement, cardiopulmonary exercise test, gait analysis with BTS G-WALK, and short-form 36 (SF-36) questionnaire were used in the pre-treatment and post-treatment evaluations of patients. VO2max and scores of general physical health and general mental health components of SF-36 were found to be significantly higher in the HIIE and MICE groups compared to the control group at the end of the exercise training. There were no statistically significant differences among the 3 groups in terms of anthropometric measurements, muscle mass and percentage, fat mass and percentage, internal fat and abdominal fat percentage, gait speed and cadence, and other gait parameters. In conclusion, isocaloric HIIE and MICE type of aerobic exercises recommended for patients with T2DM are not superior to one another in terms of anthropometric measurements, body composition, aerobic capacity, and gait parameters.
Benzer Tezler
- Diyabetik periferik nöropatisi olan tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda ayak bileği eklem pozisyon duyusunun izokinetik dinamometre ile değerlendirilmesi
Di̇yabeti̇k peri̇feri̇k nöropati̇si̇ olan ti̇p 2 di̇yabetes melli̇tuslu hastalarda ayak bi̇leği̇ eklem pozi̇syon duyusunun i̇zoki̇neti̇k di̇namometre i̇le değerlendi̇ri̇lmesi̇
ÖZLEM KILIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonKırıkkale ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. ELEM İNAL
- Tip 2 diyabetli hastalarda çocuk sahibi olma durumunun diyabet yönetimi ile ilişkisinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship between having children and diabetes management in patients with type 2 diabetes
FEYZA BAVAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BERRİN TELATAR
DR. MÜZEYYEN ERYILMAZ
- COVİD-19 geçirmiş ve geçirmemiş tip-2 diyabetli hastalarda aerobik egzersiz ve gevşeme eğitimi içeren telerehabilitasyon programlarinin etkileri
Effects of telerehabilitation programs include aerobic exercise and relaxation training in patients with TYPE-2 diabetes with and without COVİD-19
HAYRİYE YILMAZ
Doktora
Türkçe
2023
Fizyoterapi ve RehabilitasyonMuğla Sıtkı Koçman ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET GÜRHAN KARAKAYA
- Tip 2 diyabetli hastalarda giyilebilir teknoloji, mobil uygulama destekli ve gözetimli egzersiz eğitiminin etkileri
Effects of wearable technology and smart mobile phone applications based exercise training and supervised exercise training in patients with TYPE 2 diabetes
EREN TİMURTAŞ
Doktora
Türkçe
2019
Fizyoterapi ve RehabilitasyonMarmara ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİNE GÜLDEN POLAT
- Tip 2 diyabetli hastalarda farklı yüksek şiddette aralıklı egzersiz eğitimi protokollerinin kardiyorespiratuar parametreler üzerine etkileri
Tip 2 settings with diabetes cardiorespiratory parameters of different high intensity intermittent exercise training protocols
CEMİLE BOZDEMİR ÖZEL
Doktora
Türkçe
2020
Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA ARIKAN