Geri Dön

Türkiye'de grev ertelemeleri ve Türk endüstri ilişkilerine etkileri

Başlık çevirisi mevcut değil.

PDF İndir

  1. Tez No: 649025
  2. Yazar: H. OKAN YILDIRIM
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ABDULKADİR ŞENKAL
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Labour Economics and Industrial Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Sosyal Politika Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 283

Özet

Organize bir endüstriyel uyuşmazlık örneği olan grev, 19. yüzyılın başlarından itibaren bugünkü anlamını kazanmış ve işçilerin çeşitli yararlar sağlamak amacıyla toplu ve iradi olarak işe ara vermeleri anlamında kullanılmıştır. Türk Hukuk Sistemi'nde ise ilk defa 1961 Anayasası ile anayasal bir hak haline gelen grev, 1982 Anayasası'nda da yer almıştır. Grev hakkı 275, 2822 ve 6356 sayılı Kanunlar ile de özel olarak düzenlenmiştir. Grev hakkına idari bir kararla müdahale ilk defa 275 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu ile hukuk sistemimize girmiştir. 2822 ve 6356 sayılı Kanunlar döneminde de kanuni greve idari bir kararla müdahale, diğer bir deyimle“grev erteleme”müessesesi devam etmiştir. Amerikan Taft Hartley Kanunu'ndan esinlenilerek 275 sayılı Kanun ile getirilen grev erteleme müessesesi gerçek anlamıyla uygulanmış, erteleme süresi sonunda tarafların anlaşamaması durumunda, işçi sendikası greve devam edebilmiştir. Buna karşın, 2822 ve 6356 sayılı Kanunlar döneminde, grev erteleme gerçek amacından uzaklaşmış ve adeta grev yasaklama aracı olarak kullanılmıştır. Anayasal bir hakka idari kararla müdahale başlı başına bir problem iken, grev yasaklama rejimine evrilme, üzerinde ayrıca durulması gereken bir konu haline gelmiştir. Grev erteleme gerekçesi olarak üç toplu iş sözleşmesi kanununda da ortak olan“genel sağlık”ve“milli güvenlik”, hükümetler tarafından birçok erteleme kararında keyfi olarak kullanılmıştır. Grev erteleme kararlarının yargıya taşındığı durumlarda Danıştay, genellikle erteleme kararlarının iptaline hükmetmiştir. Son yıllarda ise Danıştay'ın işçi sendikaları aleyhine kararlar verdiğini görmekteyiz. Olağan kanun yollarını tüketmiş olan işçi sendikaları, bireysel başvuru yolu ile Anayasa Mahkemesi'ne başvurmaktadır. Şüphesiz, idari yargı mercii tarafından yapılan hukuka aykırı bir idari işlemin çözüm mercii Danıştay olmalıdır. İptal edilmesi gereken hukuka aykırı bir idari işlemin iptal edilmemesi veya Danıştay sürecinin çok uzun bir zaman dilimine yayılması birtakım sorunlara yol açmaktadır. Zira, 60 günlük erteleme süreci içinde Danıştay'ın karar vermemesi durumunda işçi sendikasının önünde iki yol kalmaktadır. İşçi sendikası ya işveren tarafı ile anlaşarak uyuşmazlığı sonlandıracak ya da uyuşmazlığın Yüksek Hakem Kurulu'nca bağıtlanmasına razı olacaktır.

Özet (Çeviri)

The right to strike, which is an example of an organized industrial disagreement, has gained its current meaning during the beginning of the 19th century. In essence, it represents the collective and willfull act of job leave of the workers so as to gain certain benefits within. It was first introduced by the Constitution of 1961 to Turkish Legal System as a constitutional right and appeared once again in 1982 Constitution as well. The right to strike was regulated by the Articles 275, 2822, and 6356. It was by the introduction of the Collective Bargaining Agreement Act Article 275and Strike and Lockout Law there has been an intervention on the right to strike by the administrative bodies. During the reign of the Articles 2822 and 6356, the act of intervention on the constitutional right to strike in the form of“postponing”has been frequently fulfilled by the governments. With the ease of Article 275, which was inspired by the United States' Taft Hartley Law, the practice of“postponing of strike”has been utilized by the administrations. By the end of the duration of postponing, if the parties involved cannot reach a negotiation, then the labor union could keep the act of strike afterwards. On the other hand, during the reign of the Articles 2822 and 6356, the act of“postponing”has been abused in its use and it became a tool to prohibition of the right to strike. The intervention to an constitutional right by an administration is a serious issue on its own, and it is a more serious problem that the regime evolving into a strike prohibition state. The items of“public health”and“national security”are the common items appearing in all three of the Strike Regulation Articles to postpone a strike, and these are used as excuses to exercise the postponing of the right to strike by the governments. In the cases when these interventions are brought to high courts, the State Council almost always decided in favor of annulment of the postponing. However, in recent years, we observe that the decision of the State Council is not in favor of the labor unions. Once they exhaust all their legal options, the labor union takes the final action of applying to the Constitutional Court individually. Clearly, it is the State Council that should provide the justice against an unlawful act inflicted by the government. It introduces more issues when an unlawful decision is not annulled or when the State Council's decision takes longer than usual. Nevertheless, in the case that State Council fails to reach a verdict within 60 days during the postponing, the labor union has to options to choose from. Either it will negotiate with the employer or it will consent the solution that will be provided by the High Board of Referees.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    136999

    Türk Toplu İş Hukukunda grev ve lokavt ertelemesi

    The Lawley strike and lockout postponome of Turkey collective work

    BİLAL ÇILDIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriCumhuriyet Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NEVZAT GÜLDİKEN

  2. Tez No

    63233

    Türkiye'de grev ertelemesi grev ertelemesinde zorunlu tahkim ve uygulamaların analizi

    Analysis of strike postponement and mandatory arbitration at strike postponement and practices in Turkey

    TÜRKER TOPALHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriGazi Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. A. NİZAMETTİN AKTAY

  3. Tez No

    135403

    Türkiye'de grev ve lokavt sınırlamaları: Erteleme ve mevzuatın uluslararası normlara uyumu

    Restrictions on strike and lock-out in Turkey postponement and compatibility with international norms

    YAŞAR SEZİKLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriİstanbul Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDAT MURAT

  4. Tez No

    208241

    Türkiye'de 1960-1980 ve 1980-2005 dönemlerinde grev hareketlerinin karşılaştırılması

    A comparision of workers' strikes between the periods of 1960-1980 and 1980-2005 in Turkey

    ÖZGÜN MİLLİOĞULLARI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriAnkara Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. AHMET MAKAL

  5. Tez No

    214175

    Avrupa Birliği ve Türkiye'de grev yasakları

    The limits of the right to strike in European Union and Turkiye

    HAKAN YILDIRIMOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Hukukİstanbul Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. GÜLTEN KUTAL

Geri Dön