Geri Dön

HIV ile enfekte bireylerde kırılganlığı öngörmede oksidatif stres belirteçlerinin rolü

The role of oxidative stress indicators in predicting frailty in HIV-infected individuals

  1. Tez No: 651710
  2. Yazar: HAYRİYE ALTUNAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SERHAT ÜNAL, DOÇ. DR. ŞEHNAZ ÖZYAVUZ ALP
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 97

Özet

İnsan immün yetmezlik virüsü (Human Immunodeficiency Virus: HIV) ile enfekte bireylerde etkili antiretroviral tedavi (ART) kullanımının yaygınlaşması ile birlikte viral baskılanma sağlanmaktadır. Viral baskılanmaya rağmen devam eden immün aktivasyon, oksidatif stres ve ilaç yan etkileri nedeniyle HIV ile yaşayan bireyler komorbid durumlar ile daha sık karşı karşıya kalmakta ve daha erken yaşlanmaktadır. Kırılganlık, çeşitli stresörlere karşı hassasiyetin arttığı ve düşmeler, uzun süreli bakım ihtiyacı ve mortalite dahil kötü klinik sonlanımlar açısından artmış riske neden olan bir geriatrik sendromdur. HIV ile yaşayan bireyler arasında, ölüme karşı daha savunmasız olanları tanımlamak ve hastalığın ve tedavinin sağlık durumu üzerindeki etkilerini ölçmek için de, kırılganlık araştırılmaya başlanmıştır. Çalışmamızda 40 yaş üstü HIV ile yaşayan bireylerde kırılganlık durumu ve bununla ilişkili olabilecek sarkopeni durumu, kardiyovasküler hastalık riski ve nörokognitif bozukluk gibi HIV ile enfekte hastalarda sıklığı artan komorbiditeler ve mortalite riski arasındaki ilişki incelenmiştir. Hastalarda kırılganlık, sarkopeni, artmış mortalite riski, nörokognitif bozukluk ve artmış kardiyovasküler hastalık riskini öngörmede oksidatif hasar belirteçlerinin kullanılabileceği hipotezi kurulmuştur. Bu amaçla hastalarda malondialdehit (MDA) ve total antioksidan kapasite (TAK) düzeyleri incelenmiştir. Çalışmaya 71 hasta dahil edilmiş olup 3 hasta kırılgan, 32 hasta ise pre-kırılgan olarak bulunmuştur. MDA düzeyi kırılgan olmayan hastalarda anlamlı olarak daha düşük saptanırken (p

Özet (Çeviri)

With the widespread use of effective antiretroviral therapy (ART) in individuals infected with the human immunodeficiency virus (HIV), viral suppression is achieved. Despite viral suppression, individuals living with HIV are faced with comorbid conditions more frequently and age earlier, due to the ongoing immune activation, oxidative stress and drug side effects. Frailty is a geriatric syndrome that causes an increased risk in terms of poor clinical outcomes including increased sensitivity to various stressors and falls, long-term care need and mortality. Frailty has begun to be investigated too, to identify those who are more vulnerable to death and to measure the effects of disease on well-being, as well as outcomes of treatment among individuals living with HIV. In our study; the relationship between comorbidities increasing in frequency in HIV-infected patients, such as the frailty and associated sarcopenia status, risk of cardiovascular disease and neurocognitive impairment and mortality is investigated. The hypothesis that oxidative damage markers can be used in patients to predict the risk of frailty, sarcopenia, increased mortality risk, neurocognitive impairment, and increased cardiovascular disease is established. For this purpose, malondialdehyde (MDA) and total antioxidant capacity (TAC) levels were examined in patients. Among 71 patients included in the study, 3 patients were found to be frail and 32 patients to be pre-frail. While MDA levels were found to be significantly lower in non-frail patients (p

Benzer Tezler

  1. HIV ile enfekte 40 yaş üstü bireylerde kırılganlığın tanımlanması ve ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesi

    Frailty and related risk factors among people age 40 and above living with HIV

    MEHDİ HOUSSEİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELTEM GÜLHAN HALİL

    PROF. DR. SERHAT ÜNAL

  2. HIV ile enfekte hastalarda periferik nöropati prevalansı

    Prevalence of peripheral neuropathy in HIV-infected patients

    RAMAZAN ALTUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiHatay Mustafa Kemal Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SABAHATTİN OCAK

  3. Geç başvuran HIV enfekte bireylerde antiretroviral tedaviye yanıtın diğer erişkin HIV enfekte bireyler ile karşılaştırılması

    Comparison of the response to antiretroviral treatment in late presenting HIV infected people with other adult HIV infected people

    NARMIN HUSEYNOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FİGEN KAPTAN AYDOĞMUŞ

  4. İnsan immün yetmezlik virüsü ile enfekte hastaların klinik durumlarının damgalama, benlik saygısı ve depresyon ile ilişkisinin incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    ELİF YAŞAMALI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiGaziantep Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLKAY KARAOĞLAN

  5. HIV-1 ile enfekte bireylere interlökin-6, sistatin-c, D-dimer düzeylerinin anksiyete ve depresyon ile ilişkisi

    The relationship of interleukin-6, cystatin C, D-dimer levels with anxiety and depression in people living with HİV

    MELİKE NUR KÜLTÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖNÜL ŞENGÖZ