Geri Dön

'Yeşil devlet' kavramı ve Türkiye'deki yenilenebilir enerji politikası

The concept of 'green state' and renewable energy policy in Turkey

  1. Tez No: 652929
  2. Yazar: KUTAY KUTLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEMRA CERİT MAZLUM
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Uluslararası İlişkiler, Political Science, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 506

Özet

“Yeşil devlet”veya“çevreci devlet”gibi kavramsallaştırmalar ekseninde gelişen akademik çalışmalar, devletlerin 1970'lerden itibaren çevre alanındaki kurumsal gelişiminden hareketle, çevre sorunlarının önlenmesinde etkin bir rol oynayabileceğini savunmaktadır. Bu bağlamda, devletlerin bir yandan normatif anlamda ekonomik faaliyetlerin muhtemel çevresel etkilerini gözeten katılımcı politikalar geliştirmesi, diğer yandan çevresel etkilerinin daha az olduğu kabul edilen yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımını teşvik etmesi, yeşilleşme göstergeleri olarak ön plana çıkartılmaktadır. Buna karşılık, bazı çalışmalar ise modern devletlerin gerçek anlamda yeşil bir nitelik kazanamayacağını, akademik yazında yeşilleşme göstergesi olarak sunulan önlemlerin aslında çevre sorunlarının önlenmesi değil, en iyi ihtimalle mekânsal veya zamansal anlamda ötelenmesinden ibaret bulunduğunu öne sürmektedir. Bu çalışma, yukarıda anılan farklı bakış açılarından yola çıkarak devletlerin gerçek anlamda yeşil bir karaktere kavuşamayacağını, çevre ve yenilenebilir enerji politikalarının aslında meşruiyet temini, enerji arzının çeşitlendirilmesi ve yeni sermaye birikimi alanlarının oluşturulması gibi işlevlere hizmet ettiğini savunmaktadır. Ayrıca, Türkiye'de izlenen çevre ve enerji politikaları göz önünde bulundurulduğunda devletin yeşilleşme yönünde bir dönüşümden geçmediğini tartışmaktadır. Devletin hegemonik bir kalkınma ideolojisi doğrultusunda politikalar geliştirdiği, mekanı yurttaşların rızasını temin etmeye dönük dağıtıcı mekanizmalar uygulamak ve sermaye birikimine olanak tanımak kaygılarıyla yönettiğini ortaya koymaktadır. Devletin yenilenebilir enerji politikalarında temiz enerji üretmek kaygısından ziyade, enerjide dışa bağımlılığı azaltmak ve bu alandaki uluslararası mali desteğin oluşturduğu elverişli ekonomik koşullardan istifade etmek amaçlarının baskın konumda olduğunu savunmaktadır. Bu kapsamda, Aydın ilindeki jeotermal enerji santrali projelerine dair yürütülen bir saha araştırmasından da faydalanarak Türkiye'deki yenilenebilir enerji politikasının katılımcı ve çevreci değil, dışlayıcı ve neoliberal niteliklere sahip olduğunu vurgulamaktadır. Ayrıca, devletin jeotermal enerji santrallerinin etkileri ile ilgili denetimlerin yapılması, bilgilerin toplanması veya paylaşılması bağlamında sergilediği eylemsizlikle bu konuda belirsizliği egemen kıldığı ve böylelikle projelere dönük muhalefeti güçleştirdiğini savunmaktadır. Devletin gri alanlar yaratarak enerji politikasını sürdürmesinden hareketle, Türkiye'de devletin durumunu betimlemek üzere“yeşil devlet”yerine gri devlet nitelemesini önermektedir.

Özet (Çeviri)

The scholarly works developing around the concepts such as“green state”or“environmental state”argue that the states might assume an effective role in prevention of environmental problems, based on the institutional developments they have achieved since the 1970s. In this context, the development of participatory policies with due regard of possible environmental impacts of economic activities in the normative sense on the one hand, and incentivization of use of renewable energy resources that are assumed to have lesser environmental impacts on the other by the states are regarded as indicators of greening of the states. However, some scholarly works claim that the modern states cannot acquire a genuinely green quality, and that the measures cited as greening indicators in academic literature are in fact confined to spatial or temporal displacement of environmental problems rather than their prevention. Based on the abovementioned different perspectives, this study argues that the states cannot obtain a genuinely green character, and that the environmental and renewable energy policies in fact serve the functions such as diversification of energy supply, and constitution of new fields of capital accumulation. Moreover, it argues that the state in Turkey is not undergoing a transformation towards greening, bearing in mind the environmental as well as energy policies pursued in the country. It demonstrates that the state develops policies in line with a hegemonic development policy, governing the space with concerns oriented around distributive mechanisms for obtaining the consent of citizens, and providing opportunities for capital accumulation. It defends that the dominant objective underlying the state's renewable energy policies is reduction of the dependency on energy imports, as well as benefitting from the convenient economic conditions generated through the international financial support offered in this field, rather than production of clean energy. In this scope, it stresses that the renewable energy policy in Turkey has exclusionary and neoliberal, instead of participatory and environmentalist characters, benefiting from a field research on the geothermal power plant projects in Aydin province. Moreover, it discusses that the state renders opposing the geothermal projects difficult by allowing the reigning of obscurity in this field through its inaction in the context of conducting of inspections, as well as collection and sharing of information on the impacts of geothermal power plants. Based on the fact that the state sustains its energy policy through the creation of gray zones, it proposes the qualification of gray state instead of“green state”towards describing the situation of the state in Turkey.

Benzer Tezler

  1. Green entrepreneurship as a driving force for the green economy: A case study on green entrepreneurship in Istanbul

    Yeşil ekonominin itici gücü olarak yeşil girişimcilik: İstanbul'da yeşil girişimcilik üzerine bir vaka çalışması

    ECE TURNA

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜZİN BAYCAN

  2. Yeşil bina uygulamalarında çeşitli ülkelerin sağladığı yapısal ve finansal teşviklerin karşılaştırılması ve Türkiye'ye yönelik öneriler

    Comparison of structural and financial incentives provided by various countries in green building applications and recommendations for Turkey

    MÜŞERREF BİLGE EVREN ÖZOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MimarlıkKocaeli Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RÜVEYDA KÖMÜRLÜ

  3. Yeşil binaların sosyal ve çevresel maliyetler üzerindeki etkisi ve genişletilmiş katma değer tablosu

    The effect of green buildings on social and environmental costs and extended added value table

    AFSOUN SAEİ AREZOUMAND

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Maliyeİstanbul Aydın Üniversitesi

    Muhasebe Denetim Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HAKAN ÇELENK

  4. Türkiye'de sürdürülebilir turizm açısından sertifikasyon: Yeşil Yıldız ve Yeşil Anahtar uygulamaları

    Certification in terms of sustainable tourism in Turkey: Green Star and Green Key applications

    İSA SATAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    TurizmAnkara Üniversitesi

    Sosyal Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SANİYE GÜL GÜNEŞ

  5. Türkiye'de yeşil bina projelerinde proje yönetimi kapsamında karşılaşılan zorluklar ve önerilen çözümler

    Barriers for project management in green building production in Turkey and their proposed solutions

    DİLARA CECELOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MimarlıkKocaeli Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RÜVEYDA KÖMÜRLÜ