Dijital substraksiyon anjiyografide dural venöz sinüs varyasyonları
Dural venous sinus variations in digital substraction angiography
- Tez No: 653940
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN AKDENİZ, DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ MAHİR GÜNDÜZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
Amaç: Bu çalışmamızda, dural venöz sinüslerin tanısında referans standart görüntüleme yöntemi olan DSA'da dural venöz sinüslerin varyatif tiplerinin, sıklığının saptanması ve bu varyasyonların sınıflandırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2018-2019 yıllarında DSA tetkiki uygulanan yaşları 19-86 arasında değişen 65'i kadın ve 41'i erkek toplam 106 hastada dural venöz sinüsler incelendi. DSA'da her iki taraf selektif karotis ve vertebra enjeksiyonu yapılan hastaların görüntüleri anterior, lateral ve oblik projeksiyonlarda incelendi. Torkular herofili incelenerek varyasyonları; gerçek konflüens, yalancı konflüens ve non-konflüens ana grupları olarak kategorize edildi. Transvers sinüs ve sigmoid sinüslerler hipoplazi, aplazi, dominantlık ve ko-dominatlık yönünden incelendi. Oksipital sinüs ve araknoid granülasyon varlığı araştırıldı. Tüm parametrelerin birbiriyle, yaş ve cinsiyet ile ilişkisi ayrıntılı şekilde analiz edildi. Bulgular: Torkular herofili sınıflamasında vakaların 50'si (%47,2) yalancı konflüens, 40'ı (%37,7) gerçek konflüens ve 16'sı (%15,1) non-konflüens olarak tespit edildi.%47,2 ile en sık yalancı konflüens görüldü. Yalancı konflüens alt grupları arasında en sık tip IIE'ye rastlandı. Bir vakamızda SS izlenmedi. Transvers sinüsler en sık %51 oranında ko-dominant görüldü. Sağ dominant TS oranı sola göre fazla bulundu. %17 vakada OS saptandı. OS varlığı ile sol aplastik TS arasında pozitif korelasyon saptandı. İnferior sagittal sinüs %31,1 vakada görülmedi. %21,6 olguda belirginleşmiş araknoid granülasyon tespit edildi. Süperior sagittal sinüs en sık tek dal ve orta hat yerleşimli olup SSS'de sağa deviyasyon, sola deviyasyon ve split gibi varyasyonlar görüldü. Sonuç: Dural venöz sinüslerde pek çok varyasyon mevcut olup bu varyasyonların bilinmesi ve standardize edilmesi baş-boyun cerrahilerinde vasküler komplikasyonlardan kaçınmak ve görüntülemede hatalı yorumlamaların önüne geçmek için büyük önem taşımaktadır.
Özet (Çeviri)
Objective: In this study, we aimed to determine the frequency and variant types of dural venous sinuses and to classify these variations in DSA that reference standard imaging method in the diagnosis of dural venous sinuses. Material and Method: In 2018-2019, dural venous sinuses were examined by DSA in 106 patients (65 women and 41 men) whose age range between 19-86 years. Images of patients who underwent bilateral selective carotid and vertebral injections were examined in anterior, lateral and oblique projections. The torcular herophili was examined and the variations were categorized as real confluence, partial confluence and non-confluence. Transverse sinuses and sigmoid sinuses were examined for hypoplasia, aplasia, dominancy, and co-dominancy. Occipital sinus and arachnoid granulation were investigated. The association of all parameters with each other, age and gender was analyzed in detail. Results: In the torcular herophili classification, 50 (47.2%) of the cases were partial confluence, 40 (37.7%) were real confluence and 16 (15.1%) were non-confluence. Partial confluence was the most common variation with a prevalence of 47.2%. Type IIE was the most common among partial confluence subgroups. SS was absent in one of our cases. The prevalence of right dominant TS was found higher than left. OS was detected in 17% of the cases. There was a positive correlation between the presence of OS and left aplastic TS. Inferior sagittal sinus was not seen in 31.1% of cases. Prominent arachnoid granulation was detected in 21.6% of cases. Superior sagittal sinus most commonly was located at midline and it was a single branch. In addition, variations such as right deviation, left deviation, and split were seen in the SSS. Conclusion: There are many variations in the dural venous sinuses. Knowing and standardizing these variations is crucial to avoid vascular complications in head and neck surgeries and to prevent misinterpretations in imaging.
Benzer Tezler
- Beyin yüzeyel venöz sisteminin dijital subtraksiyon anjiografi görüntüleri üzerinden morfometrik analizi ve tiplendirilmesi
Morphometric analysis and classification of the brain superficial venous system on digital subtraction angiographic images
MERİÇ YILDIZ YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
AnatomiBursa Uludağ ÜniversitesiAnatomi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İHSANİYE COŞKUN
- Serebral sinüs ven trombozlarında 64 kesitli ÇKBT ile yapılan serebral bt venografinin tanısal değeri
The value of cerabral CT venography with 64-MDCT in the diagnosis cerebral venous sinus thrombosis
ROJBİN CEYLAN TEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Radyoloji ve Nükleer TıpDicle ÜniversitesiRadyodiagnostik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YAŞAR BÜKTE
- Hemoptizilerde endovasküler tedavinin etkinliği
Effectiveness of endovascular treatment in hemoptysis
ELİF ARZU ÖZEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık BakanlığıRadyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET BEYAZAL
- Arteria Carotis Interna'nın dalları ve dağılımının dijital substraksiyon anjiografi ile incelenmesi
Evaluation of the branches of arteria carotis interna by digital substraction angiography
HAKAN ERGİN ÇUBUK
- Ekstremite yerleşimli bening_maling kemik ve yumuşak doku tümörlerinde embolizasyon
Embolization in bening and maling soft tissue and bone tumors localized at extremities
SEDA BÖRÜBAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
Radyoloji ve Nükleer TıpAnkara ÜniversitesiRadyodiagnostik Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. TANZER SANCAK