Geri Dön

Ailevi akdeniz ateşi tanısı ile takip edilen hastalarda atak ve atak dışı dönemlerde akut faz belirteçlerinin düzeyinin genetik mutasyonlarla ilişkisinin değerlendirilmesi

Evaluation of the relationship between the level of acute phase markers and genetic mutations in the periods of attacks and attack-free in patients followed up with the diagnosis of familial mediterranean fever

PDF İndir

  1. Tez No: 658393
  2. Yazar: MEHMET ÖNDER
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. İLKER GÜNAY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Rheumatology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Dr.Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Ve Cerrahisi Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 51

Özet

Ailevi Akdeniz Ateşi tanısı ile takip edilen hastalarda atak ve atak dışı dönemlerde akut faz belirteçlerinin düzeyinin genetik mutasyonlarla ilişkisinin değerlendirilmesi Giriş: Ailevi Akdeniz Ateşi tekrarlayan ateş ve beraberinde periton, plevra, sinovya gibi seröz zarların inflamasyonu ve bu durumun klinik yansıması olan peritonit, plörit, artritin bulunduğu ataklarla karakterize, otozomal resesif geçişli, MEFV geni mutasyonları sonucu oluşan otoinflamatuar, genetik hastalıktır (1-3). Amaç: 2009- 2017 yılları arasında hastanemiz Romatoloji Polikliniğinden takipli Ailevi Akdeniz Ateşi tanılı hastalarda atak ve atak dışı dönemlerde akut faz belirteçlerinin düzeylerinin incelenip genetik mutasyonlarla ilişkisinin değerlendirilmesidir. Metod: Çalışmada Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Romatoloji Polikliniğinde Ailevi Akdeniz Ateşi tanısıyla takip edilen 220 olgunun hastane kayıtları incelendi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, atak sayısı ve tipi, genetik mutasyonu, amiloidoz varlığı, hastalığın süresi, tedavi dozu ve süresi, atak ve atak dışı dönemde Eritrosit Çökme Hızı (ESH), Serum Amiloid A (SAA), Fibrinojen, C-Reaktif Protein (CRP) düzeyleri kaydedildi. MEFV gen analizi için Pcr ve Pyro-sekans yöntemi kullanılarak 22 mutasyon taranmaktadır; E148Q, P369S, F479L, H478Y, S675N, G678E, M680L, M680I(G>C), M680I(G>A), T681I, I692del, M694V, M694L, M694I, K695R, K695M, R717S, I720M, V722M, V726A, A744S, R761H. Sonuçlar: Çalışmaya dahil edilen 220 olgudan 30 olgu veri yetersizliği, 17 olgu da eşlik eden hastalık nedeniyle çalışmadan çıkarıldı. 173 olgunun 92'si kız, 81'i erkekti. Olguların yaş ortalamaları 11,11 ±4,43 yaş saptandı. Şikayet başlangıç yaş ortalaması 5,57±3,72 yaş, tanı alma yaş ortalaması ise 7,95±4,01 yaş olarak saptandı. Çalışmamıza dahil edilen 173 olgunun genetik mutasyon tipleri değerlendirildiğinde 13 (%7,5) olguda genetik tanı konulamadığı ve klinik tanıyla takip edildikleri tespit edildi. Genetik tanı tespit edilen olgularda ise sıklık sırasına göre en sık 5 mutasyon 39 (%22,5) M694V v homozigot, 32 (%18,5) M694V heterozigot, 28 (%16,2) E148Q heterozigot, 19 (%11) M694V/M680I heterozigot, 16 (%9,2) M694V/M680I homozigot idi. Olgularımızın atak sayıları incelendiğinde tedavi öncesi ayda 1'den fazla atak geçiren olgu sayısı 102 (%59), ayda 1'den az atak geçiren olgu sayısı 69 (%39,9) saptandı. Tedavi sonrası ise ayda 1'den fazla atak geçiren olgu sayısı 16 (%9,2), ayda 1'den az atak geçiren olgu sayısı 82 (%47,4), hiç atak geçirmeyen olgu sayısı 75 (%43,4) saptandı. Kolşisin tedavisi alan olguların atak sıklıklarında belirgin azalma gözlendi. En sık saptadığımız genetik mutasyon alt grupları kendi içinde tek tek incelendiğinde M694V heterozigot, M694V/E148Q heterozigot ve E148Q heterozigot mutasyonlarında tedavi sonrası atak sıklığında anlamlı fark saptandı. Fakat M694V homozigot ve M694V/M680I mutasyonlarında tedavi sonrası atak sayısında anlamlı fark saptanmadı. Atak ve atak dışı dönemde akut faz belirteçlerinin M694V homozigot mutasyonu ile diğer tüm genetik gruplar arasındaki değerleri karşılaştırıldığında atak döneminde sedimantasyon, CRP ve Fibrinojen düzeylerinde, M694V homozigot mutasyonunda anlamlı derecede fark saptandı. SAA düzeyinde ise iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Atak dışı dönemde ise M694V homozigot mutasyonuyla diğer gruplar arasında 4 akut faz belirteci düzeylerinde de anlamlı fark saptandı. Çalışmamızda en sık olarak saptanan 5 genetik mutasyon tipi atak dışı dönemde akut faz belirteçlerinin pozitif veya negatif olduğu olgu sayısı açısından değerlendirildi. M694V homozigot mutasyona sahip olgularda atak dışı dönemde CRP ve fibrinojen düzeyleri negatif olan hasta sayısı anlamlı olarak düşük saptandı. Sedimantasyon değeri atak dışı dönemde de pozitif olan olgu sayısı daha fazla olsa da anlamlı saptanmadı. SAA düzeyinde ise atak dışı dönemde pozitif değerlere sahip olgu sayısı anlamlı yüksek saptandı. M694V/M680I genetik mutasyonuna sahip olgularda fibrinojen ve CRP düzeylerinde negatif değerler anlamlı yüksek saptandı. SAA ve sedimantasyon düzeyleri incelendiğinde ise pozitif değere sahip olgu sayısı negatiften fazla saptansa da anlamlı bir fark saptanmadı. E148Q heterozigot mutasyona sahip olgularda tüm akut faz belirteç düzeyleri negatif olgu sayısı anlamlı olarak yüksek saptandı. Tartışma: Sonuç olarak çalışmamızda M694V homozigot mutasyona sahip olguların atak dışı dönemde SAA düzeyleri pozitif olgu sayısının anlamlı olarak yüksek olduğu görülmüştür. Aynı zamanda M694V homozigot mutasyona sahip olguların atak sıklıklarında kolşisin tedavisi öncesi ve sonrası anlamlı bir fark saptanmaması nedeniyle bu olgularda subklinik inflamasyon ve amiloidoz açısından daha yakın izlem, kolşisin tedavi dozunun arttırılması veya ek ilaç tedavisi başlanması açısından daha dikkatli olunmalıdır.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Evaluation of the Relationship between the Level of Acute Phase Markers and Genetic Mutations in the Periods of Attacks and Attack-Free in Patients Followed up with the Diagnosis of Familial Mediterranean Fever INTRODUCTION: Familial Mediterranean Fever is an auto-inflammatory, genetic disease characterized by recurrent fever and inflammation of the serous membranes such as peritoneum, pleura, synovia, and autosomal recessive transition, resulting from MEFV gene mutations, which are the clinical reflection of this condition, with peritonitis, pleuritis, and arthritis (1-3). PURPOSE: The aim of this study is to evaluate the levels of acute phase markers in the periods of attack and attack-free and to evaluate their relationship with genetic mutations in patients diagnosed with Familial Mediterranean Fever followed by our hospital's Rheumatology ouypatient clinic between 2009-2017. METHOD: In the study, the data of 220 patients who were followed up with the diagnosis of Familial Mediterranean Fever in Dr. Behçet Uz Children's Education and Research Hospital Rheumatology Policlinic was examined. Age, gender, number and type of attacks, genetic mutation, presence of amyloidosis, duration of the disease, treatment dose and duration, Erythrocyte Sedimantation Rate (ESR) in attack and attack-free period, Serum Amyloid A (SAA), Fibrinogen, C-Reactive Protein ( CRP) levels will be recorded. Age, gender, number and type of attacks, genetic mutation, presence of amyloidosis, duration of the disease, treatment dose and duration, Erythrocyte Sedimantation Rate (ESH), Serum Amyloid A (SAA), Fibrinogen, C-Reactive Protein (CRP) level parameters will be recorded. 22 mutations are scannned for MEFV gene analysis using the PCr and Pyro-sequence method.These genes are ;E148Q, P369S, F479L, H478Y, S675N, G678E, M680L, M680I (G> C), M680I (G> A), T681I, I692del, M694V, M694L, M694I, K695R, K695M, R717S7 V7, V6 A744S, R761 RESULTS: Of the 220 cases included in the study, 30 cases were excluded from the study due to insufficient data and 17 cases accompanying the disease.Of 173 cases, 92 were girls and 81 were boys. Of 173 cases, 92 were girls and 81 were boys. The mean age of the vii patients was 11.11 ± 4.43. The average age of starting complaints was 5.57 ± 3.72, and the average age for diagnosis was 7.95 ± 4.01. When the genetic mutation types of 173 cases included in our study were evaluated, it was determined that genetic diagnosis could not be made in 13 (7.5%) cases and they were followed up with clinical diagnosis. In cases with genetic diagnosis, the most frequent 5 mutations according to frequency are 39 (22.5%) M694V homozygous, 32 (18.5%) M694V heterozygous, 28 (16.2%) E148Q heterozygous, 19 (11%) M694V / M680I heterozygous, 16 (9.2%) M694V / M680I homozygous mutations were detected. When the number of attacks of our cases was examined, it was determined that the number of patients who had more than 1 attack per month was 102 (59%) and 69 (39.9%) had less than 1 attack per month. After the treatment, it is detected that the number of patients who had more than 1 attack per month was 16 (9.2%), the number of patients who had less than 1 attack per month was 82 (47.4%), and the number of patients who had no attack was 75 (43.4%). A significant decrease was observed in the attack frequency of the patients receiving colchicine treatment. When the most frequently detected genetic mutation subgroups were analyzed one by one, there was a significant difference in attack frequency in M694V heterozygous, M694V / E148Q heterozygous and E148Q heterozygous mutations after treatment. However, in the number of the attacks, there was no significant difference in M694V homozygous and M694V / M680I mutations after treatment. When the values of acute phase markers between M694V homozygous mutation and all other genetic groups were compared in the attack and attack-free periods, there was a significant difference in sedimentation, CRP and Fibrinogen levels and M694V homozygous mutations in the attack period. There was no significant difference between the two groups in the SAA level. In the attck-free period, there was also a significant difference in the levels of 4 acute phase markers between the other groups with M694V homozygous mutation. In our study, the most common 5 genetic mutation types were evaluated in terms of the number of cases in which acute phase markers were positive or negative during the attack-free period. In patients with M694V homozygous mutation, the number of patients with negative CRP and fibrinogen levels during the attack-free period was found to be significantly negative. Although the number of patients whose sedimentation value was positive in the attack-free period was higher, it was not found significantç. In cases with M694V / M680I genetic mutation, negative values in fibrinogen and CRP levels were significantly higher. When the SAA and sedimentation levels were examined, there was no significant difference even though the number of patients with positive value was more than negative. In cases with E148Q viii heterozygous mutation, all acute phase marker levels were significantly determined in terms of negative number of cases. DISCUSSION: As a result, it was found that the number of cases with positive SAA levels in the attack-free period of cases with M694V homozygous mutation was significantly higher. At the same time, since there is no significant difference in the attack frequency of cases with M694V homozygous mutation before and after colchicine treatment, more attention should be taken in terms of subclinical inflammation and amyloidosis, in order to increase the colchicine treatment dose or to start additional drug treatment.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    260419

    Bölgemizdeki ailevi akdeniz ateşi tanısı ile takip edilen çocuk hastaların sonuçlarının değerlendirilmesi

    The evaluation of the output of childhood patients in our region who are followed up with the famial mediterranean fever

    NİYAZİ DİRİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NörolojiAtatürk Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CELALETTİN KOŞAN

  2. Tez No

    597709

    Ailevi Akdeniz ateşi tanılı çocuk hastaların atak nedeni ile başvuru esnasındaki semptomlarının, klinik özelliklerinin ve tetikleyici etmenlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of symptoms, clinical characteristics and trigger factors of pediatric patients with familial mediterranean fever

    MERVE AKKANAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL SÖZERİ

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEVGİ AKOVA

  3. Tez No

    819614

    Ailevi Akdeniz ateşi tanılı çocuklarda genotip-fenotip ilişkisi: tek merkez deneyimi

    Genotype-phenotype correlation in children with familial Mediterranean fever: single center experience

    MUHAMMED TEKTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEMANUR ÖZDEL

  4. Tez No

    840978

    Ailevi akdeniz ateşi tanılı hastalarda primer baş ağrılarının değerlendirilmesi

    Evaluation of primary headaches in patients diagnosed with familial mediterranean fever

    EMİNE GÜLBEN YURDAGÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARZU EKİCİ

  5. Tez No

    727429

    Ailevi Akdeniz Ateşi tanılı çocuk hastaların değerlendirilmesi

    Evaluation of child patients diagnosed with family Mediterranean Fever

    BÜŞRA BAYRAKTAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    RomatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM AYDOĞ

Geri Dön