Diyabetik nefropatinin farklı evrelerinde visfatin düzeyinin metabolik parametreler ve inflamasyon ile ilişkisi
The association of visfatin levels with metabolic parameters and inflammation in diabetic nephropathy
- Tez No: 659474
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SAVAŞ ÖZTÜRK, DOÇ. DR. MELTEM GÜRSU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: İstanbul Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 61
Özet
Diyabetin mikrovasküler komplikasyonu olan DNP, mortalite ve morbiditenin önemli nedenlerinden biridir. Aynı zamanda SDBY'nin önemli bir nedenidir. Tip-1 ve Tip-2 diyabetik hastaların %30-35'inde DNP gelişmektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalar diyabetik nefropatinin gelişiminde proinflamatuar faktörlerin ve sitokinlerin önemli rolü olduğunu göstermektedir. Adipositokinlerin bir ksımı adipositlerden bir kısmı ise preadiposit, lenfosit, makrofaj, endotel hücreleri, fibroblastlar gibi adipoz dokunun stromal-vasküler komponentleri tarafından sentezlenmektedir. Adipositokinlerin otokrin, parakrin ve endokrin etkiler gösterdiği bilinmektedir. Adipoz dokudaki değişiklikler adipositokinlerin düzenlenme mekanizmalarını bozarak, adipoz doku inflamasyonu, insülin direnci, kronik sistemik inflamasyon ve endotel disfonksiyonu ile birlikte pek•çok metabolik bozukluğa zemin oluşturabilmektedir. Bu nedenle son yıllarda adipositokinler önemli bir araştırma konusu haline gelmiştir. Visfatin, yeni keşfedilmiş bir adipositokindir ve pek çok potansiyel etkisi nedeniyle son yıllarda önemli bir araştırma konusu haline gelmiştir. Visfatin obezite ve obezite ile ilişkili metabolik hastalıklardaki rolü tartışmalı adipositokinlerden biridir. Birçok •çalışmada obezite, diyabet ve kardiyovasküler hastalıklarda visfatin seviyelerinin arttığı, bazı•çalışmalarda ise azaldığı rapor edilmiştir. Visfatin seviyelerinin böbrek naklini takiben endotel fonksiyonunun düzelmesi ile ilişkili olarak azaldığı görülmüştür. Ayrıca diyabetik hastalarda visfatin düzeyinin kontrol grubuna göre yüksek olduğu, özellikle ciddi proteinürisi olan hastalarda minör proteinürisi olanlara göre daha yüksek düzeylerde olduğu gösterilmiştir. Çalışmamızda diyabetik nefropatinin farklı evrelerinde visfatin düzeylerinin ölçülmesi, evrelere göre visfatin düzeyindeki ölçümlerin izlenmesi ve diğer parametreler ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamız kesitsel bir çalışma olup T.C. Sağlık Bakanlığı Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları ve Nefroloji polikliniklerinde takip edilmekte olan farklı evrelerdeki diyabetik nefropatili hastalar dâhil edildi. Hastalar hesaplanan GFH, mikroalbüminüri, proteinüri değerlerine göre dört gruba ayrıldılar: Grup-1: Son üç ay içerisinde en az iki ayrı gündeki ölçümde albüminürisi 30 mg/gün'den az saptanan ve hesaplanan GFH değeri 60 ml/dk'dan yüksek olan hastalar. Grup-2: Son üç ay içerisinde en az iki ayrı gündeki ölçümde albüminürisi 30-300 mg/gün olup hesaplanan GFH'si 60 ml/dak'dan daha yüksek bulunan hastalar. Grup-3: Son üç ay içerisinde en az iki ayrı gündeki ölçümde albüminürisi 300 mg/gün'den fazla saptanan ve hesaplanan GFH'si 60 ml/dak'dan daha yüksek olan hastalar. Grup-4: Son üç ay içerisinde en az iki ayrı gündeki ölçümde albüminürisi 300 mg/gün'den fazla olup hesaplanan GFH'si 60ml/dk'dan daha düşük bulunan hastalar. Hastaların demografik, klinik ve rutin laboratuvar verilerinin yanında high sensitive C-reactive protein (hsCRP), interlökin-6 (IL-6), tümör nekroz faktörü alfa (TNF-α) ve visfatin düzeyleri 3 ölçülerek kaydedildi. İstatistiksel analizler için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 16.0 standart sürüm paket programı kullanıldı. Çalışmaya dâhil edilen toplam 141 hastanın 83'ü (%58.8) kadın, 58'i (%41.2) erkekti. Tüm hastaların yaş ortalaması 55.3±8.2 yıl bulundu. Gruplar arasında yaş (p=0.051) ve cinsiyet (p=0.730) açısından fark saptanmadı. DM süresi tüm çalışma grubunda 10.7±7.9 yıl olup gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0.036). Bu farkın Grup-1 ile Grup-4 arasında olduğu saptandı (p=0.01) Grup-1'de mikroalbuminüri 10.1±9.8 mg/gün, Grup-2'de 89.4±68.2 mg/gün, 525.1±280.7 mg/gün, 1034±1893 mg/gün saptandı ve mikroalbüminüri düzeyleri arasında istatistiksel anlamlı fark vardı (p
Özet (Çeviri)
To investigate the visfatin levels at the stages of diabetic nephropathy(DNP), changes in visfatin levels according to stages of DNP, and the association of visfatin levels with other anti-inflammatory parameters including high sensitivity C-reactive protein (hsCRP), interleukin-6 (IL-6), and tumor necrosis factor alpha(TNFα). Patients were divided into 4 groups based on the glomerular filtration rate (GFR) and albuminuria as follows; Group I: albuminuria60ml/min, Group II:albuminuria 30 to 300 mg per day and GFR>60ml/min, Group III:albuminuria>300mg per day and GFR>60ml/min, and Group IV:albuminuria>300 mg per day and GFR
Benzer Tezler
- Diabetik ratlarda glomerül fonksiyon bozukluklarının D-alfa-tokoferol ve omega-3 ile önlenmesi
Prevention of glomerular dysfunction in diabetic rats with d-alpha-tocopherol and omega-3
YALÇIN ÖNEM
- Diyabetik nefropatili (evre III,IV,V) hastalarda osteoprotegerin ve reseptör aktivatör nükleer kappa B ligand değişimi
The change of receptor activator of nuclear factor kappa B ligand and osteoprotegerin in the patients with diabetic nephropathy (phase III,IV,V)
ÇİĞDEM KUZUGÜDEN SARI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıTrakya Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SİBEL GÜLDİKEN
- Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda normoalbüminürik ve mikroalbüminürik evrede böbrek hacimlerinin karşılaştırılması
Comparation the renal volumes in normoalbuminuric and microalbuminuric stages in patients with type 2 diabetes
ERDEM DERYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKırıkkale Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. EYÜP KOÇ
- Diyabetik nefropati tanısında mikroalbüminüri tek seçenek mi?
Microalbuminuria; is the only option in the early diagnosis of diabetic nephropathy?
FATMA KÜBRA YEŞİL MIZRAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
BiyokimyaYeditepe ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERDAR ÖZTEZCAN
- Investigation of diabetic nephropathy and its risk factors with type 1 and type 2 diabetes patients in Karbala city
Kerbala ilinde tip 1 ve tip 2 diyabetli hastalarda diyabetik nefropatinin ve risk faktörlerinin araştırılması
AHMED SALEH OBAID ALANISI
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
BiyokimyaÇankırı Karatekin ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUHAMMED ALTUN
PROF. DR. MOHAMMED ASSAD SALEH ALKABI