Yükselen güçlerin müdahalelere bakışını düzen-adalet ekseninde anlamak: BRICS ülkelerinin insani krizlere yönelik dış politikaları
Assessing the perspectives of rising powers on interventions in the order-justice nexus: Foreign policies of BRICS countries towards humanitarian crisis
- Tez No: 672062
- Danışmanlar: DOÇ. DR. GONCA OĞUZ GÖK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Uluslararası İlişkiler, Political Science, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası Politik Ekonomi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 317
Özet
Uluslararası ilişkiler ve uluslararası hukukun en çok tartışılan konularından birini oluşturan 'müdahale'ler, İngiliz Okulu teorisyenlerince devletlerin egemenlik ve iç işlerine karışmama hakkını vurgulayan ve ancak uluslararası düzene bir tehdit oluştuğunda bir müdahale yapılabileceğini öngörenler ile yaygın ve sistematik insan hakları ihlalleri durumunda da uluslararası toplumun hak ihlali yapan devlete yönelik müdahale kararı alabileceğini savunanlar olmak üzere iki farklı bakış açısı ile ele alınmıştır. Düzen-adalet ekseni olarak kavramsallaştırılan bu yaklaşım, devletlerin insani müdahaleler ve Koruma Sorumluluğu vakalarındaki tutumları anlamlandırmada yararlı bir çerçeve sunmaktadır. 2000'ler sonrasında hızlı büyümeleri ve etki alanlarını genişletmeleriyle yükselen güçler olarak nitelendirilen BRICS grubu (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika), artan ekonomik ve siyasi ağırlıklarına paralel olarak uluslararası toplumda inisiyatif almaya daha istekli olmuş ve küresel meselelerde daha fazla rol almaya başlamışlardır. BRICS'in insani müdahalelere bakışının analiz edilmesi, hem insani müdahale ve Koruma Sorumluluğu vakalarıyla ilgili tartışmaların ortaya koyulması hem de yükselen güçlerin davranış pratiklerinin anlaşılması bakımından önem taşımaktadır. Bu kapsamda tez BRICS'in 2008 sonrası BM'de tartışılan Koruma Sorumluluğu'na ilişkin yedi vakaya (Libya, Fildişi Sahilleri, Suriye, Orta Afrika Cumhuriyeti, Yemen, Güney Sudan, Mali) yönelik politikalarını normatif/tarihsel ve materyal dinamikler üzerinden inceleyerek; ülkelerin politikalarının Koruma Sorumluluğu'nun dayanışmacı mantığıyla genellikle örtüşmediğini ve çoğulcu pratiklerin ülkeleri düzen-adalet ekseninin düzen tarafına yakın konumlandırdığını ortaya koymaktadır.
Özet (Çeviri)
Interventions, which constitute one of the most debated issues of international relations and international law, are addressed from two different perspectives by English School scholars: those who emphasise the right of sovereignty and not to interfere in internal affairs unless there is a threat to the international order, and those who advocate that in cases of widespread and systematic human rights violations the international society may decide to intervene against a state that violates human rights. This approach, which is conceptualised as the order-justice nexus, provides a useful framework for assessing the attitudes of states in the humanitarian interventions and Responsibility to Protect (R2P) cases. In line with their increasing economic and political weight, the BRICS group (Brazil, Russia, India, China, and South Africa), which is described as the rising powers after the 2000s with their rapid growth and expansion of their sphere of influence, has become more willing to take initiative in the international society and to have a greater role in global affairs. Analysing the view of BRICS of humanitarian interventions constitutes a significant field in terms of both revealing the debate on humanitarian intervention and R2P cases and understanding the behaviours of rising powers. In this context, the thesis examines the policies of BRICS for seven R2P cases discussed in the UN (Libya, Côte d'Ivoire, Syria, Central African Republic, Yemen, South Sudan, Mali) in the post-2008 period through normative/historical and material dynamics and presents that the policies of the countries do not generally coincide with the solidarist logic of R2P and suggests that pluralist practices place these countries closer to the order side on the order-justice nexus.
Benzer Tezler
- Yükselen güçlerin uluslararası sisteme entegrasyonu: Türkiye örneği
Integration of rising powers into the international system: The case of Turkey
HÜLYA KINIK
Doktora
Türkçe
2022
Uluslararası İlişkilerKaradeniz Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGÜR TÜFEKÇİ
- Ortadoğu'da güç mücadelesi ve yükselen aktörler
Power struggle and rising actors in the Middle East
AYŞEGÜL ALTINTAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Uluslararası İlişkilerUfuk ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SİBEL ELİF ÖZDİLEK
- Assessment of urbanization history of Addis Ababa city, Ethiopia
Addıs Ababa cıty, Ethıopıa'nın kentleşme tarihinin değerlendirilmesi
ABDURAHMAN HUSSEN YIMER
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Şehircilik ve Bölge PlanlamaMersin ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ CENAP YOLOĞLU
- Yükselen güçlerin insani diplomasisini anlamak: Afrika'da 2000 sonrası Türkiye ve Brezilya
Assessing humanitarian diplomacy of rising powers: Turkey and Brazil in Africa after 2000s
NİLAY TUNÇARSLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Uluslararası İlişkilerMarmara ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMEL PARLAR DAL
- Küresel yönetişimde yükselen güçlerin iklim diplomasisi: Hindistan ve Çin örnekleri
Climate diplomacy of rising powers in global governance: Cases of India and China
ECE BÜYÜKÇOLPAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Uluslararası İlişkilerMarmara ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMEL PARLAR DAL