Geri Dön

Samsun koşullarında iki farklı horoz ibiği (Amaranthus sp.) çeşidinin azot ihtiyacının ve bazı özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 67268
  2. Yazar: NEVZAT GENÇ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ZEKİ ACAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Horoz ibiği, çeşit, azot, kuru ot ve tohum verimi, Amaranth, variety, nitrogen, hay yield and seed yield
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

SAMSUN KOŞULLARINDA İKİ FARKLI HOROZ İBİĞİ (Amaranth us sp.) ÇEŞİDİNİN AZOT İHTİYACININ VE BAZI ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA ÖZET Samsun ekolojik koşullarında farklı azotlu gübre dozlarının, yemlik horoz ibiğinin ot ve tohum verişi ile diğer bazı özellikleri üzerine etkisinin incelendiği bu araştırma. 1995 ve 1996 yıllarında Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü'nde yürütülmüştür. Denemede, A. mategazzianus türüne ait beyaz tohumlu D-337 ve A. cruentus türüne ait siyah tohumlu D-338 adlı iki horoz ibiği çeşidi kullanılmıştır. Çeşitlere 0, 3, 6, 9 ve 12 kg/da olacak şekilde gübre dozları uygulanmıştır. Ekim, denemenin ilk yılında 27 mayıs, ikinci yılında 30 mayıs tarihinde yapılmıştır. Ot için hasat, tohumların süt olum devresinde, tohum için hasat ise bir salkımdaki tohumların %75'den fazlasının tam olum devresinde yapılmıştır. Araştırma sonucunda yapılan gözlem ve ölçümler ile bunların istatistiksel analizlerinden elde edilen sonuçlar aşağıda özetlenmiştir: 1. Azot dozu arttıkça çeşitlerin genellikle bitki boylan, bitkide yaprak sayıları, çiçek salkımı uzunlukları artmıştır. Fakat, yaprak/sap+çiçek salkım oranı hem çeşitler, hem de azot dozlarına göre önemli bir değişiklik göstermemiştir. Gübre dozlarının ve yılların ortalaması olarak, bitki boyu, yaprak sayısı, sap kalınlığı ve çiçek salkımı uzunluğu değerleri, D-337 çeşidinde (sırasıyla, 137.64 cm, 111.6 adet/bitki, 2.006 cm ve 70.1 cm ). D-338 çeşidine (sırasıyla, 1 13.65 cm, 65.1 adet/bitki, 1.406 cm ve 67.6 cm) göre daha yüksek bulunmuştur. Bitki boyu ve sap kalınlığı yönünden, kontrol parselin dışında, uygulanan azot dozları arasında farklılık görülmezken (bitki boyu: 123.76- 130.74cm, sap kalınlığı: 1. 681-1. 771 cm), en yüksek yaprak sayısı N9, N12 ve N6 gübre dozları uygulanan parsellerden (sırasıyla, 97.2, 93.1 ve 89.5 adet/bitki), en yüksek çiçek salkımı uzunluğu ise N12, N9 ve N6 gübre dozları uygulanan parsellerden (sırasıyla, 72.5, 70.7 ve 69.8 cm) elde edilmiştir. Denemenin genel ortalaması olarak, yaprak/sap+çiçek salkımı oranı 0.46 olarak saptanmıştır.2. Azot dozu arttıkça çeşitlerin genellikle hem yaş ot, hem de kuru ot verimleri artmıştır. Yılların ve gübre dozlarının ortalaması olarak, D-337 çeşidinden, D-338 çeşidine göre daha yüksek yaş ve kuru ot verimi elde edilmiştir. D-337 ve D-338 çeşitlerinin dekara ortalama yaş ot verimleri 2636.6 ve 1895.3 kg iken, kuru ot verimleri 565.8 ve 415.2 kg olarak belirlenmiştir. Kontrol parsellerin dışında, uygulanan azot dozları arasında yaş ot verimi yönünden farklılık görülmezken (2216.4-2476.0 kg/da), en yüksek kuru ot verimi N12 ve N9 gübre dozlarının uygulandığı parsellerden (560.2 ve 549.6 kg/da) elde edilmiştir. 3. Artan azot dozuna paralel olarak çeşitlerin genellikle hem ham protein hem de ham kül oranlan artmıştır. Buna karşılık, ham selüloz oranı azot dozunun artışıyla azalmıştır. Yılların ve gübre dozlarının ortalaması olarak, ham protein oranının D-338, ham kül oranının ise D-338 çeşidinde daha yüksek olduğu belirlenirken, ham selüloz oranı bakımından çeşitler arasında farklılık tespit edilmemiştir. D-337 ve D-338 çeşitlerinin ham protein oranları %12.1 ve 12.7, ham selüloz oranları %21.2 ve 21.0, ham kül oranlan ise % 1 5.2 ve 14.3 olarak saptanmıştır. 4. Genellikle çeşitlerin ham protein, ham selüloz ve ham kül verimleri azot dozlarına paralel olarak artmıştır. Yılların ve gübre dozlarının ortalamasına göre her üç özellik bakımından D-337 çeşidinden elde edilen değerler (sırasıyla, 69.4, 84.6 ve 120.6 kg/da), D-338 çeşidine (sırasıyla, 53.2, 59.6 ve 86.8 kg/da) göre daha yüksek bulunmuştur. En yüksek ham protein verimi N9 ve N12 (73.9 ve 72.0 kg/da); en düşük ise No ve N3 parsellerinden (44.9 ve 51.1 kg/da) elde edilmiştir. En yüksek ham selüloz verimi kontrol dışında kalan parsellerden (113.1-100.8 kg/da), en düşük ise N0 ve N6 (86.6 ve 100.8 kg/da) gübre dozları uygulanan parsellerden alınmıştır. Ham kül verimi bakımından ise en yüksek değer N12 ve N9 dozlarından (84.4 ve 82.4 kg/da) elde edilirken, en düşük değer kontrol parselinden (54.7 kg/da) sağlanmıştır. 5. Uygulanan azot dozları tohum veriminde anlamlı bir farklılık meydana getirmemiştir. Yılların ve gübre dozlarının ortalaması olarak, D-338 çeşidinin ortalama tohum verimi (167.5 kg/da), D-337 çeşidi ne (1 14.5 kg/da) göre daha yüksek olmuştur. Azot dozları arasında tohumların bin tane ağırlığı ve ortalama çimlenme gücü bakımından önemli bir farklılık bulunmamıştır. Yılların ve gübre dozlarının ortalaması olarak, hem bin tane, hem de ortalama çimlenme gücü değerleri D-337 çeşidinde, D-338Ill çeşidine göre daha yüksek olarak saptanmıştır. D-337 ve D-338 çeşitlerinin ortalama bin tane ağırlıkları 0.778 ve 0.729 g, çimlenme güçleri ise %97.7 ve 63.5 olarak tespit edilmiştir

Özet (Çeviri)

IV AN INVESTIGATION ON DETERMINING OF NITROGEN REQUIREMENTS AND SOME TRAITS OF TWO DIFFERENT AMARANTH VARIETIES UNDER SAMSUN ECOLOGICAL CONDITIONS ABSTRACT This research in which the effects of different nitrogen fertilizer doses on seed yield and some traits of amaranth were studied, was conducted during 1995 and 1996 at“Black-sea Regional Agricultural Research Institute”. In this study, white seeded D-337 variety (A. mategazzianus) and black seeded D-338 variety (A. cruentus) with 0, 3, 6, 9 and 12 kg/da nitrogen levels were used in this experiment. Sowing process was achieved on 27th may in first year and on 30th may in second year. Harvest for hay production was made at milk stage and harvest for seed production was made at period (stage) in which above 75% of seeds in one raceme were at full ripen stage. All of the data and measurements and statistical analysis results were summarized as follows: 1. Plant heights, leaf numbers, flower raceme lengths were increased parallel to increases in nitrogen doses. However, leaf/ stem + raceme ratio didn't change according to the varieties and nitrogen doses. In terms of nitrogen doses and years, average, plant length heights, leaf numbers, stem thickness and flower raceme lengths of D-337 variety (137.64 cm, 111.6 number/plant, 2.006 cm and 70.1 cm respectively) were found superior to those of D-338 variety (113.65 cm, 65.1 number/plant, 1.406 cm and 67.6 cm respectively). While there were differences among the nitrogen doses except for control parcel in terms of plant length and stem thickness (plant length, 123.76-130.74 cm, stem thickness, 1.681-1.771 cm), the highest leaf numbers were obtained from the parcels on which N9, N12 and N6 doses were applied (97.2-93.1 and 89.5 number/plant respectively) and the highest flower raceme length were obtained from the parcels on which N12, N9 and N(, doses were applied (72.5, 70.7 and 69.8 cm respectively). Average leaf/stem + flower raceme ratio was found 0.46 for the whole experiment. 2. The fresh and hay yields were increased with increasing N doses. Higher fresh yields and hay yields were obtained from D-337 variety compared to D-338. As yearsand N doses averages while fresh yield per decare for D-337 and D-338 varieties were found as 2636.6 and 1895.3 kg, hay yields were found as 565.8 and 415.2 kg for D-337 and D-338 varieties. While there were no differences among N doses except for control plot yields (2216.4-2476.0 kg/da), the highest hay yield were obtained from the parcels on which N)2 and N9 doses (560.2 and 549.6 kg/da). 3. Crude protein and crude ash contents at varieties were increased as parallel to increasing N doses. Crude fiber ratios were increased with adverse parallel to decreasing N doses. While crude protein content were found higher for D-338 and crude ash content were found higher for D-337, there was no difference between the varieties in term of crude fiber content. Crude protein, crude fiber and crude ash contents were found as 12.1, 21.2, and 15.2 % for D-337; 12.7, 21.2, and 14.3 % for D-338 varieties, respectively. 4. Crude protein, crude fiber and crude ash yields at varieties were increased as parallel to increasing N doses. The values found for D-337 in term of these three traits (69.4, 120.6 and 84.6 kg/da) were higher than those found for D-338 variety (53.2, 86.8 and 59.6 kg/da). While the highest crude protein yields (73.9 and 72.0 kg/da), were found from N9 and N12 parcels, the lowest crude protein yields (44.9 and 55.1 kg/da) were obtained from No and N3 parcels. The highest crude fiber yields were obtained from the parcels, except for control, (113.1-100.8 kg/da) Whole, the lowest crude fiber yields were obtained from No and No parcels (86.6 and 100.8 kg/da). In terms of crude ash yields, the highest values, were found for Nn and N9 doses (84.4 and 82.4 kg/da) and the lowest value was found for control parcel (54.7 kg/da). 5. N doses didn't cause significant difference in terms of seed yields. Average seed yield were found higher for D-338 (167.5 kg/da) than for D-337 (114.5 kg/da). There were no significant differences among the N doses in terms of 1 000 seed weight and average germination vigor. 1000 seed weight and average germination vigor were found higher for D-337 than for D-338. 1000-seed weight and average germination vigor were found 0.778 and 0.729 g and 97.7 and 63.5 % for D-337 and D-338, respectively.

Benzer Tezler

  1. İki şeker sorgum çeşidinde hasat zamanının kitle ve şurup verimi üzerine etkileri

    The effects of harvest time on biomass and syrup yields of sweet sorghum

    ŞERİFE SEHER ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    ZiraatÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN BAYTEKİN

  2. Maş fasulyesi (Vigna radiata (L.) Wilczek) genotiplerinin kuraklık hassasiyetlerinin belirlenmesi

    Determination of drought susceptability of mungbean (Vigna radiata (L.) Wilczek.) genotypes

    MUTLU AKGÜNDÜZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    ZiraatOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERKUT PEKŞEN

  3. Bazı kereviz lahanası [Pak choi (Brassica campestris ssp. chinensis)] çeşitlerinin Samsun ekolojik koşullarına adaptasyonu

    The adaptation of some celery cabbage [Pak choi (Brassica campestris ssp. chinensis)] varieties for Samsun ecological conditions

    ÖZLEM AYDIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    ZiraatOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET BALKAYA

  4. Samsun'da ısıtmasız plastik seralarda son turfanda organik domates, biber ve patlıcan yetiştiriciliğinde değişik dikim zamanı, malçlama ve gübrelemenin bitki büyümesi ve verimine olan etkileri üzerine bir araştırma

    A study was carried out in order to determine the effect of different planting time, mulching and fertilization on growth and yield of organic aubergine, tomato and pepper in unheated plastic greenhouses for the late autumn season in Samsun ecologica

    AYŞE EKDİOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    ZiraatOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. SEZGİN UZUN

  5. Samsun koşullarında farklı sıra aralıkları ve azotlu gübrelemenin börülce (Vigna unguiculata (L.) Walp.)'de verim ve verim unsurlarına etkileri

    The effects of different row spacing and nitrogen fertilization on yield and yield components of cowpea (Vigna unguiculata (L. ) Walp.) under Samsun conditions

    YELİZ ÖZTURAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    ZiraatOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ GÜLÜMSER