Uluslararası yatırım hukukunda meşru beklentiler
Legitimate expectations in international investment law
- Tez No: 673695
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BERK DEMİRKOL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 151
Özet
Bu çalışmada, uluslararası yatırım hukukunda meşru beklentiler kavramı incelenmiştir. Çalışma üç ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm olan ''Meşru Beklenti'' kısmında, meşru beklentiler kavramının neyi ifade ettiği kısaca değerlendirildikten sonra, bu kavramın uluslararası yatırım hukukunda nasıl temellendirildiği ve nasıl temellendirilebileceği incelenmiştir. İkinci bölüm olan ''Meşru Beklenti Yaratan Eylemler'' kısmında, yatırım tahkimi kararları ışığında yatırımcının beklentilerini oluşturan eylem ve durumlar değerlendirildikten sonra, yatırımcının beklentilerini oluştururken dikkat etmesi gereken durumlar incelenmiştir. Son bölüm olan ''Meşru Beklentilerde Denge'' kısmında, meşru beklentiler ile ilgili tartışmalara değinildikten sonra, ev sahibi devletlerin de meşru beklentilerinin olup olamayacağı tartışılmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde, meşru beklentilerin ne anlama geldiği üzerinde durulmuş ve net bir tanımı olmadığı vurgulanmıştır. Meşru beklentiler kavramının hem ulusal hukuklarda hem de uluslararası yatırım hukukunda herkes tarafından kabul edilmiş bir tanımı olmaması, bu kavramın anlamının tam olarak belirlenememesi sonucunu doğurmaktadır. Bu sonuç, uluslararası yatırım hukukunda, meşru beklentiler kavramının meşruiyeti ile ilgili tartışmalara yol açmaktadır. Meşru beklentilerin hukuk literatürüne girişi, bir İngiliz Mahkemesi kararı ile; uluslararası yatırım hukuku literatürüne girişi ise bir uluslararası yatırım tahkimi kararı ile olmuştur. Özellikle, Devletler ve Diğer Devletlerin Vatandaşları Arasındaki Uyuşmazlıkların Çözümü Hakkında Sözleşme (ICSID Konvansiyonu) sonucu kurulan, Yatırım Uyuşmazlıklarının Çözümü için Uluslararası Merkez (ICSID) önünde görülen davalar ile Birleşmiş Milletler Milletlerarası Ticaret Hukuku Komisyonu önünde görülen davalar, uluslararası yatırım hukuku için büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, uluslararası yatırım tahkimine ilişkin incelenmiş olan ilk karar, meşru beklentiler ile ilgili verilmiş ilk karar olma özelliğini taşıyan Tecmed v. Meksika kararı olmuştur. Bu kararda, meşru beklentiler kavramı çok geniş kapsamlı şekilde tanımlanmış ve bu durum doktrinde eleştirilmiştir. İncelenen bir diğer önemli karar ise meşru beklentilerin oluşumu için yatırımcının ev sahibi devlete güven duyması gerektiğini vurgulaması sebebiyle önem arz eden Thunderbird v. Meksika kararıdır. Meşru beklentilerle ilgili önemli meselelerden biri, bu kavramın çok az yatırım antlaşması metninde geçmesine rağmen neredeyse her yatırım tahkimi davasında, tahkim heyetleri tarafından değerlendiriliyor olmasıdır. Yatırım tahkimi kararlarında, meşru beklentilerin adil ve hakkaniyetli muamele ilkesinin bir parçası olup olmadığı incelenmiştir. Uluslararası yatırım hukukunda meşru beklentiler kavramının kullanımı ile ilgili itirazlar mevcuttur. Bu itirazların temelinde, meşru beklentilerin yatırım antlaşması metinlerinde açıkça ifade edilmemesine rağmen adil ve hakkaniyetli muamele ilkesinin bir parçası, hatta en önemli parçası, haline gelmesi yatmaktadır. En nihayetinde, doktrin ve yatırım tahkimi içtihatlarında, meşru beklentilerin adil ve hakkaniyetli muamele ilkesinin bir parçası olarak kabul edilmesi gerektiği görüşü hakimdir. Meşru beklentilerin genel özelliklerine değinildikten sonra, uluslararası yatırım hukukunda kavramın nasıl temellendirildiği, uluslararası yatırım tahkimi kararları ve doktrin çerçevesinde incelenmiştir. Uluslararası yatırım tahkiminin özellik ve yetkilerine farklı bakış açılarının, meşru beklentiler kavramının temellendirilmesindeki etkileri incelenmiştir. Öncelikle meşru beklentilerin bir hukuk genel ilkesi olup olmadığı meselesi ele alınmıştır. Bugün itibariyle hukukun genel ilkesi olarak kabul edilecek düzeye ulaşılmadığı belirtildikten sonra, birtakım kamu hukuku kavramlarının; bu kavramlar hukukun üstünlüğü, hukuki belirlilik, gücün kötüye kullanılması, iyi yönetim ve adalet kavramlarıdır, meşru beklentiler için bir temel sağlayıp sağlamadığı incelenmiştir. Ardından birtakım uluslararası hukuk kavramlarının; bu kavramlar iyi niyet, estoppel ve tek taraflı işlemlerdir, meşru beklentilerin temellendirmesinde kullanılıp kullanılmayacağı incelenmiştir. Çeşitli kamu hukuku ve uluslararası hukuk ilkeleri çerçevesinde meşru beklentilerin temellendirilmesinin mümkün olup olmadığı incelendikten sonra ise bir diğer temellendirme girişimi olan, yatırım tahkimi kararlarına değinilmiştir. Her ne kadar ICSID ve UNCITRAL sistemlerinde emsal kararlar bağlayıcı olmasa da yatırım tahkimi kararlarının sıkça eski kararlara atıf yapmakta olduğu görülmüştür. Bu kapsamda yalnızca emsal karar temelli bir yaklaşımın, meşru beklentileri temellendirmek için yeterli olup olmadığı incelenmiştir. Meşru beklentilerin temellendirilmesi girişimleri ile ilgili son olarak güven kavramı ve güven teorisi esas alınarak yapılan temellendirmeler incelenmiştir. Güven esaslı temellendirme girişimine yöneltilen eleştiriler değerlendirilmiştir. Bu kapsamda yalnızca yatırımcının ev sahibi devlete güvenmesine dayalı beklentinin meşru beklenti oluşturmak için yeterli olup olmadığı, yeterli değilse hangi koşulların sağlanması durumunda yeterli olabileceği incelenmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde, ilk olarak, uluslararası yatırım tahkiminde meşru beklenti yarattığı tespit edilen eylem ve durumların neler olduğu üzerinde durulmuş; sözleşmeye dayalı beklentiler, resmi ve gayri resmi beyanlara beklentiler ile yasal ve düzenleyici çerçeveye ilişkin beklentiler bu kapsamda incelenmiştir. Sözleşmeye dayalı beklentiler kısmında, ev sahibi devlet ile yatırımcı arasında imzalanan sözleşmelerin ev sahibi devlet tarafından ihlal edilmesi halinde bu ihlallerinin bir yatırım antlaşması ihlali anlamına gelip gelmeyeceği incelenmiştir. Yalnızca bu sözleşme ihlallerinin yatırım antlaşması ihlali için yeterli olmadığı, bir sözleşme ihlallerinin ancak birtakım şartlara bağlı olarak yatırım antlaşması ihlali anlamına gelebileceği tespit edildikten sonra bu şartların neler olabileceği üzerinde durulmuştur. Resmi ve gayri resmi beyanlara dayanan beklentilerin incelendiği ikinci kısımda ise ilk olarak, beklentilerin bir meşru beklenti olarak kabul edilmesi için yasal bir hakka dayanması gerekip gerekmediği tartışılmıştır. Beklentinin yasal bir hakka dayanması gerekmediği sonucuna ulaşıldıktan sonra ise her beyanın meşru beklentiler yaratmayacağı ve meşru beklenti yaratabilecek beyanların birtakım şartlara sahip olması gerektiği belirtilip bu şartların neler olabileceği incelenmiştir. Genel düzenleyici çerçeveye ilişkin beklentiler kısmında, ev sahibi devletin hukuki düzenine dayanan beklentiler incelenmiştir. Bu kapsamda, bir yatırımcının, ev sahibi devletin yasal çerçevesine ilişkin istikrar beklentisinin nasıl temellendirilebileceği, ile bu temellendirme yapıldıktan sonra, yasal çerçeveye ilişkin beklentinin meşru beklenti olarak değerlendirilmesi için gereken diğer şartlar incelenmiştir. Beklenti yaratan eylem ve durumlar incelendikten sonra, meşru beklenti için gerekli olan bir diğer şart olan, makul yatırımcı kavramının tanımı ve özellikleri incelenmiştir. İkinci bölümün; makul yatırımcı başlıklı kısmında, meşru beklentilerin oluşumunun yalnızca ev sahibi devlet özelinde değerlendirilen bir durum olmadığı, aynı zamanda yatırımcıya düşen birtakım görevlerin varlığı ve içerikleri incelenmiştir. Sonuç olarak makul bir yatırımcının, gerekli özeni göstermesi ve belli durumlarda ev sahibi devletin düzenleyici gücünü kullanmasına saygı göstermesi gerektiği tespit edilmiştir. Çalışmanın üçüncü bölümünde, meşru beklentilerde denge konusu incelenmiştir. Bu bölümde, ilk olarak, uluslararası yatırım hukukunda var olan birtakım meşruiyet tartışmalarına değinilmiş; bu bağlamda, meşru beklentiler kavramının kullanımı ile ilgili itirazlara sebep olan durumlar incelenmiştir. Özellikle meşru beklentiler kavramının herkes tarafından kabul edilen kavramsal ve normatif bir çerçevesi olmamasının, kavramın anlam ve kapsamını hakemlerin öznel değerlendirmelerine bıraktığı iddiası ele alınmıştır. Üçüncü bölümün üçüncü başlığında ise uluslararası yatırım tahkiminde giderek örnekleri artan bir dava türü olan topluluk ihtilaf davaları (community conflict cases) incelenmiştir. Topluluk ihtilaf davaları olarak adlandırılan davalar; ev sahibi devletin vatandaşlarının yatırım projesine karşı çıkması sebebiyle, ev sahibi devlet tarafından iptal edilen yatırım projelerinin uluslararası yatırım tahkimine taşındığı davalardır. Bu davalarda kamuoyu tepkisinin, yatırımcıların beklentilerine olan etkileri incelenmiş; meşru beklentiler kavramının, topluluk ihtilaf davalarıyla ilgili geçmiş kararlarda nasıl kullanıldığı ve gelecek davalarda nasıl kullanılması gerektiğine yönelik doktrindeki öneriler ele alınmıştır. Üçüncü bölümün son kısmında, ev sahibi devletlerin meşru beklentileri olup olamayacağı yönündeki doktrin ve yargı kararlarındaki tartışmalara değinilmiş, özellikle son yıllarda doktrinde daha çok dile getirilmeye başlanan ev sahibi devletlerin de meşru beklentilerinin olması gerektiği görüşü incelenmiştir. Bu kapsamda öncelikle, mevcut uluslararası yatırım hukuku düzeninde yalnızca yatırımcının meşru beklentilerinin kabul edilmesinin nedenleri üzerinde durulmuş, ardından, ev sahibi devletlerin meşru beklentilerinin kabul edildiği durumlarda, bunun uluslararası yatırım tahkimi kararlarında nasıl temellendirilebileceği incelenmiştir. Çalışmada, uluslararası yatırım tahkimi kararları büyük önem taşımakta ve çalışmanın temeli konumundadır. Uluslararası yatırım tahkimi sisteminde, emsal kararlara uyma zorunluluğu bulunmamasına rağmen önceki yatırım tahkimi kararlarına atıfta bulunmayan yatırım tahkimi kararı neredeyse bulunmamaktadır. Bu doğrultuda meşru beklentiler kavramının, anlam ve sınırlarını belirlemek için kullanılacak en önemli kaynaklar bu konuyla ilgili verilmiş yatırım tahkimi kararları olacaktır. Öncelikle uluslararası yatırım tahkim heyetleri kararlarında, meşru beklentiler kavramının yatırım antlaşması metninde geçmiyor olmasına rağmen değerlendirmelerde bu kavramın kullanılıyor oluşunun temellendirilmesi gerekmektedir. Tahkim heyetlerinin meşru beklentileri değerlendirmesinin temeli olarak yalnızca geçmiş tahkim kararlarına dayanması kabul edilebilir bir temellendirme değildir. Uluslararası yatırım tahkimi kararlarında meşru beklentilerin değerlendirilmesi konusundaki temel sorun, ev sahibi devlet ve yatırımcı özelinde beklentiler ile ilgili bütün koşulların tam olarak değerlendirilmemesidir. Beklentinin, bir meşru beklenti olarak tanımlanması için gereken eşik ve standartların her olay özelinde, olayın ve tarafların durum ile koşulları incelenerek, bir sonuca ulaşılması daha kabul edilebilir kararlar çıkmasına hizmet edecektir. Beklentilerin yalnızca ev sahibi devletin durum ve eylemleri üzerinden değerlendirilip yatırımcının beklentilere etkisinin incelenmemesi eksik bir değerlendirme yapılmasına neden olacaktır. Meşru beklentiler değerlendirilirken, ev sahibi devletin vatandaşlarına karşı yerine getirmesi gereken yükümlülükleri yok sayarak yapılacak bir değerlendirme, doğal olarak eleştiriler ve itirazlarla karşı karşıya kalacaktır. Özellikle kamu yararı sebebiyle, doğrudan ev sahibi devlet vatandaşlarının temel ihtiyaçlarını ilgilendiren yatırımlarla ilgili konularda, ev sahibi devlete daha geniş bir hareket alanı verilmelidir. Ev sahibi devletin; çevre hakkı, insan hakları, kültürel miras ve yerli halkların yaşamı gibi konulardaki politika değişikliklerine saygı gösterilmelidir. Meşru beklentiler kavramının, yatırımcıyı korumak amacıyla fırsatçı bir şekilde kullanılması uluslararası yatırım hukukundaki meşruiyet sorunlarını arttıracaktır. Her şeyden önce kavramın yalnızca yatırımcıların çıkarları doğrultusunda işlevsel bir araç olarak kullanılması birçok itirazı beraberinde getirecektir. Meşru beklentiler ilkesinin uluslararası yatırım hukukundaki meşruiyet sorunlarına olumsuz yönde etki etmesini engellemek için, ilkenin kavramsal ve normatif çerçevesinin netleştirilmeye çalışılması büyük fayda sağlayacaktır. Meşru beklentilerin yaratılması, içeriği, kapsamı ve ev sahibi devletin düzenleyici çerçevede değişiklik yapma hakkına olan etkilerinin iyi bir şekilde tanımlanması, kavramın kullanımına yönelik temel itirazları ortadan kaldıracaktır. Son olarak meşru beklentiler kavramının; ev sahibi devletler içinde kabul edilecek şekilde genişletilmesi, ev sahibi devlet ile yatırımcı arasındaki ilişkinin dengelenmesine yardım edecektir. Özellikle son yıllarda imzalanan yatırım antlaşmalarında geçen birçok ifade, ev sahibi devletlerde beklentileri oluşturabilecek niteliktedir. Ancak, ev sahibi devletlerin meşru beklentilerinin olabileceğini sağlamanın en temel yolu, yatırım antlaşmalarında meşru beklentilerin hem yatırımcı hem de ev sahibi devlet için kabul edildiğinin ifade edilmesidir.
Özet (Çeviri)
In this thesis, we examine the concept of legitimate expectations in international investment law. This thesis consists of three main chapters. In the first chapter titled“Legitimate Expectation”, we analyzed how the concept of legitimate expectation is grounded in international investment law and how it may be grounded, following a brief assessment of the meaning of the concept of legitimate expectation. In the second chapter titled“Actions Raising Legitimate Expectation”, we discussed the circumstances to which the investor should have due regard when forming expectation, after weighing the actions and instances that constitute the investor's expectation in light of investment arbitration decisions. In the last chapter titled“Balance in Legitimate Expectation”, we addressed the debates regarding legitimate expectations, we then discussed whether the host state may also have a legitimate expectation. In the first chapter of the thesis, we laid emphasis on the meaning of legitimate expectations and we further stressed that there is no clear definition agreed upon. The inexistence of a universally accepted definition of legitimate expectations in both national jurisdictions and international investment law leads to an inability to fully determine the meaning of this concept. This conclusion leads to questions regarding the legitimacy of the concept of legitimate expectation in international investment law. The concept of legitimate expectation has been brought into legal literature by an English Court decision, whereas it has been introduced in international investment law with an international investment arbitration decision. In particular, cases before the International Centre for Settlement of Investment Disputes (ICSID), established under the Convention on the Settlement of Disputes between States and Nationals of Other States (ICSID Convention), and United Nations Commission on International Trade Law are of great importance for international investment law. In this thesis, the first probed decision is Tecmed v. Mexico which is the first decision relating the legitimate expectation. In this decision, the concept of legitimate expectation was defined in an excessively broad manner and this definition was criticized in the doctrine. Another analyzed decision is Thunderbird v. Mexico, which emphasizes that the investor must have reliance on the host state for the formation of legitimate expectations. One of the key issues with legitimate expectation is that, although this concept is included in very few investment treaties, it is covered in almost all investment arbitration cases by arbitral tribunals. It has been discussed in investment arbitration decisions, whether legitimate expectations constitute a component of the principle of fair and equitable treatment. There are objections to the use of the concept of legitimate expectations in international investment law. The underlying reason for these objections is that although legitimate expectations are not clearly laid out in the texts of investment treaties, it has become a component, even the foremost one, of the principle of fair and equitable treatment. Ultimately, the prevailing opinion in investment arbitration doctrine and jurisprudence is that legitimate expectations should be recognized as a component of the principle of fair and equitable treatment. Having discussed the general aspects of legitimate expectation, we probed the way in which the concept is grounded in international investment law in the context of international investment arbitration decisions and doctrine. We reviewed the effects of various perspectives on the characteristics and authority of international investment arbitration based on the concept of legitimate expectations. At the outset, we discussed the question of whether legitimate expectations are a general principle of law. After noting that this concept has not been recognized as general principle of law to date; we examined whether certain concepts of public law, namely rule of law, legal certainty, abuse of power, good governance and justice, provides basis for legitimate expectations. Subsequently, we elaborated whether certain international law concepts, namely goodwill, estoppel and unilateral transactions, can be relied upon to justify legitimate expectations. Further to the discussion of whether legitimate expectations can be justified under various principles of public and international law, we referred to the investment arbitration decisions as another attempt at justification. While precedent are not binding in the ICSID and UNCITRAL systems, we observed that investment arbitration decisions often cite previous decisions. We considered, in this context, whether a precedent-based approach alone is sufficient to justify legitimate expectations. We evaluated the justifications based on trust and trust theory, as a final consideration regarding attempts to justify legitimate expectations. We assessed the criticisms towards the trust-based justification attempt. Along these lines, we discussed whether the expectation based on the investor's trust in the host state is sufficient to create a legitimate expectation and, if not, under what conditions it may be sufficient. In the second part of the thesis, we concentrated on the actions and circumstances that have been determined to create legitimate expectations in international investment arbitration; we then probed, in this regard, contractual expectations, expectations to formal and informal statements, and expectations to the legal and regulatory framework. In the section on contractual expectations, we focused on the question of whether the fact that executed agreements between the host state and the investor are breached by the host state constitutes an investment treaty violation. Once we have ascertained that merely these breaches of contract are not sufficient for an investment treaty violation and that a breach of contract can only signify an investment treaty violation under certain conditions, we turned our attention to what those conditions might be. In the second part, which examines expectations based on formal and informal statements, we first considered whether expectations would have to be based on a legal right to be regarded as a legitimate expectation. Finding that the expectation need not be based on a legal right, we held that not all statements would raise legitimate expectations and that statements possibly raising legitimate expectations must be subject to certain conditions, and we set out what those conditions might be. In the section on expectations regarding the general regulatory framework, we reviewed expectations based on the host state's legal system. In this context, we discussed how an investor's expectation of stability in the host state's legal framework might be justified, and after that justification, other conditions required for the expectation of the legal framework to be considered a legitimate expectation. Having examined the actions and situations that create expectations, we discussed the definition and characteristics of the concept of a reasonable investor, which is another necessary condition for legitimate expectation. In the section headed ''reasonable investor'' of the second chapter, we assessed the fact that the formation of legitimate expectations is not only for the host state but also the existence and content of certain obligations that are incumbent on the investor. Accordingly, we have concluded that a reasonable investor should exercise due diligence and respect the use of regulatory authority by the host state in certain circumstances. In the third chapter of the thesis, we dealt with the issue of balancing legitimate expectations. In this section, we have first reviewed instances raising objections to the use of the legitimate expectation concept following to address some of the legitimacy debates in international investment law. In particular, we discussed the view that the concept of legitimate expectations lacks a commonly accepted conceptual and normative framework, and that the concept leaves the meaning and scope to the subjective assessments of the arbitrators. In the second section of the third chapter, we examined the community conflict cases. These are cases submitted to international investment arbitration in which investment projects canceled by the host state due to the host state citizens' opposition. We analyzed the effects of public reaction on investor expectations in these cases; then we reviewed the way the concept has been used in precedents and discussed the suggestions in doctrine as to its use in future cases. In the concluding part of the third chapter, we touched on the debates in the doctrine and the precedents regarding whether host states may have legitimate expectations, and we looked at the view that host states should also have legitimate expectations, which has been increasingly voiced in the doctrine in recent years. In this context, first, we outlined the reasons why only legitimate investor expectations are accepted in the actual international investment law regime, and then, we probed the cases where legitimate host state expectations are accepted and discuss how this may be based on international investment arbitration decisions. In the study, international investment arbitration decisions are of utmost prominence and form the basis of the study. Although there is no obligation to comply with precedent in the international investment arbitration system, there is almost no investment arbitration decision that does not refer to international investment jurisprudence. In this regard, the most critical resource to use in identifying the meaning and limits of the concept of legitimate expectations would be investment arbitration decisions. The primary concern to be alleviated is that it is required to well-found the use of the concept of legitimate expectation, despite it is not included in the text of the investment treaty. It is not an accurate approach for arbitral tribunals to rely solely on past arbitral decisions as to the basis for their assessment of legitimate expectations. The central challenge with identifying legitimate expectations in international investment arbitration decisions is that the conditions related to expectations for investor and host state are not thoroughly assessed. The thresholds and standards needed to define expectation as a legitimate expectation will serve to render more accurate decisions by addressing the circumstances of the case and the parties. Asserting expectations solely on the circumstances and actions of the host state and not considering the effect of the investor on the expectations would lead to an incomplete conclusion. In considering legitimate expectations, an approach that ignores the host state's obligations to its citizens will inevitably be faced with criticism and objections. The host state should be granted greater discretion in matters related to investments that directly affect the basic needs of the host state's citizens, especially for reasons of public interest. Policy changes on issues such as environmental rights, human rights, cultural heritage, and the lives of indigenous peoples must be respected. The opportunistic use of the concept of legitimate expectations to protect investors would intensify the problems of legitimacy in international investment law. In the first place, using the concept only as a functional instrument in the interest of investors would raise many objections. In order to prevent the principle of legitimate expectations from negatively affecting legitimacy problems in international investment law, it would be very worthwhile to attempt to clarify the conceptual and normative framework of the principle. A proper definition of the creation of legitimate expectations, its content, its scope, and its impact on the right of the host state to introduce amendments to the regulatory framework would eliminate the main objections to the use of the concept. Finally, the notion of legitimate expectation; extending it to be recognized for host states would help stabilize the host state-investor relationship. Especially a set of provisions in investment treaties concluded in recent years may create expectations in host states. Yet, the most straightforward manner to ensure that host states may have legitimate expectations is to state in investment treaties that legitimate expectations are mutually recognized for both the investor and the host state. Dans cette thèse, nous examinons le concept d'attentes légitimes en droit international des investissements. Cette thèse se compose de trois chapitres principaux. Dans le premier chapitre intitulé ''Espérance légitime'', nous avons analysé comment le concept d'attente légitime est ancré dans le droit international des investissements et comment il peut être ancré, après une brève évaluation de la signification du concept d'attente légitime. Dans le deuxième chapitre intitulé ''Actions qui suscitent des attentes légitimes'', nous avons discuté des circonstances auxquelles l'investisseur doit tenir dûment compte lorsqu'il forme ses attentes, après avoir pesé les actions et les instances qui constituent les attentes de l'investisseur à la lumière des décisions d'arbitrage en matière d'investissement. Dans le dernier chapitre intitulé ''Équilibre dans l'attente légitime'', nous avons abordé les débats concernant les attentes légitimes, puis nous avons discuté si l'État d'accueil peut également avoir une attente légitime. Dans le premier chapitre de la thèse, nous avons mis l'accent sur le sens des attentes légitimes et nous avons en outre souligné qu'il n'y a pas de définition claire convenue. L'inexistence d'une définition universellement acceptée des attentes légitimes tant dans les juridictions nationales que dans le droit international des investissements conduit à une incapacité à déterminer pleinement le sens de ce concept. Cette conclusion conduit à s'interroger sur la légitimité du concept d'attente légitime en droit international des investissements. Le concept d'attente légitime a été introduit dans la littérature juridique par une décision de justice anglaise, alors qu'il a été introduit dans le droit international des investissements avec une décision d'arbitrage international en matière d'investissement. En particulier, les affaires portées devant le International Centre for Settlement of Investment Disputes (ICSID), établi en vertu de la Convention pour le règlement des différends entre États et ressortissants d'autres États (ICSID Convention), et la Commission des Nations Unies pour le droit commercial international sont d'une grande importance pour le droit international des investissements. Dans cette thèse, la première décision examinée est Tecmed c. Mexique qui est la première décision relative à l'attente légitime. Dans cette décision, la notion d'attente légitime a été définie de manière excessivement large et cette définition a été critiquée dans la doctrine. Une autre décision analysée est Thunderbird c. Mexique, qui souligne que l'investisseur doit se fier à l'État hôte pour la formation d'attentes légitimes. L'un des principaux problèmes liés à l'attente légitime est que, bien que ce concept soit inclus dans très peu de traités d'investissement, il est couvert dans presque tous les cas d'arbitrage d'investissement par les tribunaux arbitraux. Il a été discuté dans les décisions d'arbitrage d'investissement, si les attentes légitimes constituent une composante du principe de traitement juste et équitable. Il y a des objections à l'utilisation du concept d'attentes légitimes dans le droit international des investissements. La raison sous-jacente de ces objections est que si la confiance légitime n'est pas clairement énoncée dans les textes des traités d'investissement, elle est devenue une composante, même la plus importante, du principe de traitement juste et équitable. En fin de compte, l'opinion qui prévaut dans la doctrine et la jurisprudence en matière d'arbitrage en matière d'investissement est que les attentes légitimes devraient être reconnues comme une composante du principe de traitement juste et équitable. Après avoir discuté des aspects généraux de l'attente légitime, nous avons examiné la manière dont le concept est ancré dans le droit international des investissements dans le contexte des décisions et de la doctrine d'arbitrage international en matière d'investissement. Nous avons examiné les effets de diverses perspectives sur les caractéristiques et l'autorité de l'arbitrage international d'investissement basé sur le concept d'attentes légitimes. Au départ, nous avons discuté de la question de savoir si la confiance légitime est un principe général du droit. Après avoir constaté que cette notion n'a pas été reconnue à ce jour comme principe général du droit; nous avons examiné si certaines notions de droit public, à savoir l'état de droit, la sécurité juridique, l'abus de pouvoir, la bonne gouvernance et la justice, fondaient une confiance légitime. Par la suite, nous avons précisé si certains concepts du droit international, à savoir la bonne volonté, l'estoppel et les transactions unilatérales, peuvent être invoqués pour justifier des attentes légitimes. Suite à la discussion sur la question de savoir si les attentes légitimes peuvent être justifiées en vertu de divers principes de droit public et international, nous avons fait référence aux décisions d'arbitrage en matière d'investissement comme une autre tentative de justification. Bien que les précédents ne soient pas contraignants dans les systèmes ICSID et UNCITRAL, nous avons observé que les décisions d'arbitrage en matière d'investissement citent souvent des décisions antérieures. Nous avons examiné, dans ce contexte, si une approche fondée sur des précédents suffit à elle seule à justifier des attentes légitimes. Nous avons évalué les justifications basées sur la confiance et la théorie de la confiance, en tant que considération finale concernant les tentatives de justification des attentes légitimes. Nous avons évalué les critiques envers la tentative de justification basée sur la confiance. Dans ce sens, nous avons discuté si l'attente fondée sur la confiance de l'investisseur dans l'État d'accueil est suffisante pour créer une attente légitime et, sinon, dans quelles conditions elle peut être suffisante. Dans la deuxième partie de la thèse, nous nous sommes concentrés sur les actions et les circonstances qui ont été déterminées pour créer des attentes légitimes dans l'arbitrage international des investissements; nous avons ensuite sondé, à cet égard, les attentes contractuelles, les attentes vis-à-vis des déclarations formelles et informelles, et les attentes vis-à-vis du cadre légal et réglementaire. Dans la section sur les attentes contractuelles, nous nous sommes concentrés sur la question de savoir si le fait que les accords signés entre l'État hôte et l'investisseur soient violés par l'État hôte constitue une violation du traité d'investissement. Une fois que nous avons vérifié que ces seules violations de contrat ne sont pas suffisantes pour une violation de traité d'investissement et qu'une violation de contrat ne peut signifier une violation de traité d'investissement que sous certaines conditions, nous avons porté notre attention sur ce que ces conditions pourraient être. Dans la deuxième partie, qui examine les attentes fondées sur des déclarations formelles et informelles, nous avons d'abord examiné si les attentes devraient être fondées sur un droit légal pour être considérées comme une attente légitime. Constatant que l'attente ne doit pas nécessairement être fondée sur un droit légal, nous avons estimé que toutes les déclarations ne susciteraient pas des attentes légitimes et que les déclarations susceptibles de susciter des attentes légitimes doivent être soumises à certaines conditions, et nous avons défini quelles pourraient être ces conditions. Dans la section sur les attentes concernant le cadre réglementaire général, nous avons examiné les attentes fondées sur le système juridique de l'État d'accueil. Dans ce contexte, nous avons discuté de la manière dont l'attente d'un investisseur de stabilité dans le cadre juridique de l'État d'accueil pourrait être justifiée, et après cette justification, d'autres conditions requises pour que l'attente du cadre juridique soit considérée comme une attente légitime. Après avoir examiné les actions et les situations qui créent des attentes, nous avons discuté de la définition et des caractéristiques du concept d'investisseur raisonnable, qui est une autre condition nécessaire à l'attente légitime. Dans la section intitulée ''investisseur raisonnable'' du deuxième chapitre, nous avons évalué le fait que la formation d'attentes légitimes ne concerne pas seulement l'État d'accueil mais aussi l'existence et le contenu de certaines obligations qui incombent à l'investisseur. Par conséquent, nous avons conclu qu'un investisseur raisonnable devrait faire preuve de diligence raisonnable et respecter l'utilisation de l'autorité réglementaire par l'État hôte dans certaines circonstances. Dans le troisième chapitre de la thèse, nous avons traité de la question de l'équilibre des attentes légitimes. Dans cette section, nous avons d'abord examiné les cas soulevant des objections à l'utilisation du concept d'attente légitime après avoir abordé certains des débats de légitimité dans le droit international des investissements. En particulier, nous avons discuté du point de vue selon lequel le concept d'attentes légitimes manque d'un cadre conceptuel et normatif communément accepté, et que le concept laisse le sens et la portée aux évaluations subjectives des arbitres. Dans la deuxième section du troisième chapitre, nous avons examiné les cas de conflits communautaires. Il s'agit d'affaires soumises à l'arbitrage international d'investissement dans lesquelles des projets d'investissement sont annulés par l'État hôte en raison de l'opposition des citoyens de l'État hôte. Nous avons analysé les effets de la réaction du public sur les attentes des investisseurs dans ces cas; puis nous avons revu la manière dont le concept a été utilisé dans les précédents et discuté des suggestions doctrinales quant à son utilisation dans des affaires futures. Dans la dernière partie du troisième chapitre, nous avons abordé les débats de doctrine et les précédents concernant la question de savoir si les États d'accueil peuvent avoir des attentes légitimes, et nous avons examiné le point de vue selon lequel les États d'accueil devraient également avoir des attentes légitimes, qui est de plus en plus exprimée dans la doctrine ces dernières années. Dans ce contexte, nous avons d'abord souligné les raisons pour lesquelles seules les attentes légitimes des investisseurs sont acceptées dans le régime actuel du droit international de l'investissement, puis nous avons examiné les cas où les attentes légitimes de l'État hôte sont acceptées et discuté de la manière dont cela peut être fondé sur l'investissement international. décisions d'arbitrage. Dans l'étude, les décisions d'arbitrage international en matière d'investissement sont de la plus haute importance et constituent la base de l'étude. Bien qu'il n'y ait aucune obligation de se conformer au précédent dans le système d'arbitrage international d'investissement, il n'y a presque aucune décision d'arbitrage d'investissement qui ne se réfère pas à la jurisprudence internationale d'investissement. À cet égard, la ressource la plus critique à utiliser pour identifier le sens et les limites du concept d'attentes légitimes serait les décisions d'arbitrage en matière d'investissement. La principale préoccupation à atténuer est qu'elle est nécessaire pour bien fonder l'utilisation de la notion d'attente légitime, bien qu'elle ne soit pas incluse dans le texte du traité d'investissement. Ce n'est pas une approche précise pour les tribunaux arbitraux de se fonder uniquement sur des décisions arbitrales passées quant à la base de leur évaluation des attentes légitimes. Le défi central dans l'identification des attentes légitimes dans les décisions d'arbitrage international en matière d'investissement est que les conditions liées aux attentes de l'investisseur et de l'État hôte ne sont pas évaluées de manière approfondie. Les seuils et les normes nécessaires pour définir l'attente comme une attente légitime serviront à rendre des décisions plus précises en tenant compte des circonstances de l'affaire et des parties. Affirmer des attentes uniquement sur les circonstances et les actions de l'État d'accueil et ne pas considérer l'effet de l'investisseur sur les attentes conduirait à une conclusion incomplète. En considérant les attentes légitimes, une approche qui ignore les obligations de l'État d'accueil envers ses citoyens sera inévitablement confrontée à des critiques et des objections. L'État d'accueil devrait se voir accorder une plus grande latitude dans les questions liées aux investissements qui affectent directement les besoins fondamentaux des citoyens de l'État d'accueil, notamment pour des raisons d'intérêt public. Les changements de politique sur des questions telles que les droits environnementaux, les droits de l'homme, le patrimoine culturel et la vie des peuples autochtones doivent être respectés. L'utilisation opportuniste du concept d'attentes légitimes pour protéger les investisseurs aggraverait les problèmes de légitimité en droit international des investissements. En premier lieu, n'utiliser le concept que comme un instrument fonctionnel dans l'intérêt des investisseurs soulèverait de nombreuses objections. Afin d'éviter que le principe de la confiance légitime n'affecte négativement les problèmes de légitimité en droit international des investissements, il serait très intéressant de tenter de clarifier le cadre conceptuel et normatif du principe. Une définition appropriée de la création d'attentes légitimes, de son contenu, de sa portée et de son impact sur le droit de l'État d'accueil d'introduire des modifications au cadre réglementaire éliminerait les principales objections à l'utilisation du concept. Enfin, la notion d'attente légitime; l'étendre pour qu'il soit reconnu aux États d'accueil contribuerait à stabiliser la relation État d'accueil-investisseur. En particulier, un ensemble de dispositions dans les traités d'investissement conclus ces dernières années peut créer des attentes dans les États d'accueil. Pourtant, la manière la plus simple de garantir que les États d'accueil peuvent avoir des attentes légitimes est d'indiquer dans les traités d'investissement que les attentes légitimes sont mutuellement reconnues à la fois pour l'investisseur et l'État d'accueil.
Benzer Tezler
- Uluslararası yatırım hukukunda yatırımcının meşru beklentilerinin korunması
Başlık çevirisi yok
SAİD SÖYLEMEZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
HukukGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BLEDA RIZA KURTDARCAN
- Vergilendirmeden kaynaklanan uyuşmazlıklarda yatırım tahkimi
Investment arbitration in tax-related investment disputes
ALEYNA KALENDER
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
HukukGalatasaray ÜniversitesiÖzel Hukuk Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BALCA ÇELENER
- Contribution a la recherche d'un cadre juridique pour un droit international de laconcurrence plus efficace
Daha etkin bir uluslararası rekabet için hukuki çerçeve arayışı
ALİ CENK KESKİN
Doktora
Fransızca
2009
HukukGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
PROF. DR. JEAN MARC SOREL
PROF. DR. HALİL ERCÜMENT ERDEM
- Reflective loss claims of the eu cross-border shareholders aftertermination agreement on intra-EU bilateral investment treaties
Ab içi ikili yatırım anlaşmalarının sona ermesine ilişkin anlaşmadan sonra AB sınır ötesi hissedarların yansıma zarar talepleri
BAŞAK DEREN DELİBAŞ
- Uluslararası yatırım hukukunda adil ve hakkaniyetli muamele ilkesi
Fair and equitable treatment principle in international investment law
ABDULLAH GÜRSU
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Hukukİnönü ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BAHAR ÖCAL APAYDIN
