Çin-Afrika iş birliği: Afrika'nın sürdürülebilir kalkınması için tehdit mi yoksa fırsat mı
China – Africa cooperation: A threat or an opportunity for sustainable development in Africa
- Tez No: 674462
- Danışmanlar: PROF. DR. FARUK YALVAÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atılım Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 177
Özet
Afrika ülkeleri 1960'lı yıllarla birlikte kolonyal devletlerden bağımsızlıklarını kazanmaya başlamışlardır. Ancak o dönemden günümüze iç savaşlar, askeri darbeler, devlet otoritesi zayıflığı, ekonomik durgunluk ya da küçülme, altyapı yetersizliği, eğitim ve sağlık hizmetlerinin yetersizliği ve yoksulluk gibi politik, ekonomik ve sosyal istikrarsızlıklar yaşamış ve az gelişmişlik olgusunun merkezinde yer almışlardır. Afrika ülkelerinin yaşadıkları bu istikrarsızlıklar kıta vatandaşlarının yaşam kalitelerini olumsuz etkilediği gibi salgın hastalıkların yayılması, uluslararası terör ve suç unsurların kıtada yerleşip güçlenmesi ve kıta vatandaşlarının toplu göç hareketleri gibi küresel riskler de barındırmıştır. 21. yüzyılda küresel ekonomik bir güç haline gelen Çin ise 2000 yılında kıta ülkeleri ile Çin-Afrika İş Birliği Forumu (FOCAC) adı altında ekonomik, sosyal ve politik boyutları olan geniş kapsamlı bir iş birliğine başlamıştır. Otokratik yapısı ve ekonomiye devlet müdahalesi ile Batı ülkelerinden farklı bir kalkınma modeli izlemiş olan Çin'in FOCAC kapsamında Afrika ülkeleri ile iş birliğinin gittikçe yoğunlaşması ise, bu iş birliğinin Afrika ülkelerinin sürdürülebilir kalkınmaları nezdinde hem olumlu hem olumsuz yorumlara yol açmıştır. FOCAC kıtanın altyapı ihtiyaçlarını gidererek, eğitim ve sağlık gibi kamu hizmetlerini iyileştirerek ve iş olanakları yaratarak Afrika ülkelerinin modernleşmesine katkı sunmaktadır. Ancak, iç meşruiyeti tartışmalı liderlere kendi ekonomik çıkarları doğrultusunda destek olması, iş birliklerinde ağırlıklı olarak kendi stratejilerini uygulaması ve iç işlere karışmama ve iş birliği için politik ya da ekonomik koşullar öne sürmeme prensipleri; ulusal kimliğini oluşturamamış, vatandaş-devlet sosyal mutabakatını tesis edememiş ve kalkınma politikaları oluşturup uygulama konusunda zayıf kalan Afrika ülkelerinin sürdürülebilir kalkınmalarına katkısı bakımından soru işaretlerini de doğurmaktadır.
Özet (Çeviri)
The 1960s saw many African countries attaining their independence from colonial powers. Yet, to date, these emerging states have passed through many economic, political and social instabilities such as civil wars, coups, weak state authority, economic stagnation or decline, poverty, weak infrastructure, inadequate education and health services those have maintained the continent to be labelled as low-developed. Aforementiomed instabilities not only have reduced the living standards of the people of the continent, but also have posed concerns to other parts of the world such as risks of spread of diseases, international terrorism or crime groups, and mass migration out of the continent. China, which has become a global economic power by the 21st century, initiated a wide-ranging cooperation platform with African countries in the year 2000 that has political, economic, and social dimensions and named Forum on China-Africa Cooperation (FOCAC). As per China has taken a different development path from the West by its autocratic political structure and state intervention in the economy, the increasing level of cooperations between African countries and China through FOCAC has led both favorable and unfavorable comments by means of sustainable development in Africa. FOCAC favors African modernization by satisfying infrastructure needs, improving the quality of public services such as education and health, and by creating job opportunities. On the other hand, China has supported African leaders whose internal legitimacy has been controversial in accordance with its economical interests. Further, China does not require political or economic preconditions from African states for cooperation. These aspects do raise questions concerning sustainable development in African countries in which national identity and a state-citizen social contract has not yet been adeqautely established and whose developmental capacity is weak.
Benzer Tezler
- Turkish foreign policy towards Africa: Motivations and interests 2001-2010
2001-2010 yılları arası Türk dış politikası?nın Afrika?ya yönelik ilgi ve motivasyonu
OĞUZHAN TEKİN
Yüksek Lisans
İngilizce
2012
Uluslararası İlişkilerFatih ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SAVAŞ GENÇ
- The comparative effect of u.s foreign aid and investment programs vs chinese investments in West Africa, Nigeria
Abd dış yardımları ve yatırım programları ile Çin yatırımlarının Batı Afrika, Nijerya üzerindeki karşılaştırmalı etkisi
CHRISTIANA BASSEY EKANEM
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Ekonomiİstinye ÜniversitesiSiyaset ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BİLGEN SÜTÇÜOĞLU
- Bridging continents: Exploring the dynamics and impacts of China-Africa trade relations
Kıtaları birleştirmek: Çin-Afrika ticaret ilişkisinin dinamiklerini ve etkilerini keşfetmek
HANANE LEGSIR
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Uluslararası Ticaretİstanbul Ticaret ÜniversitesiUluslararası Ticaret Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CİHAT KÖKSAL
- Sürdürülebilir küresel refah için ekolojik ayak izi analizi
Ecological footprint analysis for sustainable global prosperity
YUNUS EMRE ERTOŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Ekonomiİzmir Demokrasi Üniversitesiİktisat Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FERHAN SAYIN
- Instituonal capacity and motivation: A comparative study of BRICS and MIKTA clubs
Kurumsal kapasite ve motivasyon: BRICS ve MIKTA kulüplerinin karşılaştırmalı bir çalışması
KÜBRANUR ÖZMEN
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Uluslararası İlişkilerAnkara Sosyal Bilimler ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ RESUL YALÇIN