Geri Dön

Hiperbilirubinemili yenidoğanlarda nörolojik hasar, oksidatif hasar ve dna hasarının gösterilmesi

Demonstration of neurological damage, oxidative damage and dna damage in newborns with hyperbilirubinemia

PDF İndir

  1. Tez No: 683342
  2. Yazar: BURCUGÜL KARASULU BECİ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ SEMA TANRIVERDİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Manisa Celal Bayar Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Neonatoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 120

Özet

GİRİŞ ve AMAÇ: Hiperbilirubinemi term bebeklerin %60'ını, preterm bebeklerin ise %80'ini etkilemektedir. Bilirubin yüksekliği genellikle kendiliğinden gerileyen bir durum olmakla birlikte bir kısım yenidoğanda fototerapi, kan değişimi gerektiren düzeylere yükselmekte hatta bazı yenidoğanlarda geri dönüşümsüz hasar yaratabilmektedir. Bilirubin yüksekliği ve fototerapinin oksidatif, nörolojik, DNA hasarına sebep olabileceği düşünülmektedir. Çalışmamızın amacı; bilirubin yüksekliği ve fototerapinin oksidatif, nörolojik, DNA hasarı üzerine etkisini göstermek; olası hasarlanma durumunda oluşabilecek komplikasyonları öngörmek, nörolojik hasarı gösteren biyomarkerların nörogörüntüleme yöntemlerinin yerine kullanılabilirliğini değerlendirmektir. GEREÇ/YÖNTEM: Kasım 2020 ile Nisan 2021 tarihleri arasında Manisa Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Yenidoğan Bilim Dalı'na başvuran patolojik hiperbilirubinemisi olmayan yendioğanlar ile patolojik hiperbilirubinemisi olan ve fototerapi alan yenidoğanlar çalışmaya alındı. Patolojik hiperbilirbinemisi olan ve olmayan yenidoğanlar oksidatif, nörolojik, DNA hasarı yönünden karşılaştırılırken; patolojik hiperbilirubinemisi olan yenidoğanlar ise kendi içinde fototerapi öncesi ve sonrası oksidatif, nörolojik, DNA hasarı yönünden karşılaştırıldı. Tüm istatistiksel analizler SPSS 23.0 paket programı kullanılarak yapıldı. BULGULAR: Kontrol grubu 60, hasta grubu 60 yenidoğan bebek çalışmaya dahil edildi. Hasta grubundan 10 yenidoğan örneği hemolizli olması nedeniyle çalışmadan çıkarıldı. Kontrol grubuyla fototerapi öncesi hasta grubu karşılaştırıldığında; total bilirubin, TOS, TAS, UCH-L1 düzeyleri fototerapi öncesi hasta grubunda anlamlı yüksek bulundu (p0,05). Fototerapi öncesi ve sonrası hasta grubu karşılaştırıldığında; total bilirubin, TOS, TAS, NSE düzeyleri fototerapi öncesi grupta anlamlı yüksek bulundu (p0,05). Kontrol grubu ile fototerapi sonrası hasta grubu karşılaştırıldığında total bilirubin, TOS, TAS, UCH-L1 düzeyleri fototerapi sonrası hasta grubunda anlamlı yüksek bulundu (p0,05). Tekli ve yoğun fototerapi sonrası grup karşılaştırıldığında ise TOS düzeyleri arasında istatistiksel anlamlı farklılık saptandı (p=0,008). Anormal BIND skoruna sahip hastalar ile normal BIND skoruna sahip hastalar karşılaştırıldığında total bilirubin ve TAS düzeyleri arasında anlamlı farklılık saptandı (p

Özet (Çeviri)

OBJECTIVE: Hyperbilirubinemia affects 60% of term babies and 80% of preterm babies. Although the height of bilirubin usually regresses spontaneously, it increases to levels that require phototherapy and exchange transfusion in some newborns and even causes irreversible damage in some newborns. Bilirubin elevation and phototherapy are thought to cause oxidative, neurological, and DNA damage. The aim of this study is to show the effect of high bilirubin and phototherapy on oxidative, neurological and DNA damage, to predict the complications that may occur in case of possible damage and to evaluate the use of biomarkers showing neurological damage instead of neuroimaging methods. MATERIAL/METHODS: Newborns without pathological hyperbilirubinemia and newborns with pathological hyperbilirubinemia and receiving phototherapy who admitted University of Manisa Celal Bayar, Faculty of Medicine, Department of Neonatalogy were included in the study between November 2020 and April 2021. While newborns with and without pathological hyperbilirubinemia were compared in terms of oxidative, neurological and DNA damage, newborns with pathological hyperbilirubinemia were compared in terms of oxidative, neurological and DNA damage before and after phototherapy. All statistical analyzes were made using the SPSS 23.0 package program. RESULTS: 60 newborns in the control group and 60 in the patient group were included in the study. Ten newborns from the patient group were excluded from the study due to hemolyzed sample. When the control group and the patient group before phototherapy were compared, total bilirubin, TOS, TAS, UCH-L1 levels were found to be significantly higher in the patient group before phototherapy (p 0.05). When the patient group was compared before and after phototherapy, total bilirubin, TOS, TAS, NSE levels were found to be significantly higher in the group before phototherapy (p 0.05). When the control group and the patient group after phototherapy were compared, total bilirubin, TOS, TAS, UCH-L1 levels were found to be significantly higher in the patient group after phototherapy (p 0.05). When the group was compared after single and intensive phototherapy, a statistically significant difference was found between TOS levels (p = 0.008). When patients with abnormal BIND scores were compared with patients with normal BIND scores, a significant difference was found between total bilirubin and TAS levels (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    526416

    İndirekt hiperbilirubinemili yenidoğanlarda serum S100B ve nöron spesifik enolaz düzeylerinin nörogelişimsel prognozla ilişkisi

    The relationship between the serum levels of S100B and neuron specific enolase with the neorodevelopmental prognosis in the newborns with indirect hyperbilirubinemia

    EMİNE SENA ALABOYUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVİM ÜNAL

  2. Tez No

    107936

    Ciddi indirekt hiperbilirubinemili term yenidoğanların uzun süreli izlemi; Türkiye'de kan değişim sınırları yükseltilmeli mi?

    Long term follow-up of the term neonates with severe indirect hyperbilirubinemia; should the exchange transfusion limits be changed in Turkey

    NURAY DUMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HASAN ÖZKAN

  3. Tez No

    623668

    Varyant UnaG proteinlerinin geliştirilmesine yönelik protein mühendisliği uygulamaları

    Protein engineering applications for the development of varyant UnaG proteins

    NUMAN ECZACIOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    BiyomühendislikKaramanoğlu Mehmetbey Üniversitesi

    Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ YAKUP ULUSU

  4. Tez No

    319283

    Hiperbilirubinemili yenidoğanlarda serum tau ve S100B protein düzeylerinin değerlendirilmesi

    The evaluation of serum tau and s-100b protein levels in hyperbilirubinemic newborns

    SÜHEYLA YELDAN VATANSEVER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RIDVAN DURAN

  5. Tez No

    682333

    Ciddi hiperbilirübinemili yenidoğanlarda mikroRNA ekspresyon profilleri

    MicroRNA expression profiles in newborns with severe hyperbilirubinaemia

    AYKUT DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HACER ERGİN

Geri Dön