Geri Dön

Biyoaktivasyon sonrası polikaprolakton/ipek fibroini esaslı nanofiberlerin zebra balığı embriyoları üzerine etkilerinin incelenmesi

Investigation of the effects of polycaprolactone/silk fibroin based nanofibers on zebrafish embryos after bioactivation

  1. Tez No: 685680
  2. Yazar: GÜZİN GÖKSUN SİVAS
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TUĞBA AKBAY
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyokimya, Biochemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Nanofiber, zebra balığı, toksisite, polikaprolakton, ipek fibroin, Nanofiber, zebrafish, toxicology, polycaprolactone, silk fibroine
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyokimya Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 85

Özet

Amaç: Çalışmamızın amacı polikaprolakton/ipek fibroini (PCL/İF) esaslı nanofiber hazırlanırken kullanılan çözücülerin ve antikor, enzim immobilizasyonu gibi işlemler sırasında kullanılan kimyasal maddelerin toksik etkisi olup olmadığını ve ayrıca oksidatif hasar oluşturma potansiyalinin zebra balığı embriyo modeli kullanılarak tespit etmektir. Gereç ve yöntem: Elektro dokuma yöntemi ile hazırlanan PCL/İF esaslı nanaofibere laktaz enzimi ve BPA antikoru immobilize edilmiştir. Zebra balığı embriyoları kontrol, ham nanofiber, laktaz enzimi immobilize edilmiş nanofiber, bisfenol a (BPA) antikoru immobilize edilmiş nanofiber olmak üzere dört gruba ayrılmıştır. Nanofiber esaslı maruziyet gruplarında, ilgili nanofiberler ayrı ayrı embriyoların gelişme ortamına bırakılıp belirli süre bu ortamda bekletilmiştir. Daha sonra embriyolar bu ortamların içerisinde gelişmeye bırakılıp 72 saat süre ile gelişmeleri izlenmiştir. 72 saatin sonunda tüm gruplardaki 100 adet embriyo, 1 mL serum fizyolojik ile homojenize edilmiştir. Elde edilen homojenatlara biyokimyasal analizler uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmamızda Ham nanofiber ve Laktaz immobilize edilen nanofiberin mortalite ve kuluçkadan çıkış yüzdeleri 24, 48, 72 hpf 'de kontrol grubu ile karşılaştırıldığında aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik tespit edilmemiştir. BPA antikoru immobilize edilen nanofiber 10 saat süre ile E3 ortamında bekletildikten sonra ortama bırakılan embriyoların hepsi 24 hpf sonunda ölürken, 1 saat süre ile E3 ortamında bekletilen BPA antikoru immobilize edilen nanofiber grubunda ise 24, 48 ve 72 hpf'de mortalite ve kuluçkadan çıkış yüzdeleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı bir değişiklik tespit edilmemiştir. Sonuç: Hazırladığımız biyomalzemelerin toksikolojik etkisinin olup olmadığı deney hayvanı kullanımına gerek kalmadan zebra balığı embriyoları kullanılarak tespit edilmiştir.

Özet (Çeviri)

Objective: The purpose of our study is to determine whether the solvents used in the preparation of PCL/silk fibroin-based nanofibers and the chemicals used during processes such as antibody and enzyme immobilization may have toxic effects, and also to determine the oxidative damage potential by using a zebrafish embryo model. Material and Methods: Lactase enzyme and BPA antibody were immobilized on PCL / SF based nanofibers prepared by electrospinning. Zebrafish embryos were divided into four groups: control, raw nanofiber, lactase enzyme immobilized nanofiber, and bisphenol a antibody immobilized nanofiber. Nanofiber-based exposure groups contained the relevant nanofibers separately in the embryonic development environment and kept in this environment for a period of time. Subsequently, the embryos were left to these develop environments for 72 hours, they were homogenized with 1 mL of physiological saline and homogenates were then analyzed using biochemical methods. Results: In our study, compared to the control group, there were no statistically significant differences in mortality and hatching percentages of raw nanofibers and lactase immobilized nanofibers at 24, 48, and 72 hpf. Nanofiber immobilized with BPA antibody was left in E3 medium for 10 hours, but all of the embryos left in the development environment died at 24 hpf. Compared with control group and the nanofiber immobilized with BPA antibody no statistically significant difference was observed. Conclusion: Instead of using experimental animals, we used zebrafish embryos to study the toxicological effects of our biomaterials.

Benzer Tezler

  1. Türk toplumunda bazı bireylerde CYP1B1 gen polimorfizminin incelenmesi

    Investigation of CYP1B1 gene polymorphism in some individuals in turkish population

    FATMA ÖZLEM KARGIN SOLMAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Eczacılık ve FarmakolojiAnkara Üniversitesi

    Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET OĞUZ ADA

  2. İnhalasyon anesteziklerinin biyotransformasyonu ve toksisitelerini belirleyici biyomarkörlerin geliştirilmesi

    Biotransformation of inhalational anesthetics and development of biomarkers determining their toxicity

    HİLMİ ORHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Anestezi ve ReanimasyonHacettepe Üniversitesi

    Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİCO P. E. VERMEULEN

    PROF. DR. GÖNÜL ŞAHİN

  3. İlaç toksisitesinde mitokondrinin rolünün değerlendirilmesi

    Evaluation of the role of mitochondria in drug-induced toxicity

    EGE ARZUK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Eczacılık ve FarmakolojiEge Üniversitesi

    Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİLMİ ORHAN

  4. İlaç biyoaktivasyonunda çeşitli oksidazların rolü

    Role of different oxi̇dases in bioactivation of drugs

    ESRA AVCI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Eczacılık ve FarmakolojiEge Üniversitesi

    Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİLMİ ORHAN

  5. Akciğer kanserinde metabolik (MEH) polimorfizmin ilaç rezistansındaki rolü

    The role of metabolic (MEH) polymorphism in drug resistance in lung cancer

    EMRE SOYDAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eczacılık ve FarmakolojiAnkara Üniversitesi

    Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLAY ÇOBAN

    PROF. DR. MÜMTAZ İŞCAN