Geri Dön

Karaciğer transplantasyonu sonrasında abdominal sepsis gelişen hastalarda tranplante greftin sepsise yanıtının değerlendirilmesi

Evaluation of response of transplanted graft to sepsis in patients who developed abdominal sepsis after liver transplantation

  1. Tez No: 687224
  2. Yazar: EMRAH ŞAHİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CEMALETTİN AYDIN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İnönü Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 85

Özet

Amaç: Sepsis, karmaşık patofizyolojik olayların etkili olduğu, mortalitesi yüksek, tedavisi zor bir tablodur. Karaciğer nakli olmuş ve abdominal kaynaklı sepsis gelişmiş hastalarda proinflamatuar, inflamatuar ve antiinflamatuar sitokinler, CRP, prokalsitonin, hematolojik ve biyokimyasal belirteçler ile transplante greftten alınan biyopsi örneklerinin histolojik olarak elektron mikroskopisi ve patolojik olarak ışık mikroskopisi altında yapılan doku incelemelerinin sonucunda transplante greftin sepsise yanıtının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, İnönü Üniversitesi Karaciğer Nakli Enstitüsü'nde karaciğer nakli yapılmış ve abdominal kaynaklı sepsis tanısı almış ardışık 24 hasta üzerinde prospektif olarak gerçekleştirildi. Hastaların yaş, cinsiyet, tanı, yatış süreleri, SOFA skorları, nakil endikasyonları, relaparotomi yapılmasına sebep olan sepsis etiyolojileri gibi tanımlayıcı verileri kaydedildi. Hastalardan alınan kan, batın içi sıvı, idrar ve solunum yolu örnekleri, laboratuvar değerleri kayıt altına alındı. Relaparotomi sonrasında transplante karaciğerden alınan biyopsi örnekleri uygun solüsyonlarda histoloji ve patoloji laboratuvarlarına gönderildi. Ayrıca inflamatuar sitokinlerin düzeyleri ölçülmek üzere kan örnekleri depolandı. Çalışma sonunda depolanan serum örneklerinden IL-4, IL-6, IL-10, IL-17, TREM1, sHLA-G, TNF-α, TGF-β, IFN-γ değerleri çalışıldı. Bulgular: Çalışma sonucunda üç grup oluşturuldu ve kendi içinde değerlendirildi. Kültür pozitif ve negatif grupta retransplantasyon oranı anlamlı olarak farklıydı (%12.5 vs %50; p=0.046). Kültürde üreme olan hastalarda istatistiksel olarak anlamlı olmasa da mortalite daha fazlaydı (p=0.54). TREM-1 üreme olan grupta daha fazlaydı (1682 vs 1085.3 pg/mL; p=0.027). Üreme olmayan hastalarda AST ve ALT anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla; p=0.03 ve p=0.004). Kültürde üreme olan ve olmayan grupta AST değerleri sırası ile 42.5 (13-14830) ve 111 (47-3070) IU/L idi. Kültürde üreme olan ve olmayan grupta ALT değerleri ise sırası ile 48.5 (13-5921) ve 195.5 (112-3276) IU/L idi. Survival grubunda erkek hastalarda mortalite oranı daha fazlaydı (%87,5 vs %12,5; p=0.02). Retransplantasyon yapılan hastalarda da mortalite oranı anlamlı olarak farklı bulundu (%50 vs %12; p=0.04). Mortalite gelişen hastaların yaşayanlarla karşılaştırılmasında fibrinojen istatistiksel olarak düşük bulunurken (97.6 vs 220 mg/dl; p=0.001), total bilirübin (18.3 vs 5.1 mg/dl; p=0.006 ) ve PTZ (20.5 vs 15.2 sn; p=0.009) anlamlı olarak yüksek bulundu. Cinsiyete göre değerlendirilen grupta ise AST, ALT, LDH, amonyak, laktat seviyeleri erkeklerde, kadınlara oranla anlamlı olarak yüksek görüldü (sırasıyla; p=0.012, p=0.016, p=0.014, p=0.03, p=0.048). Sadece fibrinojen düzeyleri kadınlarda istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (p=0.04). Her üç grupta da diğer parametrelerde anlamlı bir farklılık yoktu. Elektron ve ışık mikroskobik incelemede; kolestaz, nekroz, hücre içi organel değişiklikleri, steatoz, doku rejeksiyonu gibi sepsisi destekleyen bulgulara rastlanıldı. Sonuç: Bu çalışma, karaciğer nakli sonrasında sepsis gelişmiş hastalarda birçok laboratuvar parametresi düzeyinin ve hücresel düzeyde doku değişikliklerinin gerçekleştiğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Objective: Sepsis is a difficult condition to treat with high mortality and complex pathophysiological events. Blood samples were taken from the patients for the examination of cytokines, hematological, and biochemical markers. It was aimed to evaluate the sepsis response of patients who underwent liver transplantation and developed abdominal sepsis as a result of tissue examinations performed under histologically electron microscope and pathologically under the light microscope. Materials and Methods: This study was carried out prospectively on 24 consecutive patients who underwent liver transplantation at Inonu University Liver Transplantation Institute and were diagnosed with sepsis of abdominal origin. Descriptive data of the patients such as age, gender, diagnosis, length of stay, SOFA scores, transplant indications, sepsis etiology leading to relaparotomy were recorded. Blood, intraabdominal fluid, urine, respiratory samples and laboratory values taken from the patients were recorded. Biopsy samples taken from the transplanted liver after relaparotomy were sent to histology and pathology laboratories in appropriate solutions. In addition, blood samples were stored to measure the levels of inflammatory cytokines. IL-4, IL-6, IL-10, IL-17, TREM1, sHLA-G, TNF-α, TGF-β, IFN-γ values were studied from the serum samples stored at the end of the study. Results: As a result of the study, three groups were formed and evaluated within themselves. The retransplantation rate was significantly different in the culture positive and negative groups (12.5% vs 50%; p= 0.046). Although it was not statistically significant in culture positive patients, mortality was higher (p=0.54). TREM-1 was higher in the culture positive group (1682 vs 1085.3 pg/ml; p=0.027). AST and ALT were significantly higher in culture negative patients (p= 0.03 and p=0.004, respectively). AST values were 42.5 (13-14830) and 111 (47-3070) IU/L in culture positive and culture negative groups, respectively. In culture positive and culture negative groups, ALT values were 48.5 (13-5921) and 195.5 (112-3276) IU/L, respectively. In the survival group, the mortality rate was higher in male patients (87.5% vs 12.5%; p=0.02). Mortality rate in patients with retransplantation was found to be significantly different than those without retransplantation (50% vs 12%; p=0.04). Fibrinogen was found to be statistically lower in patients with mortality compared to living patients (97.6 vs 220 mg/dl; p=0.001); however, total bilirubin (18.3 vs 5.1 mg/dl; p=0.006) and PTZ (20.5 vs 15.2 sec; p=0.009) were found to be significantly higher. In the group evaluated according to gender, AST, ALT, LDH, ammonia and lactate levels were found to be significantly higher in men than in women (respectively; p=0.012, p=0.016, p=0.014, p=0.03, p=0.048). Only fibrinogen levels were found to be statistically higher in women (p=0.04). There was no significant difference in other parameters in all three groups. In electron and light microscopic examination; symptoms supporting sepsis such as cholestasis, necrosis, intracellular organelle changes, steatosis, and tissue rejection were encountered. Conclusion: This study shows that many laboratory parameters and cellular tissue changes occur in patients with sepsis after liver transplantation.

Benzer Tezler

  1. Karaciğer transplantasyonu yapılan hastalarda sarkopeni sıklığı,sarkopeninin prognoza etkisi ve karaciğer transplantasyonu sonrasında sarkopeni seyri

    Frequency of sarcopenia in liver transplant patients, the effect of sarcopenia on prognosis and course of sarcopenia in the post-liver transplant period

    CAN KILINÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GastroenterolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İNCİ SÜLEYMANLAR

  2. Ratlarda oluşturulan deneysel pringle manevrası sonrası yapılan major (%70) hepatektomi modelinde intraperitoneal uygulanan takrolimusun karaciğer rejenerasyonuna etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of intraperitoneal administration of tacrolimus on hepatic regeneration in a major (70%) hepatectomy model after experimental pringle maneuver in rats

    EMRE KARADENİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Genel CerrahiDokuz Eylül Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MÜCAHİT ÖZBİLGİN

  3. Mercedes ve j insizyonları ile yapılan karaciğer operasyonları sonrasında insizyonel herni gelişimi üzerine etki eden faktörlerin belirlenmesi

    Incisional hernia after liver surgery with mercedes and j-shape incisions

    COŞKUN AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Genel CerrahiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MİTHAT KERİM ARSLAN

  4. Benign hematolojik hastalık tanısı ile hematopoietik kök hücre transplantasyonu uygulanan çocuk olgularda atg ilişkili serum hastalığı

    Serum sickness following antithymocyte globulin in allogenic heamatopoietic stem cell transplantation in children with benign heamotologic disease

    BANU KATLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİLBER TALİA İLERİ

  5. Çocuklarda canlı vericili karaciğer nakli sonrası greft tipi ve implantasyon yöntemine göre greft rejenerasyonunun değerlendirilmesi ve greft rejenerasyonuna etkili parametrelerin araştırılması

    Evaluation of graft regeneration after living donor liver transplantation in children according to graft type and implantation method and investigation of parameters affecting graft regeneration

    EGE EVİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk CerrahisiAnkara Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELTEM KOLOĞLU