Geri Dön

Over kanserinde klinik ve laboratuvar parametrelerin sağkalım ileilişkisi

The relationship of clinical and laboratory parameters and survival in ovarian cancer

PDF İndir

  1. Tez No: 689144
  2. Yazar: SERKAN HOSRAFOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HAVVA YEŞİL ÇINKIR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Genel sağkalım, Progresyonsuz sağkalım, WT-1, Östrojen, Progresteron, Over kanseri, Overall survival, Progression-free survival, WT-1, Estrogen, Progesterone, Ovarian cancer
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gaziantep Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 60

Özet

Giriş ve amaç: Over kanseri, jinekolojik kanserler arasında en sık görülen ikinci kanserdir ve ayrıca en sık ölüm sebebidir. Over kanserinin prognozu hastalığın evresiyle yakın ilişkilidir. Literatürde over kanseri ile ilgili olarak klinik ve laboratuar parametreleri ile sağkalım arasındaki ilişkiyi gösteren yeterli çalışma mevcut değildir. Bu nedenle çalışmamızda, over kanserli hastaların tanı anındaki evreleri, metastaz yerleri, parite ve gravite sayıları, menopoz yaşları, uygulanan tedaviler, laboratuar parametreleri (CA-125, CEA, CRP, albumin, kreatinin) ile genel sağ kalım (GS) ve progresyonsuz sağ kalım (PFS) arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Materyal-Metod: Bu çalışmada, 11.04.2012 ile 18.12.2020 tarihleri arasında Gaziantep Üniversitesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalına başvurmuş ve over kanseri nedeniyle tedavi edilen 83 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların GS, PFS ve demogratif verileri ile , laboratuar parametrelerini, tanı anındaki evrelerini, metastaz yerlerini karşılaştırdık. Bulgular: Hastaların tanı anında ortanca yaşı 57 (min-max:18-85) idi. Menapoz döneminde olan 70 hastanın ortanca menapoz yaşı 48 (min-max:18-57) idi. Tanı anında 63 hastada asit mevcuttu. Hastalarda en sık saptanan histopatolojik alt tip HGSC (High grade serous carcinoma) (65 hasta) iken en az saptanan alt tip ise brenner tümörü idi. Tüm hastaların %41'i (34 hasta) tanı anında Evre IIIC hastalığa sahipti. Hastaların %72.3'ünde (60 hasta) tanı anında metastatik lezyonlar mevcuttu. En sık metastaz yeri %37.3 (31 hasta) ile kolon ve ince bağırsak idi. Hastaların %26.5'inde (22 hasta) WT1 ile boyanma mevcuttu. Östrojen ile boyanma oranı %34.9 (29 hasta) ve progesteron ile boyanma oranı ise %30.1 (25 hasta) idi. Hastaların ortalama GS 36.85±24.18 ay ve ortanca GS 31.5 (1.4-91.8) ay olarak hesaplandı. Elde ettiğimiz verilere göre ortanca sağkalım oranı 12 ay için %93, 24 ay için %81.6, 36 ay için %69.9 ve 60 ay için ise %43.9 idi. Çalışmamızda hastaların tanı anındaki CA-125 ve WT1 boyanma özelliği ile GS arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı. Hastaların GS süresi tanı anındaki CA125 değeri düşük olanlarda yüksek saptandı (p=0.011). Aynı şekilde tümörü WT1 ile boyanma özelliği göstermeyen hastaların GS süresi anlamlı derecede yüksek saptandı (p=0.036). Hastaların ortalama PFS süresi 19.12 ± 16.33 ay, ortanca PFS süresi ise 13 (12 -91.8) ay olarak saptandı. Çalışmamızda WT1 boyanma özelliği ile PFS arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı (p=0.040). Tümörü WT1 ile boyanma özelliği gösteren hastaların PFS anlamlı derecede yüksek saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızdaki sonuçlar göz önünde bulundurulduğunda over kanserinde postmenopozal dönemde batında asitin çok sık bir bulgu olduğu görülmektedir. Özellikle erken postmenapozal kadınlarda yeni gelişen asitte over kanseri ayırıcı tanı olarak mutlaka akılda bulundurulmalıdır. Ayrıca çalışmamızın sonuçlarına göre over kanserli hastalarda metastaz açısından ilk değerlendirilmesi gereken sisteminin gastrointestinal sistem olduğu görülmektedir. Genel sağkalımı göstermede WT1 ve tanı anındaki CA125 düzeyinin önemli birer belirteç olduğu düşünülmektedir. Tek başına bir parametrenin PFS'i tahmin etmede yeterli olmayacağı görülmektedir. Birden çok parametreyi bir arada kullanarak geliştirilecek modeller ile PFS tahmin çalışmalarının daha doğru sonuçlar verebileceği düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Ovarian cancer is the second most common cancer among gynecological cancers and also the most common cause of death. The prognosis of ovarian cancer is closely related to the stage of the disease. There are not enough studies in the literature showing the relationship between clinical and laboratory parameters and survival in ovarian cancer. Therefore, in our study, we aimed to investigate the relationship between the stages of ovarian cancer at the time of diagnosis, metastasis sites, parity and gravity numbers, menopause ages, treatments applied, laboratory parameters (CA-125, CEA, CRP, albumin, creatine) and overall survival (OS) and progression-free survival (PFS). Method: In this study, 83 patients who applied to Gaziantep University Medical Oncology Department between 11.04.2012 and 18.12.2020 and were treated for ovarian cancer were evaluated retrospectively. We compared OS and PFS of the patients with demographic data, laboratory parameters, stages at the time of diagnosis, and metastasis sites. Results: The patients'median age was 57 (min-max: 18-85) at the time of diagnosis. The median age of menopause of 70 patients who were in the menopause period was 48 (min-max: 18-57). Ascites was detected in 63 patients at the time of diagnosis. The most common histopathological subtype was HGSC (High grade serous carcinoma) (65 patients), while the least detected subtype was Brenner's tumor. 41% (34 patients) of all patients had Stage IIIC disease at the time of diagnosis. Metastatic lesions were present at the time of diagnosis in 72.3% (60 patients) of the patients. The most common site of metastasis was the colon and small intestine with 37.3% (31 patients). WT1 staining was present in 26.5% (22 patients) of the patients. The rate of staining with estrogen was 34.9% (29 patients), and the rate of staining with progesterone was 30.1% (25 patients). The mean OS of the patients was 36.85±24.18 months and the median OS of 31.5 (1.4-91.8) months. According to the data we obtained, the median survival rate was 93% for 12 months, 81.6% for 24 months, 69.9% for 36 months and 43.9% for 60 months. In our study, a statistically significant correlation was found between CA-125 and WT1 staining characteristics at the time of diagnosis and GS. The OS duration of the patients was found to be higher in those with low CA125 values at the time of diagnosis (p=0.011). Likewise, the OS duration of the patients whose tumors did not show staining with WT1 was significantly higher (p=0.036). The mean PFS time of the patients was 19.12 ± 16.33 months, and the median PFS time was 13 (12 -91.8) months. In our study, a statistically significant correlation was found between WT1 staining and PFS (p=0.040). The PFS of the patients whose tumor was stained with WT1 was found to be significantly higher. Conclusion: Considering the results of our study, it is seen that ascites in the abdomen is a very common finding in the postmenopausal period in ovarian cancer. Especially in early postmenopausal women, ovarian cancer should be kept in mind as a differential diagnosis in newly developing ascites. In addition, according to the results of our study, it is seen that the first system to be evaluated in terms of metastasis in patients with ovarian cancer is the gastrointestinal system. WT1 and CA125 level at the time of diagnosis are thought to be important markers in demonstrating overall survival. It seems that a single parameter will not be sufficient to predict PFS. It is thought that PFS estimation studies can yield more accurate results with models to be developed by using multiple parameters together.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    236424

    Anastrozol veya Letrozol kullanmış olan meme kanseri hastalarında eksemestan tedavisinin etkinliği ve tedavi başarısının klinik ve laboratuar parametrelerle ilişkisi.

    Effect of exemestane therapy receiving after anastrozole or letrozole in breast cancer patients and association between clinic and laboratory parameters on the success of therapy.

    YENİOVA ABDULLAH ÖZGÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    OnkolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA ERMAN

  2. Tez No

    896129

    Kolorektal kanser tanısı alan hastaların demografik özellikleri ve nüks/metastaz durumunu etkileyen faktörler

    Demographic characteristics of patients diagnosed with colorectal cancer and factors affecting recurrence/metastasis status

    SEDEF ŞEYMA ÖZGÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    OnkolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM VEDAT BAYOĞLU

    DOÇ. DR. MURAT SARI

  3. Tez No

    811482

    Metastatik kolon karsinomu tanılı hastalarda anti-EGFR tedaviye yanıtı etkileyen klinik ve laboratuvar biyobelirteçler

    Clinical and laboratory biomarkers affecting response to anti-EGFR therapy in patients with metastatic colon carcinoma

    MAHMUT CAN KILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    OnkolojiPamukkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BURCU YAPAR TAŞKÖYLÜ

  4. Tez No

    711571

    İleri evre küçük hücreli dışı akciğer kanseri hastalarında inflamasyon markerlarının prognoz üzerine etkisi ve PET/CT parametreleri ile korelasyonu

    Başlık çevirisi yok

    ESRA PİRİNÇÇİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıDicle Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP ORUÇ

  5. Tez No

    756745

    Kemik metastazı olan mesane kanserli olguların incelenmesi

    Examination of cases with bladder cancer with bone metastasis

    BEYHAN ZEYTİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    İç HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT DİNCER

Geri Dön