Geri Dön

Covid-19 pandemisi döneminde 0-6 yaş arasındaki sağlıklı çocuklarda ev kazası geçirme sıklığı ve ebeveynlerin ev kazalarına yönelik önlemler konusundaki bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi

Frequency of home accidents in healthy children between 0-6 yearsand evaluation of parents' knowledge and attitudes on measures against home accidents during the covid-19 pandemic

  1. Tez No: 691707
  2. Yazar: PARVANA AMRAHOVA MUSAYEVA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ ORHON
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Çocuk, ev kazaları, yaralanmalar, COVİD-19, pandemi, Child, home accidents, injuries, COVID-19, pandemic
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 152

Özet

Amaç: COVİD-19 pandemisinin yayılmasını önlemeye yönelik kapanma önlemleri nedeniyle uzun süreli ev izolasyonu pediatrik acil servislere başvuru sıklığını azaltsa da bu dönemde ev kazaları sıklığında artış olduğu gözlenmektedir. Çalışmanın amacı; COVİD-19 pandemisi döneminde çocuk sağlığı izlem polikliniğine başvuran 0-6 yaş arasındaki çocukların pandemi öncesi ve pandemi döneminde geçirdikleri ev kazası sayısını saptamak, annelerin çocuklarını ev kazalarından korumak için ev içerisinde alınacak önlemler ile ilgili bilgi ve tutumlarını değerlendirmek ve bu tutumların ve sosyodemografik özelliklerin çocuğun ev kazası geçirme öyküsü ile ilişkisini saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışma Ağustos–Kasım 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 0-6 yaş arasında olan zamanında doğmuş, sağlıklı çocuklar ve anneleri dahil edilmiştir. Anneler ile yüz yüze görüşülerek sosyodemografik durumu gösteren anket formu, kaza öyküsü anket formu ve“0-6 Yaş Çocuklarda Annenin Ev Kazalarına Yönelik Güvenlik Önlemlerini Tanılama Ölçeği”doldurulmuştur. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS version 22.0 programı kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 300 çocuğun %46,7'si kız olup yaş ortalaması 39,48±19,56 aydır. Annelerin yaş ortalaması 30,99±5,56, babaların yaş ortalaması ise 34.71±5,61 yıldır. Annelerin %25,7'sinin (n=77) ev kazaları ile ilgili bilgi almış olduğu saptanmış, ev kazalarına yönelik güvenlik önlemleri ölçeğinden aldıkları puan ortancasının 191 olduğu belirlenmiştir. Pandemi döneminde çocuğa bakan kişinin %83,7 oranında anne olduğu saptanmıştır. Çocukların pandemi öncesinde %20,3'ünün (n=61), pandemi döneminde ise %28'inin (n=84) en az bir kez ev kazası geçirdiği öğrenilmiştir (p=0,033). Her iki dönemde de en sık geçirilen ev kazası düşme olmakla birlikte pandemi döneminde kaygan zeminde düşme (20-31), kesici delici alet ile yaralanma (4-5), zehirlenme (1-9) ve yabancı cisim aspirasyonu (1-9) sayılarında artış saptanmıştır. Pandemi döneminde gözetimsiz kaza geçirme oranının önceki döneme göre yaklaşık iki kat arttığı tespit edilmiştir. Pandemi döneminde kaza geçiren çocukların cinsiyete göre eşit oranda (%50) kaza geçirmiş oldukları belirlenmiştir. Pandemi döneminde geniş ailede yaşayan çocukların daha az oranda kaza geçirdiği saptanmıştır (p=0,044). Pandemi nedeniyle kısıtlama tedbirleri alınan dönemde pandemi öncesine göre geçirdikleri kaza sayısı artan çocukların daha küçük yaşta çocuklar olduğu belirlenmiştir (p=0,000). Ailesinde COVİD-19 tanılı birey olan ve COVİD-19 nedeniyle hastanede yatış öyküsü olan ailelerin çocuklarında kaza geçirme sıklığının daha az olduğu belirlenmiştir (sırayla, p=0,037 ve p=0,048). Sonuç: Literatürde COVİD-19 pandemisinin çocukların ev kazası geçirme durumunu etkileyip etkilemediği ve bu durumu değiştiren faktörler ile ilgili çok az çalışma vardır. Çalışmamızda çocuk sağlığı izlemi yapılan 9 ay-6 yaş arasındaki bir popülasyonda pandemi döneminde ev kazalarında pandemi öncesine göre %8'lik bir artış olduğu görülmüştür. Çocuk sağlığı izlemi yapılan bir çocuk popülasyonunda pandemi öncesi ve sonrası ile ilgili alınan öyküde kazalarda artışın belirlenmesi ilişkiyi net olarak açıklayamasa da pandemi dönemi ile ev kazaları arasında zamansal olarak bir ilişkinin varlığını göstermektedir. Pandemi döneminde daha küçük yaşlardaki çocuklarda ev kazası sıklığının arttığı görülmüş ve çocukların bu dönemde her iki cinsiyette eşit oranda kaza geçirdikleri bulunmuştur. Ayrıca pandemi nedeniyle kısıtlama tedbirlerinin alındığı dönemde gözetimsiz kaza geçirme oranının önceki döneme göre yaklaşık iki kat arttığı tespit edilmiştir. Bu dönemde gözetimsiz vakaların artması ev kazalarını önlemek için gerekli olan ebeveyn/bakıcı gözetim kuralında sorunlar olduğunu göstermektedir. Pandemi için enfeksiyon kontrol önlemlerinin yanı sıra ev ortamında ev güvenliği ve yaralanma önleme önlemlerinin aile, toplum ve acil servis düzeyinde güçlendirilmesi gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

Aim: Although long-term home isolation reduces the frequency of admission to pediatric emergency services due to closure measures to prevent the spread of the COVID-19 pandemic, it is observed that there is an increase in the frequency of home accidents in this period. The aim of the study to determine the number of home accidents experienced by children aged 0-6 years who applied to the child health follow-up clinic during the COVID-19 pandemic period, to evaluate the knowledge and attitudes of mothers about the precautions to be taken at home to protect their children from home accidents, and to evaluate these attitudes and to determine relationship sociodemographic characteristics of the child with the history of having a home accident. Materials and Methods: The study was carried out between August and November 2020. Full-term, healthy children aged 0-6 years and their mothers were included in the study. A questionnaire showing the sociodemographic status, an accident history questionnaire and the“Scale for Diagnosing the Safety Measures of the Mother for Home Accidents in Children aged 0-6”were filled in by face-to-face interviews with the mothers. SPSS version 22.0 program was used in the statistical analysis of the data. Results: Of the 300 children included in the study, 46.7% were girls and the mean age was 39.48±19.56 months. The mean age of the mothers was 30.99±5.56 years, and the mean age of the fathers was 34.71±5.61 years. It was determined that 25.7% (n=77) of the mothers received information about home accidents, and the median score they got from the safety measures for home accidents was 191. It was determined that 83.7% of the caregivers were mothers during the pandemic period. It was learned that 20.3% (n=61) of the children before the pandemic and 28% (n=84) during the pandemic period had at least one home accident (p=0.033). Although falling was the most frequent home accident in both periods, the number of falls on slippery ground (20-31), injury with a sharp object (4-5), poisoning (1-9) and foreign body aspiration (1-9) during the pandemic period was observed. increase was detected. It has been determined that the rate of unattended accident during the pandemic period has increased approximately two times compared to the previous period. It was determined that children who had an accident during the pandemic period had an accident at an equal rate (50%) according to gender. It was determined that children living in extended families during the pandemic period had fewer accidents (p=0.044). It has been determined that the children with an increased number of accidents during the period when restraint measures were taken due to the pandemic, compared to the pre-pandemic period, were younger children (p=0.000). It was determined that the frequency of having an accident was lower in the children of families with a family member with a diagnosis of COVID-19 and a history of hospitalization due to COVID-19 (respectively, p=0.037 and p=0.048). Conclusion: There are very few studies in the literature on whether the COVID-19 pandemic affects children's home accidents and the factors that change this situation. In our study, it was observed that there was an 8% increase in home accidents during the pandemic period compared to the pre-pandemic period in a population aged 9 months to 6 years whose child health was followed up. Although the determination of the increase in accidents in the history taken before and after the pandemic in a child population with child health monitoring cannot clearly explain the relationship, it shows the existence of a temporal relationship between the pandemic period and home accidents. It was observed that the frequency of home accidents increased in younger children during the pandemic period, and it was found that children had an equal rate of accidents in both genders during this period. In addition, it has been determined that the rate of unattended accident has increased approximately two times compared to the previous period during the period when restriction measures were taken due to the pandemic. The increase in unattended cases in this period shows that there are problems in the parent/caregiver supervision rule necessary to prevent home accidents. In addition to infection control measures for the pandemic, home safety and injury prevention measures in the home environment should be strengthened at the family, community and emergency service levels.

Benzer Tezler

  1. COVİD-19 döneminde 6-10 yaş grubu çocuklarda fiziksel aktivitenin sarkopenik obezite ile ilişkisi

    The relationship between physical activity and sarcopenic obesity in children aged 6-10 during the COVİD-19 period

    BAHAR ÖZTELCAN GÜNDÜZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYSU DUYAN ÇAMURDAN

  2. İnflamatuar bağırsak hastalığı tanısıyla takip edilen çocukların COVİD-19 pandemisi sürecinde geliştirdikleri duygu-durum değişikliği ve uyku bozukluklarının değerlendirilmesi

    Evaluation of mood changes and sleep disorders developed BY children followed up with the diagnosis of inflammatory bowel disease during the COVİD-19 pandemic

    OZAN HİRA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SADIK SAMİ HATİPOĞLU

  3. Prediction of COVID 19 disease using chest X-ray images based on deep learning

    Derin öğrenmeye dayalı göğüs röntgen görüntüleri kullanarak COVID 19 hastalığının tahmini

    ISMAEL ABDULLAH MOHAMMED AL-RAWE

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolGazi Üniversitesi

    Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADEM TEKEREK

  4. Pandemi sürecinde uzaktan ders alan okul çağı çocuklarında dijital oyun bağımlılığı beslenme tutum ve davranışları

    Digital game addiction nutrition attitudes and behaviors in school age children taking distance lessons during the pandemic process

    ÇİĞDEM BİNGÖL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HemşirelikAtatürk Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE GÜROL

  5. COVİD-19 geçirmiş çocuklarda geç dönem solunum sistemi bulguları ile nötrofil/lenfosit oranı (NLO), platelet/lenfosit oranı (PLO) ve eozinofil düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of late respiratory system findings and neutrophil/ lymphocyte ratio (NLO), platelet/lymphocyte ratio (PLO) and eosinophile levels in children with COVID-19 history

    AYŞE GÜL YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATMA DUKSAL