Multiple myelom hastalarında bifosfonat kullanımının tedavi yanıtı ve toplam sağkalım üzerine etkisi
The effect of bisphosphonate use on treatment response and overall survival in multiple myeloma patients
- Tez No: 692275
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA MERTER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, Hematology
- Anahtar Kelimeler: Multipl myeloma, bifosfonat, LDH, CRAB, Multiple myeloma, bisphosphonate, LDH, CRAB
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Fırat Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
Multipl Myeloma, kemik iliğinde malign plazma hücrelerinin klonal proliferasyonu, serum veya idrarda monoklonal protein bulunması ve bu monoklonal proteinle ilişkili uç organ hasarı ile karakterize neoplastik bir plazma hücre hastalığıdır. Bifosfonatlar kalsiyum kristallerine yüksek afiniteye sahip olan pirofosfat analoglarıdır. Bifosfonatların kalsiyuma afiniteleri nedeniyle kalsiyum içeren özellikle rezorbsiyon bölgesindeki hidroksiapatit kristallerine hızlı bir şekilde bağlanırlar. Bu sayede kemik rezorbsiyonunu engellerler. Biz bu çalışmada Multipl Myelom hastalarında bifosfonat kullanımının tedavi yanıtı ve toplam sağkalım üzerine olan etkisini araştırmayı amaçladık. Bu retrospektif gözlemsel çalışmaya 18 yaş ve üzerinde multipl myeloma tanısı almış, son 10 yılda Fırat Üniversitesi Hastanesi Hematoloji kliniğinde takip edilen tüm hastalar dahil edilmiştir. Hastaların uç organ tutulumları, tanı ve takiplerindeki laboratuvar parametreleri, bifosfonat kullanım durumları (süre ve doz), aldığı tedaviler, yanıt durumları ve sağkalımları araştırılmıştır. Çalışmamıza doksan bir hasta dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, bifosfonat alma durumu, ISS evrelemesi, LDH düzeyi, CRAB bulguları, IG alt tiplerine bakıldı. ISS evrelemeleri arasında ortalama sağkalım süreleri açısından anlamlı farklılık görülmüştür (p=0,004). Kreatinin kategorileri arasında ortalama sağkalım süreleri açısından anlamlı farklılık görülmüştür (p=0,049). LDH seviyesi normal olanların sağkalım süresi LDH seviyesi yüksek olanların sağkalım süresinden anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p=0,007). Bifosfonat alma durumu ve IG alt tipleri arasında sağkalım açısından anlamlı farklılık görülmemiştir (p>0,05). LDH seviyesi normal olanların progresyonsuz sağkalım süresi LDH seviyesi yüksek olanların progresyonsuz sağkalım süresinden anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p=0,01). ISS kategorisi, bifosfonat alma durumu, kreatinin kategorisi ve IG alt tipleri arasında progresyonsuz sağkalım açısından anlamlı farklılık görülmemiştir (p>0,05). Çalışmamızda MM hastalarında bifosfonat kullanımının hastaların OS ve PFS'ye etkisi bulunmamıştır. ISS evresi arttıkça OS azalmış olarak bulundu ancak PFS'nin etkilenmediği gözlemlendi. Böbrek yetmezliğinin OS üzerine negatif etkisi saptandı, PFS üzerine etkisi saptanmadı. LDH düzeyinin hem OS hem PFS üzerine etkisi görüldü. LDH düzeyinin artışı sağkalımı olumsuz etkilediği görüldü.
Özet (Çeviri)
Multiple Myeloma is a neoplastic plasma cell disease characterized by clonal proliferation of malignant plasma cells in the bone marrow, presence of monoclonal protein in serum or urine, and end-organ damage associated with this monoclonal protein. Bisphosphonates are pyrophosphate analogs with high affinity for calcium crystals. Due to the affinity of bisphosphonates for calcium, they bind rapidly to calcium-containing hydroxyapatite crystals, especially in the resorption zone. In this way, they prevent bone resorption. In this study, we aimed to investigate the effect of bisphosphonate use on treatment response and overall survival in patients with Multiple Myeloma. In this retrospective observational study, all patients aged 18 years or older who were diagnosed with multiple myeloma and followed in the Hematology clinic of Fırat University Hospital in the last 10 years were included. End organ involvement, laboratory parameters in diagnosis and follow-up, bisphosphonate use (duration and dose), treatments, response status and survival were investigated. Ninety-one patients were included in our study. Patients' age, gender, bisphosphonate intake, ISS staging, LDH level, CRAB findings, IG subtype were evaluated. There was a significant difference in mean survival times between ISS staging (p=0,004). There was a significant difference between the creatinine categories in terms of mean survival times (p=0,049). The survival time of those with normal LDH levels was found to be significantly higher than those with high LDH levels (p=0,007). There was no significant difference in survival between bisphosphonate intake status and IG subtypes (p>0,05). The progression-free survival time of patients with normal LDH level was found to be significantly higher than progression-free survival time of patients with high LDH level (p=0,01). There was no significant difference in progression-free survival between the ISS category, bisphosphonate intake status, creatinine category, and IG subtypes (p>0,05). In our study, the use of bisphosphonates in MM patients did not have an effect on OS and PFS of the patients. OS was found to decrease as ISS stage increased, but vi PFS was not affected. A negative effect of kidney failure on OS was detected, but no effect on PFS. It was observed that the increase in LDH level negatively affected survival.
Benzer Tezler
- Bifosfonat kullanan hastalarda diş çekimi öncesi olası çene kemiği nekrozunun histopatolojik olarak değerlendirilmesi
Histopathological evaluation of possible jaw necrosis before tooth extraction in patients with history of bisphosphonate use
GÖKNUR TOPALOĞLU
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2016
Diş HekimliğiHacettepe ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN TAHA KÖSEOĞLU
- Tanı anında 50 yaşın altında olan multiple myelom hastalarında klinik prezentasyon ve prognoz
Clinical presentation and prognosis of patiens with multiple myeloma being under 50 years at the time of diagnosis
ALPER BAYAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
HematolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ÖZDEN PİŞKİN
- Bifosfonat kullanimi sonucu görülen çene kemiği nekrozunda gelişen aktinomikozun retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of actinomycosis seen at osteonecrosis of the jaws after the usage of bisphosphonates
AYLİN EKMEKCİOĞLU
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2016
Diş HekimliğiHacettepe ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN TAHA KÖSEOĞLU
- Multipl miyelom tanılı hastalarda serum CTX düzeyi ve kullanılan bifosfonat tedavisi sonrası oluşan çene nekrozu insidansı ile serum CTX düzeyinin ilişkisi
Relation between the incidence of osteonecrosis of the jaw and serum CTX levels in patients with multiple miyeloma on biphosphonate treatment.
MUNKHTSETSEG BANZRAGCH
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Hematolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELİHA NALÇACI
- Postmenopozal osteoporoz hastalarında bifosfonatların mandibular radyomorfometrik indekslere ve kemik yoğunluğuna etkisi
The effect of bisphosphonates on mandibular radiomorphometric indeces and bone density in post-menopausal osteoporosis patients
SİNAN ATEŞ
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2018
Diş HekimliğiDicle ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BELGİN GÜLSÜN