Ayak bileği kırıklı çıkıkları sonrası sinostoz gelişimi-risk faktörlerinin belirlenmesi
Synostosis development after ankle fracture dislocations-determination of risk factors
- Tez No: 714094
- Danışmanlar: PROF. DR. CEMAL KURAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 45
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı ayak bileği kırıklı çıkıkları sonrası distal tibiofibular eklemde gelişen kısmi köprüleşme ve sinostoz oluşumunun olası risk faktörlerini belirlemek ve bu durumun ayak bileği fonksiyonlarına olan etkilerini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışma retrospektif olarak planlandı. Hastanemize 01.01.2016-31.12.2020 tarihleri arasında ayak bileği kırıklı çıkığı tanısı almış ve en az 1 yıllık takip süresi olan hastalar çalışmaya dahil edildi. Kontrollerinde hastalara ayak bileği AP, lateral, mortis grafileri ve düşük doz bilgisayarlı tomografi çekildi. Distal tibiofibular eklemdeki kısmi köprüleşme ve sinostoz varlığı iki farklı deneyimli ortopedi hekimi tarafından değerlendirildi. Bulgular: Çalışma 13 erkek, 24 kadın toplam 37 hasta ile yapıldı. 23 hastanın sağ, 14 hastanın sol ayak bileği kırıklı çıkığı vardı. Hastalarımızın ortalama yaşı 46,5, toplam takip süresi 46 ay olarak bulundu. 9 hastada kısmi köprüleşme, 7 hastada sinostoz tespit edildi. Kısmi kemik köprüleşme insidansı %24,3, sinostoz insidansı %18,9 olarak bulundu. Kırık tarafı ve kırık sınıflamasının distal tibiofibular sinostoz üzerine anlamlı etkisinin olmadığı görüldü. Fibulaya uygulanan plak üzerindeki vidaların uzun olmasının distal tibiofibular sinostoz üzerine etkisinin olmadığı saptandı. Sonuç: Erkeklerde kısmi köprüleşme insidansının kadınlara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı. Sindesmoz vidası kullanımının distal tibiofibular kısmi köprüleşme ve sinostoz oluşumu için risk faktörü olduğu saptandı. Sinostozun ayak bileği eklem hareket açıklığını azalttığı ancak bu durumun istatistiksel olarak anlamlı farklılığa neden olmadığı saptandı. Distal tibiofibular kısmi köprüleşme ve sinostozun ayak bileği fonksiyonel skorlarını etkilemediği görüldü.
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study is to determine the possible risk factors of partial bridging and synostosis in the distal tibiofibular joint after ankle fracture-dislocations and to examine the effects of this situation on ankle functions. Materials and Methods: The study was planned retrospectively. Patients who were diagnosed with ankle fracture dislocation in our hospital between 01.01.2016 and 31.12.2020 and had a follow-up period of at least 1 year were included in the study. In the controls, ankle AP, lateral, and mortis radiographs and low-dose computed tomography were taken. The presence of partial bridging and synostosis in the distal tibiofibular joint was evaluated by two different experienced orthopedic physicians. Results: The study was conducted with a total of 37 patients, 13 male and 24 female. 23 patients had right ankle fracture and 14 patients had left ankle dislocation. The mean age of our patients was 46.5, and the total follow-up period was 46 months. Partial bridging was detected in 9 patients, and synostosis was detected in 7 patients. The incidence of partial bone bridging was 24.3%, and the incidence of synostosis was 18.9%. Fracture side and fracture classification had no significant effect on distal tibiofibular synostosis. It was determined that the length of the screws on the plate applied to the fibula had no effect on the distal tibiofibular synostosis. Conclusion: The incidence of partial bridging in men was found to be significantly higher than in women. It was determined that the use of syndesmosis screw was a risk factor for distal tibiofibular partial bridging and formation of synostosis. It was determined that synostosis decreased the range of motion of the ankle joint, but this did not cause a statistically significant difference. Distal tibiofibular partial bridging and synostosis did not affect ankle functional scores.
Benzer Tezler
- Ayak bileği kırıklı çıkık olan hastalardaki cerrahi tedavi sonuçlarımız
Başlık çevirisi yok
MUSTAFA YALIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA GÖKHAN BİLGİLİ
- Ayak bileği kırıklı hastalarda posterior malleolun posterolateral girişimle tespitinin klinik sonuçlar üzerine etkisinin değerlendirilmesi
The evaluation of clinical results of posterolateral approach application on detection of posterior malleolar in patients with ankle fracture
FIRAT FİDAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. UFUK ÖZKAYA
DR. AHMET AYBAR
- Ayak bileği kırıklarının cerrahi tedavisi ve sonuçları
Başlık çevirisi yok
LEVENT DURUKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1990
Ortopedi ve TravmatolojiAnadolu ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SİNAN SEBER
- Cerrahi tedavi uygulanmış ayak bileği kırıklı hastaların distal tibio-fibular eklem anatomisindeki değişiklikler ile kısa dönem klinik sonuçlar arasındaki ilişki
Changes in distal tibiofibular joint anatomy of the patients with ankle fracture operatively treated and relationship between short term clinical results
HİLMİ GÜRCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Medeniyet ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ABDULLAH DEMİRTAŞ
- Ayak bileği malleol kırıkları cerrahi tedavi sonuçları
Başlık çevirisi yok
ATİLA DURMUŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık BakanlığıOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı