Geri Dön

Tip 1 diyabet tanılı hastalarda egzersiz ile klinik ve laboratuvar bulguların değerlendirilmesi ve irisin düzeyi ile ilişkilerinin incelenmesi

Evaluation of clinical and laboratory findings with exercise in patients with Type 1 diabetes and investigation of their relationship with irisin level

  1. Tez No: 720233
  2. Yazar: EMRE CEYHUN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SAADET OLCAY EVLİYAOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Spor, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Sports, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 69

Özet

Tip 1 Diyabetes Mellitus (T1DM), pankreas β-hücrelerinin otoimmün hasarı sonucu mutlak insülin eksikliğine bağlı hiperglisemi ile karakterize kronik metabolik bir hastalıktır. Tedavisinde insülin ve tıbbi beslenme tedavisi ile düzenli egzersiz yapılması önerilir. Egzersizin hastalık kontrolüne katkısı olduğu bilinmesine karşın bu etkilerin mekanizması tam olarak aydınlatılamamıştır. Kas dokudan egzersizle salgılanarak beyaz yağ dokuyu kahverengi yağ dokuya dönüştüren irisin ve sestrin gibi miyokinlerin etkili olabileceği düşünülmektedir. Amaçlar Bu çalışmada T1DM tanılı hastalarda düzenli uygulanan egzersiz programı ile klinik ve laboratuvar bulgulardaki değişimleri saptamak; bu değişimlerin irisin ve sestrin düzeyleri ile ilişkisini belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem T1DM tanısıyla takipli olan 33 hasta ile 36 sağlıklı kontrol grubu belirlendi. Her iki grupta egzersiz kapasiteleri saptandı. T1DM tanılı hastalarda 3 ay süreyle haftada 3 gün orta-yüksek şiddette egzersiz programı uygulandı. Egzersiz programı sonunda serum irisin, sestrin düzeyleri değerlendirildi. Muayene ve tetkikleri dosya verilerinden ve bilgisayar kayıtlarından elde edildi. Egzersiz programın sonunda laboratuvar ve klinik bulgulardaki değişikliler karşılaştırıldı. Bulgular T1DM tanılı grupta sestrin düzeyi kontrol grubuna göre yüksek saptandı. İrisin düzeyi ile ilgili anlamlı fark saptanamadı. Egzersiz ile sestrin düzeyleri azalırken ve irisin düzeyleri arttı. HbA1c ve bazal insülin dozunun egzersiz yapan grupta azaldığı görüldü. Sonuç Yaş grubu ve T1DM'a göre yapılandırılmış ve gözlem altında uygulanan egzersiz programı ile hastalık kontrolünde iyileşme görüldü, irisin düzeyleri artarken sestrin düzeyleri geriledi. Bu sonuçların birbiriyle ilişkili olabileceği gösterildi.

Özet (Çeviri)

Type 1 Diabetes (T1DM) is a chronic metabolic disease characterized by hyperglycemia due to absolute insulin deficiency because of autoimmune damage of pancreatic β cells. In its treatment, insulin, medical nutrition therapy and exercise is recommended. Although it is known that exercise contributes to disease control, the mechanism of these effects has not been fully clarified. It is thought that myokines such as irisin and sestrin, can be effective by secreting white fat tissue from the tissue by exercise, turning white fat tissue into brown. Aim In this study, to determine the changes in clinical and laboratory findings with the exercise program applied in patients with T1DM; it is aimed to determine the relationship of these changes with the levels of irisin and sestrin. Material and Method 33 patients with T1DM diagnosis and 36 control groups were identified. Exercise capacities were determined in both groups. A moderate-to-high intensity exercise program was applied 3 days a week for 3 months with T1DM patients. At the end of the exercise program, serum irisin, sestrin were evaluated. Their examinations were obtained from file data and computer records. Changes in laboratory and clinical findings were compared. Results Sestrin level was found to be high compared to the control group in the T1DM-diagnosed group. No significant difference in irisin level was detected. With exercise, sestrin levels decreased and iris levels increased. HbA1c and basal insulin doses were found to decrease in the exercised group. Conclusion Irisin levels increased and sestrin levels decreased with the exercise program structured and under observation according to age group and T1DM. These results have been shown to be interrelated.

Benzer Tezler

  1. Diyabetik ketoasidoz ile başvuran çocuk hastalarda klinik şiddetin öngörülmesinde biyokimyasal belirleyicilerin yeri

    Role of biochemical markers in predicting clinical severity in children admitted with diabetic ketoacidosis

    ESRA ECEM EROL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ABDULRAHMAN ÖZEL

    DOÇ. DR. MELTEM EROL

  2. Tip 2 diabetes mellitus tanısı olan 18-65 yaş arası hastalarda insomnia varlığının yaşam kalitesi, öz bakım ve diyabet regülasyonu üzerine etkisi

    The effect of insomnia on quality of life, self-careand diabetes regulation in patients aged 18-65 years with type 2 diabetes mellitus

    SEMA NUR KOÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÜMİT AYDOĞAN

  3. Diyabetes mellitus tanılı hastalarda sarkopeni sıklığı ve sarkopeninin yaşam kalitesine etkisi

    The frequency of sarcopenia among diabetes mellitus patients and the effect on the quality of life

    DİLBER CEYLAN ÇATALBAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SALİH BAŞER

  4. Tip 2 diyabetes mellitus ve periferal nöropatisi olan hastalarda ayağa yönelik verilen egzersiz eğitiminin etkinliği

    Effectiveness of foot exercise training in patients with type 2 diabetes mellitus and peripheral neuropathy

    EVRİM KOÇARSLAN ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İPEK YELDAN

  5. Tip 1 diyabetli adolesanların sosyal çevrelerinin metabolik kontrol üzerine olan etkilerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of social factors on metabolic control of adolescents with TYPE 1 diabetes mellitus

    HAWWA ZAHİRA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEHRA AYCAN