Diyabetik ve non diyabetik nefropatisi olan hastalarda enalapril ve losartan tedavisinin proteinüri üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması
Short term comparison of antiproteinuric effects of losartan and enalaprilin children with insulin-dependent diabetes mellitus and nephropathy
- Tez No: 723087
- Danışmanlar: PROF. DR. NURDAN YILDIZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 61
Özet
Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de diyabetik hastaların ortalam yaşam sürelerinin uzamasına paralel olarak diyabetik nefropatiye bağlı son 49 dönem böbrek yetmezliği vakaları giderek artmaktadır. IDDM'lu hastaların %30- 50'sinde diyabetik nefropati mevcutken NIDDM'lularda bu oran %10-15 kadardır. Mikroalbuminüri bu hastalarda renal hasarın erken ve hassas bir göstergesidir. Hipertansiyon diyabetin bütün vasküler komplikasyonlarını şiddetlendiren, hastalığın prognozunu belirgin bir şekilde etkileyen bir risl faktörüdür. Bu nedenle diyabetik hastalarda birlikte görülen hipertansiyonun kontrol altına alınması en az diyabetin kontrolü kadar önem taşımaktadır. Mikroalbuminüri ve hipertansiyon diyabetes mellituslu hastalarda nefropatinin progresyonunu hızlandırmakta ve kronik böbrek yetmezliğine gidişi olumsuz yönde etkilemektedir. SDBY gelişmiş hastalarda ise diyaliz veya transplantasyon tedavisi gereklidir. Fakat bu tedavilerin getirdiği medikal ve sosyoekonomik zorluklar, bu iki faktörün kontrol altına alınmasını zorunlu kılmaktadır. Özellikle mikroalbüminüri döneminde yapılacak tedavilerin böbrek hasarını durdurduğu hatta gerilettiği yönünde pek çok çalışma mevcuttur. Hem ACE-I'leri hem de AT II RA'leri, antihipertansif etkilerinin yanısıra proteinürinin aşikar hale gelmesini geciktirmeleri, dolayısıyla da son dönem böbrek yetersizliğine geçişi yavaşlatmaları nedeniyle diyabetik nefropatide öncelikle tercih edilen ilaçlardır. ACE-I'leri ve AT II RA'leri benzer metabolik ve hemodinamik etkileri nedeniyle benzer klinik sonuçlara neden oldukları bilinmektedir. Ancak ACE-I'lerine göre daha yeni olan AT II RA'lerinin özellikle IDDM'lu hastalarda ve çocuklarda albuminüri üzerine etkilerini inceleyen çalışmalar sınırlıdır. Çalışmamızda IDDM tanısıyla takip edilen ( 1.grup) ve son altı aydır idrar albümin atılımı 30mg/gün veya idrarla protein kaybı 0,5g/gün ve üzerinde olan normotansif, 13 hasta ( 3 erkek, 10 kız, yaş ortalaması 18 ± 0,9 yıl) ve kronik glomerülopati (2.grup, 5'i Alport sendromu, 3'ü Fokal segmenter glomeruloskleroz ) sebebiyle takipli 8 hasta ( 7 erkek,1 kız, yaş ortalaması 9,8 ± 50 5,3 ) çalışmaya alındı. Hastalara iki ay süreyle enalapril (1mg/kg/gün, maksimium 40 mg/gün) verilip ,ikinci ayın bitiminde iki hafta ara verilerek ilk ilacın etkilerinden arınma sağlandı. Ardından iki ay süreyle de losartan (50mg/gün) verildi ve her ayın başında ve sonunda verilen tedavinin proteinüri, hipertansiyon, renal ve tubuler fonksiyonlar ve metabolik parametreler üzerine etkisi karşılaştırıldı. İkişer aylık tedavi periyodları sonunda mikroalbuminürisi veya proteinürisi bulunan diyabetik ve non diyabetik nefropatili hastalarda. Enalapril ve Losartan tedavisiyle kan basıncı ve proteinüride anlamlı bir değişiklik olmadığı, ancak her iki tedavinin de iyi tolere edildiği tespit edildi
Özet (Çeviri)
Diabetic nephropathy is a leading cause of end stage renal disease.Patients have more rapid decline in GFR when blood pressure and proteinuria is uncontolled with ACE inhibition. In this sutdy we aimed to compare the short term antiproteinüric effects of the AT1 receptor antagonıst (AT1A)losartan and enalaprıl ın children with insulin dependent diabetes mellitus (IDDM) and nephropathy thirteen patients (3M, 10F; mean age :18 +/-0,9 years) with IDDM and nephropathy and 8 patients (7M1F;mean age:9,8+/-5,3 years) with other kronik glomeruler disease with normal blood pressure where included in the study. The study consisted of two periods each period was two months with a two-week washout between periods.Patientsrecieved enalapril(1mg/kg/day) and losartan 50mg/day in random order. GFR was bigger than 80ml/min/1,73 m2 in all patients at baseline . During this short term study serum albumin ,creatinin, hgba1c,urine electrolytes,plasma aldosteron (PA),ürinary protein and microalbumin excretion where not changed significantly over two months of each period.Systolic and diastolic blood pressures where unchanged through the study.GFR incresed at two months period of enalapril treatment but the difference was not staticially significant (p>0,05). Plasma renin activity(PRA) increased significantly in diabetic patients with losartan therapy, despite that there was no diabetic and non diabetic nephropathy no adverse effects of losartan and enalapril therapy where observed.The present study shows that the losartan therapy in children with IDDM and nephropathy results insignificant increase in PRA but has no significant effect.On 24 hout excreation over the short term.Although did not observe favourable acut effects of losartan therapy on GFR and proteinuria, long term therapy might beneficial. Whether AT1A therapy causes antiproteinüric effects in longterm requires larger and longer prospective randomised and controlled studies in children with diabetic and non diabetic nephropathy.
Benzer Tezler
- Normoalbuminurik tip 2 Diabetes Mellitus'u olan hastalarda enalaprilin diyabetik nefropatinin seyrine etkisi
The Effect of enalapril to progression of diabetic nephropathy in type 2 diabetes mellitus
SAMİ EMEKLİOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıErciyes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CENGİZ UTAŞ
- Azotemi gelişen diabetik nefropatili hastalarda renin anjiyotensin aldosteron sisteminin dual blokajının proteinüri ve böbrek fonksiyonları üzerine etkileri
Effects of dual blockade of the renin angiotensin system on proteinuria and renal function in diabetic nephropathy having azotemia
HATİCE ODABAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
KardiyolojiAtatürk Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. İLYAS ÇAPOĞLU
- Diyabetik hastalarda diyabetik nefropati, diyabetik retinopati ve serum magnezyum düzeyleri arasındaki ilişki
The relationship between diabetic nephropathy, diabetic retinopathy and serum magnesium levels in diabetic patients
TÜLAY EREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bakanlığıİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. HASAN TUNCA
- Diyabetik nefropatide prokalsitonin düzeylerinin değerlendirilmesi
Evaluation of procalcitonin levels in diabetic nephropathy
MURAT DAĞDEVİREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bakanlığıİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ESİN BEYAN
- Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda mikroalbuminüri düzeyi ile mikro rna ilişkisinin incelenmesi
Investigation of the relationship between microalbuminuria level and micro RNA in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
MİRZA YÜKSEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziantep Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAMİT YILDIZ