Tip 2 diyabet tanılı hastalarda demir eksikliği anemisi ile hipoglisemi gelişme sıklığı arasındaki ilişki
The relationship between iron deficiency anemia and the frequency of development of hypoglycemia in patients with Type 2 diabetes
- Tez No: 729611
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ ÖZDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Tip 2 diyabet, Hba1c, demir eksikliği anemisi, hipoglisemi sıklığı, Frequency of type 2 diabetes, Hba1c, iron deficiency anemia, hypoglycemia
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 43
Özet
Giriş ve Amaç: Diyabet tanı kriterleri arasında yer alan Hba1c bazı durumlardan etkilenmektedir. Bu durumlar arasında demir eksikliği ve kronik demir eksikliği anemisinin de yer aldığı şeklinde görüşler mevcuttur. Biz bu çalışmamızda Fatih Sultan Mehmet Hastanesi poliklinik şartlarında değerlendirilen Tip 2 diyabet hastalarında Hba1c değerini göz önüne alarak tedavi düzenlemesi yapılan hastalarda hipoglisemi sıklığı ile demir eksikliği anemisi arasındaki ilişkiyi değerlendirdik. Gereç ve Yöntem: Çalışma Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi diyabet polikliniğinde takipli tip 2 diyabetes mellitus'lu hastalarda yapıldı. En az 1 yıldır tip 2 DM tanısı olan ve son 6 ayda bakılmış ve HbA1c seviyesi %7-10 arasında olan 40-65 yaş aralığındaki 89 tanesinde demir eksikliği olan ve 79 tanesinde ise demir eksikliği olmayan 168 kadın hasta dahil edildi. Demir eksikliği olan 89 hastanın 57 tanesinde demir eksikliği anemisi mevcuttu. Hastalarda açlık glikozu, hemogram, serum demir, demir bağlama kapasitesi, ferritin düzeyi, üre, kreatinin, crp ve spot idrarda mikroalbüminüri düzeylerine bakıldı. Her iki grupta yer alan hastalardan 10 günlük ve günde 6 kez ve kendilerini kötü hissettiklerinde ev glikoz ölçümleri istendi; sürenin sonunda kontrole gelmeleri istendi. Elinde dökümente hipoglisemisi olan hastalardan tekrar kan şekeri ölçümü yapmaları istenmedi. Çalışmada elde edilen bulgular değerlendirilirken, istatistiksel analizler için SPSS Statistics 22 programı kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 56.93±6.33 olan toplam 168 hasta alındı. Hastaların ortalama DM süresi 12.70±7.1 idi. Hastalar demir eksikliği olanlar ve olmayanlar diye ayrılarak incelendikleri zaman hastaların yaşları ve DM süreleri, HbA1c ve açlık kan sekerleri arasında anlamlı fark bulunmamakta idi. Son 6 ay içinde hissedilen hipoglisemi ve son 10 günlük ölçülmüş veriler incelendiğinde hipoglisemi sıklıkları ve kan sekerleri arasında da demir eksikliği ile bir ilişki saptanmadı. Hastaların son 6 ay içinde kan sekerleri değişiklikleri nedeni ile ilaç değişimi, eklenmesi veya mevcut ilaçlarında doz değişimi bakımından da demir eksikliği olan ve olmayan hastalar arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Demir eksikliği bulunan hastalar anemisi olanlar ve olmayanlar olarak alt gruplara ayrılarak yapılan analizlerde sadece HbA1c seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı değerlere ulaşılmıştır (p:0.049). HbA1c değerleri için Post-Hoc analizi yaptığımız zaman ise azda olsa oluşan bu farkın demir eksikliği olmayan grup ile hem demir eksikliği hem de anemisi olan grup arasında olduğu gözlenmiştir(HbA1c: 8.13 ± 0.98'e karşı 7.76 ± 0.769; p:0.048). Sonuç: Tip 2 dm tanılı hastalarda, demir eksikliği bulunanlar ve bulunmayanlar arasında hipoglisemi varlığı ve sıklığı bakımından anlamlı fark saptanmadı.
Özet (Çeviri)
Introduction and purpose: Hba1c, which is among the diagnostic criteria of diabetes, is affected by some conditions. There are opinions that iron deficiency and chronic iron deficiency anemia are among these conditions. In this study, we evaluated the relationship between the frequency of hypoglycemia and iron deficiency anemia in patients with type 2 diabetes who were evaluated in the outpatient clinic of Fatih Sultan Mehmet Hospital, taking into account the Hba1c value. Materials and Methods: The study was conducted in patients with type 2 diabetes mellitus followed in the diabetes outpatient clinic of Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital. A total of 168 female patients, 89 of whom had iron deficiency and 79 of whom had no iron deficiency, were included in the gerange of 40-65 years, who were diagnosed with type 2 DM for at least 1 year and had an HbA1c level of 7-10% in the last 6 months. Of 89 patients with iron deficiency, 57 had iron deficiency anemia. Fasting glucose, hemogram, serum iron, iron binding capacity, ferritin level, urea, creatinine, crp and spot urine microalbuminuri a levels were measured in the patients. Patients in both groups were asked for homeglucose measurements for 10 days, 6 times a day, and when they felt unwell; at the end of the period, they were asked to come for control. Patients with documented hypoglycemia were not asked to measure blood glucose again. While evaluating the findings obtained in the study, SPSS Statistics 22 program was used for statistical analysis. Results: A total of 168 patients with a mean age of 56.93±6.33 were included in the study. The mean DM duration of the patients was 12.70±7.1. When the patients were divided into those with and without iron deficiency, there was no significant difference between the patients' ages and duration of DM, HbA1c and fasting blood sugars. When the hypoglycemia felt in the last 6 months and the measured data of the last 10 days were examined, no relationship was found between the frequency of hypoglycemia and blood sugars and iron deficiency. There was no significant difference between patients with and without iron deficiency in terms of changing or adding drugs or changing the dose of the incurrent drugs due to changes in blood sugar levels in the last 6 months. In the analyzes performed by dividing the patients with iron deficiency into subgroups as those with and without anemia, statistically significant values were reached only in HbA1c levels (p:0.049). When we performed the Post-Hoc analysis for HbA1c values, it was observed that this difference, al be its lightly, was between the group without iron deficiency and the group with both iron deficiency and anemia (HbA1c: 8.13 ± 0.98 vs. 7.76 ± 0.769; p: 0.048). Conclusion: There was no significant difference in the presence and frequency of hypoglycemia in patients with type 2 DM, between those with and without iron deficiency.
Benzer Tezler
- Tip 1 diyabetes mellitus tanılı çocuklarda anemi parametrelerinin metabolik kontrol üzerine etkileri
Başlık çevirisi yok
SENEM AYÇA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HATİCE NİLGÜN SELÇUK DURU
- Demir eksikliği olan tip II diyabetik hastalarda hemoglobin A1c
Hemoglobin A1c in type II diabetic patients with iron deficiency
BETÜL AYTEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Aile HekimliğiUludağ ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAZAN BİLGEL
- İntravenöz ferrik karboksimaltoz verilen kronik böbrek hastalarında hipofosfatemi sıklığı ve hipofosfatemiye etki eden faktörler
Hypophosphatemia i̇ncidence in patients with chronic kidney disease treated with i̇ntravenous ferric carboxymaltose and factors related to hypophosphatemia
ALİ ERDEM DAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Nefrolojiİstanbul Medipol Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ABDULLAH ŞUMNU
- Alopesi Areata'lı hastalarda etyolojik faktörlerin araştırılması
Research of etiologic factors at patients with Alopecia Areata
YILDIZ ÇETİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
DermatolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLHAM SABUNCU
- ÇÜTF Çocuk Endokrinoloji Bilim Dalı'nda son 10 yılda diyabetik ketoasidoz tanısıyla izlenen hastaların incelenmesi
The investigation of patients with diabetic ketoacidosis in Çukurova University Faculty of Medicine Pediatric Endocrinology Department in the last 10 years
İLKSEN DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİLGİN YÜKSEL