Tıkanma sarılığında bakteriyel translokasyon üzerine Diltiazem, Seftriakson ve Metronidazol'ün etkileri (Deneysel çalışma)
Effects of Diltiazem, Ceftriaxone and Metronidazole on bacterial translocation in obstructive jaundice (Experimental study)
- Tez No: 733105
- Danışmanlar: PROF. DR. SELAHATTİN VURAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 63
Özet
Giriş Bakteriyel translokasyon yanık ağır travma uzun süreli Antibiyotik kullanımı tıkanma ikteri gibi durumlardan sonra bağırsak lümen içi bakterilerinin mukozal bariyeri geçerek kan ve lenf yolları ile diğer organları ve periton boşluğuna yayılması olarak tanımlanabilir. Son dekatta yapılan çeşitli çalışmalarda bakteriyel translokasyonu, sistemik enfeksiyon, enfeksiyon odağı belirlenmemiş sepsis, çoğul organ yetmezliği, endotoksemi, septik sendrom, hipermetabolik cevaplar, ciddi hastalık ve travmalarla Komplike hale gelen durumlarda potansiyel sebep olarak tanımlanmıştır. Bakteriyel translokasyon ile birlikte olan enfeksiyonun şiddeti, bakteri yükü ve onların mukozal bariyeri geçen ürünleri, konak savunmasının bakteri ve endotoksin gibi ürünleri temizleme ve yok etme yeteneği ile belirlenmiştir. Bakteriyel translokasyonun önlenmesi ağır hastalarda multiple organ yetmezliği sendromu ve infeksiyon komplikasyonlarının azaltılmasında önemlidir. Tıkanma sarılığında uygulanan cerrahi girişimlerin morbidite ve mortalite seti tüm koruyucu tedbirlere rağmen yine de yüksek seyretmektedir. Bu hasta grubunda septik komplikasyonlar ve renal yetmezlik ler en sık sorunlardır. Birçok deneysel ve klinik çalışmalarda tıkanma sarılığında ortaya çıkan septik komplikasyonlardan safranın bağırsağı akmamasının sorumlu olduğu bildirilmektedir. Safranın sindirim fonksiyonları yanısıra bağırsak mukozasını normal yapı ve fonksiyonlarının korunmasına sağladığı ve barsak lümeninde bulunan bakterilerin çoğalmasını önlediği bildirilmektedir. Çeşitli çalışmalarda tıkanma sarılıklı hastalardaki septik komplikasyonlarının kaynağının intestinal floradaki bakteriler olduğu gösterilmiştir ve tıkanma sarılığında bakteriyel translokasyon ve endotoksemi nin arttığı bildirilmiştir. Bu çalışmada tıkanma sarılığında mortalite ve morbidite nin artmasına sebep olan bakteriyel translokasyon incelenmesi ve diltiazem, seftriakson ve metronidazol bakteriyel translokasyon üzerine olan etkileri araştırıldı. Materyal ve metod: Çalışma İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Deneysel Tıp Araştırma Merkezi'nde (DETAM), Dr Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Eğitim ve planlama kurulunun onayı ile yapılmıştır. Ayrıca İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi DETAM proje ve hayvan etik onayı alınmıştır. Çalışmaya wistar albino cinsi 50 adet erişkin erkek rahat alındı. Ratların ağırlığı 250-280 gram idi. Raflar 10'ar gruplu 5 gruba ayrıldı. Çalışma gününe kadar ratlar standart rat yemi ve içme suyu ile beslendiler ve çalışma gecesi kaç bırakıldılar. Çalışma günü ratlar 10 mg/100gr vücut ağırlığı ketamin HCL (İM) ile uyutuldular. Uygun saha arıtım ve örtülmesi sonrası 2 cm lik orta kesisi ile batına girildi. Ana safra kanalı bulundu,4/0 ipek ile bağlandı ve kesildi. Orta hat kesesi 3/0 ipek ile dikilerek operasyon sonlandırıldı. Grup 1: Sham grup: Ortak safra kanalı bulundu ve bırakıldı Grup 2: Kontrol grubu: Ortak safra kanalı bulundu bağlandı ve kesildi. Grup 3: Diltiazem grubu: Ortak safra kanalı bulundu, bağlandı ve kesirdi. 400 mikrogram/kg/G Diltiazem İM olarak uygulandı. Grup 4: Seftriakson grubu: Ortak safra kanalı bulundu, bağlandı ve kesildi. 30mg/kg/G seftriakson im olarak yapıldı. Grup 5: Metronidazol grubu: Ortak safra kanalı bulundu, bağlandı ve kesildi. 15mg/kg/G metronidazol im olarak uygulandı. Ratlar postoperatif 7 güne kadar standart diyeti ve içme suyu ile beslendiler. Barsak absorpsiyon kapasitesini değerlendirmek için bir saatlik D-ksiloz absorbsiyon testi uygulandı. Sakrifikasyonu takibi kan, karaciğer, dalak, mezenterik lenf nodlarında kültür amaçlı ve patolojik değerlendirme için terminal ileumdan 2 santimlik örnek alındı. Kan biyokimya parametrelerinde beklenildiği gibi Sham grupta beyaz küre, ALP, Total Bilirubin değerleri diğer gruplara göre düşük idi. D ksiloz testi ise kontrol grubunda sham gruba göre anlamlı derecede yüksek, diltiazem ve seftriakson grubunda ileri düzeyde anlamlılıkta, metronidazol grubund ise anlamlı derecede düşük idi. Bulgular Diltiazem grubunda kontrol grubuna göre kan, lenf nodu, karaciğer ve dalakta translokasyon saptanan rat sayısında anlamlı bir azalma saplandı. Transloke olan mikroorganizma en sık gram negatifler olup, izole edilen mikroorganizma ise E. coli idi. Histopatolojik değerlendirmede ise kontrol grubunda sham gruba göre villus boyutları anlamlı olarak küçük idi. Seftriakson grubunda illus boyutları, sham gruptaki villus boyutlarına yakın olacak şekilde büyük idi. Sonuç Çalışmamızda kalsiyum kanal blokerlerinin, mekanizaması tam olarak aydınltılamamış olmasına rağmen translokasyonu azalttığı görülmüştür
Özet (Çeviri)
Introduction: Bacterial translocation can be defined as the spread of intraluminal bacteria through the mucosal barrier to the blood and lymphatic tracts, other organs and peritoneal cavity after conditions such as bacterial translocation, burn, severe trauma, prolonged use of antibiotics, and obstructive icterus. In various studies conducted in the last decade, bacterial translocation has been identified as a potential cause in conditions complicated by systemic infection, sepsis with an undetermined focus of infection, multiple organ failure, endotoxemia, septic syndrome, hypermetabolic responses, severe illness and trauma. The severity of infection with bacterial translocation was determined by the bacterial load and their products that cross the mucosal barrier and the ability of the host defence to clear and destroy products such as bacteria and endotoxin. Prevention of bacterial translocation is essential in reducing the complications of multiple organ failure syndrome and infection in severely ill patients. Despite all preventive measures, the morbidity and mortality set of surgical interventions in obstructive jaundice is still high. Septic complications and renal failure are the most common problems in this patient group. In many experimental and clinical studies, it has been reported that the inability of bile to flow into the intestine is responsible for the septic complications that occur in obstructive jaundice. It is reported that besides the digestive functions of bile, it protects the intestinal mucosa's normal structure and functions and prevents the proliferation of bacteria in the intestinal lumen. Various studies have shown that the source of septic complications in patients with obstructive jaundice is bacteria in the intestinal flora. It has been reported that bacterial translocation and endotoxemia increase in obstructive jaundice. This study investigated bacterial translocation that causes increased mortality and morbidity in obstructive jaundice and the effects of diltiazem, ceftriaxone and metronidazole on bacterial translocation. Material and method: The study was carried out at Istanbul University Istanbul Medical Faculty Experimental Medicine Research Center (DETAM), with the approval of the Dr Lütfi Kırdar Kartal Training and Research Hospital Education and Planning Board. In addition, Istanbul University Istanbul Faculty of Medicine DETAM project and animal ethics approval were obtained. Fifty adult males of the Wistar albino genus were included in the study. The weight of the rats was 250-280 grams. The shelves were divided into five groups of 10 groups. Until the study day, the rats were fed with standard rat chow and drinking water and were left at what time of the study night. On the study day, rats were anaesthetized with 10 mg/100gr body weight ketamine HCL (IM). After appropriate field treatment and covering, the abdomen was entered with a 2 cm middle incision. The primary bile duct was found, ligated with 4/0 silk and cut. The operation was terminated by suturing the midline sac with 3/0 silk. Group 1: Sham group: Common bile duct found and left Group 2: Control group: Common bile duct was found, ligated and cut. Group 3: Diltiazem group: Common bile duct was found, ligated and fractionated. 400 microgram/kg/G Diltiazem was administered IM. Group 4: Ceftriaxone group: Common bile duct was found, ligated and cut. 30mg/kg/G ceftriaxone was administered in. Group 5: Metronidazole group: Common bile duct was found, ligated and cut. 15mg/kg/G metronidazole was administered im. Rats were fed a standard diet and drinking water for up to 7 days postoperatively. One hour D-xylose absorption test was performed to evaluate the intestinal absorption capacity. After sacrification, a 2-centimetre sample was taken from the terminal ileum for culture and pathological evaluation in blood, liver, spleen, and mesenteric lymph nodes. As expected in blood biochemistry parameters, white blood cell, ALP, and Total Bilirubin values were lower in the Sham group compared to the other groups. The D xylose test was significantly higher in the control group than in the sham group, highly significant in the diltiazem and ceftriaxone group, and significantly lower in the metronidazole group. Results: There was a significant decrease in the number of rats with blood, lymph node, liver and spleen translocations in the diltiazem group compared to the control group. The most common translocated microorganism was gram-negative; the isolated microorganism was E. coli. In the histopathological evaluation, the villus sizes were significantly smaller in the control group compared to the sham group. However, the illus sizes in the ceftriaxone group were large, close to the villi sizes in the sham group. Conclusion: Our study observed that calcium channel blockers reduce translocation, although the mechanism has not been fully elucidated.
Benzer Tezler
- Deneysel tıkanma sarılığı modelinde probiyotik içecek Kefir'in bakteriyel translokasyon üzerine etkisi
The effect of probiotic Kefir on bacterial translocation in experimental obstructive jaundice model
CEBRAİL ATAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Genel CerrahiZonguldak Karaelmas ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ UĞUR EMRE
- Tıkanma sarılığında hiperterminin bakteriyel translokasyon üzerine etkisi
The Role of hyperthermic preconditioning on bacterial translocation in obstructive jaundice rats
ALİ BEKRAKİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Genel CerrahiMarmara ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF.DR. A. ÖZDEMİR AKTAN
Y.DOÇ.DR. BAHADIR M. GÜLLÜOĞLU
- Deneysel tıkanma sarılığında bakteriyel translokasyon ve profilaktik oral ciprofloxacin'in değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
TANER YİĞİT
- Sıçanlarda deneysel tıkanma sarılığında meydana gelen bakteriyel translokasyon üzerine oral sukralfat ve neomisinin etkisi
Başlık çevirisi yok
ZEKİ EMİROĞLU
- Deneysel tıkanma sarılığı modelinde origanum vulgare essential oil'in (kekik yağı) bakteriyel translokasyon üzerine olan etkisi
The effect of origanum vulgare essential oil (thyme oil) on bacterial translocation in an experimental obstructive jaundice model
ONUR ÇIVGIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Genel CerrahiSüleyman Demirel ÜniversitesiGenel Cerrahi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ GİRAYHAN ÇELİK