Tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda serum ve tükürük endostatin, endokan seviyelerinin araştırılması
The investigation of serum and saliva endostati̇n, endocan levels in patients with type 2 diabetes mellitus
- Tez No: 733947
- Danışmanlar: DOÇ. DR. KADER UĞUR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus, Peptid yapılı moleküller, Endostatin, Endokan, HbA1c, Diabetes mellitus, Peptide molecules, Endostatin, Endocan, HbA1c
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Fırat Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 62
Özet
Diabetes mellitus, insulin salınımının ve/veya insülinin hormonal etkisine karşı oluşan doku cevabının kusuru sonucu karbonhidrat, protein ve yağ metabolizmasında bozulmalara sebep olan hiperglisemi ile karakterize kronik bir metabolizma hastalığıdır.Tip 2 DM, bozulmuş insülin salınımı, insülin direnci, hepatik glukoz üretiminde artış ve anormal yağ metabolizması ile karakterizedir. İnsülinin hedef dokuları olan kas, yağ dokusu ve karaciğer de insüline karşı biyolojik yanıtın bozulması insülin direncidir.Tip 2 DM etyolojisinde çok sayıda genetik ve çevresel etken vardır. Kan glukoz düzeyinin düzenlenmesinde başta insulin ve glukagon olmak üzere çok sayıda hormon ve peptid yapılı molekül rol oynamaktadır. Endostatin, İlk olarak O'Reilly ve arkadaşları tarafından fare hemanjioendotelyoma hücrelerinden izole edilmiştir, Kollajen tip XVIII'in karboksi terminalinden elde edilen 20-kDa molekül ağırlığındaki bir bileşenidir. Endotelyal hücrelerin çoğalmasını ve migrasyonunu önler. Kollajen tip XVIII bazal membranlarda, hücre dışı matrikste ve özellikle karaciğerde yoğun olarak bulunur. Bir çok kronik hastalıkta ve diyabet gibi metabolik hastalıklarda rolu olduğu düşünülmektedir. Endokan, aktif damar endotel hücrelerinden sentezlenen ve salgılanan, serumda ölçülebilen 50 kDa'lık bir dermatansülfat proteoglikandır. Endokan molekülü ilk kez 1996 yılında Lassalle ve arkadaşları tarafından bulunmuştur.2001 yılından önce endotelyal hücre spesifik molekül-1 (ESM-1) bilinen bu molekül 2001 sonrasında endokan olarak isimlendirilmiştir. Başlangıçta sadece vasküler endotel hücreleri ile ilişkili olduğu düşünülen endokanın sonraki çalışmalarda cilt mikrovasküler dokusu, pulmoner arterlerde ve koroner arterlerde de bulunduğu görülmüştür. Diyabetin bir vasküler hasar nedeni olması nedeni ile diyabet ile ilişkisi araştırılmakta olan bir moleküldür. Çalışmaya HbA1c'ye göre 80 hasta 4 gruba ayrılarak [Grup 1: % 5,7- 6,4 (n=20), Grup 2: % 6,5-8,4 (n=20), Grup 3: % 8,5-9,9 (n=20) ve Grup 4: % 10 ve üzeri (n=20) ] ve 20 sağlıklı bireyden oluşan kontrol grubu olmak üzere toplam 100 kişi dahil edilmiştir. Hasta ve kontrol grubundan en az 8 saatlik açlık sonrası venöz kan ve tükürük örneği alınmıştır. Venöz kandan açlık kan şekeri, düşük dansiteli lipoprotein, aspartat aminotransferaz, alanin aminotransferaz, sodyum, potasyum, kreatinin, HbA1c düzeyleri çalışılmıştır. Serum ve tükürük endostatin, endokan düzeyleri enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) yöntemiyle çalışılmıştır. Verilerin analizinde One Way Anova testi, Pearson's korelasyon testi yapılmış olup SPSS 22 paket programı kullanılmıştır. Anlamlılık değeri p≤0.05 olarak alınmıştır. Endokan kan konsantrasyonu incelendiğinde endokan tükürük ile pozitif yönde korelasyon olduğu HbA1c ve AKŞ arasında negatif yönde korelasyon olduğu istatistiksel olarak tespit edilmiştir. Endostatin kan konsantrasyonu incelendiğinde endostatin tükürük pozitif yönde korelasyon olduğu HbA1c ve AKŞ arasında ise istatistiksel farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak endokan ve endostatinin hem kan hem de tükürük düzeyleri birbiri ile korele durumdaydı. Bu durum bu iki peptidin tükürükte bulunduğunu ve tükürük bezleri tarafından salgılanabileceğini bize düşündürmüştür. İlerde bu moleküller ile yapılacak çalışmalarda kan yerine tükürük değerlerinin kullanılabileceğini göstermektedir. Bu durum invaziv bir işlem olan kan almaya göre tercih edilebilir. Endokan kan ve tükürük konsantrasyonları bizim çalışmamızda diyabet hastalarında negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. Endostatin değerleri ile prediyabet veya diyabet hastalarında bir ilişki bulunamamıştır. Diyabette endostatinin ve endokanın rolünü araştırmak için daha fazla parametrelerle ve uzun süreli çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.
Özet (Çeviri)
Diabetes mellitus is a chronic metabolic disease characterized by hyperglycemia that causes disruptions in carbohydrate, protein and fat metabolism as a result of the defect of insulin secretion and/or tissue response to the hormonal effect of insulin. Type 2 DM is characterized by impaired insulin secretion, insulin resistance, increased hepatic glucose production, and abnormal fat metabolism. Insulin resistance is the deterioration of the biological response to insulin in muscle, adipose tissue and liver, which are the target tissues of insulin. There are many genetic and environmental factors in the etiology of Type 2 DM. Many hormones and peptide molecules, especially insulin and glucagon, play a role in the regulation of blood glucose level. Endostatin, First isolated from mouse hemangioendothelioma cells by O'Reilly et al, endostatin is a 20-kDa molecular weight component derived from the carboxy terminus of Collagen type XVIII. It prevents proliferation and migration of endothelial cells. Collagen type XVIII is found extensively in basement membranes, extracellular matrix, and especially in the liver. It is thought to play a role in many chronic diseases and metabolic diseases such as diabetes. Endocan is a 50 kDa dermatansulfate proteoglycan synthesized and secreted from active vascular endothelial cells, measurable in serum. The endocan molecule was first discovered by Lassalle et al. in 1996. This molecule, known as endothelial cell specific molecule-1 (ESM-1) before 2001, was named endocan after 2001. Endocan, which was initially thought to be associated only with vascular endothelial cells, was also found in skin microvascular tissue, pulmonary arteries and coronary arteries in later studies. Since diabetes is a cause of vascular damage, its relationship with diabetes is a molecule under investigation. A total of 100 participants were included in the study, with 80 patients divided into four groups based on HbA1c [Group 1: 5.7-6.4 % (n=20), Group 2: 6.5-8.4 % (n=20), Group 3: 8.5-9.9 % (n=20), and Group 4: 10 % and above (n=20)] and a control group of 20 healthy individuals. After at least 8 hours of fasting, venous serum and saliva samples were obtained from the patient and control groups. In venous serum, the levels of fasting blood glucose, low-density lipoprotein, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, sodium, potassium, creatinine, and HbA1c were measured. The levels of endostatin, endocan in serum and saliva were determined by using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). The statistical analyses were performed with the SPSS 22 package program and also one-way Anova test and Pearson's correlation test were used. The significance value was taken as p≤ 0.05. When the endocan blood concentration was examined, we found that there was a positive correlation between endocan saliva and a negative correlation between HbA1c and FBG. When the endostatin blood concentration was examined, we found that there was a positive correlation between endostatin saliva and HbA1c, and there was no statistical difference between HbA1c and FBG. As a result, both blood and saliva levels of endocan and endostatin were correlated with each other. This made us think that these two peptides are found in saliva and may be secreted by the salivary glands. It shows that saliva values can be used instead of blood in future studies with these molecules. This may be preferred over blood sampling, which is an invasive procedure. In our study, we found a negative correlation between endocan blood and saliva concentrations in diabetic patients. We could not find a relationship between endostatin values and prediabetes or diabetes patients. We think that more long-term studies with more parameters are needed to investigate the role of endostatin and endocan in diabetes.
Benzer Tezler
- Tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda serum ve tükürük phoenixin seviyelerinin araştırılması
The investigation of serum and saliva phoenixin levels in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
BURAK MUHAMMED ÖZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
İç HastalıklarıFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KADER UĞUR
- Yeni tanı tip 2 diabetes mellitus tanılı erişkin hastalarda serum ve tükürükte alarin ve galanin düzeylerinin araştırılması
The investigation of alarin and galanin levels of both serum and salivary in adult patients with newly diagnosed TYPE 2 diabetes mellitus
BÜŞRA ŞENGÜL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KADER UĞUR
- Tip 2 diabetes mellitus'ta cerebellin ve betatrophin düzeylerinin karşılaştırılması
Comparison of TYPE 2 diabetes mellitus'tacerebellin and betatrophin levels
MEHMET SELİM ÖZYURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. KADER UĞUR
- 65 yaş üstü tip 2 diyabet mellitus (DM) tanılı hastalarda serum renin-aldosteron düzeyinin vücut sıvı volümü ve arteriyel sertlik-kan basıncı arasındaki ilişkisi
The relationship of serum renin-aldosterone levels with body fluid volume and arterial stiffness-blood pressure in patients over 65 years of age with type 2 diabetes mellitus (DM)
SÜMEYYE YILDIZ ŞEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
İç HastalıklarıSelçuk Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEYMAN BALDANE
- Tip 2 diabetes mellitus tanılı hastalarda serum bisfenol a düzeyi ile periferik diyabetik polinöropati arasındaki ilişki
The relationship between serum bisphenol a level and diabetic peripheral polyneuropathy in patients with TYPE 2 diabetes mellitus
SEDA SALİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DEVRİM SİNEM KÜÇÜKSARAÇ KIYICI