Geri Dön

Türk toplumundaki RhD varyantlarının genotiplendirilerek serolojik tanı ile korelasyonunun araştırılması

Genotyping RhD variations in Turkish population and investigate the correlation of molecular results with serologic identification

PDF İndir

  1. Tez No: 744149
  2. Yazar: LEVENT TUFAN KUMAŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HALUK BARBAROS ORAL
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bursa Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 41

Özet

Güçlü immün yanıt oluşturma potansiyeli nedeniyle“RhD”, en önemli eritrosit antijenlerinden biridir. Bazı RHD mutasyonları“varyant D”fenotiplere neden olur. RhD varyasyonları“Zayıf D”ve“Parsiyel D”olmak üzere iki ana gruba ayrılır. RhD varyasyonlarının, bağışçılarda, hastalarda ve gebelerde doğru tiplendirilmesi önemlidir. Hatalı bir şekilde Rh (-) veya Rh (+) olarak saptanmaları anti-D alloimmünizasyonuna, hemolitik transfüzyon reaksiyonlarına ve gebelerde yenidoğanın hemolitik hastalığına (YDHH) yol açabilir. Bu nedenle hastalar ve gebelerde zayıf D/ parsiyel D ayrımının doğru yapılması son derece önemlidir. Zayıf D ve parsiyel D gibi RhD varyasyonlarının belirlenmesinde, genotiplendirme referans yöntem olarak kabul edilir. Ancak D antijeninin farklı epitoplarına karşı üretilmiş monoklonal anti-D antikorlar kullanılarak, serolojik tiplendirme yapılabileceği öne sürülmektedir. Çalışmamızda öncelikle bölgemizde sık görülen“RhD varyasyonlarını genotiplendirme ile belirlemeyi amaçladık. Ayrıca, rutin kan gruplamada ”RhD varyant“ olarak belirlenen bu örnekler, poliklonal (human) ve çeşitli monoklonal anti-D antikorlar kullanılarak serolojik yöntemle de tiplendirildi. Serolojik yöntemle elde edilen sonuçlar, etkinlik ve güvenilirlik açısından genotiplendirme ile karşılaştırıldı. Çalışmamızda değerlendirilen varyant D örneklerde ”zayıf D“ %48,8, parsiyel D ise %51,2 sıklıkta bulunmuştur. En sık görülen varyasyonlar ”zayıf D tip 1“ ve ”zayıf D tip 15" olarak belirlenmiştir. Gerek zayıf D - parsiyel D ayrımı, gerekse RhD varyasyonlarının tiplendirilmesi amacıyla serolojik yöntemle elde edilen sonuçlar, genotiplendirme sonuçları ile karşılaştırıldığında etkin ve güvenilir bulunmamıştır.

Özet (Çeviri)

Due to its strong immunogenicity,“RhD”is the most important erythrocyte antigen after ABO antigens. Some mutations in the RHD gene lead to“D variant”phenotypes. RhD variations are categorized in two main groups as“Weak D”and“Partial D”. Incorrect detection of RhD variations as Rh(-) in the donor or Rh(+) in the recipient can lead to hemolytic transfusion reactions, anti-D alloimmunization, and hemolytic disease of the fetus and newborn (HDFN). In order to prevent the risk, it is recommended to make a weak D/partial D differentiation in patients and pregnant women. Molecular typing is accepted as the reference method for weak D and partial D discrimination. However, it is also accepted that a safe distinction can be made by serological method using panels of monoclonal antibodies. The aim of this study was to determine the most frequent RhD variations in our country and to compare the reliability of the serological method with the molecular method in typing RhD variations. In our study, the frequency of weak D and partial D was found to be close to each other (48.8% - 51.2% respectively), and the most common weak D variation was found to be“weak D type 1”and partial D variation as“weak D type 15”. When molecular typing is taken as the gold standard, it has been shown that weak D/partial D discrimination and partial D typing cannot be reliably performed by serological method.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    496782

    Türk toplumundaki orta kulak anatomik varyasyonlarının otopsi serisinde değerlendirilmesi

    Evaluation of middle ear anatomic variations in Turkish population's autopsy series

    BAYRAM ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Adli Tıpİstanbul Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KADİR SERKAN ORHAN

  2. Tez No

    502103

    The development of disability pride through challenging internalized idealist and ableist norms in Turkish society: A grounded theory study

    Türk toplumundaki idealist ve sağlamcı normların içselleştirilmesinin sorgulanması yoluyla engellilik gururunun gelişimi: Bir temellendirilmiş kuram çalışması

    BEYZA ÜNAL

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    PsikolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLİN GENÇÖZ

  3. Tez No

    253051

    Demokrat Parti döneminde Türk basınında din (1950-1960)

    Religion in Turkish press during the period of Democratic Party (1950-1960)

    GÜLÇİN ABAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    DinSakarya Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET FARUK KILIÇ

  4. Tez No

    37796

    Türk toplumundaki sağlıklı kişilerde kolesterol, trigliserid ve lipoprotein fraksiyonları düzeyleri

    Başlık çevirisi yok

    NİLGÜN ERTEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

  5. Tez No

    454002

    Türk toplumundaki Cartilago triticea prevalansının belirlenmesi

    Prevalance of triticeal cartilage in Turkish population

    ALPER VATANSEVER

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    AnatomiHacettepe Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET DENİZ DEMİRYÜREK

    DOÇ. DR. İLKAN TATAR

Geri Dön