Geri Dön

COVİD-19 sonrası hastalarda koku kaybının psikofizik testlerle ve radyolojik görüntülemeler ile değerlendirilmesi

Evaluation of olfactory loss in post-COVİD-19 patients with psychophysical tests and radiological imaging

  1. Tez No: 747723
  2. Yazar: MUSTAFA BARAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MAHMUT TAYYAR KALCIOĞLU
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Fizyoloji, Physiology
  6. Anahtar Kelimeler: Olfaktör disfonksiyon, Anosmi, Olfaktör terapi, Olfaktör bulbus, Olfactory dysfunciton, Anosmia, Olfactory training, Olfactory bulb
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Medeniyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Fizyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 136

Özet

GİRİŞ: SARS-CoV-2 (COVID-19) (COVID-19) enfeksiyonu sıklıkla olfaktör fonksiyon bozukluğuna neden olur ve koku alma fonksiyon bozukluğu olan bazı hastalarda anosmi görülebilir. COVID-19 olfaktör disfonksiyonunda olfaktör bulbus görüntülemesi ile ilgili vaka raporları ndan oluşan sınırlı literatür bulunmaktadır. Bu prospektif çalışmada, koronavirüs hastalığı anosmisinde olfaktör bulbus (OB) morfolojisinin kontrol grubu ve COVID-19'a bağlı postviral normosmiye göre farklılıklarını araştırmayı amaçladık. Ayrıca COVID-19 kaynaklı anosminin tedavisi için olfaktör terapinin (OT) etkisini ileriye dönük olarak araştırdık. MATERYAL- METOD: Çalışmamız, COVID-19'a bağlı anosmisi olan 29 olgu, COVID-19 sonrası normal koku alma fonksiyonu olan 24 denek ve 25 normosmik denekten oluşan (ort. yaş 31 yıl, dağılım 18-55 yıl) kontrol grubu olmak üzere 78 olgudan oluşmaktadır. Denekler üç gruba ayrıldı: 1) Olfaktör terapi grubu, sırayla dört farklı koku (lavanta, limon, okaliptüs ve karanfil) ile OT alan anosmi hastaları grubu. 2) Kontrol grubu (COVID-19 sonrası), herhangi bir olfaktör terapi almayan normosmi denekleri grubu. 3) Herhangi bir olfaktör terapi almayan ikinci kontrol grubu. Tüm deneklerin olfaktör sinirlerine özelleşmiş MRG'leri alındı. MRG'de olfaktör bulbus hacminin, kalınlığının, uzunluğunun, sulkus derinliğinin kantitatif ölçümleri ve olfaktör bulbus morfolojisi ile sinyal yoğunluğunun kalitatif değerlendirmesi yapıldı. Anosmi olan ve olmayan tüm olgularda; psikofiziksel test (Sniffin' Sticks testi) ve olfaktör semptomlar ile ilgili anket alındı. Eşik (e) - ayrım (a) - tanımlama (t) ve koku alma fonksiyonunu yansıtan toplam (TDI) puanları hesaplandı. 12 haftalık olfaktör terapiden sonra tedavi grubunun MRG veri ve TDI skorları hem grup içinde hem de kontrol gruplarıyla karşılaştırıldı. Sonuçlar istatistiksel olarak analiz edildi ve p < 0.05 anlamlı kabul edildi. BULGULAR: Çalışma, gruplar arasında bazı önemli bulguları ortaya çıkardı. OB hacimleri, COVID-19'a bağlı anosmik hastalarda (grup 1: 54.01 mm3± 2.92), sağlıklı kontrollere (grup 2: 56.7 mm3 ± 3.2 ve grup 3: 59.45 mm3 ± 3.09) göre anlamlı derecede azaldı. Anosmik hastalarda OB kalınlıkları sağlıklı kontrollere göre daha ince ölçüldü. Anosmik hastalarda OB uzunluğu sağlıklı kontrollere göre azalmış olarak değerlendirildi. Hasta grubunda, kontrol gruplarına kıyasla yaygın olarak artmış sinyal yoğunluğu şeklinde olfaktör bulbus sinyal yoğunluğunda anormallik vardı. Gruplar arasında MRG'de olfaktör sulkus derinliğinde anlamlı bir fark yoktu. Olfaktör terapiden sonra anosmik hastalarda OB hacimleri ve TDI skorları önemli ölçüde arttı. TARTIŞMA: Bu çalışma, COVID-19 anosmisinde olfaktör kalınlık, olfaktör bulbus sinyal yoğunluğu ve olfaktör bulbus anormalliklerinin görüldüğünü göstermiştir. Olfaktör bulbus hasarı, kalıcı COVID-19 ile ilgili anosmide merkezi bir rol oynayabilir. Olfaktör bulbus dejenerasyonunun altında yatan neden atrofik ve inflamatuar değişiklikler olabilir. Bu çalışma, olfaktör terapinin COVID-19 enfeksiyonu sonrası anosminin tedavisinde etkili olduğunu göstermiştir.

Özet (Çeviri)

AİM: SARS-CoV-2 (COVID-19) infection frequently causes olfactory dysfunction and anosmia may be seen in some patients with olfactory dysfunction. There is limited literature conforming of case reports on olfactory bulb imaging in COVID-19 olfactory dysfunction. In this prospective study we aimed to investigate the differences in olfactory bulb (OB) morphology in coronavirus disease anosmia compared to control group and postviral normosmia group related to COVID-19. We also prospectively probed the effectiveness of olfactory training (OT) for the treatment of COVID-19-induced anosmia. METHOD: Our study comprises 78 cases, including 29 cases with anosmia due to COVID-19 , a control group of 24 subjects with ordinary olfactory function after COVID-19, and a control group of 25 normosmic subjects (mean age 31 years, range 18-55 years). The subjects were separated into three groups: 1) Olfactory training group consisted of anosmia patients who presented OT with four different odors successionally (lavender, lemon, eucalyptus and clove). 2) A control group (post-COVID-19) consisted of normosmia subjects who did not perform any olfactory training. 3) And second control group who didn't perform any olfactory training. MRI dedicated to olfactory nerves were acquired from all subjects. On MRI, quantitative measurements of olfactory bulb volumes, olfactory thickness, olfactory lenght, olfactory sulcus depth and qualitative assessment of olfactory bulb morphology, and signal intensity were performed. In all cases with and without anosmia; psychophysical test (Sniffin' Sticks test) and a survey on olfactory symptoms were obtained. Threshold (t) - discrimination (d) - identification (i), and total (TDI) scores reflecting olfactory function were calculated. After 12 weeks of olfactory training, MRI data and TDI scores of the treatment group were compared within the group as well as with the control groups. The results were analyzed statistically, and p < 0.05 was considered significant. RESULTS: The study showed some major findings among groups. OB volumes were significantly decreased in anosmic patients due to COVID-19 (group 1: 54.01 mm3± 2.92) when compared to healthy controls (group 2: 56.7 mm3 ± 3.2 and group 3: 59.45 mm3 ± 3.09). OB thicknesses were measured as thinner in anosmic patients than in healthy controls. OB length in anosmic patients was evaluated as reduced compared to healthy controls. Patients group had abnormality in olfactory bulb signal intensity in the forms of diffusely increased signal intensity when compared to control groups. And there was no significant difference in olfactory sulcus depths on MRI among groups. After olfactory training, OB volumes and TDI scores significantly increased in anosmic patients. CONCLUSION: This study indicate olfactory thickness, olfactory bulb signal intensity, and olfactory bulb abnormalities are seen in COVID-19 anosmia. Olfactory bulb damage may play a central role in persistent COVID-19 related anosmia. The underlying cause of olfactory bulb degeneration may be atrophic and inflammatory changes. This study has shown that olfactory training is effective in the treatment of anosmia following COVID-19 infection.

Benzer Tezler

  1. COVID-19 ile ilişkili koku bozukluğu ve bilişsel işlevler

    COVİD-19 related odor disorder and cognitive functions

    CEM DİREYBATOĞULLARI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    NörolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HURİYE HAYAT GÜVEN

  2. COVID-19 sonrası poliklinik kontrolüne gelen hastaların klinik ve laboratuar özellikleri

    Clinical and laboratory characteristics of patients conducted to polyclinic control after COVID-19

    ŞULE YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Göğüs HastalıklarıDüzce Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PERİ MERAM ARBAK

  3. Sigara içen bireylerde COVİD-19 sıklığı ve COVİD-19'lu hastalarda sigaraya bağlı yoğun bakım ünitesi yatış ihtiyacının araştırılması

    Investigation of the frequency of COVID-19 in smokers and the need for intensive care hospitalization due to smoking

    ŞEYMA SEPETCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZUHAL AYDAN SAĞLAM

  4. COVİD 19 enfeksiyonu sonrasında kısa ve uzun dönemde ortaya çıkan kronik hastalıklar, klinik semptom ve bulgular

    Chronic diseases, clinical symptoms and findings that occur in the short and long term after COVİD 19 infection

    ECEM ERDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İHSAN ATEŞ

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NURAY YILMAZ ÇAKMAK

  5. Post-COVID hastalarda ağrılarda nöropatik ağrı sıklığı

    Frequency of neuropathic pain in pain in post-COVID-19 patients

    EMİNE BURCU ÇOMRUK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİnönü Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RAİKAN BÜYÜKAVCI