Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda hiperkalemi sıklığı ve nedenlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of hyperkalemia frequency and causes in patients with systemic lupus erythematosus
- Tez No: 756825
- Danışmanlar: PROF. DR. DÖNDÜ ÜSKÜDAR CANSU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Romatoloji, Rheumatology
- Anahtar Kelimeler: Sistemik lupus eritematozus, hiperkalemi, renal tubuler asidoz, Systemic lupus erythematosus, hyperkalemia, renal tubular acidosis
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 68
Özet
Sıklığı ve Nedenlerinin Değerlendirilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir 2022. Sistemik lupus eritematozus (SLE) etyolojisi bilinmeyen, kronik, sistemik otoimmun bir hastalıktır. SLE cilt tutulumundan hayatı tehdit eden organ tutulumlarına kadar farklı klinik tablolarla seyredebilen bir hastalıktır. Hiperkalemi ise yaşamı tehdit edici sonuçlara yol açabilen önemli bir elektrolit bozukluğudur. SLE seyrinde hiperkalemi nedenleri şimdiye kadar araştırılmamıştır. Çalışmamızın amacı SLE hastalarında hiperkalemi sıklığı ve nedenlerini değerlendirmekti. Bu amaçla Romatoloji bölümünde SLE tanısı ile takip edilen, hiperkalemisi olan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya dahil edilen 35 hastanın (30 kadın, 5 erkek) yaş ortalaması 35,17±18,03 yıl, hastalık süresi 8,51±6,59 yıl idi. Kümülatif olarak hastalarda görülen en sık klinik bulgu %85,7 ile artralji/artrit idi. Hastaların %97,1'inin hidroksiklorokin (HCQ) ve %88,6'sının steroid tedavisi aldığı görüldü. Çalışmamıza alınan hastaların %28,6'sında hafif (ortalama 5,77±0,13 mEq/L), %25,7'sinde orta (ortalama 6,26±0,15 mEq/L) ve %45,7'sinde şiddetli (ortalama 7,39±0,70 mEq/L) hiperkalemi görüldü. En sık hiperkalemi nedeni %45,7 ile renal hasar/renal yetmezlik idi. Bunu %25,7 ile ilaçlar, %8,6 ile hormonal nedenler, %8,6 ile psödohemoliz ve %11,4 ile diğer nedenler izlemekteydi. İlaçlar arasında en sık nedenler renin-anjiotensin-aldosteron sistemini bloke eden ilaçlardı. 2 (%5) hastada hiperkalemi renal tübüler asidoz (RTA) tip 4'e bağlandı. Sonuç olarak, SLE seyrinde hiperkalemi, genel toplumda görüldüğü gibi en çok renal hasar/hastalığa bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Bunun yanında SLE'li hastalarda RTA tip 4 de hiperkaleminin önemli bir nedenidir.
Özet (Çeviri)
Patients with Systemic Lupus Erythematosus. Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine Department of Internal Medicine Specialization Thesis in Medicine, Eskishehir 2022. Systemic lupus erythematosus (SLE) is a chronic, systemic autoimmune disease of unknown etiology. SLE is a disease that can progress with different clinical manifestations, from skin involvement to lifethreatening organ involvement. Hyperkalemia is an important electrolyte disturbance that can lead to life-threatening consequences. The causes of hyperkalemia developing in the course of SLE have not been investigated until now. The aim of our study was to evaluate the frequency and causes of hyperkalemia in SLE patients. For this purpose, patients with hyperkalemia who were followed up with the diagnosis of SLE in rheumatology department were evaluated retrospectively. The mean age of 35 patients (30 females, 5 males) included in this study was 35.17±18.03 years, and the disease duration was 8.51±6.59 years. Cumulatively, the most common clinical finding in patients was arthralgia/arthritis with 85.7%. It was observed that 97.1% of the patients received hydroxychloroquine (HCQ) and 88.6% of them received steroid therapy. Mild hyperkalemia was observed in 28.6% (mean 5.77±0.13 mEq/L), moderate hyperkalemia in 25.7% (mean 6.26±0.15 mEq/L), and severe hyperkalemia in 45.7% (mean 7.39±0.70 mEq/L) of the patients included in our study. The most common cause of hyperkalemia was renal damage/renal insufficiency with 45.7%. This is followed by drugs with 25.7%, hormonal reasons with 8.6%, pseudohemolysis with 8.6% and other causes with 11.4%. Among the drugs, the most common causes were drugs that block the renin-angiotensinaldosterone system. Hyperkalemia was attributed to renal tubular acidosis (RTA) type 4 in 2 (5%) patients. As a result, hyperkalemia in the course of SLE is mostly due to renal damage/disease as seen in the general population. In addition, RTA type 4 is also an important cause of hyperkalemia in patients with SLE.
Benzer Tezler
- Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda serum C1Q ve anti-C1Q düzeylerinin değerlendirilmesi ve hastalık parametreleri ile ilişkisi
Evaluation of serum C1Q and anti-C1Q levels in patients with systemic lupus erythematosus and their relationship with disease parameters
HÜSEYİN BOZCA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıAydın Adnan Menderes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SONGÜL ÇİLDAĞ
- Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda serumda gelişmiş glikasyon ürünlerinin çözünür reseptörü (SRAGE) seviyesi
Soluble receptor level of advanced glycation products in serum in patients with systemic lupus erythematosus
SERDAR GÖK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
RomatolojiKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÖZDE YILDIRIM ÇETİN
DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT İSPİROĞLU
- Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda serum solubl interlökin-2 reseptör düzeyleri
Başlık çevirisi yok
BEKİR YAZAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
Allerji ve İmmünolojiAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURŞEN DÜZGÜN
- Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda mefv mutasyonlarının görülme sıklığının ve klinik bulgularla ilişkisinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
S. BURAK ERER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Romatolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET GÜL
- Sistemik lupus eritematozuslu hastalarda avasküler nekrozun değerlendirilmesi
Evaluation of avascular necrosis in patients with systemic lupus erythematosus
AYŞEGÜL ŞAHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıÇukurova Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DİDEM ARSLAN