Başkaları adına haklı savaş kuramının tarihsel dönüşümü
The historical transformation of the concept of just war on behalf of others / La transformation historique du concept de guerre juste au compte d'autres
- Tez No: 763184
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BİRDEN GÜNGÖREN BULGAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 220
Özet
Başkaları adına haklı savaş kuramının tarihsel dönüşümü günümüze kadar sirayet eden bir süreçtir. Haklı savaş teorileri arasında kendisine yer bulan bu kavram, haklı savaş hallerinin içerisindeki bir istisna olarak belirmiştir. Tarih boyu bir fedakârlık olarak sunulan bu kavram, devletlerin kendi haklarından ziyade, başkalarının haklarını gözetmeleri gerektiğine dair savunmalarıyla birlikte yükselmiştir. Devletlerin kendi merkezlerinden sıyrılarak yaptıkları bu tanımlamalar, tarihi süreçte sürekli değişim yaşamıştır. Haklı savaş kavramı genel olarak bir klasik dönem tanımı olmakla birlikte, savaşın her koşulda bir vahşet ve hukuksuzluk içermediği öğretisi üzerinde yükselmektedir. Başkaları adına haklı savaş teorileri ise toplumların başkası olarak tanımladıkları öznelerin haklarını koruma zaruretlerini ifade etmeleriyle pekişmiştir. Tarih boyunca bu şuurun merkezindeki ana düşünce değişmekle beraber, bu zihniyet hala devam etmektedir. Erken Hristiyanlık dönemlerinden itibaren dile getirilen haklı savaş kuramları hemen her zaman başkaları üzerinden de bir tanımlamaya girişmiştir. İnsanlık, tarih boyunca kendisini diğer insanlardan da mesul hissetmiştir. Bununla birlikte ilk dönemlerdeki başkalarını tanımlama süreçleri inanç merkezli iken bu süreç zamanla daha seküler değerlere ve evrensel konsensusa dayanmaya başlamıştır. Haklı savaş kuramı tarihi gelişim içerisinde birçok değişim yaşamıştır. Antik uygarlıklarda bile önemle üzerinde durulan bir kavramdır. Başkaları adına yürütülen haklı savaş kuramları ise bu teorilerin üzerinde yükselmiştir. Başkalarına dair geliştirilen savunma açıklamaları pek çok defa devletlerin kendileri üzerinden geliştirdikleri savunmalardan daha kolay izah edilebilir görülmüş ve taraflarca daha ikna edilebilir bulunmuştur. Bu bakımdan modern düşüncelerle birlikte savaşın doğasına karşı yürütülen kaçınma hali bile başkaları adına savaş kuramlarında göz ardı edilmiştir. Kavramsal olarak çok daha medeni ve açıklanabilir duran bu ifade, pek çok defa devletlerin suistimallerine yahut tartışmalarına konu olmuştur. Başkalarının dile getirildiği bu tartışmalar açısından sınırların belirlenmesi ve müdahale hakkının hangi zeminden kaynaklandığı hep muğlak kalmıştır. Bu muğlaklık uluslararası hukuktaki büyük aktörler tarafından kullanılmaya müsait olmakla beraber, küçük aktörlerin hak arayışlarında ciddi bir engel oluşturabilmektedir. Özellikle başkaları kavramında tanımlamaların dahi tam oturamadığı bu olaylarda, ağırlıklı olarak tarihi gelişimdeki temellere inme ihtiyacı hissetmiş bulunmaktayız. Çalışma kapsamında üç ana başlık etrafında başkalarına dair haklı savaş teorilerinin gelişimleri incelenmiştir. Bunlar; İslam medeniyeti açısından, Klasik dönem Batı uygarlığı açısından ve modern teoriler açısından başkaları adına haklı savaş kuramının dönüşümüdür. Bunlardan ilki olan İslam medeniyeti açısından tartışmanın ortasına Ebu Hanife ve Şeybani alınmıştır. Bu düşünürler etrafında yoğun bir değerlendirme yapılmasının ana sebebi; öğretinin kuruluşunda bu düşünürlerin oynadıkları hayati rolleridir. Onların düşünceleriyle diğer İslam aydınlarının düşüncelerinin kıyaslanması sonucu bu devrin uluslararası uygulamalarını değerlendirdik. Düşünürlerin görüşlerinin Peygamber ve sonrasındaki siyer, yani İslam uluslararası hukukuna dair uygulamalardaki karşılıklarını ele alarak bu dönemi anlamaya çalıştık. Kolay anlaşılması açısından bir ana başlık anlamı taşıyan cihat kelimesini öncelikle incelemeyi doğru bulduk. Bununla birlikte zaman içerisindeki özelleşmiş anlamlarını da yansıtarak cihatı genel bir haklı savaş kuramı olarak İslam'daki ana tartışma sahası olarak belirledik. Cihat başlığı altında haklı savaşın en temel hali olan saldırı savaşlarını da inceleme fırsatı bulduk. Daha sonrasında kendisi de bir cihat türü olan ribâtı inceledik. Ribat temel olarak savunma savaşları için tercih edilen bir kavram olmakla beraber, başkaları adına savunma savaşları için de tercih edilen bir kavramdır. Ribat özelinde Endülüs'ten başlayan sonraki İslam dönemlerine uzanan örnekler üzerinden konuyu ele almaya çalıştık. Sonrasında iç siyasi çekişmelerde cihatın bir türü olarak beliren fakat cihatın en yumuşak hükümlerini ihtiva eden bağy kavramını inceledik. Bu kavram özelinde İslam'daki toplumdan dışlanma sürecini incelemeye çalıştık ve hiçbir koşulda aforoz gibi müessesenin işletilemeyeceğini fark ettik. İç savaşlar bakımından İslam'ın hükümlerindeki yorumlanabilir ve hatta tereddüt oluşabilir derecedeki yumuşak geçişi incelemeye çalıştık. Nihayetinde İslam'daki sulh halini inceleme fırsatı bulduk ve özellikle Osmanlı İmparatorluğu'nun Karlofça Antlaşması öncesinde yaşadığı tecrübelerle birlikte yakın zamanlarda yaşanmış bir olay üzerinden sulh ve İslam hukukunu ele almaya çalıştık. Bu örneklendirmeyi tercih etmemizin nedeni ise barışın en çıkarsız gözüktüğü koşullarda dahi ne denli büyük felaketlerden kurtaran bir kavram olduğunu fark etmemizden kaynaklanmıştır. İkinci başlık olarak Klasik Batı uygarlığı ele alınmıştır. Bu açıdan öncelikle Erken Hristiyanlık dönemi incelenmiştir. Bu alt başlığı ayrı bir başlık olarak açmamamızın nedeni ise hem çok kısa bir dönem dahilinde uygulanması hem de İslam ile tanışmasından sonra daha fazla gelişme imkânı bularak pratiğe dökülmesinden kaynaklanmaktadır. Aziz Augustinus ve Aziz Pavlus'un düşünceleri üzerinde yükselen Erken Dönem Hristiyanlık düşüncelerinin İslam sonrası yaşadığı değişimleri ilk olarak ele aldık. Bu noktada diğer düşünürle kıyasa tabi tutarak ilerlediğimiz çalışma açısından Haçlı Seferleri özelinde görülen etkileşimleri inceleme fırsatı yakaladık. II. Friedrich özelinde Hristiyan terminolojiye çok yabancı olan bazı kavramların İslam'dan esinlenilerek yahut karşı taraf sıfatındaki Müslümanlar ile uzlaşı yolu bulmak maksadıyla bir Hristiyan kral tarafından kabul edilişini irdeledik. Son olarak Haçlı Seferleri ile başlayan dini etkileşimlerinin dönüşümdeki rolleri üzerinde durduk. İkinci başlık etrafında Erken Hristiyanlık sonrası için ise Vitoria, Suarez ve Grotius'un merkezde olduğu bir inceleme yaptık. Doktrinde uluslararası hukukun kurucuları olduklarına dair görüşler belirtilen bu düşünürler, aslında bizi bu çalışmaya iten okumalara da sebep olmuşlardır. Grotius'un başkalarına dair haklı savaş teorisi üzerinden kurguladığı söylemlerine bulamadığımız cevaplar bizleri böylesi bir araştırmaya itmiştir. Bu düşünürler etrafında öncelikle Klasik bir Batı uygarlığının inşası ele alınmaya çalışılmıştır. Kilise'den gittikçe kopan düşüncelerin merkezinde beliren bu isimler, uluslararası hukukun kaynağını ve yargının yerini değiştirmeye başlayan fikirlere öncülük etmişlerdir. Haklı savaş kuramlarını tekrar ele alan ve devrin şartlarında yeniden yorumlayan düşünürler, kolonizasyon çağındaki başındaki Avrupa devletleri için yeni kodlar oluşturmaya çalışmışlardır. Bu açıdan İspanyol düşünürler daha çok Avrupalıların yeni keşif bölgelerindeki yerli unsurlarla münasebetlerini incelerken; Grotius Avrupalı devletlerin kendi aralarındaki bölüşümleri üzerinden araştırmalarını yapmıştır. Hem Hristiyanlar arası uluslararası hukukun hem de kavimler hukukunun dönüşümünü tetikleyen düşünürler, Batı uygarlığındaki modern teorilere kapı aralamışlardır. Bu çerçevede kavimler hukukunun değişimiyle birlikte; hasımlık nitelendirmelerinin, cezalandırma ilkelerinin, savunma hakkının ve uyruklar adına direniş savaşların incelenmesine geçilmiştir. Başkaları adına sorumlulukların ve hakların sınırlarının çizilmeye başladığı dönem dahilinde, kavramların yeniden ele alınarak devrin koşullarıyla harmanlanmasını ve günün şartlarına uygun hale getirilmesini sağlamışladır. Bütün bu düşünceleri ise Erasmus'un düşünceleriyle birlikte ele alarak onun süzgecinden bir barış kurgusu ele alınmaya çalışılmıştır. Batı uygarlığı açısından da kadim Hristiyan öğretilerin dönüşümleriyle birlikte herkes için barışın koşulları artık daha seküler ve uzlaşılabilir şekilde ele alınmaya başlanmış; teorilerin merkezindeki tanımlar daha dünyevi seçilir olmuşlardır. Üçüncü başlık olarak modern teorilerdeki başkaları kavramını ele almayı doğru bulduk. Bu çerçevede teoriler artık dünyevileşmekle birlikte yeni subjektif kriterler belirmiştir. İnsanlık, dini dogmaların kesişen alanlarından doğan savaşlardan çok daha büyüklerini bu sefer subjektif değerlerin suistimallerinden tecrübe etmeye başlamıştır. Bu kapsam ise özellikle Hardt ve Negri ile beraber Neocleous'un düşünceleri üzerinden moderniteye dair eleştiriler dile getirilmiştir. Kant ve Kelsen'den günümüze kadar gelen görüşlerin modernite başlığında bu isimlerle birlikte incelenmesinin ana nedeni ise konumuzla uygun olarak tarihi bir şekilde bugünü ele almaları olmuştur. Bu çerçevede Milletler Cemiyeti, Birleşmiş Milletler, hegemonya ve modern imparatorluklar alt başlıklarıyla günümüz incelenmiştir. Tarihteki kuramların bugünün kendi kaderini tayin hakkı ve insancıl hukuktaki etkileri irdelenmiştir. Devir genelindeki hemen her uluslararası sözleşmenin bir büyük savaş tecrübesiyle pekişmesi ise maalesef ki acı bir gerçek olarak önümüzde durmaktadır. Büyük Avrupa savaşlarından sonra Dunant'ın çabalarıyla uğraşılan ICRC süreci, Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan Milletler Cemiyeti ve İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan Birleşmiş Milletler yapıları; insanlığın ders çıkarmakta ne kadar geç kaldığını gözler önüne sermektedir. Bu tartışmaların yapıldığı teorilerin aktarılmasından sonra özellikle her iki uluslararası sözleşme özelinde insanlığın uzlaştığı metinleri tartışmaya açarak bu hususta modern haklı savaş teorilerini incelemeye çalıştık. Akabinde elde ettiğimiz bilgileri başkaları adına haklı savaş teorilerine yoğunlaştırarak sizlere sunduk. Bu neticede her iki örgütün insanlığa kattığı değer olarak savaşlardaki veto mekanizmasını ve devletlerin pasifize edilmesini ele aldık. Bu kapsamda hem Milletler Cemiyeti'ne kadar gelen pasifize etme çabalarını hem de sonrasında Birleşmiş Milletler'e uzanan kısmını inceledik. Modern bir uğraş olarak savaşa karşı pasifize etme çabalarının haklı savaş üzerindeki etkilerini araştırdık. Sonrasında bu modern teorilerin başkaları adına gerçekleştirilen savaşlar açısından uygulamadaki ciddiyeti belirlemeye çalıştık. Sonuç olarak çözüme götüreceğimizi düşündüğümüz alanlarda kendi tavsiyelerimizi ve tespitlerimizi sunmayı doğru bulduk. Bu noktada düşüncelerimizin dünya konjonktüründe bir karşılık oluşturmasının güçlüğünün yanı sıra, hukukun, politika ve uluslararası ilişkilerle olan münasebetlerini ciddiye alarak naçizane fikirlerimizi iletmeye çalıştık. Bu kapsamda Birleşmiş Milletler yapılanmasında ayrıcalıklı öznelerin sonlandırılması gerekmektedir. Çoğulcu çabalarla pekiştirilen bir sistemde nitelikli çoğunluklarla karar alınabilecek mekanizmalar inşa edilmelidir. Her ne kadar insanlık her daim sessiz kalınan savaşlarda daha hesap sorar bir tona bürünse de tarihten gelen veriler dikkate alınarak mümkün mertebe devletlerin pasifize edilmesine odaklanılmalı, sürekli bir cezalandırıcı felsefeyle olaylara yaklaşılmamalıdır. Nitelikli çoğunluk tarafından alınan kararların hızlı ve etkili olarak uygulanması için maddi ve fiziki şartların sağlanması gerekmektedir. Kurulan mekanizmalar en zor koşullarda dahi fail olarak beliren devletlerin de hakkını gözetmek üzere mekanizmalara izin vermeli onların da savunmalarını dünya kamuoyuna sunmalarına müsaade etmelidir. Bu açıdan cezalandırmada ölçülülüğün kaçırıldığı her durumun yeni bir mağdur doğuracağı unutulmamalıdır. Yine geçmiş tecrübelerden faydalanarak gelecekteki bir üçüncü dünya savaşı öncesinde bu hazırlıkların yoğunlaştırılması gerekmektedir. Savaşın engellenmesi, bu mümkün olmuyorsa savaşın uzun sürmesinin ve olabildiğince büyük tahribatlara neden olmasının engellenmesi, bunlar da mümkün olmuyorsa savaş sonrasındaki atmosferde dördüncü bir dünya savaşının yollarına taş döşeyen bir ortak metnin imzalanmasının engellenmesi önem arz etmektedir. Devletler artık her türlü olayda başkalarını gerekçe gösterebilme hürriyetine erişmiş ve birbirlerine verdikleri destekler çok hızlı bir şekilde ittifaklar sürecine ve silsileler halinde savaşlara neden olmaya başlamıştır. Bu bakımdan modern teorilerin dahil olduğu haklı savaş kuramlarında başkaları adına haklı savaş versiyonları istisna tutulmakla büyük bir suistimal alanı oluşmuş; subjektif her türlü tartışma yeni bir dünya savaşı korkusunun belirmesine ortam hazırlamıştır. Bu bakımdan devletlerin başkaları üzerindeki hak ve sorumlulukları da bir üst yapıya taşınmakla ifade edilebilecek, belki de uluslararası bir yargı mekanizması kurularak devletlerden daha kuvvetli olması sağlanarak bu makamdan adalet tesisi beklenebilecektir. Her türlü ihtimalde dahi aklı selim aktörlerin yapması gereken ise barış halini sürdürmek, uzatmak yahut teklif etmektir. Bu sadece kendi hakları yahut başkalarının hakları için değil, savunulan değerlerin vakti geldiğinde daha yüksek sesle savunulabilmesi için de önem arz etmektedir. Bu kapsamda çalışmamız eşliğinde sizlere haklı savaş kavramını ve başkaları adına üretilen ikincil gerekçeleri anlatmaya çalıştık. Bununla birlikte bu kuramlarında tarih süzgecinde İslam, Hristiyanlık ve Batı uygarlığıyla yaşadığı dönüşümlerin modern yansımalarını sizlere aktarmaya çalıştık.
Özet (Çeviri)
The historical transformation of the just war theory on behalf of others is a process that has spread to the present day. This concept, which has a place among the theories of just war, has emerged as an exception in just war cases. This concept, which has been presented as a sacrifice throughout history, has risen with the defence that states should protect the rights of others rather than their own. These definitions, which states have made by getting rid of their centres, have undergone constant changes in the historical process. The concept of just warfare is a classical term definition in general; it rises on the doctrine that war does not include brutality and lawlessness in all circumstances. On the other hand, the theories of just war on behalf of others have been reinforced by the societies' expressing the necessity of protecting the rights of the subjects they define as others. Although the main idea at the centre of this consciousness has changed throughout history, this mentality continues. The theories of just war, which have been expressed since the Early Christian times, have almost always attempted to define them based on others. Throughout history, humanity has also felt responsible for other people. However, while defining others in the early periods was faith-based, this process started to rely on more secular values and universal consensus over time. The just war theory has undergone many changes in historical development, and it is a concept that is emphasised even in ancient civilisations. The theories of just war carried out on behalf of others have risen above these theories. The defence statements developed about others have been seen many times more easily explained than the defences developed by themselves and have been found more persuasive by the parties. In this respect, even the avoidance of the nature of war with modern thoughts has been ignored in the theories of war on behalf of others. This expression, conceptually much more civilised and explainable, has often been the subject of abuses or discussions by states. In terms of these debates in which others have been expressed, the determination of the boundaries and the ground on which the right to intervene has always remained unclear. Although this ambiguity is suitable for use by prominent actors in international law, it can create a severe obstacle in the search for the rights of small actors. Especially in these events where even the definitions in the concept of others could not fit properly, we felt the need to go down to the foundations of historical development. Within the scope of the study, the developments of just war theories about others were examined around three main headings. It is the transformation of the just war theory on behalf of others in terms of Islamic civilisation, Classical period Western civilisation and modern theories. In terms of Islamic civilisation, which is the first of these, Abu Hanifa and Shaybani were put in the middle of the discussion. The main reason for making an intensive evaluation of these thinkers is the vital roles played by these thinkers in establishing the doctrine. We evaluated the international practices of this period as a result of comparing their thoughts with those of other Islamic intellectuals. We tried to understand this period by addressing the reflections of the thinkers' views on the practices of the Prophet and later siyer, that is, Islamic international law. We found it right first to examine the word jihad, which means the main title, because of easy understanding. However, reflecting its specialised meanings over time, we have identified jihad as a general theory of just warfare as Islam's main field of discussion. Under the title of jihad, we also had the opportunity to examine offensive wars, the most basic form of just warfare. Afterwards, we examined ribat, which is itself a type of jihad. Ribat is a preferred concept for defensive wars, but it is also a preferred concept for defensive wars on behalf of others. In particular, we tried to deal with the subject through examples from Andalusia extending to later Islamic periods. Afterwards, we examined the concept of bagy, which appears as a type of jihad in domestic political conflicts, but includes the mildest provisions of jihad. We tried to examine the exclusion process from society in Islam specifically for this concept and realised that under no circumstances could an institution such as ex-communication be operated. In terms of civil wars, we tried to examine the smooth transition in the provisions of Islam, which can be interpreted and even hesitated. Finally, we had the opportunity to examine the state of peace in Islam and tried to deal with peace and Islamic law, primarily through a recent event, together with the experiences of the Ottoman Empire before the Treaty of Karlowitz. We chose this exemplification because we realised that peace is a concept that saves them from great disasters even in the most unprofitable conditions. In the second title, Classical Western civilisation is discussed. In this respect, the Early Christian period was examined first. We did not open this sub-title as a separate title because it was implemented in a brief period, and it was put into practice by finding more development opportunities after meeting with Islam. We first discussed the post-Islamic changes of the Early Period Christian ideas, which were based on the thoughts of St. Augustine and St. Paul. At this point, we had the opportunity to examine the interactions seen in the Crusades in terms of the work we progressed by comparing them with other thinkers. In particular, we examined the adoption of some concepts, which are very foreign to Christian terminology, by the Christian king, Frederick the Great, inspired by Islam to find a way of reconciliation with Muslims as the opposite party. Finally, we focused on the role of religious interactions that started with the Crusades in the transformation. Around the second title, we analysed the post-Early Christian period, with Vitoria, Suarez and Grotius in the centre. These thinkers, whose views are stated in the doctrine as being the founders of international law, actually caused the readings that pushed us to this study. The answers we could not find to the discourses of Grotius based on the theory of just war on others have pushed us to such research. First of all, the construction of a Classical Western civilisation was tried to be discussed by these thinkers. These figures, who emerged at the centre of the thoughts that were increasingly separated from the Church, pioneered the ideas that began to change the source of international law and the place of the judiciary. Thinkers, who reconsidered the just war theories and reinterpreted them in the conditions of the period, tried to create new codes for the European states at the beginning of the colonisation era. In this respect, while the Spanish thinkers mainly examined the relations of the Europeans with the native elements in the discovery regions, Grotius researched the distribution of European states among themselves. Thinkers, who triggered the transformation of both inter-Christian international law and jus naturale, opened the door to modern theories in Western civilisation. In this context, with the change of jus naturale, it has been started to examine the categorisations of hostility, the principles of punishment, the right of defence and the wars of resistance on behalf of the nationalities. When the boundaries of responsibilities and rights on behalf of others began to be drawn, he ensured that the concepts were reconsidered, blended with the conditions of the period and adapted to the conditions of the day. By considering all these thoughts together with the thoughts of Erasmus, a peace fiction was tried to be discussed through his filter. In terms of Western civilisation, with the transformations of ancient Christian teachings, the conditions of peace for everyone have begun to be handled in a more secular and agreeable way; Definitions at the centre of the theories have become more mundane. As the third title, we found it right to consider the concept of others in modern theories. Although the theories have become secular in this framework, new subjective criteria have emerged. Humanity has begun to experience much bigger wars based on the abuses of subjective values than the intersections of religious dogmas. In this context, criticisms of modernity have been expressed through the thoughts of Neocleous, especially with Hardt and Negri. The main reason for examining the views from Kant and Kelsen to the present day in the title of modernity with these names is that they deal with today in a historical way following our subject. In this context, the present day has been examined with the subtitles of the League of Nations, the United Nations, hegemony and modern empires. The effects of historical theories on today's right to self-determination and humanitarian law are examined. Unfortunately, the consolidation of almost every international agreement throughout the period with the experience of a great war is a bitter reality. The ICRC process dealing with Dunant's efforts after the great European wars, the League of Nations established after the First World War and the United Nations structures established after the Second World War; shows how late humanity is in learning lessons. After the transfer of the theories on which these discussions were made, we tried to examine the modern just war theories in this regard, especially by opening the texts that humanity has agreed to in terms of both international agreements. Subsequently, we presented the information we obtained by concentrating on the theories of just war on behalf of others. As a result, we discussed the veto mechanism in wars and the pacification of states as the value added by both organisations to humanity. In this context, we examined the pacification efforts that came to the League of Nations and the part that extended to the United Nations afterwards. We investigated the effects of pacification efforts against war as a current occupation on just war. Afterwards, we tried to determine the seriousness of these modern theories regarding wars waged on behalf of others. As a result, we found it suitable to present our recommendations and determinations discussed matters we think we can take to the solution. At this point, we tried to convey our humble ideas by taking the connections of law, politics and international relations seriously, as well as the difficulty of our thoughts to create a response in the world conjuncture. In this context, it is necessary to terminate the privileged subjects in the United Nations structure. In a system reinforced by pluralistic efforts, mechanisms that can take decisions with qualified majorities should be built. Although humanity takes on a more accountable tone in always silent wars, it should be focused on pacifying states as much as possible, taking into account the data from history, and events should not be approached with a perpetual punitive philosophy. For the decisions are taken by the qualified majority to be implemented quickly and effectively, material and physical conditions must be provided. Established mechanisms should allow mechanisms to protect the rights of states that appear as perpetrators even under the most challenging conditions and should allow them to present their defences to the world public opinion. In this respect, it should not be forgotten that every situation where proportionality is missed in punishment will create a new victim. It is necessary to intensify these preparations before the future third world war by using past experiences. It is crucial to prevent the war, if this is not possible, to prevent the war from prolonging and causing as much damage as possible, and if that is also impossible, to prevent the signing of a joint text that paves the way for a fourth world war in the post-war atmosphere. States have now attained the freedom to justify others in all kinds of events, and their support for each other quickly started to cause alliances and wars in succession. In this respect, in just war theories, including modern theories, a large area of abuse has emerged, except for just war versions on behalf of others; All kinds of subjective discussions have prepared the environment for the emergence of the fear of a new world war. In this respect, the rights and responsibilities of states over others can also be expressed by moving them to a higher structure, perhaps by establishing an international judicial mechanism and ensuring that it is more robust than states, and justice can be expected from this authority. In any event, sensible actors should maintain, prolong or propose a state of peace. That is important not only for their rights or the rights of others but also for the values being defended to be defended more loudly when the time comes. In the long and the short of the dissertation, we tried to explain the concept of just war and the secondary justifications produced on behalf of others. In addition, we tried to convey the modern reflections of the transformations that Islam, Christianity and Western civilisation experienced in these theories through the filter of history. La transformation historique de la théorie de la guerre juste au nom des autres est un processus qui s'est propagé jusqu'à nos jours. Ce concept, qui a sa place parmi les théories de la guerre juste, est apparu comme une exception dans les cas de guerre juste. Ce concept, qui a été présenté comme un sacrifice à travers l'histoire, a augmenté avec la défense que les États devraient protéger les droits des autres plutôt que les leurs. Ces définitions, que les États ont faites en se débarrassant de leurs centres, ont subi des changements constants dans le processus historique. Le concept de guerre juste est une définition de terme classique en général ; il se lève sur la doctrine que la guerre n'inclut pas la brutalité et l'anarchie en toutes circonstances. D'autre part, les théories de la guerre juste au nom d'autrui ont été renforcées par l'expression par les sociétés de la nécessité de protéger les droits des sujets qu'elles définissent comme autres. Bien que l'idée principale au centre de cette conscience ait changé au cours de l'histoire, cette mentalité perdure. Les théories de la guerre juste, exprimées depuis l'époque paléochrétienne, ont presque toujours tenté de les définir à partir d'autres. Tout au long de l'histoire, l'humanité s'est également sentie responsable des autres. Cependant, alors que la définition des autres dans les premières périodes était basée sur la foi, ce processus a commencé à s'appuyer sur des valeurs plus laïques et un consensus universel au fil du temps. La théorie de la guerre juste a subi de nombreux changements dans le développement historique, et c'est un concept qui est mis en avant même dans les civilisations anciennes. Les théories de la guerre juste menées au nom des autres se sont élevées au-dessus de ces théories. Les déclarations de défense développées sur les autres ont été considérées plusieurs fois plus facilement expliquées que les défenses développées par eux-mêmes et ont été jugées plus convaincantes par les parties. À cet égard, même l'évitement de la nature de la guerre avec les pensées modernes a été ignoré dans les théories de la guerre au nom des autres. Cette expression, conceptuellement beaucoup plus civilisée et explicable, a souvent fait l'objet d'abus ou de discussions de la part des États. Au regard de ces débats où d'autres se sont exprimés, la détermination des limites et du terrain sur lequel le droit d'intervenir est toujours restée floue. Bien que cette ambiguïté puisse être utilisée par des acteurs éminents du droit international, elle peut créer un sérieux obstacle à la recherche des droits des petits acteurs. Surtout dans ces événements où même les définitions du concept d'autrui ne pouvaient pas s'adapter correctement, nous avons ressenti le besoin de descendre aux fondements du développement historique. Dans le cadre de l'étude, les développements des théories de la guerre juste sur les autres ont été examinés autour de trois grandes rubriques. C'est la transformation de la théorie de la guerre juste au nom des autres en termes de civilisation islamique, de civilisation occidentale de la période classique et de théories modernes. En termes de civilisation islamique, qui est la première d'entre elles, Abu Hanifa et Shaybani ont été mis au centre de la discussion. La raison principale pour faire une évaluation intensive de ces penseurs est le rôle vital joué par ces penseurs dans l'établissement de la doctrine. Nous avons évalué les pratiques internationales de cette période en comparant leurs pensées avec celles d'autres intellectuels islamiques. Nous avons essayé de comprendre cette période en abordant les réflexions des penseurs sur les pratiques du Prophète et plus tard siyer, c'est-à-dire le droit international islamique. Nous avons trouvé juste d'abord d'examiner le mot jihad, qui signifie le titre principal, en raison de sa facilité de compréhension. Cependant, reflétant ses significations spécialisées au fil du temps, nous avons identifié le djihad comme une théorie générale de la guerre juste comme le principal champ de discussion de l'islam. Sous le titre de jihad, nous avons également eu l'occasion d'examiner les guerres offensives, la forme la plus élémentaire de la guerre juste. Ensuite, nous avons examiné le ribat, qui est luimême un type de djihad. Ribat est un concept préféré pour les guerres défensives, mais c'est aussi un concept préféré pour les guerres défensives au nom des autres. En particulier, nous avons essayé d'aborder le sujet à travers des exemples andalous s'étendant jusqu'aux périodes islamiques ultérieures. Ensuite, nous avons examiné le concept de bagy, qui apparaît comme un type de djihad dans les conflits politiques intérieurs, mais comprend les dispositions les plus douces du djihad. Nous avons essayé d'examiner le processus d'exclusion de la société dans l'islam spécifiquement pour ce concept et nous nous sommes rendu compte qu'en aucun cas une institution telle que l'ex-communication ne pouvait fonctionner. En termes de guerres civiles, nous avons essayé d'examiner la transition en douceur dans les dispositions de l'islam, qui peut être interprétée et même hésitée. Enfin, nous avons eu l'occasion d'examiner l'état de la paix dans l'Islam et avons tenté d'aborder la paix et la loi islamique, principalement à travers un événement récent, ainsi que les expériences de l'Empire ottoman avant le traité de Karlowitz. Nous avons choisi cette exemplification parce que nous avons réalisé que la paix est un concept qui les sauve de grands désastres même dans les conditions les moins rentables. Dans la deuxième parti, la civilisation occidentale classique est abordée. À cet égard, la période paléochrétienne a été examinée en premier. Nous n'avons pas ouvert ce sous-titre en tant que titre distinct car il a été mis en œuvre sur une courte période, et il a été mis en pratique en trouvant plus d'opportunités de développement après avoir rencontré l'islam. Nous avons d'abord discuté des changements postislamiques des idées chrétiennes de la première période, qui étaient basées sur les pensées de saint Augustin et de saint Paul. À ce stade, nous avons eu l'occasion d'examiner les interactions observées dans les croisades en fonction du travail que nous avons avancé en les comparant à d'autres penseurs. En particulier, nous avons examiné l'adoption de certains concepts, très étrangers à la terminologie chrétienne, par le roi chrétien Frédéric le Grand, inspiré par l'islam pour trouver une voie de réconciliation avec les musulmans comme partie adverse. Enfin, nous nous sommes concentrés sur le rôle des interactions religieuses qui ont commencé avec les croisades dans la transformation. Autour du deuxième titre, nous avons analysé la période post-paléochrétienne, avec Vitoria, Suarez et Grotius au centre. Ces penseurs, dont les vues sont énoncées dans la doctrine comme étant les fondateurs du droit international, ont en fait provoqué les lectures qui nous ont poussés à cette étude. Les réponses que nous n'avons pas pu trouver aux discours de Grotius fondés sur la théorie de la guerre juste contre les autres nous ont poussés à de telles recherches. Tout d'abord, la construction d'une civilisation occidentale classique a été tentée d'être discutée par ces penseurs. Ces personnalités, qui ont émergé au centre de réflexions de plus en plus éloignées de l'Église, ont été les pionnières des idées qui ont commencé à changer la source du droit international et la place du pouvoir judiciaire. Les penseurs, qui ont reconsidéré les théories de la guerre juste et les ont réinterprétées dans les conditions de l'époque, ont tenté de créer de nouveaux codes pour les États européens au début de l'ère de la colonisation. À cet égard, alors que les penseurs espagnols examinaient principalement les relations des Européens avec les éléments indigènes dans les régions découvertes, Grotius recherchait la répartition des États européens entre eux. Les penseurs, qui ont déclenché la transformation du droit international interchrétien et du jus naturale, ont ouvert la porte aux théories modernes de la civilisation occidentale. Dans ce contexte, avec le changement de jus naturale, il a été commencé à examiner les catégorisations d'hostilité, les principes de punition, le droit de défense et les guerres de résistance au nom des nationalités. Lorsque les frontières des responsabilités et des droits au nom d'autrui ont commencé à être tracées, il a veillé à ce que les concepts soient reconsidérés, mélangés aux conditions de l'époque et adaptés aux conditions du jour. En considérant toutes ces pensées avec les pensées d'Erasme, une fiction de paix a été tentée d'être discutée à travers son filtre. Au niveau de la civilisation occidentale, avec les transformations des anciens enseignements chrétiens, les conditions de paix pour tous ont commencé à être traitées de manière plus séculière et agréable ; Les définitions au centre des théories sont devenues plus banales. Comme troisième partie, nous avons trouvé juste de considérer le concept d'autrui dans les théories modernes. Bien que les théories soient devenues séculaires dans ce cadre, de nouveaux critères subjectifs ont émergé. L'humanité a commencé à connaître des guerres beaucoup plus grandes basées sur les abus des valeurs subjectives que les intersections des dogmes religieux. Dans ce contexte, des critiques de la modernité ont été exprimées à travers la pensée de Néocleous, notamment avec Hardt et Negri. La principale raison d'examiner les vues de Kant et Kelsen à nos jours dans le titre de la modernité avec ces noms est qu'elles traitent d'aujourd'hui d'une manière historique suivant notre sujet. Dans ce contexte, le présent a été examiné avec les sous-titres de la Société des Nations, des Nations Unies, de l'hégémonie et des empires modernes. Les effets des théories historiques sur le droit actuel à l'autodétermination et le droit humanitaire sont examinés. Malheureusement, la consolidation de presque tous les accords internationaux tout au long de la période avec l'expérience d'une grande guerre est une réalité amère. Le processus du CICR traitant des efforts de Dunant après les grandes guerres européennes, la Société des Nations créée après la Première Guerre mondiale et les structures des Nations Unies créées après la Seconde Guerre mondiale ; montre à quel point l'humanité est en retard dans l'apprentissage des leçons. Après le transfert des théories sur lesquelles ces discussions ont été faites, nous avons essayé d'examiner les théories modernes de la guerre juste à cet égard, notamment en ouvrant les textes que l'humanité a acceptés en termes de deux accords internationaux. Par la suite, nous avons présenté les informations que nous avons obtenues en nous concentrant sur les théories de la guerre juste pour le compte d'autrui. En conséquence, nous avons discuté du mécanisme de veto dans les guerres et de la pacification des États en tant que valeur ajoutée par les deux organisations à l'humanité. Dans ce contexte, nous avons examiné les efforts de pacification qui sont venus à la Société des Nations et la part qui s'est étendue aux Nations Unies par la suite. Nous avons étudié les effets des efforts de pacification contre la guerre en tant qu'occupation actuelle sur la guerre juste. Ensuite, nous avons essayé de déterminer le sérieux de ces théories modernes concernant les guerres menées pour le compte d'autrui. En conséquence, nous avons jugé approprié de présenter nos recommandations et nos décisions sur les questions que nous pensons pouvoir apporter à la solution. À ce stade, nous avons essayé de transmettre nos humbles idées en prenant au sérieux les liens du droit, de la politique et des relations internationales, ainsi que la difficulté de nos pensées à créer une réponse dans la conjoncture mondiale. Dans ce contexte, il est nécessaire de mettre fin aux sujets privilégiés dans la structure des Nations Unies. Dans un système renforcé par des efforts pluralistes, des mécanismes capables de prendre des décisions à la majorité qualifiée devraient être construits. Bien que l'humanité prenne un ton plus responsable dans des guerres toujours silencieuses, elle devrait se concentrer autant que possible sur la pacification des États, en tenant compte des données de l'histoire, et les événements ne devraient pas être abordés avec une philosophie punitive perpétuelle. Pour que les décisions soient prises à la majorité qualifiée pour être mises en œuvre rapidement et efficacement, des conditions matérielles et physiques doivent être assurées. Les mécanismes établis devraient permettre aux mécanismes de protéger les droits des États qui apparaissent comme des auteurs même dans les conditions les plus difficiles et devraient leur permettre de présenter leurs défenses à l'opinion publique mondiale. À cet égard, il ne faut pas oublier que toute situation où la proportionnalité manque dans la peine créera une nouvelle victime. Il est nécessaire d'intensifier ces préparatifs avant la future troisième guerre mondiale en utilisant les expériences passées. Il est crucial d'empêcher la guerre, si ce n'est pas possible, d'empêcher la guerre de se prolonger et de causer le plus de dégâts possibles, et si cela est également impossible, d'empêcher la signature d'un texte commun qui ouvre la voie à une quatrième guerre mondiale dans l'atmosphère d'après-guerre. Les États ont maintenant acquis la liberté de justifier les autres dans toutes sortes d'événements, et leur soutien mutuel a rapidement commencé à provoquer des alliances et des guerres successives. À cet égard, dans les théories de la guerre juste, y compris les théories modernes, un large domaine d'abus a émergé, à l'exception des versions de guerre juste au nom d'autrui ; Toutes sortes de discussions subjectives ont préparé l'environnement pour l'émergence de la peur d'une nouvelle guerre mondiale. À cet égard, les droits et les responsabilités des États sur les autres peuvent également être exprimés en les déplaçant vers une structure supérieure, peutêtre en établissant un mécanisme judiciaire international et en veillant à ce qu'il soit plus robuste que les États, et la justice peut être attendue de cette autorité. En tout état de cause, les acteurs sensés doivent maintenir, prolonger ou proposer un état de paix. C'est important non seulement pour leurs droits ou les droits des autres mais aussi pour que les valeurs défendues soient défendues plus fort le moment venu. Dans le long et le court de la thèse, nous avons essayé d'expliquer le concept de guerre juste et les justifications secondaires produites au nom des autres. De plus, nous avons essayé de transmettre les réflexions modernes des transformations que l'islam, le christianisme et la civilisation occidentale ont vécues dans ces théories à travers le filtre de l'histoire.
Benzer Tezler
- Kriminoloji ve Ceza Hukuku boyutuyla 'çevreci terörizm'
'Ecoterrorism' in criminology and Criminal Law aspects
ERDEM İZZET KÜLÇÜR
- The impact of technology and traces of national representation on Eurovision stages
Eurovision sahnelerinde teknolojinin etkisi ve ulusal temsilin izleri
FATMA MERVE FETTAHOĞLU
Yüksek Lisans
İngilizce
2017
Endüstri Ürünleri Tasarımıİstanbul Teknik ÜniversitesiEndüstri Ürünleri Tasarımı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÜLNAME TURAN
- Kosova'da Türk topluluğunun tarihsel gelişimi ve sorunlar
Kosova'da Türk topluluğunun tarihsel gelişimi ve sorunlar
İBRAHİM ÇULHA
- Altın ile para arzı arasındaki ilişki ve Türkiye'nin ekonomik kalkınma sürecinde altını esas alan alternatif öneriler
The Relationship between gold and the money supply and alternative sucgestions based on gold during the economic development period of Turkey
TAŞKIN SUBAŞI
Doktora
Türkçe
1997
İşletmeMarmara ÜniversitesiMuhasebe ve Finansman Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN ALTUĞ
- Türkiye iktisat politikalarının belirlenmesinde iktisadi kurum-kural ve kuruluşların rolleri
Başlık çevirisi yok
İBRAHİM GÜRAN YUMUŞAK