A Posthuman Econarratological Reading of Julian Barnes's a history of the world in 10 ½ chapters, Peter Ackroyd's the Casebook of Victor Frankenstein, and Alan Moore's the saga of the Swamp Thing
Julian Barnes'ın 10 1⁄2 bölümde Dünya Tarihi, Peter Ackroyd'un Victor Frankenstein'ın Vaka Defteri ve Alan Moore'un Swamp Thing'inin Posthüman Ekonaratolojik Okuması
- Tez No: 767677
- Danışmanlar: PROF. DR. AYTÜL ÖZÜM
- Tez Türü: Doktora
- Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Ekonaratoloji, posthümanism, Julian Barnes, Peter Ackroyd, Alan Moore, 4EA biliş kuramı (Bedenlenmiş, İç İçe, Etkileşimci, Genişletilmiş ve Duyuşsal), Econarratology, posthumanism, Julian Barnes, Peter Ackroyd, Alan Moore, the 4EA cognition (embodied, embedded, enactive, extended ve affective)
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 156
Özet
Bu çalışma, ekonaratolojinin posthümanism ve bilişsel nörobilim alanında 4EA bilişsel kuramını benimseyerek varoluş ve zihnin sınırları hakkındaki yenilikleri anlatılara olan yaklaşımlara aktarma çabasını konu edinir. Bu maksatla, bu tez Julian Barnes'ın 10 1⁄2 Bölümde Dünya Tarihi, Peter Ackroyd'un Victor Frankenstein'ın Vaka Defteri ve Alan Moore'un Swamp Thing Efsanesi'nde yazarların ve okuyucuların bilişsel süreçlerinde zihinlerinden ziyade, bedenleri, çevreleri (fiziksel çevredeki insandışı etmenler, salgın ve çevresel yıkım gibi uzam- zamansal dinamikler) ve duygulanım halleri gibi insandışı ve zihinden öte güçlerin de etkili olduğunu savunmaktadır. Okuyucuların gerçek ve hayali dünyalarla etkileşimi sonucu ortaya çıkan duygulanım durumlarının okuyucuların bilişsel süreçlerinde yer aldığını ve anlatıların okuyucuların genişletilmiş yaratıcı imgelemi haline geldiğini iddia etmektedir. Barnes sanatçının felaketi nasıl sanata dönüştürdüğünü formüle ettiğine değinilmiş ve bu formülün tezde öne sürülen genişletilmiş yaratıcı imgelem kavramına karşılık geldiği öne sürülmüştür. Buna göre sanatçının zihinsel süreçleri çevresine kadar uzanmış,“bilişsel nişe”haline gelerek yeniden yaratım sürecinin etkin bir parçası haline gelmiştir. Vaka Defteri'nde, Londra yazarın bilişsel süreçlerinde zihni ile birlikte aktif rol oynayan harici bir kaynak görevi görür. Şehrin failliği ve yazarın şehre olan duygularının etkileşimi ile Frankenstein'ın yaratığı artık çok boyutlu bir hal alarak canavarın bedensel anormalliği, Frankenstein'ın normatif olmayan zihnini ve Londra'nın canavar bedenini temsil etmektedir. Swamp Thing Efsanesi'nde Moore'un o dönemdeki çevresel felaketlere olan tepkisi ve bilimsel deneylere olan ilgisi Wein ve Wrightson'ın bataklık canavarının özünü ve varoluşunu değiştirmiştir. Swamp Thing, Alec Holland'ın hafızası, kimyasal formül, bataklık sakinleri ve bitkilerin hepsini birlikte bedeninde barındırdığı posthüman bir varlığa dönüşmüştür. Bitki nörobiyolojisi ve eleştirel bitki çalışmalarının savlarından yola çıkarak idrak ve beyin terimlerinin bitkilerin dünyasından bakılarak yeni tanımları yapılmıştır. Sonuç olarak, yeniden yaratım sürecinde zihin harici güçlerin ya da insandışı öğelerin failliği ve uzam-zamansal etmenler sayesinde anlatılar yazarların aslında yazma maksatlarından farklı anlamlar kazanmaktadır.
Özet (Çeviri)
Co-opting posthumanism and the 4EA cognition theory, this study is concerned with the endeavor in econarratology to employ new understandings of existence and the borders of the mind in approaches to narratives. For this purpose, in Julian Barnes's A History of the World in 10 1/2 Chapters (1989), Peter Ackroyd's The Casebook of Victor Frankenstein (2008), and Alan Moore's The Saga of the Swamp Thing Volume 1 (1984), this dissertation argues that the writers' and readers' minds, other-than-mind forces such as the body, environment (the physical features and artifacts, spatiotemporal dynamics) and their affective states are at work during cognition. It propounds that the readers' affective states which emerge a result of their interaction with the actual and imaginary worlds participate in cognition and that the narratives become their extended imagination. Barnes offers a formula for how catastrophe is transformed into art and it corresponds to the idea of the extended imagination stated in this study. According to this formula, the environment surrounding the artist becomes his“cognitive niche”functioning as an active part of the reimagining process. In The Casebook, London turns into a nonbiological prop aiding the writer's cognitive activities. Therefore, thanks to the agency of the city and the author's affective states concerning London, Frankenstein's creature is reimagined as a trilateral entity that embodies the Monster's disabled body, the scientist's disturbed mind, and London's monstrous body. In The Swamp Thing, Moore's concern about the environmental crisis and his interest in the scientific experiments causes a shift in Wein and Wrightson's swamp monster's genesis. Swamp Thing becomes a posthuman entity in which Alec Holland's human memory, the bio-restorative formula, the inhabitants of the swamp co- exist. Drawing on plant neurobiology and critical plant studies, the definitions of cognition and the brain are reworked from the point of plantae. Consequently, in the process of reimagination, other-than-mind forces or the nonhuman agency generate different meanings in narratives which differ from what the author originally intends to write.
Benzer Tezler
- A posthuman vision in C. S. Lewis's the Chronicles of Narnia
C. S. Lewis'in Narnia Günlükleri: Posthümanist bir bakış
ŞERİFE DUYGU TURANLI
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
İngiliz Dili ve EdebiyatıGaziantep Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ KYRİAKİ ASIATIDOU
- Isaac Asimov ve Philip K. Dick'ın eserlerine posthumanist yaklaşım
A posthuman approach to the works of Isaac Asimov and Philip K. Dick
ÖZKAN TAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
İngiliz Dili ve EdebiyatıVan Yüzüncü Yıl Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEKİ EDİS
- The posthuman condition: A comparative study of Kazuo Ishiguro's Never Let Me Go and Margaret Atwood's Oryx and Crake
İnsan sonrası durum: Beni Asla Bırakma (Kazuo Ishiguro) ile Antilop ve Flurya'nın (Margaret Atwood) karşılaştırmalı analizi
NERGİZ ÖZNUR VARDAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Karşılaştırmalı EdebiyatTekirdağ Namık Kemal Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ CANSU ÖZGE ÖZMEN
- Posthüman dramaposthüman bakış açısı ile zenginleştirilmiş süreçsel drama çalışması
Posthuman dramaprocess drama enhanced through a posthuman perspective
MÜBERRA BURAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimAnkara ÜniversitesiGüzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İHSAN METİNNAM
- Posthuman ecologies in twenty - first century short animations
Yirmibirinci yüzyıl kısa çizgi filmlerinde insan ötesi ekolojiler
BAŞAK AĞIN DÖNMEZ
Doktora
İngilizce
2015
İngiliz Dili ve EdebiyatıHacettepe Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERPİL GÜLSÜM OPPERMANN