Orta ve şiddetli depresyonda tekrarlayıcı transkranial manyetik uyarımın nörobilişsel fonksiyonlar üzerine etkisi ve izlemi
The effect and follow-up of repetitive transcranial magnetic stimulation on neurocognitive functions in moderate and severe depression
- Tez No: 773057
- Danışmanlar: PROF. DR. ÖZKAN GÜLER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 121
Özet
Amaç: Bu çalışmada transkranial manyetik stimülasyonun depresif semptomları ve nörobilişsel fonksiyonlar hem tedavi sonrası hem de takip sürecinde nasıl etkilediğini araştırmayı hedefledik Gereç ve Yöntem: Çalışmaya DSM-5 tanı ölçütlerine göre major depresif bozukluk tanısı almış ve en az Hamilton Depresyon ölçek puanı (HDDÖ)>16 ve Beck Depresyon Ölçek puanı (BDÖ)>18 olan mevcut farmakolojik tedavisiyle birlikte TMS alan ve sadece ilaç kullanan toplam 65 hasta katılmıştır. TMS alan gruba TMS öncesi, diğer gruba başlangıçta ve her iki gruba 1. ay ve 3. ay da olmak üzere klinisyen tarafından HDDÖ, hastanın kendisi tarafından BDÖ ve BAÖ, klinik psikolog tarafından İz Sürme A ve B Testi, Stroop Renk ve Kelime Testi, Sayı Dizisi Testi, Öktem Sözel Bellek Süreçleri Testi ve Sözel Akıcılık Testi uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmayı 65 hastadan 25 TMS alan, 26 TMS almayan hasta tamamlamıştır. TMS tedavisi sonrası hastaların %73,5'i tedaviye tam yanıt vermişken TMS almayan grupta hastaların %33,3'ü tedaviye tam yanıt vermiştir. 3. ayda TMS alan grupta bu oran %37'ye gerilemiştir. Bilişsel açıdan TMS tedavisinin başlangıca göre 1. ay ve 3. ay takiplerinde anlamlı değişiklik oluşturmadığı görülmüştür. Sonuç:Yapılan depresyon ölçekleri sonucunda TMS'nin akut antidepresan etkinliğinin oldukça iyi olduğu ancak takip süreçlerinde bu etkinliğin giderek azaldığı görülmüştür. Bilişsel fonksiyonlar üzerine ise kısmi iyilik hali görülse de bu iyilik hali istatiksel olarak anlamlı düzeye ulaşamamıştır. Bunun sebebi örneklem sayısının düşük olması ve TMS'nin bilişsel fonksiyonları depresyondan bağımsız bir yolak üzerinden etkiliyor olabileceğidir.
Özet (Çeviri)
Objective: In this study, we aimed for transcranial magnetics stimun depressed and neurocognitive procedures such as both operation and follow-up. Materials and Methods: The diagnosis of major depressive was confirmed either according to the DSM-5 criteria, and a total of 65 patients who received at least Hamilton use score (HDS)>16 and Beck Depression Scale score (BDI)>18, who received TMS in combination with current pharmacological treatment and only used it, participated. To the group receiving TMS and before TMS, to everyone, and by the group 1st month and 3rd by the doctor HDDÖ and BAI, by clinical psychologist Trail Making Test A and B, Stroop Test, Digit Span Test, Öktem Verbal Memory Processes Test and Verbal Fluency Test. Results: Of 65 patients, 25 patients who received TMS and 26 patients who did not receive TMS completed the study. After TMS treatment, %73.5 of the patients gave a complete response to the treatment, while in the group that did not receive TMS, %33.3 of the patients gave a complete response to the treatment. This rate decreased to %37 in the group that received TMS at 3 months. Cognitively, it was observed that TMS treatment did not cause any significant changes in the 1st month and 3rd month follow-ups compared to the baseline. Conclusion: As a result of the depression scales, it was seen that the acute antidepressant efficacy of TMS was quite good, but this efficacy gradually decreased in the follow-up processes. Although partial well-being was observed on cognitive functions, this state of well-being did not reach a statistically significant level. The reason for this is the low sample size and TMS may affect cognitive functions through a pathway independent of depression.
Benzer Tezler
- Kronik spontan ürtiker hastalarında serum dehidroepiandrosteron sülfat (DHEA-S), kortizol, serotonin taşıyıcı protein (SERT) düzeylerinin hastalık şiddeti ve psikojenik stres ölçekleri ile ilişkisi
The relationship of serum dehydroepiandrosterone sulfate (SERT), cortisol, serotonin transporter protein (SERT) levels with disease severity and psychogenic stress scales in patients with chronic spontaneous urticaria
RABİA ERÇOBAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
DermatolojiSelçuk ÜniversitesiDermatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÜLCAN SAYLAM KURTİPEK
- Büllöz pemfigoid tanılı hastalarda anksiyete, depresyon görülme sıklığı, yaşam kalite indeksi ve uyku kalitesinin değerlendirilmesi
Evaluation of anxiety, depression frequency, quality of life index, and sleep quality in patients with bullous pemphigoid
MELTEM KAŞIKÇI POP
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
DermatolojiDokuz Eylül ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TURNA İLKNUR
- Diyaliz ünitesinden hizmet alan hastaların bakım verenlerinde bakım yükü ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi
Evaluation of care load and quality of life in careers of patients who receive service from the dialysis unit
MÜCAHİT AKÇİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MAHCUBE ÇUBUKÇU
- Beden odaklı yineleyici davranış bozukluklarında plazma oksitosin seviyelerinin hastalık şiddeti, bağlanma, duygu düzenleme ve aleksitimi ile ilişkisi
The relationship of plasma oxytocine levels with disease severity, attachment, emotion regulation and alexithymia in body-focused repeative behavior disorders
ÖZLEM NUR AKGÜL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KAYIHAN OĞUZ KARAMUSTAFALIOĞLU
- Edirne ilindeki ön lisans öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile depresyon ve anksiyete ilişkisi
Relationship between physical activity level and depression and anxiety in pre- undergraduate students in Edirne
ESEN BAYATLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Aile HekimliğiTrakya ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE ÇAYLAN