Diabetik makula ödemi tedavisinde intravitreal ranibizumab, bevacizumab veya triamsinolon tedavileri uygulanan hastaların görsel ve anatomik sonuçlarının retrospektif karşılaştırılması
Comparison of visual and anatomical results of intravitreal ranibizumab, bevacizumab or triamcinolone in diabetic macular edema
- Tez No: 775202
- Danışmanlar: PROF. DR. SİBEL KADAYIFÇILAR, PROF. DR. MEHMET BORA ELDEM
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Diabetik makula ödemi, ranibizumab, bevacizumab, intravitreal triamsinolon, Diabetic macular edema, ranibizumab, bevacizumab, intravitreal triamcinolone
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 72
Özet
Diabetik retinopati, çalışan yaş grubunda görme azlığının en sık sebebini oluşturmaktadır. Diabetik makula ödemi, diabetik retinopatideki santral görme azalmasının en sık sebebidir. Çalışmamızda diabetik makula ödemi nedeniyle intravitreal ranibizumab (1. grup), bevacizumab (2. grup) veya triamsinolon (3.grup) monoterapisi uygulanan hastaların görsel ve anatomik sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 208 hastanın 275 gözü dahil edilmiştir. Veriler retrospektif olarak elde edilmiştir. Sonuç ölçütleri görme keskinliği (GK) ve santral makula kalınlığındaki (SMK) değişim olarak kabul edilmiştir. Başlangıçtan itibaren 6 ay sonra değerlendirildiğinde 3 grup arasında ortalama GK değişimi için fark saptanmamıştır (sırasıyla: +4,9, +4,3, +4,6 harf, p=0,911). Bu bulgu 2. yılda da korunmuştur (p=0,306). SMK'daki düzelme ise 6. ay değerlendirmesinde İVTA grubunda anlamlı olarak daha fazladır (sırasıyla: -77,9, -74,7, -125,0 µm, p=0,012). Bu anlamlı fark 2. yıl sonunda da devam etmektedir (p=0,001). 2. yıl sonunda GK değişimini anlamlı olarak etkileyen faktör başlangıç GK olarak bulunmuştur ve ters ortantılıdır (p=0,020). Katarakt gelişimi 1. grupta %7,5, 2. grupta %15,3, 3. grupta %37,3 olup İVTA grubunda anlamlı olarak yüksektir. (p=0,000). Aynı sıra ile glokom prevalansı %5,0, %8,9 ve %22,6 olarak ölçülmüştür ve İVTA grubunda sıklığı anlamlı olarak yüksektir (p=0,001). Sonuç olarak, karşılaştırılan 3 tedavi yönteminin fonksiyonel etkileri benzer olmakla birlikte, İVTA ile anlamlı olarak daha etkili anatomik düzelme sağlanmıştır; ancak yüksek oküler yan etki oranını tedavi tercihinde göz önünde bulundurmak gerekmektedir.
Özet (Çeviri)
Diabetic retinopathy is the most common reason for visual loss in the working age group and diabetic macular edema is most common associated complication of it leading to visual loss. Here we aimed to compare visual and anatomic outcomes of following intravitral treatments: intravitreal ranibizumab (group 1), bevacizumab (group 2) and triamcinolone (group 3). 275 eyes of 208 patients were enrolled in this retrospective study and main outcome measures were determined as the change in visual acuity (VA) and central macular thickness (CMT). Evaluation of the data at 6 months of treatment compared to initial measurements revealed no significant difference of change in VA in 3 different treatment groups. Mean changes in VA in group 1, group 2 and group 3 were +4,9, +4,3, +4,6 letters, respectively (p=0,911). Similar findings applied to the 24-month results (p=0,306). Improvement of CMT at 6 months was significantly better in group 3, compared to group 1 and 2 and the mean values were -77,9, -74,7, -125,0 µm, in ascending group order (p=0,012). Findings were similar for 24-month outcomes (p=0,001). At the end of 24 months, the only independent variable effecting the change in VA was found to be initial VA, which effected the change inversely (p=0,020). Cataract prevalances in group 1, 2 and 3 were %7,5, %15,3 and %37,3 respectively and it was significantly higher in group 3 (p=0,000). Similarly, glaucoma prevalances were %5,0, %8,9 and %22,6 respectively and was significantly higher in group 3 (p=0,001). As a result, these treatment methods have similar effects with regard to improvement in VA, however, intravitreal triamcinolone provides additional anatomic improvement. One must also consider ocular side effects before opting for a treatment modality.
Benzer Tezler
- Santral diyabetik maküla ödemi tedavisinde gerçek yaşam verileri
Real life data in the treatment of central diabetic macular edema
OSMAN PARÇA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Göz HastalıklarıPamukkale ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EBRU NEVİN ÇETİN
- Diyabetik makula ödemi tedavisinde farklı anti-vasküler endotelyal growth faktörlerin OCT bulguları ve hastalık prognozu üzerindeki etkisi
The effect of different anti-vascular endothelial growth factors on OCT findings and disease prognosis in the treatment of diabetic macular edema
ÜMİT YAPICI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİNE ÇİLOĞLU
- İntravitreal olarak uygulanan Ranibizumab ve Bevasizumabın kornea endotel morfolojisine ve kornea kalınlığına etkileri
The effect of intravitreal injections of Ranibizumab and Bevacizumab on the corneal endotelial morphology and corneal thcikness.
HÜSEYİN GÜZEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Göz HastalıklarıSelçuk ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. BERKER BAKBAK
- Diyabetik makülar ödem nedeniyle anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü uygulanan hastalarımızın gerçek yaşam sonuçları
Başlık çevirisi yok
MEHMET ÖZKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İBRAHİM KOÇAK
- Tedaviye Dirençli Diyabetik Makula ödeminde sistemik ve lokal inflamatuvar biyobelirteçlerin tedavi sonuçları ile ilişkilerinin değerlendirilmesi
Systemic and local inflammatory biomarkers in the treatment of Refractory Diabetic Macular Edema
BÜŞRA ÇOBAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AKIN ÇAKIR
DR. GAMZE KARATAŞ