Geri Dön

Sıçanlarda amanita phalloides türü mantar ile oluşturulmuş toksisite modelinde intralipid emülsiyon tedavisinin etkisinin araştırılması

The effect of intralipid emulsion therapy in a model of toxicity created by amanita phalloides type of mushroom in rats

  1. Tez No: 776035
  2. Yazar: İNCİ CANSU SARI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. TUBA CİMİLLİ ÖZTÜRK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Acil Tıp, Emergency Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 65

Özet

AMAÇ: Çalışmamızın amacı, Amanita Phalloides mantarı zehirlenmesinde intralipid emülsiyon tedavisinin karaciğer ve böbrek hasarı üzerine etkisini araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda Sprague-Dawley cinsi 300-400 gram 28 adet erişkin erkek sıçan rastgele 4 gruba ayrılmıştır. Birinci grup kontrol grubu olarak belirlenmiş ve 15 ml/kg dozunda %0,9 izotonik sodyum klorür (NaCl) intravenöz (IV) uygulanmıştır. İkinci grup mantar grubu olarak belirlenmiş olup, 0,3 mg/kg alfa-amanitin içeren Amanita Phalloides ekstraktı intraperitoneal (IP), 15 ml/kg dozunda %0,9 izotonik NaCl IV uygulanmıştır. Üçüncü grup intralipid grubu olarak belirlenmiş ve 3 ml/kg/dk dozunda %20 İntralipid emülsiyon tedavisi intravenöz (IV) 5 dakika infüzyon uygulanmıştır. Dördüncü grup mantar + intralipid (M+IL) grubu olarak belirlenmiş ve 0,3 mg/kg alfa-amanitin içeren Amanita Phalloides ekstraktı IP, 3 ml/kg/dk dozunda %20 İntralipid emülsiyon IV 5 dakika infüzyon şeklinde uygulanmıştır. Deneyin başlangıcında, 25. Dakikası ve 24. saatinde her hayvandan 0,8 ml kan alınmıştır. Deneklerin 24.saatte giyotinle dekapitasyonu sağlanıp, kan ve doku örnekleri incelenmek üzere ayrılmıştır. BULGULAR: Deney esnasında 1 hayvan bilinmeyen nedenle ölürken diğer 27 hayvan ile çalışmaya devam edilmiştir. 24. Saat ALT değerlerinde M+IL grubunun kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür. Mantar grubunun ortalama ALT düzeylerinin kontrol ve intralipid grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı olmasa da yüksek olduğu görülmüştür. Deneyin 25. Dakikasında alınan ALT düzeyleri ile 24. saatteki ALT düzeyleri kıyaslandığında özellikle mantar ve M+IL grubunda artış olduğu gözlenmiştir. Deneyin 24. saatinde alınan AST düzeylerinde kontrol grubu ile M+IL grubu arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Deneklerin kreatinin değerleri açısından 25. dakikada kontrol grubu ile M+IL grupları arasında ve 24. saatte intralipid grubu ile M+IL grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmiştir. Çalışmamızdaki deneklerin 24. saatte bakılan koagülasyon parametrelerinde gruplar arasında anlamlı fark saptanmıştır. Deneklerin böbrek ve karaciğer dokularının histopatolojik incelemeleri sonucunda, mantar ve M+IL grubunda diğer gruplara kıyasla belirgin hepatosellüler dejenerasyon; kontrol ve intralipid gruplarına kıyasla mantar grubunda karaciğerde belirgin steatoz saptanmıştır. Böbrek dokusunun histopatolojik incelemesinde incelemede mantar grubunda diğer gruplara kıyasla tüm hayvanlarda belirgin tübülointerstisyel değişiklik, yine mantar grubunun nereredeyse tamamında lökosit infiltrasyonu gözlenmiştir. SONUÇ: Çalışmamızda intralipid emülsiyon tedavisinin Amanita Phalloides mantarı zehirlenmesinin neden olduğu hepatotoksik ve nefrotoksik etkileri tam olarak geri çevirmediği, ancak özellikle karaciğer ve böbrek dokuları üzerinde hasarı azaltacak yönde etki edebileceği gösterilmiştir. İntralipid emülsiyon tedavisinin takibinde biyokimyasal parametrelerden ziyade histopatolojik verilerin kullanılmasının daha güvenilir olabileceği sonucuna varılmıştır. Çalışmamız sonunda intralipid emülsiyon tedavisinin Amanita Phalloides zehirlenmesinde standart tedavilere ek olarak kullanılmasının faydalı olabileceği ancak daha geniş gruplarda, farklı doz uygulamaları ve daha uzun takip süreleri ile ileri çalışılmalar yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

AIM: The aim of our study is to investigate the effect of intralipid emulsion treatment on liver and kidney damage in Amanita Phalloides mushroom poisoning. MATHERIALS AND METHODS: In our study, 28 adult male rats of 300-400 grams of Sprague-Dawley were randomly divided into 4 groups. The first group was determined as the control group and 0.9% isotonic sodium chloride (NaCl) was administered intravenously (IV) at a dose of 15 ml/kg. The second group was determined as the fungus group, and Amanita Phalloides extract containing 0.3 mg/kg alpha-amanitin was administered intraperitoneally (IP) and 0.9% isotonic NaCl IV at a dose of 15 ml/kg. The third group was determined as the intralipid group and 20% Intralipid emulsion therapy at a dose of 3 ml/kg/min was administered intravenously (IV) for 5 minutes. The fourth group was determined as the mushroom + intralipid (M+IL) group, and Amanita Phalloides extract IP containing 0.3 mg/kg alpha-amanitin, 20% Intralipid emulsion IV at a dose of 3 ml/kg/min was administered as IV infusion for 5 minutes. At the beginning of the experiment, at the 25th minute and 24th hour, 0.8 ml of blood was drawn from each animal. The subjects were decapitated by guillotine at the 24th hour, and blood and tissue samples were separated for examination. RESULTS: During the experiment, one animal died for an unknown reason, while the other 27 animals continued to work. When compared to the control group, the M+IL group was found to be statistically significantly higher in 24th hour ALT values. It was observed that the mean ALT levels of the mushroom group were higher than the control and intralipid groups, although it was not statistically significant. When the ALT levels taken at the 25th minute of the experiment were compared with the ALT levels at the 24th hour, an increase was observed especially in the mushroom and M+IL groups. It was determined that there was a significant difference between the control group and the M+IL group in the AST levels taken at the 24th hour of the experiment. A statistically significant difference was observed between the control group and M+IL groups at the 25th minute, and between the intralipid group and the M+IL groups at the 24th hour in terms of the creatinine values of the subjects. There was a significant difference between the groups in the coagulation parameters of the subjects in our study at the 24th hour. As a result of the histopathological examinations of the kidney and liver tissues of the subjects, significant hepatocellular degeneration in the fungal and M+IL group compared to the other groups; Significant steatosis was detected in the liver in the mushroom group compared to the control and intralipid groups. In the histopathological examination of the kidney tissue, significant tubulointerstitial changes were observed in all animals in the fungal group compared to the other groups, and leukocyte infiltration was observed in almost all of the fungal group. CONCLUSIONS: In our study, it was shown that intralipid emulsion treatment did not completely reverse the hepatotoxic and nephrotoxic effects caused by Amanita Phalloides mushroom poisoning, but it could have an effect on the liver and kidney tissues in a way that would reduce the damage. It was concluded that the use of histopathological data rather than biochemical parameters may be more reliable in the follow-up of intralipid emulsion therapy. At the end of our study, it was concluded that the use of intralipid emulsion therapy in addition to standard treatments in Amanita Phalloides poisoning may be beneficial, but further studies should be done in larger groups with different dose applications and longer follow-up periods.

Benzer Tezler

  1. Sıçanlarda amanita phalloides türü mantar ile oluşturulmuş toksisite modelinde n-asetilsistein etkisinin araştırılması

    The effect of n-acetylcystein in a model of toxicity created by amanita phalloides fungus in rats

    SAKİNE NEVAL AKAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Acil TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TUBA CİMİLLİ ÖZTÜRK

  2. Alfa amanitinin sıçanlarda toksikokinetiği

    Toxicokinetics of alpha amanitin in rats

    SELİM KARAHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Eczacılık ve FarmakolojiDüzce Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ERTUĞRUL KAYA

  3. Bir sıçan akut respiratuar distres modelinde silimarin'in antiinflamatuar ve antioksidan etkisi

    A rat model of acute respiratory distress silymarin's antiinflamatory and antioxidant effect

    ŞENAY CANİKLİ ADIGÜZEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Anestezi ve ReanimasyonBaşkent Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARAS PİRAT

  4. Sıçanlarda fibrinolitik aktivitenin hipoksik koşullarda değişimi

    Başlık çevirisi yok

    SELMİN TOPLAN URULUER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1985

    Biyofizikİstanbul Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. AYLA SÜER

  5. Şıçanlarda hemorajik şok sonrası görülen iskemi/reperfüzyon hasarına siklosporin A ve FK-506'nın etkileri (Deneysel çalışma)

    Başlık çevirisi yok

    DURSUN ALİ ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Genel Cerrahiİstanbul Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERDAR YÜCEYAR