İstanbul-Belgrad Ormanı Av Üretme İstasyonu'nda geyik (Cervus elaphus L.) populasyonunun düzenlenmesi üzerine araştırmalar
Les recherches sur l'Aménagement de la population dé Cerf (Cervus elaphus L.)a la Station d'Elevage de la Foret de Belgrade-İstanbul
- Tez No: 78007
- Danışmanlar: PROF. DR. ERDAL SELMİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ormancılık ve Orman Mühendisliği, Forestry and Forest Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1998
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Orman Entomolojisi ve Koruma Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 85
Özet
Bu araştırmada İstanbul-Belgrad Ormanı Av Üretme İstasyonunda mevcut geyik (Cervus elaphus L.) populasyonunun durumu ve geyiklerin bitki örtüsü üzerinde meydana getirdikleri zarar ortaya konulmaya çalışılmıştır. Sözkonusu istasyon 1959 yılında kurulmuştur. Sahanın kuruluş amacı mevcut karaca (Capreolus capreolus (L.)) neslini korumak ve çoğaltmaktı. Geyik (Cervus elaphus L.) alana dışarıdan getirilmiştir. Sonraki yıllarda karacalar azalmış ve geyikler çoğalarak hakim duruma geçmişlerdir. Şu an istasyon içerisinde hiç karaca bulunmamaktadır. Geyiklerin yaptıkları zararlar, bitki örtüsü ve toprak üzerinde olmak üzere iki bölümde incelenmiştir. Ağaçlar üzerindeki zararın tespitinde“En Yakın Komşu Metodu”uygulanmıştır. Sahada 75 deneme noktası sistematik olarak alınmış ve her deneme noktasında 5 ağaç olmak üzere toplam 350 ağaç soyma zararı yönünden incelenmiştir. Geyiklerin beslenme amacıyla hangi alt flora elemanlarını tercih ettiklerini belirlemek için saha içinden ve dışından bitki örnekleri alınıp karşılaştırılmıştır. Toprak üzerindeki etkinin saptanması amacıyla yine aynı şekilde saha içi ve dışından toprak örnekleri alınarak analizler yapılmıştır. Üretim sırasında geyiklerin alanı aşın şekilde dejenerasyona uğrattığı, toprağın yapısında çeşitli etkilere neden olduğu, bitki örtüsünü tahrip ettiği saptanmıştır. Belgrad Ormanı Av Üretme İstasyonu alanının % 82 'sini 0,7 ile 1,0 kapalılıkta meşe, kayın, gürgen ve kestane ağaçlarından oluşan“yapraklı karışık ormanı”kaplamaktadır. Bu karışımda meşeler % 56, kayınlar % 22, gürgenler % 20 ve kestaneler % 2 oranlarında bulunmaktadır. Sahada bulunan ağaçların hepsi yapraklı türler olmasına rağmen ağaçların büyük bir çoğunluğunun yüksek boylu olmalarından geyikler bunların yapraklarından yem ihtiyaçlarını giderememektedirler. Bu sebeple zarar ağaç gövdelerinde kabuk soyma şeklinde meydana gelmektedir. Ağaçlar üzerinde yapılan tespitlerde, incelenen 350 ağacın 173'ünde zarar saptanmıştır. Buna göre sahadaki ağaçlarda zarar yüzdesi % 49,43 olarak hesaplanmıştır ki, bu oldukça yüksek bir değerdir. Geyikler soyukları yerden 65 cm ile 140 cm arasında oluşturmakta ve en fazla zarar 20-40 cm çaplı gövdelerde meydana60 gelmektedir. İncelenen ağaçların % 8'i dikili kuru olarak tespit edilmiştir. Geyiklerin soyma zararı bakımından sırasıyla gürgen, kayın, kestane ve meşe türlerini tahrip ettikleri görülmüştür. Yapılan araştırma sonunda Belgrad Ormanı Av Üretme İstasyonunda geyiklerin olması gerekenden fazla bir populasyona sahip olduğu, bu sebeple alandaki bitki örtüsünün son derece tahrip edildiği saptanmıştır. İstasyonun alanı 103,5 hektardır. Bu büyüklükte bir alanın barındırabileceği maksimum geyik sayısı 20 adettir. Oysa şu an alanda 75 adet geyik bulunmaktadır. Geyiklerin yaklaşık 50-55 adedinin alandan uzaklaştırılarak ülkemizin diğer Koruma-Üretme Sahalarına nakledilmeleri gerekmektedir. Ayrıca alan 1959 yılından itibaren aralıksız kullanıldığından bitki örtüsü son derece tahrip edilmiş durumdadır. Alanın dinlendirilmesi amacıyla 100'er hektar büyüklükte 2 sahanın daha açılarak, bu sahaların rotasyona tabi tutulması gerekmektedir.
Özet (Çeviri)
Dans cette recherche, nous avons essaye de determiner la population actuelle deş cerfs (Cervus daphus L.) dans la Station d'Elevage pour la chasse de la Foret de Belgrade et leş degâts d'ecorçage sur leş arbres de la station. La Station d'Elevage de la Foret de Belgrade a ete creee en 1959 dans le but de proteger et augmenter la population de chevreuils (Capreolus capreolus (L.)) qui existait dans la foret de Belgrade. Leş cerfs (Cervus elaphus L.) ont ete apportes d'autres lieux â la station. Avec le temps, le nombre deş chevreuils a diminue et le cerf est devenu üne espece dominante dans la station. II n'existe actuellement aucun chevreuil dans la station. Nous avons recherche leş degâts deş cerfs sur deux elements: sur la flöre et sur le sol. Pour determiner leş degâts sur leş arbres, la methode“le plus proche voisin”a ete utilisee. D'apres la methode, nous avons choisi 75 points experimentation representant la station et dans chacun de ces points nous avons examine 5 arbres pour evaluer leş degâts d'ecorçage. Pour determiner leş plantes qui jouent un röle important pour la nutrition deş cerfs, nous avons pris deş examplaires de planîes de la station que nous avons compares avec ceux preleves hors de la station. Nous avons aussi pris deş echantillons du sol pour determiner leş effets deş cerfs sur le sol. Pendant la reproduction deş cerfs, la flöre et le sol de la station ont subi üne degeneration â cause deş cerfs. Leş 82 % de la surface de la station sont couverts par üne foret de feuillus de densite 0,7 â 1,0, contenant comme especes: le chene (56 %), le hetre (22 %), le charme (20 %) et le châtaignier (2 %). Leş cerfs n'arrivent pas â profiter du feuillage de ces arbres comme nourriture â cause de la hauteur. C'est pour cela leş degâts se realisent sur leş troncs deş arbres. Sur 350 arbres examines, nous avons constate 173 individus ayant deş degâts d'ecorçage. Le calcule du pourcentage de degât d'ecorçage donne un resultat tres important: 49,43 %. Leş cerfs realisent ces degâts entre 65 cm et 140 cm au dessus du sol. On constate le maximum de degât sur leş arbres qui ont un diametre de 20 â 40 cm; 8 % deş arbres examines ne sont pas vivants. Pour faire leş62 degâts d'ecorcage, leş cerfs choissisent par ordre d'espece: le charme, le hetre, le châtaignier et le chene. D'apres leş etudes realisees, La Station d'Elevage pour la chasse de la Foret de Belgrade contient üne population de cerf trop importante; la flöre de la station est tres degradee ainsi que le sol. La surface de cette station etant de 103,5 ha, le nombre maximal de cerf doit etre 20; pourtant, il y en a 75. On doit done transporter environ 50- 55 cerfs dans leş autres Reserves de Chasse de nötre pays. Pour permettre la regeneration de la flöre de la station, il faut prendre deux nouveaux lieux de la foret, d'une surface de 100 ha, afin de realiser üne rotation.
Benzer Tezler
- İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Araştırma Ormanı'nın rekreasyon potansiyelinin saptanması
Başlık çevirisi yok
TÜLAY AYAŞLIGİL
Yüksek Lisans
Türkçe
1992
Peyzaj Mimarlığıİstanbul ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İSMET V. ALPTEKİN
- İstanbul ve çevresindeki ormanların rekreasyonel potansiyellerinin saptanması
Determining the recreational potentials of the forests in Istanbul and around
GÖKÇEN FİRDEVS YÜCEL
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET C. YILDIZCI
- İstanbul-Belgrad Ormanı'nda odunsu bitkilerde tespit edilen parazit funguslar
The parasitic fungi of woody plants in İstanbul-Belgrad Forest
SABİHA ACER
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Ormancılık ve Orman Mühendisliğiİstanbul ÜniversitesiOrman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ALİ KÜÇÜKOSMANOĞLU
- İstanbul Belgrad ormanı Lepidoptera faunası
Istanbul Belgrad forest fauna of Lepidoptera
GÖKHAN BIÇAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
Ormancılık ve Orman Mühendisliğiİstanbul ÜniversitesiOrman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF.DR. TAMER ÖYMEN
- İstanbul Belgrad Ormanı bend dereleri omurgasız limnofaunası ile ilgili ön çalışma
Başlık çevirisi yok
TÜRKAY KILIÇASLAN