Geri Dön

Humerus proksimal kırıklarında cerrahi ve konservatif tedavi sonucu takiplerimizde olan hastaların radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesi

Evaluation of the radiological and functional results of the patients in follow-up of the surgical and conservative treatment of proximal humerus fractures

  1. Tez No: 787590
  2. Yazar: HARUN KÜÇÜK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HASAN HALLAÇELİ, PROF. DR. AYDINER KALACI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Humerus Üst Uç Kırığı, Quick DASH, Oxford Omuz Skoru, Upper End of Humerus Fracture, Quick DASH, Oxford Shoulder Score
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

Giriş: Travmalar, yaralanmaların meydana gelmesinde en önemli nedenler arasındadır. Ülkemizde 2020 yılı verilerine göre ölüm nedenleri arasında altıncı sırada yer almaktadır. Travmaların meydana getirdiği bir diğer durum ise kırıklardır. Özellikle ekstremite kırıkları daha sıklıkla görülmektedir. Humerus kırıkları %5 prevalansla görülmektedir. Yaşla birlikte artan bu kırıklar için cerrahi ve konservatif tedavi metotları mevcuttur. Bu çalışmada, hastalara uygulanan cerrahi ve konservatif tedavinin, kırık sonrasındaki fonksiyonel duruma etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği tarafından 01.01.2012 ve 31.12.2021 tarihleri arasında takip edilen hastaların demografik verileri, fonksiyonel skorları, eklem hareket açıklıkları retrospektif olarak incelenmiştir. Hastalara uygulanan tedavi yöntemleri ile elde edilen bulgular arasında karşılaştırma yapılmıştır. Bulgular: Çalışmamızda takip edilen 93 katılımcının %47,31'i kadındı ve hastaların ortalama yaşı 57,61±15,05 olarak bulundu. Hastaların %59,13'ünde sağ tarafta kırık saptanırken, %92,74'ü sağ dominant kişilerdi. En sık saptanan komorbit durum hipertansiyon. Hastalarda %39,78'i ile en çok Neer tip2 mevcut. Cerrahi tedavi; konservatif tedaviye göre fizyoterapiye ihtiyaç duyma olasılığını 4,29 kat arttırmıştır. Cerrahi tedavi yapılan hastalarda en sık saptanan komplikasyon deltoid kas atrofisi iken ikinci en sık komplikasyon avasküler nekroz oldu. Konservatif tedavi yapılan hastalarda ise en sık komplikasyon malunion olarak görüldü. Çalışmamızda takip ettiğimiz hastalarda cerrahi tedavi, konservatif tedaviye göre komplikasyon gelişme olasılığını 2,78 kat arttırmıştır. Hastaların VAS değerleri; istirahat (p=0,0465), aktivite (p=0,0018), QDASH (p=0,0074) ve OOS (p=0,0092) skorları karşılaştırıldığında, konservatif tedavi uygulanan hastalarda anlamlı ölçüde daha düşük saptandı. Sonuç: Konservatif tedavi sonrasında cerrahi tedaviye göre hastaların fonksiyonel skorları anlamlı ölçüde daha düşük saptandı.

Özet (Çeviri)

Introduction: Traumas are among the most important causes of injuries. According to the data of 2020 in our country, it ranks sixth among the causes of death. Another condition caused by trauma is fractures. Extremity fractures are more common. Humerus fractures are seen with a prevalence of 5%. There are surgical and conservative treatment methods for these fractures that increase with age. In this study, it was aimed to investigate the effects of surgical and conservative treatment applied to patients on functional status after fracture. Materials and Methods: Demographic data, functional scores and range of motion of the patients who were followed up by Hatay Mustafa Kemal University Hospital , Clinic of Orthopedics and Traumatology between 01.01.2012 and 31.12.2021 were examined. A comparison was made between the treatment methods applied to the patients and the findings obtained. Results: Of the 93 participants followed in our study, 47.31% were women and the mean age of the patients was 57.61±15.05 years. Fractures were found on the right side in 59.13% of the patients, while 92.74% were right dominant individuals. The most common comorbid condition is hypertension. Neer type 2 is the most common with 39.78% of the patients. Surgical treatment; Compared to conservative treatment, the probability of needing physiotherapy increases 4.29 times. The most common complication in patients who underwent surgical treatment was deltoid muscle atrophy, while the second most common complication was avascular necrosis. Malunion was the most common complication in patients treated conservatively. In the patients we followed in our study, surgical treatment increases the probability of complications 2.78 times compared to conservative treatment. Conclusion: The functional scores of the patients were found to be significantly lower after conservative treatment compared to surgical treatment.

Benzer Tezler

  1. 50 yaş üstü hastalarda neer tip 3 ve neer tip 4 humerus proksimal uç kırıkları tedavi seçeneklerinin karşılaştırılması

    Treatment methods comprasion of neer 3 and 4 part humerus proximal fractures in patients above 50 years of age

    FIRAT ERPALA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Ortopedi ve Travmatolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN MESUT TAHTA

  2. Erişkin humerus üst uç kırıkları

    Proximal humeral fractures in adults

    AHMET TAYFUN AYATA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT HIZ

  3. Humerus diafiz psödoartrozlarında cerrahi tedavi metodlarının karşılaştırılması

    The Evaluation of the surgical treatment modhalities of humerus dioghyseal pseudoarthroses

    ADNAN KARAOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HAYATİ DURMAZ

  4. Parçalı proksimal humerus kırıklarında tuberkulum majus deplasman miktarlarının farklı tedavi seçeneklerindeki klinik sonuçlara etkisi

    Effect of tuberculum majus displacement amounts on the clinical outcomes of different treatment options in deplaced proximal humerus fractures

    ÜSTÜN ANDAÇ DİNÇTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA HULİSİ ÖZKAN

  5. Proksimal humerus kırıklarının tedavisinde klasik deltopektoral yaklaşım ile deltoid split yaklaşımın klinik ve radyolojik sonuçlar bakımından karşılaştırılması

    A comparison of classic deltopectoral approach and deltoid split approach in terms of clinical and radiological results in the treatment of proximal humerus fractures

    GÖKHAN GÜZEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT YILMAZ