Geri Dön

Çoklu biyolojik yolakların kullanıldığı tedavi dirençli spondiloartrit hastalarının klinik özellikleri

Clinical characteristics of patients with multiple biological pathways treatment-resistant spondyloarthritis

  1. Tez No: 790290
  2. Yazar: GÖZDE DUYGU İŞBİLİR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HAMİT KÜÇÜK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Spondiloartrit, Biyolojik Tedavi, Anti-Tümör Nekro-zis Faktör (Anti-TNF), İnterlökin-17 İnhibitörü, Spondyloarthritis, Biologic Therapy, Anti-Tumor Necrosis Factor (Anti-TNF), Interleukin-17 Inhibitor
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 83

Özet

Spondiloartritlerde tedavide biyolojik DMARD'ların kullanılmaya başlan-ması ile dirençli SpA hastalarında tedavi seçenekleri artmıştır. İlk biyolojik DMARD tedavide başarısızlığı takiben alternatif bir biyolojik tedaviye geçilmesi mümkündür. Ancak ilaç seçimine ilişkin veriler sınırlıdır. Bu çalışmada farklı yolak-ları hedefleyen çoklu biyolojik DMARD tedavisi almış hastaların klinik özellikleri-nin ve tedavi geçişlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Tek merkezli, retrospektif olarak yapılan çalışmamızda Ocak 2018–Ekim 2022 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı'na bağlı Romatoloji polikliniğine başvuran spondiloartrit tanılı 18 yaş ve üstü biyolojik DMARD tedavisi alan 539 hastanın verileri taranmıştır, hem anti-TNF tedavisi hem de IL-17 inhibitörü ve/veya IL-23 inhibitörü tedavisi almış olan 90 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastaların aldığı SpA tedavileri ile birlikte demog-rafik verileri, MRG ve radyografi bulguları ve laboratuvar verileri değerlendirilmiş-tir. Çalışmamızda ikinci basamak biyolojik DMARD ile remisyona giren hasta-ların hastalık süresi ortanca 6 yıl, remisyona girmeyenlerde ortanca 12 yıl olarak bulunmuştur (p=0,009). IL-17 inhibitörü tedavisini alan hastalarda bu ajanlarla remisyona giren ve girmeyen hasta grubu karşılaştırıldığında remisyona girmeyen-lerde fibromyalji tanısı daha çok eşlik etmektedir (p=0,028). İkinci basamakta veri-len IL-17 inhibitörü tedavisine yanıt oranı dördüncü basamak ve sonrasında veril-diğindeki tedavi yanıtına göre daha yüksek bulunmuştur (p=0,044). Spondiloartrit hastalarında biyolojik DMARD tedavisine başlama kararın-da geç kalınmamalıdır. IL-17 inhibitörün daha erken basamaklarda verilmesi ile bu ajanlara daha iyi tedavi yanıtı alınabileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Tedavi-ye dirençli SpA hastaları fibromyalji tanısı açısından değerlendirilmelidir. SpA has-talarında tedavi geçişlerinin optimizasyonu ve tedaviye yanıtsızlık nedenlerinin belirlenmesi için daha geniş vaka grubu ile yapılacak ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

With the start of using biological DMARDs in the treatment of spondylo-arthritis, options for treatment have increased in patients with resistant SpA. Fol-lowing the failure of the first biologic DMARD treatment, switching to an alterna-tive biologic therapy is possible. Nonetheless, data on drug selection are limited. In this study, we aimed to assess the clinical characteristics and treatment altera-tion of patients who received multiple biologic DMARDs targeting different pathways. In our single-center, retrospective study, the data of 539 patients aged 18 years and older with a diagnosis of spondyloarthritis who were admitted to the Rheumatology outpatient clinic of Gazi University Faculty of Medicine, Depart-ment of Internal Medicine between January 2018 and October 2022 and who re-ceived biological DMARD treatment were reviewed. 90 patients who received both anti-TNF treatment and IL-17 inhibitor and/or IL-23 inhibitor treatment were included in this study. Demographic data, MRI and radiographic findings, and laboratory data were evaluated along with the SpA treatments received by the patients. In our study, the median duration of disease was found to be 6 years in pa-tients who went into remission with second-line biologic DMARDs and 12 years in those who did not go into remission (p=0,009). In patients who received IL-17 inhibitor treatment, fibromyalgia diagnosis was more frequent in patients who did not go into remission compared to patients who did and did not go into remission with these agents (p=0,028). The response rate to IL-17 inhibitor treatment given in the second step was higher than the response rate given in the fourth step and later (p=0,044). The decision to start biologic DMARDs in patients with spondyloarthritis should not be delayed. It should be taken into consideration that better treatment responses to these agents may be obtained by giving IL-17 inhibitors in earlier stages. Treatment-resistant SpA patients should be evaluated for the diagnosis of fibromyalgia. Further studies with a larger case group are needed to optimize tre-atment switches and to determine the causes of treatment non-response in SpA patients.

Benzer Tezler

  1. Glaucium grandiflorum Boiss. & A. Huet subsp. refractum (Nábělek) Mory alkaloit ekstraktlarının kalsiyum homeostazı, mitojenle aktifleştirilen protein kinaz ve nöral ölüm yolakları üzerindeki etkilerinin araştırılması

    Investigation of the effects of Glaucium grandiflorum Boiss. & A. Huet subsp. refractum (Nábělek) Mory alkaloid extracts on calcium homeostasis, mitogen activated protein kinase and neural death pathways

    SERAP NİĞDELİOĞLU DOLANBAY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyolojiGazi Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BELMA ASLIM

  2. Piridazinon-üre türevi yeni bileşiklerin sentezi ve biyolojik aktiviteleri üzerine çalışmalar

    Studies on synthesis and biological activity of novel pyridazinon-urea derivatives

    AROOJ BAKHT

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Eczacılık ve FarmakolojiGazi Üniversitesi

    Farmasötik Kimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDEN BANOĞLU

  3. The role of C-met activation on the organ specific extravasation in hepatocellular carcinoma cells

    Hepatoselüler karsinoma hücrelerinde organ spesifik ekstravazasyonda C-met yolağinin rolünün incelenmesi

    GÜLSÜN BAĞCI

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    GenetikDokuz Eylül Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HANİ ALOTAİBİ

    PROF. DR. SAFİYE NEŞE ATABEY

  4. Microbial nitrate reduction induced autonomous self-healing in concrete

    Betonda mikrobiyal nitrat indirgenmesi ile gerçekleşen otonom kendini onarma

    YUSUF ÇAĞATAY ERŞAN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2016

    BiyoteknolojiGhent University

    Biyomühendislik ve Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NICO BOON

  5. Meme kanseri hücre kültürlerinde trabectedin (ET-743) molekülünün etkileştiği moleküler sistemlerin araştırılması

    Investigation of molecular systems that trabectedin (ET-743) affects in breast cancer cell cultures

    HARİKA ATMACA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    BiyolojiCelal Bayar Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SELİM UZUNOĞLU