Humerus üst uç kırıklarında konservatif tedavi seçeneklerinin klinik ve radyolojik olarak karşılaştırılması. Prospektif ve randomize kontrollü çalışma
Clinical and radiological comparison of conservative treatment options in humeral upper-end fractures. Prospective and randomized controlled trial
- Tez No: 790876
- Danışmanlar: PROF. İSMAİL KEREM BİLSEL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Humerus üst uç kırıkları, konservatif tedavi, omuz kol askısı, Proximal humerus fractures, conservative treatment, shoulder arm sling
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bezm-i Alem Vakıf Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 104
Özet
Amaç: Proksimal humerus kırığında(PHK), konservatif tedavinin yeri gün geçtikçe artmaktadır. Buna rağmen konservatif tedavinin protokolü literatürde net değildir. Protokollerden birisi olan immobilizasyonun şekli konusu literatürde araştırılmamış, önemli bir konudur. Çalışmamızda amaç ise; kolun değişen rotasyonlarında tespit sağlayan 3 farklı omuz kol askısı çeşidinin, radyolojik ve fonksiyonel sonuçlara etkisini, prospektif randomize olarak araştırmaktır. Hastalar ve Yöntemler: Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Ortopedi Birimi'ne Aralık 2020-Mart 2022 tarihleri arasında başvuran ve konservatif tedavi kararı verilen PHK hastalarına, daha önce yapılan randomizasyona göre 3 farklı omuz askısı türünden biri verilerek, bir yıl prospektif olarak takip edildi. Hastalar yaralanma sonrası 1.yıl kontrolünde; Görece Omuz Değeri (SSV), Visual Analog Skala (VAS), Amerikan Omuz ve Dirsek Cerrahları (ASES), Kol, Omuz ve El Sakatlıkları (DASH), Constant Skorlarına, eklem hareket açıklık derecelerine ve radyolojik sonuçlarına göre değerlendirildi. Bu sonuçlar, her biri farklı askı türü ile tedavi edilmiş 3 grup arasında istatistiksel olarak analiz edildi. Toplam 120 hasta ile başlanan çalışma, verileri eksiksiz toplanabilen 105 hasta ile tamamlandı. Bulgular: Velpau bandaj verilen Grup A'da 34 hasta, normal omuz kol askısı verilen Grup B'de 39 hasta, yastıklı omuz kol askısı verilen Grup C'de ise 32 hastanın verileri incelendi. Tüm hastalar için ortalama yaş 60.6 ± 15.9 yıldı ve hastaların 67'si (%63,8) kadındı. Grup A,B ve C arasında yapılan analizde; gruplar arasında Neer Sınıflaması'na ve yaşa göre homojen bir dağılım olduğu tespit edildi. Gruplar arasında; SSV,VAS,ASES,DASH Skorları ve eklem hareket açıklık dereceleri açısından anlamlı fark bulunamadı. Radyolojik olarak yapılan değerlendirmede de, 120 hastamızdan 5'inde (%4,1) kaynamama, 105 hastamızın 24'ünde (%22,9) yanlış kaynama görüldü. Kaynamama görülen 5 hasta, sonuç analizine alınmadı. Yanlış kaynama görülen hastaların gruplar arası dağılımında, istatistiksel anlamlı fark bulunamadı. Sonuçlar: Çalışmamızın sonucuna göre; konservatif tedavide kullanılan kol askısı tipi, hastaların fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarınını etkilememektedir. Konservatif tedavi edilecek PHK'larda askı tipi seçilirken, hasta konforu ve maliyete göre karar verilebilir. Standart tedavi protokollerinin geliştirilebilmesi için konservatif tedavinin her bir parametresi; iyi planlanmış, yüksek kaliteli çalışmalarla araştırılmalıdır.
Özet (Çeviri)
Objective: The role of conservative treatment in proximal humerus fracture (PHF) is increasing day by day. However, the protocol of conservative treatment is not clear in the literature. The form of immobilization, which is one of the protocols, is an important issue that has not been investigated in the literature. The aim of this study is to investigate the effect of three different types of shoulder arm slings, which provide fixation in alternating rotations of the arm. Prospective randomized trial. Patients and methods: PHF patients who applied to the Emergency Orthopedics Unit of Bezmialem Vakıf University Medical Faculty Hospital between December 2020 and March 2022 and were given a decision for conservative treatment, were followed up prospectively for one year, by giving one of the 3 types of shoulder slings according to the previous randomization. The patients were in the 1st year follow-up after the injury; Subjective Shoulder Value (SSV), Visual Analog Scale (VAS), American Shoulder and Elbow Surgeons (ASES), Disabilities of Arm, Shoulder and Hand (DASH), Constant Scores, joint range of motion and radiological results were evaluated. These results were statistically analyzed among 3 groups, each treated with a different type of sling. The study, which started with a total of 120 patients, was completed with 105 patients whose data could be collected completely. Results: The data of 34 patients in Group A (Velpau bandage), 39 patients in Group B (basic shoulder arm sling), and 32 patients in Group C (padded shoulder sling) were analyzed. The mean age for all patients was 60.6 ± 15.9 years, and 67 (63.8%) of the patients were female. In the analysis made between Groups A, B and C; it was determined that there was a homogeneous distribution between the groups according to the Neer Classification and age. Among the groups; no significant difference was found in terms of SSV, VAS, ASES, DASH Scores and joint range of motion. In the radiological evaluation, 5 (4.1%) of our 120 patients showed nonunion, and 24 (%22,9) of our 105 patients had malunion. 5 patients with nonunion were not included in the final outcome analysis. No statistically significant difference was found in the distribution of patients with malunion between groups. Conclusions: According to the results of our study; the bandage type used in conservative treatment does not affect the functional and radiological results of the patients. Decisions can be made according to patient comfort and cost while slinging in PHFs. Each parameter of conservative treatment in order to develop standard treatment protocols; should be investigated in well-planned, high-quality studies.
Benzer Tezler
- Erişkin humerus üst uç kırıkları
Proximal humeral fractures in adults
AHMET TAYFUN AYATA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT HIZ
- Humerus proksimal kırıklarında cerrahi ve konservatif tedavi sonucu takiplerimizde olan hastaların radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesi
Evaluation of the radiological and functional results of the patients in follow-up of the surgical and conservative treatment of proximal humerus fractures
HARUN KÜÇÜK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Ortopedi ve TravmatolojiHatay Mustafa Kemal ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN HALLAÇELİ
PROF. DR. AYDINER KALACI
- Erişkin humerus diafiz kırıklarında plak-vida ile yapılan açık redüksiyon internal fiksasyon tedavi sonuçlarımız
Başlık çevirisi yok
ERKAN AKGÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık BakanlığıOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET ŞÜKRÜ SOLAK
- Humerus diyafiz kırıklarında; plak ile tespit ve açık veya kapalı redüksiyon ve titanyum elastik çivi ile tespit ve kilitli intramedüller çivi ile tespit yöntemlerinin orta dönem klinik sonuçlarının karşılaştırılması
Compari̇son the medi̇um cli̇ni̇cal outcomes of plate-screw fi̇xati̇on and ti̇tani̇um elasti̇c nai̇l fi̇xati̇on anda locki̇ng i̇ntramedullary nai̇l fi̇xati̇on by open or closed reducti̇on i̇n humeral shaft fractures
OĞUZHAN PEKİNCE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Ortopedi ve TravmatolojiNecmettin Erbakan ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERDAR TOKER
- Humerus üst uç kırıklarının konservatif tedavi sonuçlarının fonksiyonel olarak değerlendirilmesi
Functional evaluation of the proximal humeral fractures treated with conservative methods
SELÇUK KESER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Ortopedi ve TravmatolojiGazi ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELÇUK BÖLÜKBAŞI