Geri Dön

Space production through graffiti: Understanding the 2013 appropriation of Taksim in context

Grafiti aracılığıyla mekân üretimi: Taksim'in 2013'te sahiplenilişini bağlamı içinde anlamak

  1. Tez No: 801443
  2. Yazar: MOIRA BERNARDONI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TOMRİS ELVAN ALTAN ALTUĞ, PROF. DR. HELGA IDA RITTERSBERGER-TILIC
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Mimarlık, Sosyoloji, Tarih, Architecture, Sociology, History
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Tarihi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 274

Özet

Bu çalışma, duvara yazma ve sprey boyama gibi mekânsal pratikler için kullanılan bir şemsiye terim olan grafiti hakkındadır. Grafitinin mekânın aşağıdan tarihinde kaynak olarak taşıdığı potansiyeli değerlendirmek amacıyla, İstanbul örneği geniş bir perspektiften incelenmektedir. 2013 yılında Taksim-İstanbul'da başlayan Gezi direnişiyle grafitilerin yayılmasında tarihi bir zirveye ulaşılmış ancak uygulanan baskılarla silinmişlerdir. Aslında sansür de, siyasi sloganlar ve toplu imzalar yoluyla yapılan bölgesel işaretleme de yerel kolektif hafıza için yeni değildir. 1960'larda ortaya çıkan ve 1970'lerde yaygınlaşan bu tür mekânsal pratikleri 1980 darbesinin ardından durmuş; fakat 1980'lerin sonlarında tekrar ortaya çıkmaya başlamıştır. Buna karşın, Gezi grafitisi çoğunlukla tekil bir vaka çalışması olarak ele alınmaktadır. Türkiye'de grafiti araştırmalarındaki kesintileri/sürekliliği araştırmak ve eksikliği gidermek için, çalışma önce 1960'lardan başlayarak genel bir bakış aracılığıyla pratiği tarihselleştirmektedir. Sonrasında, küresel kent olarak önemli bir görünürlüğe sahip olduğu 2010'ların başında İstanbul'daki mekân siyasetine dikkat çeken grafitileri bağlamsallaştırılmaktadır. Son olarak, Gezi direnişinin nasıl Taksim'e sahip çıkılmasıyla sonuçlandığını ve bu alanı nasıl küresel sokağa, yani kent hakkını geri alma mekanına dönüştürdüğünü görselleştirmektedir. Lefebvre'in kuramı ve Sassen'in kavramları üzerinden incelendiğinde, arşiv ve sokak etnografik araştırmalarıyla toplanan yüzlerce grafiti iki temel bulguyu öne sürüyor: İlk olarak, duvarlar konuşur ve özellikle susturulduğunda direnişi yankılar. İkinci olarak, hegemonik güçle alay eden grafiti tarihsel açıdan grafik hicivle ilişkilidir ve bu durum, mekânsal direnişin nesiller ötesi yönleri hakkında daha fazla ve işbirliğine dayalı araştırmaya ihtiyaç olduğunu göstermektedir.

Özet (Çeviri)

This study is about graffiti, an umbrella term for spatial practices such as mural writing and spray-painting. To evaluate their potential as sources in history of space from below, the case of İstanbul is examined from a broad perspective. In 2013, graffiti reached a historic peak in spread with the Gezi resistance, which started in Taksim-İstanbul. With the crackdown, they were erased. Censorship was nothing new to the local collective memory, nor was territorial marking via political slogans and collective signatures. Emerged in the 1960s and widespread in the 1970s, the practice halted following the 1980 coup but re-emerged in the late 1980s. Notwithstanding, the Gezi graffiti were mostly approached as a single case study. To investigate dis/continuity and address the gap in the research on graffiti in Turkey, the study first historicises the practice through an overview starting from the 1960s. Then, it contextualises graffiti drawing attention on space politics in İstanbul in the early 2010s, years of great visibility as global city. Lastly, it visualises how the Gezi resistance resulted in the appropriation of Taksim and turned it into a global street, i.e., space to reclaim the right to the city. Examined through Lefebvrian theory and concepts by Sassen, hundreds of graffiti collected via archival and street ethnographic research suggests two main findings. First, walls speak and echo resistance, especially when silenced. Second, graffiti mocking hegemonic power are historically correlated to graphic satire, and this suggests the need for further, collaborative research on transgenerational aspects of spatial resistance.

Benzer Tezler

  1. Baskıresim ve sokak sanatı

    Printmaking and street art

    BURÇAK BALAMBER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Güzel SanatlarAnadolu Üniversitesi

    Baskı Sanatları Ana Sanat Dalı

    PROF. DR. HAYRİ ESMER

  2. Çağdaş resim sanatı içerisinde Graffiti ve Sokak Sanatı'nın konumu

    The place of Graffiti and Street Art in contemporary painting

    ENGİN ADEKA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Güzel SanatlarTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. BURÇİN ERDİ ES

  3. Lefebvre'in 'Şehir Hakkı' kuramı bağlamında sokak sanatının değerlendirilmesi

    Evaluation of street art in the context of Lefebvre's 'Right to the City' theory

    ALİ YERLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Güzel SanatlarAkdeniz Üniversitesi

    Heykel Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SELDA ÖZTURAN

  4. Graffiti and urban space in İstanbul

    İstanbul'da grafiti ve kent mekanı

    HATİCE ÖZLEM SARIYILDIZ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2007

    SosyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Medya ve Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. GÜVEN ARİF SARGIN

    Y.DOÇ.DR. NECMİ ERDOĞAN

  5. Tüketim ve üretim diyalektiğinde kentsel praksisin dışsallaşma hâli: Sokak sanatı

    The externalization of urban praxis in the dialectic of consumption and production: Street art

    BURCU KORKUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Kentsel Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. ZEYNEP GÜNAY