İstanbul'da paylaşımlı e-scooter ve toplu taşıma sistemlerinin ilişkisi: Seyahat davranışları üzerinden bir inceleme

The relationship of shared e-scooters and publictransportation systems in İstanbul: An investigation ontravel behaviors

PDF İndir

Tez No: 804307
Yazar: AYSEL BÜŞRA ÇAPAN
Danışmanlar: DOÇ. DR. EDA BEYAZIT İNCE
Tez Türü: Yüksek Lisans
Konular: Ulaşım, Şehircilik ve Bölge Planlama, Transportation, Urban and Regional Planning
Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
Yıl: 2023
Dil: Türkçe
Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Ana Bilim Dalı: Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
Bilim Dalı: Şehir Planlama Bilim Dalı
Sayfa Sayısı: 227

Özet

Kentsel nüfusun artması ile kent sakinlerinin ulaşım hizmetlerindeki talebi de artmaktadır. Genişleyen nüfus, kent içi ulaşımda trafik sıkışıklığı, otomobil sahipliğinin artması, erişilebilirlik sorunları, toplu taşıma araçlarının yoğunluğu ve uzun yolculuk süreleri ile ilgili problemleri de beraberinde getirmektedir. Kent içi ulaşımda yaşanan problemler ve ulaşım hizmetlerine olan taleplerin artmasıyla alternatif ulaşım türlerine ihtiyaç duyulmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, trafik sıkışıklığı sebebiyle uzayan yolculuk süreleri için kısa mesafe yolculuklara çözüm olarak sunulan mikromobilitenin kent içi ulaşıma etkisi araştırılmıştır. Tez çalışmasının amacı mikromobilite kavramı hakkında araştırmalar ortaya koyarak mikromobilite türlerinden paylaşımlı e-scooterların İstanbul'da seyahat davranışlarını incelemek ve kent içi ulaşıma bir çözüm olup olamayacağı hakkında öneriler sunabilmektir. Tez kapsamında, kısa mesafe yolculuklarda ilk ve son kilometre sorununa çözüm olarak karşımıza çıkan paylaşımlı e-scooterların kullanıcı davranışları incelenerek toplu taşıma sistemleri ve diğer ulaşım türleriyle ilişkisi incelenmiştir. Bu tezin asıl araştırma konusu olan e-scooterların toplu taşıma sistemleri ile ilişkisin incelenmesindeki amaç, toplu taşıma araçlarının esnek ulaşım türlerinden olmamasından dolayı aradaki kısa mesafe açığına çözüm olarak paylaşımlı e-scooterların etkisini araştırmaktır. Toplu taşıma sistemlerinin ilk kilometreden son kilometreye kadar hizmet sağlayamadığı ara mesafeler genellikle yürüyerek gidilmektedir. Bazen yürümenin yerine tercih edilen e-scooterlar ile son kilometreye ulaşmak daha hızlı ve kolay olabilmektedir. Bu tezde, ara ve kısa mesafe yolculuklarda e-scooterların toplu taşıma sistemleri ile arasında ne derece tamamlayıcı rol üstlendiği ve ne derece toplu taşıma türlerinin yerini aldığına dair araştırmalar yapılmıştır. Tüm bu çalışmalar için öncelikle mikromobilite ve paylaşımlı e-scooter seyahat davranışları üzerinden literatür araştırması yapılmıştır. Literatür araştırmaları belli bir araştırma yöntemine bağlı sistematik bir şekilde yapılmış ve sonuç çıktıları kendi içinde gruplandırılmıştır. Bu gruplandırma sayesinde çalışmanın araştırma yöntemine karar verilmiştir. Seyahat davranışları literatür araştırması sonucu elde edilen alt konu başlıkları: kullanıcı özellikleri, e-scooterların toplu taşıma ile ilişkisi, kısa mesafe yolculuklarda ilk ve son kilometre sorununa çözüm olarak e-scooterlar, güvenlik konusunda algılar, park etme konusunda algılar ve kullanıcı davranışlarının mekânsal incelemesi şeklindedir. Seyahat davranışlarının farklı ülke ve şehirlerde bu konu başlıkları etrafında değerlendirilmesi yoluyla, İstanbul'da paylaşımlı e-scooterların mevcuttaki durumu ve gelişimi konusunda yapılacaklarla ilgili karşılaştırma ve fikir yürütme imkânı sağlamıştır. Araştırma yöntemi olarak saha gözlemi ve onu destekleyen çevrim içi anket yönteminde yararlanılmıştır. Gözlem çalışması için e-scooterların toplu taşıma ile ilişkisini yakından gözlemlenebildiği üç farklı dinamiğe sahip toplu taşıma transfer noktası seçilmiştir. Mecidiyeköy metrobüs-metro-otobüs transfer noktası, Zincirlikuyu metrobüs-metro transfer noktası ve Beşiktaş otobüs-vapur transfer noktasında belirli saat aralıklarında hareket halindeki aktif ve park halindeki pasif paylaşımlı e-scooter sayısı verileri kayıt altına alınarak e-scooterların toplu taşıma sistemleri ile ilişkisine dair fikir yürütülmüştür. Seçilen gözlem alanlarında e-scooter kullanıcı sayılarına bakılarak zirve saat akım değerleri hesaplanmıştır. Seçilen alanların zirve saat akım değerleri karşılaştırılarak bu alanlarda e-scooterların kullanım kolaylığıyla ilgili fikir yürütülmüştür. Bir yandan e-scooter kullanıcılarıyla sahada görüşmeler yapılarak kullanıcıların seyahat davranışları izlenmiş ve e-scooterların İstanbul'da toplu taşıma sistemlerine entegrasyonu ile ilgili gözlemler yapılmıştır. Buna göre, e-scooter kullanıcılarının trafiğin yoğun olduğu iş başlangıç ve bitiş saatlerinde yürümenin yerine e-scooter kullanmayı tercih ettikleri gözlemlenmiştir. Bu durum her bir seçilen gözlem noktasının dinamiklerine göre değişkenlik göstermekle birlikte, İstanbul genelinde paylaşımlı e-scooter kullanıcılarının ağırlıklı olarak yürümenin yerine e-scooterı tercih ettikleri ve bazen de toplu taşıma sistemleri ile yolculuklarını birleştirdikleri gözlemlenmiştir. Çevrim içi anket yöntemiyle e-scooter kullanan ve kullanmayan toplamda 200 katılımcı ile anket yapılmıştır. Paylaşımlı e-scooter kullanıcı davranışlarının incelenebileceği ve kullanmayanların da e-scooterlarla ilgili algılarının ölçülebileceği ankette elde edilen verilerin birbiriyle ilişkisi ki-kare testi uygulanarak analiz edilmiş ve değişkenler arasında anlamlı bir fark olup olmadığı test edilmiştir. Veri değişkenleri arasında belirlenen hipotezlerin kabul ve ret sonuçlarına göre, paylaşımlı e-scooter kullanıcısı ve kullanıcı olmayanların sosyo-demografik özellikleri, seyahat davranışları, diğer ulaşım türleri ile arasında türel değişim durumu, toplu taşıma sistemleri ile ilişkisi, e-scooterların geleceği ile ilgili varsayımlar üzerinden çıkarımlarda bulunarak gelecekte e-scooterların kullanım durumu hakkında istatistiksel olarak çıkarımlar ortaya konulmuştur. Sonuçlar değerlendirilirken anketin dağıtıldığı alanın kısıtlı olduğunu ve çıkan sonuçların taraflı olabileceği gerçeğini göz ardı etmemekle birlikte anketin hem kullanan hem de kullanmayanlar tarafından cevaplanması sonuçların doğruluğunu güçlendirmektedir. Elde edilen sonuçlara göre, İstanbul'da paylaşımlı e-scooterlar daha çok genç, yüksek eğitim seviyesine sahip, çalışan ve gelir durumu ortalamanın üzerinde olan kadın ve erkekler tarafından kullanılmaktadır. Erkeklerin, kadınlara göre e-scooter kullanım oranı yakın seviyelerdedir. Ancak e-scooter kullanmayanların çoğunlukla kadınlar tarafından oluşması ve e-scooter kullanan erkeklerin kullanım sıklığının kadınlardan daha yüksek olması, kullanıcıların daha çok erkeklerden oluştuğunu göstermektedir. Ayrıca ki-kare testi ile erkeklerin kadınlara göre daha fazla oranda zorunlu yolculuklar için e-scooter kullandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın anket bulgularına göre, İstanbul'da e-scooter kullanan kadın ve erkek oranı dengeli gibi görünse de diğer analiz sonuçlarıyla ilişkilendirildiğinde, erkeklerin kadınlara göre daha fazla e-scooter kullandığı ortaya çıkmıştır. İstanbul'da e-scooter kullananların kullanım sıklıkları düzenli kullanıcı, düzensiz kullanıcı ve meraklı kullanıcı olmak üzere üç grupta değerlendirilmiştir. Anket bulgularına göre, İstanbul'da e-scooter kullanıcıları büyük çoğunlukla düzensiz kullanıcılardan oluşmaktadır. Düzenli kullanıcılar ile meraklı kullanıcıların oranları ise birbirine çok yakındır. Kullanım amaçlarına bakıldığında İstanbul'da, kullanıcıların daha çok toplu taşımaya aktarma amaçlı ve eğlence amaçlı e-scooter kullandıkları ortaya çıkmıştır. Anket sonuçlarından eğlence ve toplu taşıma amaçlı e-scooter kullanım oranlarının birbirine yakın olması kullanım amacının mekânsal fonksiyonlara göre farklılık göstermesiyle ilgilidir. Çalışma kapsamında, kullanım sıklığı ile kullanım amacı arasında ki-kare testi uygulanmış ve aralarında anlamlı bir fark elde edilmiştir. Buna göre kullanım amacı zorunlu yolculuğunun tamamı olan ve toplu taşımaya aktarma yapan e-scooter kullanıcılarının, kullanım sıklığının düzenli olduğu sonucuna ulaşılmıştır. İstanbul'da paylaşımlı e-scooterların kullanımıyla ilgili problemlere bakıldığında, kullanıcıların deneyimlerine göre yüksek oranda trafikte sürüş tehlikesi problemiyle karşı karşıya oldukları görülmektedir. Daha sonra ise altyapı eksikliği ve sürüşlerde güvensiz hissetme ikincil sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. E-scooterların toplu ve diğer ulaşım türleriyle arasındaki türel değişim durumuna bakıldığında, e-scooterlar yürümenin yerini ve yürümeye göre daha düşük bir oranda da taksilerin yerini almaktadır. Toplu taşıma araçlarının yerini alma durumuna bakıldığında, taksinin yerini alma oranına yakın seviyede paylaşımlı e-scooterların otobüs ve minibüslerin yerini aldığı sonucuna ulaşılmaktadır. Hangi ulaşım türleriyle yolculuklarını birleştirdiklerine bakıldığında ise e-scooterların tek başına en yüksek oranda yürüme yolculukları ile birleştirildiği ortaya çıkmıştır. Toplu taşıma araçlarıyla yolculukların birleştirilmesi durumuna bakıldığında, e-scooterların yürümeyle olan ilişkisinin toplu taşıma ulaşım türlerine göre ilişkisinden daha yoğun olduğunu görülmektedir. Bu sonuçlar doğrultusunda, paylaşımlı e-scooterlar trafikteki diğer motorlu araçlara kıyasla daha az karbon salımı olan, olumsuz çevresel etkilerin azalmasına katkıda bulunan, hızlı, çevre dostu ve pratik bir ulaşım çözümü olarak karşımıza çıkmaktadır. Paylaşımlı e-scooterlar toplu taşıma sistemlerine entegre edildiğinde kentsel hareketliliğe olumlu yönde katkılar sağlayabilir. Paylaşımlı e-scooterlar toplu taşıma sistemleriyle birlikte kullanıldığında ilk ve son kilometre sorununun olduğu kısa mesafelerde hızlı, pratik, esnek ulaşım imkânı sağlamaktadır. Bunun için toplu taşıma sistemleri ile e-scooterlar arasındaki ulaşım altyapısını düzenlemek ve e-scooter yolculuklarını güvenli hale getirmek önemlidir. Bu amaçla toplu taşıma duraklarındaki e-scooter park yerleri düzenlenmeli ve park halindeki e-scooterlar yayaların veya diğer kent sakinlerinin erişilebilirliğine engel olmamalıdır. İstanbul'da paylaşımlı e-scooter kullanım amacının daha çok eğlence amaçlı olmasının sebeplerine bakıldığında altyapı ve güvenlik eksikliğe çözüm bulunması sonucu, toplu taşımaya aktarma amacıyla kullananların ve zorunlu yolculuklarının tamamında e-scooter kullananların sayısı arttırılabilir. Paylaşımlı e-scooter kullanan ve kullanmayanların e-scooterlar hakkındaki olumsuz algılarının önüne geçmek, kullanıcı sayısını arttırmak, e-scooterların toplu taşıma ile kullanımını arttırmak, cinsiyet ve gelir eşitsizliği farkını kapatmak için en başta altyapı ve güvenlik problemlerinin önüne geçmek gerekmektedir. E-scooterların geleceği ile ilgili katılımcıların algılarına bakıldığında görüşler çoğunlukla olumludur. Bu olumlu görüşler e-scooterların toplu taşıma bağlantılarının güçlendirilmesi ve doğru stratejiler uygulanmasıyla e-scooterların gelişimi açısından daha da ileriye taşınabilir. Bu tez çalışması ile trafik sıkışıklığının yüksek olduğu İstanbul'da seyahat süresini kısaltan, hızlı ve esnek ulaşım imkânı sağlayan paylaşımlı e-scooterların toplu taşıma sistemleriyle entegre edilmesi sonucu e-scooterlar alternatif bir ulaşım çözümü olarak görülebilir.

Özet (Çeviri)

With the increase in the urban population, the demand of urban residents for transportation services is also increasing. The expanding population brings along problems related to traffic congestion in urban transportation, an increase in car ownership, accessibility problems, the density of public transportation vehicles, and long trip times. With the problems of urban transportation and the increased demand for transportation services, alternative transportation modes have started to be needed. This study investigated the effect of micro-mobility, which is offered as a solution to long-distance trips due to traffic congestion, on sustainable urban transportation. The purpose of the thesis study is to research the concept of micro-mobility and to offer suggestions on whether shared e-scooters, one of the micro-mobility vehicles, can be a solution to urban transportation by investigating travel behavior in Istanbul. Within the scope of the thesis, the user behaviors of shared e-scooters, which are encountered as a solution to the first and last kilometer problem in short-distance trips, are examined and, as their relationship with public transportation systems and other transportation modes. The purpose of researching the relationship between shared e-scooters and public transportation systems, which is the main research subject of this thesis, is to investigate the effect of shared e-scooters as a solution to the short-distance gap since public transportation vehicles are inflexible modes of transportation. Short distances, where public transport systems cannot provide service from the first to the last kilometer, are usually traveled to walk. Sometimes it can be faster and easier to reach the last kilometer with e-scooters, which are preferred instead of walking. In this thesis, research has been carried out to what extent e-scooters play a complementary role with public transportation systems in short-distance trips and to what extent they replace public transportation modes. For all these studies, literature research was conducted on micro-mobility and shared e-scooter travel behaviors. Literature searches were carried out systematically depending on a particular research method, and the results were grouped within themselves. Thanks to this grouping, the research method of the study was decided. The sub-topics obtained as a result of the travel behavior literature research are user characteristics, the relationship of e-scooters with public transportation, e-scooters as a solution to the first and last kilometer problem in short distance trips, perceptions about e-scooter safety, perceptions about parking, and spatial analysis of user behavior. Examining travel behaviors around these topics in different countries and cities provided the opportunity to compare and think about the current situation and development of shared e-scooters in Istanbul. As a research method, an online survey and fieldwork were made. For the fieldwork, a public transportation transfer point with three different dynamics was formed, where the relationship of e-scooters with public transportation can be closely observed. At the Mecidiyeköy Metrobus-metro-bus transfer point, Zincirlikuyu Metrobus-metro transfer point, and Beşiktaş bus-ferry transfer point, the idea has been achieved about the relationship of e-scooters with public transport systems by recording the number of active e-scooters in motion and the number of parked passive shared e-scooters at certain hours. Peak hour flow was calculated by looking at the number of e-scooter users in the chosen observation areas. By comparing the peak hour flow values of the selected areas, an idea about the comfort of using e-scooters in these areas has been achieved. On the one hand, interviews were conducted with e-scooter users in the field, their travel behaviors were followed, and observations were made about integrating e-scooters into public transportation systems in Istanbul. Accordingly, it has been observed that e-scooter users prefer to use e-scooter instead of walking during the peak hours of high traffic. Although this situation varies according to the dynamics of each chosen observation area, it has been observed that shared e-scooter users throughout Istanbul mostly prefer e-scooters instead of walking and sometimes combine their trips with public transportation systems. Using the online survey method, two hundred participants were surveyed as users and non-users of e-scooters. The relationship between the data obtained in the questionnaire, where shared e-scooter user behaviors can be examined, and the perceptions of non-users about e-scooters can be measured, was analyzed by applying the chi-square test, and it was tested whether there was a significant difference between the variables. According to the results of acceptance and rejection of the hypotheses determined among the data variables, the socio-demographic characteristics of shared e-scooter users and non-users, their travel behaviors, the relationship of multimodal transportation modes, and their relationship with public transportation systems were examined. In addition, statistical analyzes on the use of e-scooters in the future and the perceptions of non-users about e-scooters were presented by making inferences on future assumptions. While evaluating the results, we do not ignore the fact that the area where the questionnaire is distributed is limited and the results may be biased, and the fact that the questionnaire is answered by both users and non-users strengthens the accuracy of the results. According to the results, shared e-scooters in Istanbul are used mainly by young men and women who have a high education level, are working, and have a higher income than the average. The rate of e-scooter usage between men and women is close to each other. However, the fact that those who do not use e-scooters are mostly women and that men who use e-scooters have a higher frequency of e-scooter use than women affect the ratio of women to men. With another chi-square test, it was concluded that men use e-scooters for compulsory trips at a higher rate than women. According to the survey findings of the study, although the ratio of men and women using e-scooters in Istanbul seems to be balanced, when it is correlated with other chi-square analysis results, it is revealed that men use e-scooters more than women. The frequency of use of e-scooter users in Istanbul was evaluated into three groups which are regular users, irregular users, and curious users. According to the survey findings, e-scooter users in Istanbul are mostly irregular users. The ratios of regular users and curious users are awfully close to each other. Considering the usage purposes, it has been revealed that users mostly use e-scooters for public transportation and entertainment purposes in Istanbul. The fact that e-scooter usage rates for entertainment and public transportation purposes are close to each other is related to the fact that the purpose of use differs according to spatial functions. This conclusion was reached based on literature research and the fact that observation points with different spatial dynamics serve different e-scooter usage purposes in the observation study conducted within the scope of the study. Within the scope of the study, it is possible to comment on the purpose of use according to the frequency of use. The chi-square test was applied between the frequency of use and the purpose of use, and a significant difference was obtained between them. According to this, it has been concluded that the frequency of use of e-scooter users, whose purpose of use is the entire compulsory journey and who transfer to public transportation, is regular. Considering the problems related to the use of shared e-scooters in Istanbul, it is seen that users are faced with the problem of driving e-scooter in high traffic according to their experiences. Then, the lack of infrastructure and feeling unsafe while driving appear as secondary problems. Survey results of those who do not use e-scooters give similar results. Considering the reasons for preferring e-scooters, a high percentage of users stated that they prefer e-scooters because they can be preferred instead of walking on short-distance trips and they can travel quickly and without getting stuck in traffic. Regarding the extent to which e-scooters shorten the total travel time in Istanbul, the majority of users stated that e-scooters shorten the total travel time. According to the results of chi-square, which is among the reasons for preference with total travel time, those who think that the total travel time with e-scooters in Istanbul is shortened appear as users who have more reasons to prefer e-scooters. No significant differences were found in the results of the chi-square analysis of the species change and in the analyzes related to public transportation. The main research subject of the thesis is the relationship of e-scooters with public transportation and the types of changes between them and other transportation types. Although no significant results can be drawn from the chi-square analysis, when the survey responses of the participants are compared, e-scooters take the place of walking and taxis with the first two high rates. Considering the situation of replacing public transportation vehicles, it is concluded that shared e-scooters have replaced buses and minibuses at a level close to the rate of taxis. Considering that the taxi problem and fees are high in short distances in Istanbul, it is not surprising that e-scooters are preferred instead of taxis in urban traffic. The most striking result of the chi-square tests is the relationship between the reasons for preference and the modal change. According to the result, a significant difference was found between the reasons for preference and the modal shift variables. Types of variation are divided into three groups within themselves. These are the public transport group (Metrobus, metro, bus, ferry, etc.), the active transport group (bicycle and walking), and the individual vehicle (private vehicle and taxi) group. Those who prefer to use e-scooters instead of cycling and walking, which are considered active modes of transportation, have more reasons to prefer e-scooters. This shows that e-scooters are preferred over walking. When looking at which modes of transportation they combine their journeys with, it has been revealed that e-scooters are combined with walking journeys alone at the highest rate. When examining the combination of journeys with public transport, metro/tram, metrobus, minibus, bus, and ferry options were considered as a single variable and it was concluded that e-scooter journeys were combined with public transport at a higher rate than walking. These results show that the relationship between e-scooters with walking is more intense than the relationship between public transportation and transportation types. E-scooters are preferred instead of walking in high traffic and serve as a complement to public transportation vehicles. By these results, shared e-scooters appear to have fewer carbon emissions compared to other motor vehicles, contributing to the reduction of negative environmental impacts, a fast, environmentally friendly, and practical transportation solution. Shared e-scooters can contribute positively to urban mobility when integrated into public transportation systems. When shared e-scooters are used with public transportation systems, they provide fast, practical, and flexible transportation in short distances where the first and last kilometer problem is encountered. For this, it is important to organize the transportation infrastructure between public transportation systems and e-scooters and to make e-scooter trips safe. For this purpose, e-scooter parking areas at public transport stations should be arranged and parked e-scooters should not prevent the accessibility of pedestrians or other city residents. Considering the reasons why the shared e-scooter usage in Istanbul is mostly for recreative purposes, as a result of finding solutions to the lack of infrastructure and security, the number of people using e-scooters for public transport transit and compulsory trips can be increased. First of all, it is necessary to provide infrastructure and safety problems to prevent the negative perceptions of people who use and do not use shared e-scooters about e-scooters, to increase the number of users with public transportation, and to close the gender and income inequality gap. Considering the perceptions of the participants about the future of e-scooters, the opinions are mainly positive. These positive views can be carried forward in terms of the development of e-scooters by strengthening the public transport links of e-scooters and applying the right strategies. With this thesis study, e-scooters can be seen as an alternative transportation solution as a result of integrating shared e-scooters, which shorten travel time and provide fast and flexible transportation, with public transportation systems in Istanbul, where traffic congestion is high.

Benzer Tezler

Tez No
676714
İstanbul'da mikro hareketlilik: Paylaşımlı e-skuter kullanıcı özellikleri ve karşılaşılan zorluklar
Micro mobility in Istanbul: Shared e-scooter user characteristics and challenges
YİĞİT CAN YAVUZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Ulaşım İstanbul Teknik Üniversitesi
İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HÜSEYİN ONUR TEZCAN
Tez No
848664
Samsun'da mikro ulaşım araçları e-scooterlar
Micro transportation vehicles e-scooters in Samsun
MELİHA İÇEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Sosyoloji Ondokuz Mayıs Üniversitesi
Sosyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MURAT ŞAHİN
Tez No
676701
Mikromobilite kavramının dil ve kullanımda anlamlandırılması:Elektrikli scooter üzerine bir çalışma
Making sense of micromobility in language and in use: A study on electric scooters
MİRAY HAMARAT
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Endüstri Ürünleri Tasarımı İstanbul Teknik Üniversitesi
Endüstriyel Tasarım Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZGE ÇELİKOĞLU
Tez No
886478
A study on understanding potential users' intention to use micro-mobility vehicles: E-scooter systems in İstanbul
Potansiyel kullanıcıların mikromobilite araçlarını kullanma niyetlerini anlama üzerine bir çalışma: İstanbul'da e-scooter sistemleri
SEMANUR KAPLAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Endüstri Ürünleri Tasarımı İstanbul Teknik Üniversitesi
Endüstriyel Tasarım Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EKREM CEM ALPPAY
Tez No
776653
E-scooter paylaşım uygulamalarının sürekli kullanım niyetini etkileyen faktörlerin modellenmesi
Modeling of factors affecting continuous use intention of e-scooter sharing apps
HÜSEYİN TANSU YILDIRIM
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Endüstri ve Endüstri Mühendisliği İstanbul Teknik Üniversitesi
Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEZİ ÇEVİK ONAR

Geri Dön