Çocuktan ebeveyne şiddetin psikotravmatolojik bileşenleri ve psikopatolojik dinamikleri
Psychotraumatological components and psychopathological dynamics of child-to-parent violence
- Tez No: 807180
- Danışmanlar: PROF. DR. ERDİNÇ ÖZTÜRK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Adli Tıp, Psikoloji, Forensic Medicine, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
- Enstitü: Adli Tıp ve Adli Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 306
Özet
Bu çalışmanın temel amacı, hem ebeveynlerin çocuk yetiştirme stilleri ve sürekli öfke-öfke ifade tarzları ile çocuktan ebeveyne şiddet arasında ilişkiyi incelemek hem de çocuktan ebeveyne şiddet bildiren anne-babaların umutsuzluk ve depresyon düzeylerini değerlendirmektir. Bu amaç doğrultusunda doktora tez çalışmamız, kolayda örnekleme yöntemi ile seçilmiş İstanbul'da yaşayan 12-18 yaş aralığında en az bir çocuk sahibi olan 260 anne ve 200 baba ile yürütülmüştür. Çalışmamızda, ebeveynlerin demografik bilgilerine, çocuklarının bireysel özelliklerine ve evlatlarıyla ilişkilerine dair soruların yer aldığı 34 sorudan oluşan Kişisel Bilgi ve Aile Dinamikleri Formu, Ebeveyne Yönelik Şiddet Davranışları Görüşme Formu (EYŞDGF), Anne Baba Tutum Ölçeği (ABTÖ), Beck Depresyon Envanteri (BDE), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ve Sürekli Öfke-Öfke Tarz Ölçeği (SÖÖTÖ) kullanılmıştır. Doktora tez çalışmamızda çocuktan ebeveyne; psikolojik şiddet %32,2, ekonomik şiddet %9,1, fiziksel şiddet %5,4 oranında iken, çocuktan ebeveyne şiddetin herhangi bir türüne maruz kalma oranı ise %34,1'dir. Çocuklarından şiddet gören ebeveynlerin, çocuklarından şiddet görmeyen ebeveynlere göre daha fazla umutsuzluk, depresyon ve sürekli öfke yaşadıkları ortaya çıkmıştır. Çocuklarından şiddet gören ve görmeyen ebeveynlerin Anne Baba Tutum Ölçeği alt boyutlarından aldıkları puanların istatiksel açıdan anlamlı düzeyde farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Ancak cinsiyet açısından yapılan istatiksel analiz sonucuna göre çocuklarından şiddet görmeyen anneler, çocuklarından şiddet gören annelere göre aşırı hoşgörülü ebeveyn tutumunda daha yüksek puan almışken, çocuklarından şiddet gören anneler, çocuklarından şiddet görmeyen annelere göre baskıcı-otoriter tutum boyutunda daha yüksek puan almıştır. Çocuklarından şiddet görmeyen babalar, çocuklarından şiddet gören babalara göre sadece aşırı hoşgörülü tutum boyutunda istatiksel açıdan daha yüksek puana sahiptir. Çocuklarından şiddet gören ebeveynler, çocuklarından şiddet görmeyen ebeveynlere göre evlatlarına daha fazla fiziksel ve duygusal şiddet uygulamıştır. Çocuktan ebeveyne şiddet bildiren ebeveynlerin çocukları, şiddet görmeyen ebeveynlerin çocuklarına göre anlamlı düzeyde daha fazla; çevresindeki eşyalara ve kendisine fiziksel zarar verdiği, alkol/maddeyi kötüye kullandığı, okulda disiplin cezası aldığı ve şiddet içerikli dijital oyunlar oynadığı belirlenmiştir. Ayrıca çocuklarından şiddet gören ebeveynler, çocuklarından şiddet görmeyen ebeveynlere göre anlamlı düzeyde daha fazla eşleri ile çocuğun eğitimi ve disiplini konusunda uyumsuzluk yaşamaktadır. Sonuç olarak ülkemizde çocuktan ebeveyne şiddet konusunda hem ebeveynlerle hem de çocuklarla nitel ve nicel çalışmaların arttırılması, resmi belgelerde ya da raporlarda bu şiddet türünün tanımına yer verilmesi ve bu konuda çalışan uzmanların bilinçlendirilmesi çocuktan ebeveyne şiddet olgusuna dair farkındalığın artmasına katkı sağlayacaktır. Çocuktan ebeveyne şiddetin önlenmesine yönelik erken müdahale ve destek çalışmalarının resmi kurumlar ve sivil toplum örgütleri ile birlikte koordineli bir şekilde yapılması öncül bir öneme sahiptir.
Özet (Çeviri)
The main aim of this study is to examine the relationship between child-rearing styles and trait anger and anger expression styles and child-to-parent violence, as well as to evaluate the hopelessness and depression levels of parents who experienced child-to-parent violence (CPV). For this purpose, the study was carried out with 260 mothers and 200 fathers who have at least one child between the ages of 12-18 living in Istanbul, selected by convenience sampling method. In our study, the Personal Information and Family Dynamics Form consisting of 34 questions about the demographic information of the participants, the individual characteristics of their children and their relationships with their children, the Violent Behaviors Against Parents Interview Form, the Parental Attitudes Scale, the Beck Depression Inventory, the Beck Hopelessness Scale and the State-Trait Anger Expression Inventory were used. In our doctoral thesis, from child to parent; while psychological violence is 32.2%, economic violence is 9.1%, physical violence is 5.4%, the rate of exposure to any type of violence from child to parent is 34.1%. It was revealed that parents who were exposed to violence by their children experienced more hopelessness, depression and trait anger than parents who did not experience violence from their children. It was determined that the scores of parents who were exposed to violence from their children and those who did not receive violence from the Parent Attitudes Scale sub-dimensions did not differ statistically significantly. However, according to the results of the statistical analysis made in terms of gender, mothers who were not exposed to violence from their children scored higher in over-tolerant parenting than mothers who were exposed to violence from their children, while mothers who were exposed to violence from their children scored higher in the oppressive-authoritarian attitude dimension than those who did not experience violence from their children. Fathers who are not exposed to violence from their children have a statistically higher score only in the dimension of over-tolerant attitude than fathers who are exposed to violence from their children. Parents who were exposed to CPV resorted to more physical and emotional violence on their children than parents who did not experience CPV. It was determined that the children of the parents who exposed to CPV caused physical harm to the objects around them and themselves, abused alcohol/substance, received disciplinary punishment at school, and played violent digital games at a significantly higher rate than the children of the parents who did not exposed to CPV. In addition, parents who are exposed to CPV experience disagreement with their spouses about the education and discipline of the child significantly more than the parents who do not experience CPV. As a result, increasing the qualitative and quantitative studies with both parents and children on CPV in our country, including the definition of this type of violence in official documents or reports, and raising awareness of professionals working on this issue will contribute to increasing awareness on CPV. It is of primary importance that early intervention and support activities for the prevention of CPV are carried out in coordination with official institutions and non-governmental organizations.
Benzer Tezler
- Ergenden Ebeveyne Şiddet Ölçeği'nin ve ergen-ebeveyn çatışmalarında Sosyal Bilgi İşleme Anketi'nin Türk kültürüne uyarlanması
Adapting Turkish culture of the social information processing in Child-Parent Conflicts Questionnaire and Child-to-Parent Violence Questionnaire (CPV-Q)
NURDAN DOĞU
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Eğitim ve ÖğretimKarabük ÜniversitesiÇocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FATMA BETÜL KURNAZ
- Otizm spektrum bozukluğunda hastalığın şiddeti, tekrarlayan davranışlar, sosyal içe çekilme ve gastrointestinal sistem belirtilerinin kalp hızı değişkenliği, kolesistokinin ve oksitosin düzeyi ile ilişkisi: Bir vaka kontrol çalışması
The association of disease severity, repetitive behaviours, social withdrawal, and gastrointestinal system symptoms with heart rate variability, cholecystokinin, and oxytocin level in autism spectrum disorder: A case-control study
BERİRE ÇEKİN YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
PsikiyatriKaradeniz Teknik ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SAMİYE ÇİLEM BİLGİNER
- Triple p olumlu anne-babalık eğitimi'nin anksiyete bozukluğu olan 8-12 yaş arası çocuklarda ve ebeveynlerinde anksiyete düzeyi ve ruh sağlığı üzerine etkilerinin araştırıldığı randomize kontrollü bir çalışma
A randomised controlled study evaluating the effects of triple p positive parenting program on anxiety level and mental health of children, who are between 8-12 years old with anxiety disorder, and their parents
GONCA ÖZYURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
PsikiyatriDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM GENCER KIDAK
- Örgün eğitime devam eden otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuklarda akran zorbalığı
Başlık çevirisi yok
MEHTAP EROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
PsikiyatriAnkara ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Psikiyatrisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİRİM GÜNAY KILIÇ
- Tik bozuklukları ve stereotipik hareket bozukluğunun ayırıcı tanısında motor beceriler ve silik nörolojik bulguların değerlendirilmesi
Evaluation of motor skills and neurological soft signs in thedifferential diagnosis of tic disorders and stereotypic movement disorder
ECEM SELİN AKBAŞ ALIYEV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
PsikiyatriHacettepe ÜniversitesiÇocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DİLEK ÜNAL