Amiodaron ve trastuzumab kombinasyonunun meme kanseri hücreleri üzerindeki sitotoksik ve antianjiyogenik etkilerinin araştırılması
Investigation of cytotoxic and antiangiogenic effects of amiodarone and trastuzumab combination on breast cancer cells
- Tez No: 807239
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ESRA AYDEMİR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Biyoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 115
Özet
Neoplastik ilerlemede iyon kanalları, büyümeyi inhibe edecek sinyallere karşı duyarsızlık, invazyon ve metastaz, anjiyogenez, apoptozdan kaçma gibi kanserin ayırt edici özelliklerine de katkı sağlamaktadır. İyon kanallarının fonksiyonları ve özellikleri patolojik koşullarda değişebilmektedir. Bu değişen fonksiyonlardan bazıları kanser hücreleri için hayatta kalma ve metastaz gibi kritik olaylarda rol oynamaktadır. İyon kanalları, bazı önemli hayatta kalma sinyal yollarını ve membran potansiyelini düzenleyerek kanser hücresi proliferasyonunu kontrol etmektedir. Fakat kanser tedavisi için iyon kanallarını hedefleyecek özel olarak tasarlanmış ilaç henüz mevcut değildir. Çeşitli hastalıkların patofizyolojisindeki rolü bilinen iyon kanallarını hedef alan, bu hastalıkları tedavi edecek ilaç formları zamanla geliştirilmiştir. Bu tedavilerde kullanılanlar arasında birçok antiepileptik ve migren ilaçları, lokal anestezikler, antipsikotikler, antiaritmikler, antihipertansifler ve oral hipoglisemik ajanlar sayılabilir. Klinik olarak onaylanmış bu ilaçlar, zaman, bilinen güvenlik profili, insanlar üzerinde anlaşılmış farmakokinetik mekanizma ve ekonomik yönleriyle kolaylık sağlayacağı için kanser tedavisi için yeniden kullanılabilir. Bu tez çalışmasında trastuzumab, amiodaronun tek başına ve kombinasyonlarının MCF-7, MDA-MB-231, MCF-10A ve HUVEC hücre hatlarında sitotoksik ve antianjiyogenik özellikleri araştırılmıştır. Amiodaron, MCF-7 24, 48 saatlik inkübasyon süresi sonunda MCF-7 hücrelerinde 150, 100, 80, 60, 40, 20 µg /ml dozlarında istatistiksel olarak önemli sitotoksik etki göstermiştir. 72 saatlik inkübasyon süresinde MCF-7 hücrelerinde 150, 100, 80, 60, 40, 20, 10 µg /ml dozlarında istatistiksel olarak önemli sitotoksik etki göstermiştir. 24, 48 ve 72 saatlik inkübasyon süresinde MDA-MB-231 hücrelerinde 150, 100, 80, 60, 40, 20, 10 µg /ml dozlarında istatistiksel olarak önemli sitotoksik etki göstermiştir. Trastuzumab 150, 100, 80, 60, 40, 20, 10, 5, 2.5 ve 1 µg /ml dozlarında hiçbir hücre hattında istatistiksel olarak önemli sitotoksik etki göstermemiştir. Fakat 72 saatlik inkübasyon süresinde 150-100 µg /ml doz aralığında ise antiproliferatif etkiye sebep olmuştur. MCF-7 hücrelerinde amiodaronun 1, 2.5 ve 5 µg /ml olduğu kombinasyonlarda hiçbir dozda istatistiksel olarak önemli sitotoksik etki görülmemekte olup hücre canlılığında istatistiksel olarak azalmaya sebep olmaktadır. Elde edilen veriler sonucunda MDA-MB-231 ve MCF7 hücrelerinde kaspaz-3 miktarında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik görülmemektedir. Sonuçlarda ilaçların tek başına ve kombinasyonunun apoptotik etkisi olmadığı görülürken 2.5 µg /ml amiodaron, 5 µg /ml trastuzumab ve kombinasyonlarında 24 saatlik inkübasyon süresi sonunda VEGF miktarında MCF-7, MDA-MB-231, MCF10A ve HUVEC hücre hatlarında istatistiksel olarak önemli bir azalma gözlenmiştir.
Özet (Çeviri)
In neoplastic progression, ion channels also contribute to the distinctive features of cancer, such as insensitivity to growth-inhibiting signals, invasion and metastasis, angiogenesis, and escape from apoptosis. Functions and properties of ion channels can change under pathological conditions. Some of these altered functions play a role in critical events for cancer cells such as survival and metastasis. Ion channels control cancer cell proliferation by regulating some important survival signaling pathways and membrane potential. However, there is no drug specifically designed to target ion channels for cancer treatment yet. Over time, drug forms have been developed to target ion channels, which are known to play a role in the pathophysiology of various diseases, and to treat these diseases. Many antiepileptic and migraine drugs, local anesthetics, antipsychotics, antiarrhythmics, antihypertensives and oral hypoglycemic agents can be counted among those used in these treatments. These clinically approved drugs can be reused for cancer treatment because of their convenience in time, known safety profile, agreed-upon pharmacokinetic mechanism and economic aspects. In this thesis study, the cytotoxic and antiangiogenic properties of trastuzumab, amiodarone alone and their combinations were investigated in MCF-7, MDA-MB-231, MCF-10A and HUVEC cell lines. Amiodarone, MCF-7 showed a statistically significant cytotoxic effect in MCF-7 cells at doses of 150, 100, 80, 60, 40, 20 µg/ml at the end of the incubation period of 48 hours. 72 hour incubation period, it showed a statistically significant cytotoxic effect on MCF-7 cells at doses of 150, 100, 80, 60, 40, 20, 10 µg/ml. 24, 48 and 72 hours incubation period, it showed a statistically significant cytotoxic effect on MDA-MB-231 cells at doses of 150, 100, 80, 60, 40, 20, 10 µg/ml. Trastuzumab did not show statistically significant cytotoxic effects in any cell line at 150, 100, 80, 60, 40, 20, 10, 5, 2.5 and 1 µg/ml doses. However, at the end of the 72 hour incubation period, it caused an antiproliferative effect in the dose range of 150-100 µg / ml. In combinations of amiodarone 1, 2.5 and 5 µg / ml in MCF-7 cells, no statistically significant cytotoxic effect is observed at any dose and causes a statistical decrease in cell viability. As a result of the data obtained, there is no statistically significant change in the amount of caspase-3 in MDA-MB-231 and MCF7 cells. In the results, it was observed that there was no apoptotic effect of the drugs alone or in combination, while a statistically significant decrease was observed in the amount of VEGF in MCF-7, MDA-MB-231, MCF10A and HUVEC cell lines at the end of the 24-hour incubation period with 2.5 µg / ml amiodarone, 5 µg / ml trastuzumab and their combinations.
Benzer Tezler
- Periarteriyel kan varlığına bağlı gelişen vazokonstriksiyon üzerine Nimodipin ve Amiadaron'un etkisi
Başlık çevirisi yok
MAHMUT ARIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
NöroşirürjiAtatürk ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAKAN HADİ KADIOĞLU
- Sıçanlarda amiodaron ile oluşturulan karaciğer hasarına U vitamini'nin etkileri
Effect of Vitamin U on liver injury induced by amiodarone in rats
İSMET BURCU TÜRKYILMAZ
- Amiodaron ile oluşturulan toksisitede beyaz lahana (brassica oleracea L var. capitata) ekstraktının sıçan kalp dokusuna etkisi
Amiodaron ile oluşturulan toksisitede beyaz lahana (brassica oleracea L. var. capitata) ekstraktinin siçan kalp dokusuna etkisi
HAZAL HAZİNECİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
BiyokimyaMarmara ÜniversitesiBiyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EBRU IŞIK ALTURFAN
- Entübasyona hemodinamik yanıtı önlemede remifentanil, fentanil, esmolol, lidokain ve amiodaronun etkilerinin karşılaştırılması
Comparasion of remifentanil, fentanil, esmolol, lidokain and amiodaron in prevention of hemodynamic response in laryngotracheal intubation
ÖZLEM ÖNER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Anestezi ve ReanimasyonPamukkale ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. ERCAN GÜRSES
- Entübasyona hemodinamik yanıtı önlemede remifentanil, fentanil, esmolol, lidokain ve amiodaronun etkilerinin karşılaştırılması
Comparison of remifentanyl, fentanyl, esmolol, lidocaine and amiodarone in prevention of hemodynamic response in laryngotracheal intubation
ÖZLEM ÖNER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Anestezi ve ReanimasyonPamukkale ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ERCAN LÜTFİ GÜRSES