Geri Dön

Romatoid artrit hastalarında kemik mineral yoğunluğu ölçümünün FRAX hesaplamasına etkisinin araştırılması

Investigation of the effect of bone mineral density measurement on FRAX calculation in rheumatoid arthritis patients

  1. Tez No: 808148
  2. Yazar: KÜBRA HİLAL DEMİR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BERNA ÇELİK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: DXA, FRAX, kemik mineral yoğunluğu, osteoporoz, romatoid artrit, Bone mineral density, DXA, FRAX, osteoporosis, rheumatoid arthritis
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 100

Özet

ÖZET Romatoid Artrit Hastalarında Kemik Mineral Yoğunluğu Ölçümünün FRAX Hesaplamasına Etkisinin Araştırılması Amaç: Bu çalışmanın amacı, romatoid artrit (RA) tanılı hastalarda Fracture Risk Assessment Tool (FRAX) hesaplamasında kemik mineral yoğunluğu (KMY) kullanılarak ve kullanılmadan yapılan ölçümler arasındaki farkın anlamlılığını ve RA hastalarında osteoporoz (OP) ile ilişkili faktörleri araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi (SUAM), Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon ve Romatoloji Poliklinikleri'ne 04.12.2022-04.04.2023 tarihleri arasında başvuran, RA tanısı ile takip edilen, dahil edilme ve dışlama kriterlerini karşılayan 40-90 yaş arası 60 gönüllü çalışmaya dahil edildi. Hastaların sosyodemografik verileri, RA tanı süresi ve semptom başlangıç yaşı, RA için aldığı tedavi, ek hastalıkları, sigara ve alkol kulanımı, menopoz yaşı, kırık öyküsü, ebeveynlerde kalça kırığı öyküsü, glukokortikoid kullanımı (varsa doz ve süresi), sekonder OP nedenleri sorgulanarak kaydedildi. Hastaların poliklinik takiplerindeki son güncel kan tetkiklerinde hemogram, C-Reaktif Protein (CRP), Eritrosit Sedimentasyon Hızı (ESR) ve 25 hidroksi vitamin D (25-OH vitamin D) değerleri ile son 6 ay içerisinde çektirmiş oldukları Dual X-Ray Absorbsiyometri (DXA) görüntüleme sonuçları kontrol edildi. Hastalık aktivitesini değerlendirmek için Disease Activity Score 28-CRP (DAS28-CRP) hesaplandı. Hastanın genel sağlık durumunu ve engellilik düzeyini belirlemede Health Assessment Questionnaire (HAQ) ölçeği kullanıldı. Kırık risklerini değerlendirmede FRAX algoritmasında femur boyun T skoruyla, KMY'li ve KMY'siz olarak hesaplamalar yapıldı. Bulgular: Çalışmamıza 60 RA hastası (%86,7'si kadın) dahil edilmiştir. Katılımcıların ortalama yaşları 55,72±8,58 yıldır. Femur boyun T skorlarına göre %8,3, lomber vertebra T skorlarına göre %1,7 hastada OP saptandı. Bununla birlikte osteopenik hastalar femur boynunda %48,3, lomber vertebrada ise %58,3'tü. KMY'siz 10 yıllık major osteoporotik kırık riski ortalaması %9,1 iken kalça kırığı riski ortalaması %2,27'ydi. Bu değerler KMY'li hesaplamalarda sırasıyla %9,09 ve %1,78'ydi. KMY'siz ve KMY'li hesaplamaların arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı. Femur boyun T skoru ile yaş arasında anlamlı ve negatif yönlü ilişki vardı. KMY'li major osteoporotik kırık riski ile kendinde kırık öyküsü, ebeveynde kalça kırığı öyküsü ve glukokortikoid kullanımı arasında anlamlı ilişkiler saptandı. KMY'li major osteoporotik kırık riski ile CRP ve ESR arasında zayıf kuvvette pozitif yönde bir ilişki mevcut iken kalça kırığı riskinde bu ilişki sadece ESR değerleri arasında mevcuttu. KMY'siz kırık riskleri ile hastalık aktivitesi ile ilgili parametreler arasında herhangi bir ilişkiye rastlanılmadı. Femur boyun T skoruna göre tedavi eşiğini geçen %80 hasta KMY'li major osteoporotik kırık riskine göre tedavi eşiği altında iken kalça kırığı riskine göre bu oran %20'ydi. Femur boyun T skoruna göre tedavi önerisi dışında kalan %10,9 hasta ise KMY'li kalça kırığı riskine göre tedavi eşiği üzerinde idi. Sonuç: Bu çalışmamızda RA hastalarında yaş, dislipidemi düşük KMY ile ilişkili iken kendinde kırık öyküsü, ebeveynde kalça kırığı öyküsü, glukokortikoid kullanımı, tanı süresi, konvansiyonel sentetik DMARD kullanımı, CRP ve ESR yüksekliği artmış kırık riski ile ilişkili bulundu. Kırık riskini belirlemede KMY'li ve KMY'siz FRAX hesaplamaları arasındaki uyuma bakıldığında değerler arasında anlamlı bir fark yoktu. Fakat sadece DXA'ya göre tedavi kararında 10 yıllık kalça kırığı riskinde artış olanları gözden kaçırma ihtimali vardı. DXA'ya göre tedavi önerilenlerin bir kısmı da FRAX'ta 10 yıllık major osteoporotik kırık riskine göre tedavi önerisi dışında kalmaktaydı. Bu nedenle OP tedavi kararında DXA ve FRAX'ın birlikte değerlendirilmesi daha doğru sonuçlar verecektir.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Investigation of the Effect of Bone Mineral Density Measurement on FRAX Calculation in Rheumatoid Arthritis Patients Aim: The aim of this study is to investigate the significance of the difference between the measurements made with and without bone mineral density (BMD) in the Fracture Risk Assessment Tool (FRAX) calculation in patients with a diagnosis of rheumatoid arthritis (RA), and to investigate the factors associated with osteoporosis (OP) in patients with RA. Materials and Methods: 60 volunteers of ages 40-90, who applied to Health Sciences University Istanbul Physical Therapy and Rehabilitation Health Application and Research Center, Physical Medicine and Rehabilitation and Rheumatology outpatients clinics between 04.12.2022 and 04.04.2023, followed with the diagnosis of RA and met the inclusion and exclusion criteria were included in the study. Sociodemographic data of the patients, duration of diagnosis of RA and age of symptom onset, treatment for RA, comorbidities, smoking and alcohol use, age at menopause, fracture history, hip fracture history in parents, use of glucocorticoids (if any, dose and duration), causes of secondary OP were recorded. Hemogram, C-Reactive Protein (CRP), Erythrocyte Sedimentation Rate (ESR) and 25 hydroxy vitamin D (25-OH vitamin D) values in the latest blood tests of the patients during their outpatient follow-up, and Dual X-Ray Absorbsiometry (DXA) imaging results evaluated within the last 6 months were checked. Disease Activity Score 28-CRP (DAS28-CRP) was calculated to assess disease activity. The Health Assessment Questionnaire (HAQ) scale was used to determine the general health status and disability level of the patient. Calculations were made with the femoral neck T score, with and without BMD in the FRAX algorithm to evaluate the fracture risks. Results: Sixty RA patients (86.7% women) were included in our study. The mean age of the participants was 55.72±8.58 years. OP was detected in 8.3% of the patients according to the femoral neck T scores , and 1.7% of the patients according to the lumbar vertebra T scores. However, osteopenic patients were 48.3% in the femoral neck and 58.3% in the lumbar spine. While the 10-year mean risk of major osteoporotic fractures without BMD was 9.1%, the mean hip fracture risk was 2.27%. These values were 9.09% and 1.78%, respectively, in calculations with BMD. There was no significant difference between the calculations with and without BMD. There was a significant and negative correlation between the femoral neck T score and age. Significant correlations were found between the risk of major osteoporotic fractures with BMD and fracture history, parental history of hip fracture, and glucocorticoid use. While CRP and ESR where found to have a weak-strength positive relationship with the risk of major osteoporotic fractures with BMD, this relationship was only present between ESR values in the risk of hip fracture. No correlation was found between the risk of fractures without BMD and the parameters related to disease activity. According to the femoral neck T score, 80% of the patients who passed the treatment threshold were below the treatment threshold according to the risk of major osteoporotic fractures with BMD, while this rate was 20% according to the hip fracture risk. According to the femoral neck T score, 10.9% of the patients who were excluded from the treatment recommendation were above the treatment threshold according to the risk of hip fracture with BMD. Conclusion: In our study, age, dyslipidemia were associated with low BMD in RA patients, while self-fracture history, history of hip fracture in parents, glucocorticoid use, duration of diagnosis, use of conventional synthetic DMARDs, high CRP and ESR were associated with increased fracture risk. There was no significant difference between the values of FRAX evaluated with and without BMD. It was found that it could be overlooked the increased 10-year risk of hip fracture probability in the treatment decision when evaluated only with DXA. The number of patients recommended treatment according to the 10-year risk of major osteoporotic fracture in FRAX values were less than the number of patients recommended treatment according to DXA values. Therefore, evaluating DXA and FRAX together in the OP treatment decision will give more accurate results.

Benzer Tezler

  1. Romatoid artrit'le el kemik mineral yoğunluğunun dual-enerji X-ray absorsiyometri ile değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    SALİH ÖZGÖÇMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bakanlığı

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

  2. Biyolojik ajan kullanan romatoid artrit hastalarında sarkopeninin kemik mineral yoğunluğu ve inflamatuar belirteçler ile ilişkisi

    Association of sarcopenia between bone mineral density and i̇nflammatory markers in rheumatoid arthritis patients using biologic agents

    KEVSER DEMİRLENK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonMersin Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURGÜL ARINCI İNCEL

  3. Romatoid artrit hastalarında FGF-23 düzeylerinin hastalık aktivasyonu, kemik mineral yoğunluğu ve radyolojik hasar ile ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between disease activity, bone mineral density and radiological damage of FGF-23 levels in rheumatoid arthritis patients.

    DİRENÇ ŞERİF ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    RomatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ KORAY AYAR

  4. Romatoid artrit hastalarında IGF-1 (insülin-like growth faktör-1), IGFBP-3 (insülin, like growth faktör binding protein-3) düzeylerinin osteoporoz etyopatogenezindeki rolü

    The Role of insulin-like growth factor binding protein 3 levels in the etiopathogenesis of osteoporosis in rheumatoid arthritis

    ALEV YÜCEL (KAZANCI)

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonAnkara Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ŞEBNEM ATAMAN

  5. Romatoid artrit hastalarında inflamatuar belirteçlerin değerlendirilmesi

    Evaluation of inflammatory markers in patients with rheumatoid arthritis

    AYŞENUR FELEKOĞLU AYDENİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSakarya Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KEMAL NAS