Beyond first glance: Exploring the impact of speed and size in the initial deployments of United Nations peacekeeping operations
İlk bakıştan öteye: Birleşmiş Milletler barışı koruma operasyonlarının ilk konuşlandırmalarında hız ve büyüklüğün etkisini keşfetmek
- Tez No: 813810
- Danışmanlar: DOÇ. DR. REŞAT BAYER
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Koç Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 293
Özet
Çatışmalardan etkilenen bölgelerde uluslararası barışı koruma, şiddetin azaltılması ve kalıcı barışın desteklenmesi açısından büyük önem taşımaktadır. Bu tez, Birleşmiş Milletler (BM) barışı koruma operasyonlarının ilk konuşlandırmalarının hızı, boyutu ve bileşiminin şiddeti ve barış süresini nasıl etkilediğini keşfetmektedir. İlk konuşlandırma aşaması, tüm operasyonun temelini oluşturması, gidişatını ve potansiyel sonuçlarını şekillendirmesi açısından çok önemlidir. Bu aşama, yerel halkın uluslararası toplumun çatışmayı çözme konusundaki kararlılığına ve barışı koruma güçlerinin meşruiyetine ilişkin görüş ve algılarının şekillenmesinde hayati rol oynamaktadır. Bu algılar, operasyonun çatışma dinamiklerini ele alma ve barış süreçlerini destekleme konusundaki etkinliğini önemli ölçüde etkilemektedir. Tezin teorik çerçevesi, ilk konuşlandırmaların hız ve boyut bileşenleri üzerine inşa edilmiş olup konuşlandırmaların hızlı ve büyük olmasının kritik rolüne vurgu yapmaktadır. Teorik olarak, hızlı ve büyük bir ilk konuşlandırma, müdahale için hızlı fırsatların ele geçirilmesini sağlamakta ve yerel halk arasında barış gücünün güvenirliğini ve meşruiyetini artırmaktadır. Bu iki mekanizma sonuç olarak barışın uzamasına ve savaş alanındaki şiddetin azalmasına yol açmaktadır. Tez, hızlı ve büyük çapta gerçekleştirilen ilk konuşlandırmaların azalan şiddet ve uzun süreli barışa katkıda bulunduğunu önermektedir. Hızlı ilk konuşlandırmalar, yerel halk tarafından olası bir zayıflık algısının ortadan kalkmasına ve güvenin oluşmasına yardımcı olmaktadır. Uygulama açısından, barış güçleri hızlı bir şekilde fiziksel varlık göstererek ve ilgili taraflarla ilişki kurarak şiddeti caydırabilmekte, gerekli bilgileri toplayabilmekte ve güç boşluklarını önleyebilmektedir. Rasyonalist müzakere modeline göre, barışı koruma operasyonlarının boyutu ve kompozisyonu, BM barışı koruma operasyonlarının etkililiğini belirleyen önemli faktörlerdir. Daha fazla kaynak, kabiliyet ve meşruiyete sahip büyük misyonlar, çatışmaları önleme, kararlılık sorunlarını aşma ve çatışan taraflar arasında bilgi paylaşımını kolaylaştırma konusunda daha donanımlıdır. Özelleştirilmiş bir personel kompozisyonuyla görevlendirilen barışı koruma misyonları, barışın başarısızlık riskini azaltabilmekte ve genel başarıya katkıda bulunabilmektedir. Mevcut literatürdeki kritik bir boşluğu dolduran bu tez, 28 yıl boyunca 55 BM barışı koruma operasyonu için yeni toplanan küresel verileri kullanmakta ve konuşlandırma aşamaları ile personel türlerini ayrıştıran kapsamlı bir perspektif benimsemektedir. Tez, barışı koruma etkinliğinin incelikli bir değerlendirmesine olanak tanımakta ve sağkalım analizi ve negatif-iki terimli regresyonu yöntemlerini kullanarak sistematik bir nicel yaklaşım benimsemektedir. Elde edilen bulgular, politika yapıcılar, uygulayıcılar ve akademisyenler için önemli teorik ve pratik sonuçlar ortaya koymaktadır. Bu sonuçlar, gelecekteki BM operasyonlarını şekillendiren temel belirleyicilere, etkinliklerini iyileştirmeye ve barışı koruma çabalarının genel etkisini artırmaya yönelik değerli bir içgörü sunmaktadır. Tez, hızlı ilk konuşlandırmaların şiddetin azalmasına ve negatif barış dönemlerinin uzamasına yol açtığını ampirik olarak ortaya koymaktadır. Bununla birlikte, BM Güvenlik Konseyi kararının önerilmesi ve kabul edilmesi arasındaki daha uzun zaman aralıkları, savaşa geri dönme olasılığını azaltmaktadır; bu da hazırlık aşamasında ek sürenin kapsamlı çatışma analizi ve hazırlığına olanak sağladığını göstermektedir. Ayrıca, büyük çaplı ilk konuşlandırmalar negatif barış süresini uzatabilmektedir. İlk konuşlandırmanın kompozisyonu da bir rol oynamaktadır. Asker sayısındaki artış barış süresinin kısalmasıyla ilişkilendirilirken, daha fazla polis veya askeri gözlemci personel barışın bozulma riskini azaltmaktadır. Bununla birlikte, bulgular, şiddeti en aza indirmek ve barış sürecini desteklemek için askerlerin hızlı bir şekilde konuşlandırılmasının önemini vurgulamaktadır. Tez, şiddeti azaltma ve barış süresini uzatma konusunda hızlı ve büyük çapta yapılan ilk konuşlandırmaların barışı koruma operasyonlarının meşruiyetini ve etkinliğini artırmada kritik rolünü vurgulamaktadır.
Özet (Çeviri)
In conflict-affected regions, international peacekeeping holds significant importance in alleviating violence and fostering lasting peace. This dissertation explores how the speed, size, and composition of initial deployments of United Nations (UN) peacekeeping operations impact violence and the duration of peace. The initial deployment phase is crucial as it sets the foundation for the entire mission, shaping its trajectory and potential results. This phase plays a pivotal role in shaping the views and perceptions of local populations regarding the international community's dedication to resolving the conflict and the legitimacy of the peacekeeping forces. These perceptions significantly impact the mission's effectiveness in addressing conflict dynamics and supporting peace processes. The theoretical framework of the dissertation is built on the speed and size components of initial deployments and emphasizes the crucial role of swift and substantial initial deployment. Theoretically, a fast and larger initial deployment enables seizing swift opportunities for intervention and enhances the credibility and legitimacy of the peacekeeping mission among the local population. These two mechanisms consequentially lead to prolonged peace and reduced battlefield violence. The dissertation proposes that fast and sizeable initial deployments contribute to reduced violence and longer-lasting peace. Swift initial deployments build trust and avert a possible detrimental perception of weakness by the local population. In practical terms, by quickly establishing a physical presence and building relationships with the parties involved, peacekeeping forces can deter violence, gather essential information, and prevent power vacuums. According to the rationalist bargaining model, the size and composition of peacekeeping operations are crucial factors in determining the effectiveness of UN peacekeeping missions. Larger missions with more resources, capabilities, and legitimacy are better equipped to have a greater capacity to deter conflicts, overcome commitment issues, and facilitate information-sharing between conflicting parties. By deploying a tailored personnel composition, peacekeeping missions can reduce the risk of peace failure and contribute to overall success. By filling a critical gap in the existing literature, the dissertation utilizes newly collected global data for 55 UN peacekeeping operations over 28 years and adopts a comprehensive perspective that disaggregates the phases of deployment and the personnel types. The dissertation allows for a nuanced evaluation of peacekeeping effectiveness and takes a systematic quantitative approach by employing survival analysis and negative-binomial regression. The findings have significant theoretical and practical implications for policymakers, practitioners, and scholars, providing valuable insights into the key determinants that inform future UN operations, improve their efficiency, and enhance the overall impact of peacekeeping efforts. The dissertation empirically demonstrates that prompt initial deployments lead to reduced violence and extended periods of negative peace. However, longer time gaps between suggesting and adopting a UN Security Council resolution decrease the probability of a return to war, suggesting additional time in preparation allows for comprehensive conflict analysis and preparation. Additionally, substantial initial deployments can prolong negative peace duration. The composition of the initial deployment also plays a role. An increase in troop personnel is linked to a decrease in the duration of peace, whereas more police or military observer personnel reduce the risk of peace failure. However, the findings underscore the importance of promptly deploying troops to minimize violence and bolster the peace process. The dissertation underscores the crucial role of timely and substantial initial deployments in enhancing the legitimacy and effectiveness of peacekeeping operations for reducing violence and extending the duration of peace.
Benzer Tezler
- John Locke'un kişisel özdeşlik teorisi ve İngiliz felsefesindeki yansımaları
John Locke's theory of personal identity and its reflections in British philosophy
MUSTAFA ÇAĞRI GÜNDAY
Doktora
Türkçe
2024
FelsefeFırat ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ NECMETTİN TAN
- Community beyond the screen: '!f people' of the !f Istanbul Independent Film Festival
Perdenin ardındaki topluluk: !f İstanbul Bağımsız Filmler Festivali'nin '!f'çileri'
UĞURHAN TOPCUOĞLU
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Radyo-TelevizyonKadir Has ÜniversitesiSinema Televizyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MELİS BEHLİL
- Kavram geliştirme sürecinde yaratıcılık ve mekan tasarımı
Creativity and space design in progress of concept development
PELİN KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
İç Mimari ve DekorasyonKocaeli Üniversitesiİç Mimarlık Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. DİDEM ERTEN BİLGİÇ
- Ece Ayhan'ın şiirlerinde üslup
The style of Ece Ayhan's poems
DERYA BİÇER
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Türk Dili ve EdebiyatıSiirt ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞAHAP BULAK
- Postmodern kentin izinde mizah heterotopyaları: İstanbul üzerine bir değerlendirme
Humour heterotopias in the trace of postmodern city: An assessment on İstanbul
TUĞBA ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YASEMİN ALKIŞER BREGGER