Geri Dön

Tip 2 diyabetli hastalardamikroalbümin/kreatinin oranınınqt dispersiyonu ile ilişkisinin değerlendirilmesi

In patients with type 2 diabetesthe ratio of microalbumin/creatineevaluation of its relationship with qt dispersion

  1. Tez No: 815005
  2. Yazar: MUSTAFA DURAN
  3. Danışmanlar: UZMAN ESMA GÜLDAL ALTUNOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Genel Dahiliye Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Genel Dahiliye Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

12 derivasyonlu yüzey elektrokardiyogramında (EKG), (IT derivasyonları arasındaki mesafc(QTd) değişkenliğinin hem diyabetik toplumda hem de genel toplumda kardiyovasküler ve serebrovasküler mortalitenin belirleyicisi ani ölüm risk faktörü olduğu birçok çalışmada gösterilmiştir. Diyabetik nefropati diyabetin en sık komplikasyonlarındandır. Pratikte diyabetik nefropati teşhisi ve takibinde çok sık kullandığımız, diyabette endotel disfonksiyonu göstergesi olan ve artmış kardiyovasküler hastalık risk faktörü olan mikroalbumin/kreatinın oram ile QT parametrelcrınin arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlandı. Çalışmamızda İstanbul Eğitim Araştırma Hastanesi Diyabet polikliniğinde Tip 2 Diyabet ön tanısı ile takip edilen hastaların arşiv dosyaları retrospektif olarak tarandı ve mikroalbumin/kreatinin oranı 30' dan küçük yaşları 36 ile 77 arasında değişen 50 hasta kontrol grubu olarak; mikroalbumin/kreatinin oranı 30—300 arasında olan ve yaşları 36—79 arasında değişen 50 hasta ise hasta grubu olacak şekilde random seçildi.Kontrol grubuna kıyasla hasta grubunda QTC min ortanca (380,63 (361 — 397,30) p— 0,042) değeri istatistiksel olarak anlamlı yüksek, QTC max ortanca (439,98 (420,17 — 0,005) değeri ileri düzeyde anlamlı yüksek, MA/KREA ortanca değeri (82 (60 — 300) p« 0,0001) ise çok ileri düzeyde anlamlı yüksekti. Ancak QTC disp ortanca (61,25 (49,91 81,70) p— 0,066) değerleri her iki grup arasında sınırda anlamlı farklı olmadığı saptandı. Ayrıca kontrol grubunda OTC disp değerleriyle MA/KREA değerleri arasında pozitif yönde iyi derecede bir korelasyon saptanmıştır. Sonuç olarak; Tip 2 diyabetik hastalarda NIA/Kreatinin oranının QTd ile arasındaki ilişkiyi araştırdığımız bu çalışmada; MA/Kreatinin oram 30-300 arasında olan grupta QTc max süresi anlamlı yüksek saptanmış olup(1K0.05) , QTcd ise kontrol grubundan yüksek saptanmış olması QT uzamasısının NIA/Kreatinin oranı ile korele olduğu ve bu korelasyonun sonucu olarak kardiyovasküler riskin öngörülmesinde kullanılbilecek yardımcı paramatrc olduğu anlaşılmıştır,Ayrıca çalışma sonuçlarından henüz daha mikroalbümınüirik evrede olmayan diyabetik hastaların kendi içerisindeki Q"Fd 'nin istatiksel analizinde MA/Krcatinin oranı ilc anlamlı yüksek olduğu saptanması QT d 'nin kardiyovasküler riskin daha erken göstergesi olarak kullanıbileceğini düşündürtmüştür

Özet (Çeviri)

It's shown that the variability of the distance between QT derivations in twelve dervation ECG ; is risk factor for sudden death as a predictor of cardiovascular and cerebrovascular mortality in both the diabetic and the general population. Diabetic nephropathy is one of the most common complications of diabetes. The purpose was to investigate the relationship between QT parameters and microalbumin/creatinine ratio; as an indicator of endothelial function and a cardiovascular risk factor, that we frequently in the diagnosis and the follow-up of diabetic nephropathy. In our study, archive files of patients with the diagnosis of thype 2 diabetes were screened retrospectively in Istanbul Educational Research Hospital diabetes outpatient clinic. 50 patients whose Microalbumin/creatinin ratio less than 30 and ages between 36 and 77 were chosen as a control group and 50 patients whose microalbumin/creatinine ratio between 30 and 300 and ages between 36 and 79 were chosen as patient group. In patient group QTC min median value was higher (380,63 (361 p=0,042) , QTC max median value was significantly higher (439,98 and MA/CREA median value (82 (60-300) very significantly higher than the control group when compared. Nevermore; there was no significant difference in QTC disp median value (61,25 (49,91-81,70) p=0,066) in both groups. Also; a good correlation in positive direction between QTC disp values and MA/CREA values was determined. As a result; in this study in which we researched the relation between MA/CREA ratio and QTd levels in type 2 diabetic patients; QTc max period was determined significantly high in the group with MA/CREA ratio between 30 and 300 Prolongation of QT interwal and MA/CREA ratio are well correlated. As a result of this correlation QT prolongation can be used as a contributory parameter for prediction of cardiovascular risk. As a result of this study make us think that QTd can be used as an early indicator of cardiovascular risk in diabetic patients; who aren't in microalbuminuric stage yet,

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabet hastalarında dpp-4 (dipeptidil peptidaz 4) inhibitörlerinin glisemik regülasyona ve laboratuvar tetkiklerine etkisi

    Başlık çevirisi yok

    ABDULLAH ALTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ENGİN ERSİN ŞİMŞEK

  2. Tip-2 diyabetli ve meme kanserli hastalarda insan antimikrobiyal katyonik peptitlerin düzeylerinin araştırılması

    Investigation of antimicrobial cationic peptides levels among the patients who have type 2 diabetes mellitus and breast cancer

    SERCAN KAPANCIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    BiyokimyaCumhuriyet Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. VEYSEL KENAN ÇELİK

  3. Tip 2 diyabetli bireylerin günlük yaşam aktivitelerinin öz-bakım gücüne etkisi

    Effect of type 2 diabetic patients' activities of daily living on their self-care agency

    NESLİHAN İSTEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    HemşirelikErzincan Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. PAPATYA KARAKURT

  4. Tip 2 diyabetli hastaların bakım ve tedaviye yönelik tutum ve davranışlarının incelenmesi

    Examination of type 2 diabetics attitudes and behaviours against care and treatment

    SAKİNE USTAALİOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    HemşirelikAtatürk Üniversitesi

    İç Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHTAP TAN

  5. Tip 2 diyabetli bireylerde yeme davranışları ve diyete uyum durumlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of eating behaviors and diet compliance in individuals with type 2 diabetes

    MERVE GÜL ALTER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Beslenme ve DiyetetikTrakya Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ LEYLA TEVFİKOĞLU PEHLİVAN