Kısa süreli opioit uygulamasının epigenetik mekanizmalar üzerine etkisi
The effect of short-trem opioid administration on epigenetic mechanisms
- Tez No: 831169
- Danışmanlar: PROF. DR. ERCAN KURAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tıbbi Biyoloji, Medical Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Necmettin Erbakan Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 72
Özet
Morfin, şiddetli ağrıların tedavisinde kullanılan güçlü analjezik etkiye sahip bir opioit alkaloiddir. Morfinin kötüye kullanımı; beyin nöronlarında meydana gelen adaptasyon ile nöron fonksiyonlarını değiştirmektedir. Morfin bağımlılığını açıklamaya yönelik bazı teoriler ileri sürülmüştür, ancak henüz kesin olarak ispatlanmamıştır. Morfin ve diğer opioitlerin epigenetik etkilerini ortaya koyan çalışmalar bulunmaktadır. Farklı transkripsiyon faktörlerini etkileyerek ve dolaylı epigenetik modifikasyonlar sonucunda bazı genlerin ifadesinde değişikliğe neden olabilmektedir. Bu tez çalışmasının amacı; kısa süreli opioit uygulamasının miRNA biyogenez yolagı ve metilasyon profili üzerine etkili DNMT (DNA metil transferaz) genlerinin ifadeleri üzerine etkisinin in vitro ve in vivo model kullanılarak araştırılmasıdır. İn vivo morfin bağımlılığı ve çekilmesi sıçan modelinde; kontrol (K), 7 gün 10 mg/kg morfin (M) ve 10 mg/kg morfin bağımlılığı + 1 mg/kg nalokson (M+N) grubu sıçanların hipotalamus dokuları kullanılmıştır. İn vitro modelde ise sinir bilim çalışmalarında altın standart olarak tercih edilen SH-SY5Y insan nöroblastom hücre hattı kullanılmıştır. Kontrol, en yüksek toksik olmayan morfin (10 µM), 10 µM nalokson ve 10 µM morfin +10 µM nalokson grubu oluşturulmuştur. Doku ve hücre örneklerinden total RNA izolasyonu ve cDNA sentezi gerçekleştirilmiştir. miRNA biyogenezi yolağı ve DNMT genlerin ifadesi qPZR ile tespit edilmiş ve gruplar arası farklar istatistiksel analizler ile karşılaştırılmıştır. XTT analizi sonucunda SH-SY5Y hücrelerinde en yüksek toksik olmayan morfin dozu 10 µM olarak tespit edilmiş ve in vitro bağımlılık modelinde kullanılmıştır. Morfin uygulamasının DNMT1 DNMT2 ve DNMT3B genlerinin ifadesini artırdığı, nalokson uygulamasının ise baskıladığı gözlenmiştir. TRBP2 hariç, miRNA biyogenez yolağında bulunan genlerin morfin grubunda artmış ifadesinin nalokson uygulaması ile baskılandığı gözlenmiştir. İn vitro ve in vivo bağımlılık modellerinde gen ifadesi düzeyleri genel olarak benzer bulunmuştur. DNMT genlerinin ifadesinin M grubuna ait hipotalamus dokusunda artmış, M+N grubunda ise baskılanmıştır, ancak yalnızca DNMT3A geninde anlamlı fark tespit edilmiştir. Morfin grubunda artmış DGRC8, XPO5 ve AGO1 ifadesinin nalokson uygulaması ile baskılandığı gözlenmiştir Morfin ve nalokson uygulamasının epigenetik düzeyde çalışmaya konu olan genlerin ifadesini genel olarak etkilediği tespit edilmiştir. Bu tez projesi kapsamında; in vivo ve in vitro subkronik opioit bağımlılık modellerinin etkinliğinin karşılaştırılması gerçekleştirilmiştir. İn vitro modelin etkin bulunması; farklı farmokojik uygulamalar ve opioit bağımlığın fizyopatolojisinin daha iyi anlaşılmasına katkı sağlaması beklenmektedir. Deney hayvan modellerine olan gereksinime alternatif olarak, sağlayacağı etik ve teknik kolaylıklar nedeniyle translasyonel düzeyde benzer çalışmaların gerçekleştirilmesine olumu yönde etkisi beklenmektedir.
Özet (Çeviri)
Morphine is an opioid alkaloid with a strong analgesic effect, used in the treatment of severe pain. Abuse of morphine changes neuron functions with the adaptation occuring in brain neurons. Some theories have been proposed to explain morphine addiction, but have not yet been conclusively proven. Indirect epigenetic modifications and influencing different transcription factors cause changes in gene expression. There are also studies revealing the epigenetic effects of morphine and other opioids. It is known that some miRNA levels change and even affect the next generations epigenetically. The aim of this thesis is to investigate the effect of short-term opioid administration on the expression of miRNA biogenesis pathway and DNMT (DNA methyl transferase) genes, which are effective on methylation profile using an in vitro and in vivo model. In the in vivo morphine addiction and withdrawal rat model, hypotalamus tissues of control (C), 7 days of 10 mg/kg morphine (M) and 10 mg/kg morphine addiction+ 1 mg/kg naloxone (M+N) groups were used. In the in vitro model, the SH-SY5Y human neuroblastoma cell line, preferred as the gold standard in neuroscience studies, was used. The control, 10 µM highest non-toxic morphine dose, 10 µM naloxone and 10 µM morphine+10 µM naloxone groups were formed. Total RNA isolation and cDNA synthesis were performed from tissue and cell samples. The expression levels of miRNA biogenesis pathway and DNMT genes were determined by qPCR and the differences between groups were compared by statistical analysis. Based on the XTT analysis, highest non-toxic morphine dose was determined as 10 µM in SH-SY5Y cells, which was used in in vitro morphine addiction model. Expression levels of DNMT1, DNMT2 and DNMT3B were found to be elevated in morphine group; however, naloxone administration downregulated this incraese. Except TRBP2, increased expression levels of miRNA biogenesis genes in morphine group were downregulated in morphine+naloxone groups. Gene expression profiles were generally found to have similar profile in both in in vivo and in vitro models. Steady-state levels DNMTs were upregulated in M groups and downregulated in M+N group of hypothalamus tissues. However, this difference was significant for DNMT3A. Increased levels of DGRC8, XPO5 and AGO1 in morphine group were decreased by naloxone application. Morphine and naloxone administration affected gene expression levels, which indicated an epigenetic regulation mechanisms. This thesis project allows comparison of the effectiveness of in vivo and in vitro subchronic opioid addiction models. Findings suggested that in vitro model is found to be effective. Therefore, it is expected to contribute to a better understanding of different pharmacological applications and the physiopathology of opioid addiction. As an alternative to the need for experimental animal models, it is expected to have a positive effect on similar studies at the translational level due to the ethical and technical conveniences.
Benzer Tezler
- Artroskopik diz cerrahisi girişimlerinde postoperatif ağrı kontrolünde intraartiküler morfin ve / veya neostigmin uygulamasının karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
ELVİN KURDOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Anestezi ve ReanimasyonEge ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. OĞUZ ERİŞ
- Abdominotorasik özafajektomilerde torasik epidural uygulamasında farklı ilaç kombinasyonları ve preemptif uygulamanın ağrı tedavisi ve cerrahi stres yanıta etkileri
The Effects of different drug combinations and preemptive analgesia on stress response of patients undergoing abdomine thorasic eosophagectomy
ŞEYDA ÖZGÜNAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Anestezi ve ReanimasyonAnkara ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FEYHAN ÖKTEN
- Fentanil ile remifentanilin nöromusküler blok,entübasyon kalitesi ve hemodinamik yanıt üzerine etkinlerinin karşılaştıılması
Comparison of the effects of fentanyl and remifentanyl on neuromuscular block, intubation quality and hemodynamic response
HIZIR KAZDAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Anestezi ve ReanimasyonSağlık BakanlığıAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ELİF BOMBACI
- Genel anestezi altında alınan gastrointestinal tümör cerrahisi geçiren hastalarda lomber epidural analjezinin postoperatif analjezi üzerine etkileri
Effects of lombar epi̇dural analgesi̇a on postoperati̇ve pai̇n i̇n pati̇ents undergoi̇ng gastroi̇ntesti̇nal tumor surgery under general anesthesi̇a
ESRA AKTİZ BIÇAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HAKAN AKELMA
- Çocuk cerrahisi kliniğinde yapılan elektif laparotomi operasyonlarında ERAS protokolü uygulamasının sonuçları
Başlık çevirisi yok
ŞEYMA YEŞİLKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk CerrahisiSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ABDULLAH YILDIZ