Geri Dön

Meme kanseri hastalarında neoadjuvan kemoterapi sonrası meme mrgsekanslarının patolojik yanıtı öngörmedeki etkinliklerinin karşılaştırılması

After neoadjuvant chemotherapy in breast cancer patients comparison of the efficiencies of breast mrisequences in predicting pathological response

PDF İndir

  1. Tez No: 833860
  2. Yazar: MEHMET BURAK YILDIZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FATMA NUR SOYLU BOY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 58

Özet

AMAÇ Bu araştırmanın amacı, NAK (neoadjuvan kemoterapi) tedavisi ve NAK sonrası cerrahi tedavi gören meme kanseri hastalarında meme MRG (manyetik rezonans görüntüleme)'de kullanılan T1 ağırlıklı, T2 ağırlıklı, DAG (difüzyon ağırlıklı görüntüleme) ve dinamik kontrastlı görüntüleme sekanslarının patolojik yanıtı öngörmedeki etkinliklerini değerlendirmektir. MATERYAL ve METOD Bu retrospektif ve tek merkezli çalışmada meme kanserinde NAK öncesi ve sonrası meme MRG tetkiklerinde T1A, T2A, DAG ve dinamik kontrastlı görüntüleme sekansları patoloji ve laboratuvar bulgularına kör olarak incelenerek bu sekanslardaki bulgular patolojik yanıt ile karşılaştırılmıştır. Veri kümesi 01 Ocak 2019 - 01 Ocak 2023 döneminden örneklendirilmiştir. Meme kanseri tanılı, NAK tedavisi görmüş 31 hastanın görüntüleri PACS ( Picture Archiving and Communicating Systems- Görüntü Arşivleme ve İletişim Sistemleri) üzerinden alınmış olup iş istasyonu üzerinden değerlendirilmiştir. Görüntüler anonimleştirildikten sonra NAK öncesi ve sonrası T1 ağırlıklı görüntülerde ve kontrastlı serilerde tümör boyutları ( NAK öncesi ve sonrasında primer ve rezidü tümörün en uzun çapları) , kontrastlı serilerde tümörlerin kontrastlanma kinetiği, T2 ağırlıklı görüntülerde tümör ve çevresindeki sinyal değişiklikleri , DAG'lerde tedavi öncesi ve sonrası tümörde ölçülebilen en düşük ADC değeri retrospektif değerlendirilerek kaydedilmiştir. Kaydedilen bulgulardaki değişim ile radyolojik yanıt RECIST 1.1 kriterlerine göre değerlendirilmiştir. NAK sonrası tedavi yanıtı MRG sekanslarının etkinlikleri duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif prediktif değerler gibi tanısal performans testleri ile incelenecek ve karşılaştırılacaktır. NAK sonrası operasyon spesimenlerinden var ise rezidü tümörün Miller Payne sınıflandırmasına göre patojik tam yanıt (pCR) ve patolojik tam yanıt olmayan (nonpCR) olarak yanıtları kaydedilmiştir. Kategorik değişkenler için; Pearson testi kullanıldı. Sürekli değişkenler için iki grup arasında bağımsız gruplarda T-Testi, bağımlı gruplarda Wilcoxon testi kullanılmıştır. İki sürekli değişken arasında Spearman korelasyon katsayısına ve anlamlılığına bakılmıştır. BULGULAR Dinamik Kontrastlı meme MRG sekanslarının patolojik yanıtı öngörme kabiliyetleri farklılık göstermektedir. NAK sonrası meme MRG'de T1A serilerde olguların 20 (%64)'sinde eski tümör lojunda rezidüel tümör ile uyumlu olabilecek hipointens sinyal değişikliği izlenmiştir. Rezidüel tumor düşündüren kitlesel formdaki sinyal değişikliğinin en uzun çapı ölçülmüş olup NAK öncesi inceleme ve patoloji spesimeninde tespit edilen rezidüel tümör boyutları ile karşılaştırılarak T1A serilerin negatif prediktif değeri %72, pozitif prediktif değeri %30 olarak değerlendirilmiştir. NAK sonrası meme MRG'de T2A serilerde eski tumor lojundaki sinyal değişiklikleri değerlendirilerek yapılan incelemede olguların 19(%61) 'unda eski tümör lojunda rezidüel tümöre ait olabilecek hiperintens sinyal değişikliği izlenmiş olup T2A serilerin negatif prediktif değeri %88, pozitif prediktif değeri %38 bulunmuştur. NAK sonrası DAG serilerde eski tumor lojundaki diffüzyon kısıtlanması değerlendirilmiştir. NAK sonrası olguların 12 (%38.7)' sinde eski tumor lojunda diffüzyon kısıtlılığı saptanmış olup DAG serilerin negatif prediktif değeri %86, pozitif prediktif değeri %57 ölçüldü. Tedavi sonrasında radyolojik olarak tam yanıt göstermeyen olgularda rezidüel tümör düşündüren lezyonun NAK sonrası ADC (apparent diffusion coefficient) değerleri ölçülmüştür (n=9). Bu alt grubun NAK öncesi ortalama ADC değeri 847x10-6 , NAK sonrası ortalama ADC değeri 1105x10-6 ölçülmüş olup ADC değerlerinde tedavi sonrası anlamlı artış izlenmiştir (p

Özet (Çeviri)

PURPOSE The aim of this study is to comparatively demonstrate the ability of T1-weighted, T2-weighted, DWI (diffusion-weighted imaging) and dynamic contrast-enhanced imaging sequences used in breast MRI (magnetic resonance imaging) in predicting the pathological response in breast cancer patients undergoing NAC (neoadjuvant chemotherapy) treatment and surgical treatment after NAC. MATERIALS AND METHODS In this retrospective and single-center study, T1W, T2W, DWI and dynamic contrast-enhanced imaging sequences in breast MRI examinations before and after NAC in breast cancer were examined blindly to pathology and laboratory findings, and the findings in these sequences were compared with the pathological response. The dataset was sampled from the period 01 January 2019 - 01 January 2023. Images of 31 patients diagnosed with breast cancer and treated with NAC were taken via PACS (Picture Archiving and Communicating Systems) and evaluated via the workstation. After the images are anonymised, tumor dimensions in T1-weighted images and contrast-enhanced series before and after NAC (longest diameters of the primary and residual tumor before and after NAC), contrast enhancement kinetics of tumors in contrast-enhanced series, signal changes around the tumor in T2-weighted images, before and after treatment in DWIs. The lowest ADC value that could be measured in the tumor was evaluated retrospectively and recorded. The change in recorded findings and radiological response were evaluated according to RECIST 1.1 criteria. The effectiveness of treatment response MRI sequences after NAC will be examined and compared with diagnostic performance tests such as sensitivity, specificity, positive and negative predictive values. Responses of the residual tumor, if any, from the post-NAC operation specimens were recorded as pathological complete response (pCR) and pathological non-complete response (nonpCR) according to the Miller Payne classification. For categorical variables; Pearson test was used. For continuous variables, T-Test or Mann-Whitney U Test was used in independent groups between two groups, and Wilcoxon test was used in dependent groups. Spearman correlation coefficient and significance between two continuous variables were examined. RESULTS Dynamic Contrast breast MRI sequences vary in their ability to predict pathological response. In breast MRI after NAC, hypointense signal change that may be compatible with residual tumor was observed in 20 (64%) of the cases in T1W series in the old tumor site, and the longest diameter of the signal change in the mass form suggestive of residual tumor was measured, and the residual detected in the pre-NAC examination and pathology specimen. When compared with tumor sizes, the negative predictive value of T1W series was evaluated as 72% and the positive predictive value was 30%. In the examination performed by evaluating the signal changes in the old tumor site in the T2W series in breast MRI after NAC, hyperintense signal changes that may belong to the residual tumor were observed in the old tumor site in 19 (61%) of the cases, and the negative predictive value of the T2W series was measured as 88% and the positive predictive value was 38%. Diffusion restriction in the old tumor site was evaluated in DWI series after NAC. Diffusion restriction was detected in the old tumor site in 12 (38.7%) of the cases after NAC, and the negative predictive value of the DWI series was measured as 86% and the positive predictive value was 57%. Post-NAC ADC (apparent diffusion coefficient) values ​​of the lesion suggestive of residual tumor were measured in cases that did not show a complete radiological response after treatment (n=9). The average ADC value of this subgroup before NAC was 847x10-6, and the average ADC value after NAC was 1105x10-6, and a significant increase in ADC values ​​was observed after treatment (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    904829

    Neoadjuvan kemoterapi sonrası meme kanserli nod pozitif hastalarda aksiller diseksiyon gerekli mi?

    Is axillary dissection necessary in node-positive breast cancer patients after neoadjuvant chemotherapy?

    CAN ERTUĞ ÇAYIRCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SİNA FERAHMAN

  2. Tez No

    754071

    Meme kanseri nedeniyle neoadjuvan kemoterapi almiş ve aksiller lenf nodu değerlendirilen hastalarda aksiller metastaz ve tümöral yanıt durumunun memenin moleküler subtipleriyle ilişkisi

    The relationship between axillary metastasis and tumoral response status and molecular subtypes of the breast in patients who received neoadjuvant chemotherapy for breast cancer and whose axillary lymph node was evaluated

    UĞRAŞ DABAN

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    OnkolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALPER PARLAKGÜMÜŞ

  3. Tez No

    689068

    Neoadjuvan kemoterapi sonrası meme koruyucu cerrahi yapılan hastalarda tümörün klipslenmesi ile cilt izdüşümünün işaretlenmesi yöntemlerinin karşılaştırılması

    Comparison of tumor clipping and skin projection marking methods in patients undergoing breast conserving surgery after neoadjuvant chemotherapy

    ABDULLAH KUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Genel Cerrahiİstanbul Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA TÜKENMEZ

  4. Tez No

    677798

    Neoadjuvan kemoterapi alan meme kanserli hastalarda neoadjuvan kemoterapi sonrasında preoperatif axiller değerlendirmede USG, MR ve pet BT'nin etkinliğinin analizi

    Efficacy of us, MRI and pet CT for detecting axillary lymph node metastasis after neoadjuvant chemotherapy in breast cancer patients

    MURAT AYGÜN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    UZMAN ÜMİT TURAN

  5. Tez No

    797877

    Meme kanseri hastalarında neoadjuvan kemoterapi yanıtının mr volumetrik değerlendirilmesi ve patolojik korelasyonu

    Mr volumetric evaluation and pathological correlation of neoadjuvant chemotherapy response in breast cancer patients

    AZADEH HAYERI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ABDULLAH SOYDAN MAHMUTOĞLU

Geri Dön