Yoğun bakım ünitesinde vankomisinin terapötik ilaç izlemi uygunluğunun klinik eczacılık yaklaşımıyla değerlendirilmesi
Evaluation of the appropriateness of vancomycin therapeutic drug monitoring in the intensive care unit with a clinical pharmacy approach
- Tez No: 834009
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ EREN DEMİRPOLAT
- Tez Türü: Eczacılıkta Uzmanlık
- Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, İç Hastalıkları, Pharmacy and Pharmacology, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Erciyes Üniversitesi
- Enstitü: Eczacılık Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Klinik Eczacılık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 126
Özet
Yoğun Bakım Ünitesinde Vankomisinin Terapötik İlaç İzlemi Uygunluğunun Klinik Eczacılık Yaklaşımıyla Değerlendirilmesi Vankomisin, metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) dahil olmak üzere çoklu ilaca dirençli Gram-pozitif bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde yaklaşık altmış yılı aşkın bir süredir kullanılmaktadır. Bununla birlikte, vankomisin kullanımı sıklıkla nefrotoksisite ile ilişkilendirilmiştir. Özellikle kritik hastalarda, dağılım hacminde (Vd) artışlar ve buna bağlı olarak renal fonksiyonda değişiklikler (klirenste [CL] artış veya azalma) tanımlanmıştır. Vankomisinin kritik hastalarda gözlenen farmakokinetik/farmakodinamik (FK/FD) değişkenliği ve dar terapötik indeksi nedeniyle, klinik sonuçların iyileştirilmesi ve vankomisine bağlı nefrotoksisitenin önlenmesi amacıyla terapötik ilaç izlemi (TDM) önerilmektedir. TDM ile kandaki vankomisin düzeyi belirli bir aralıkta tutularak, optimal bakterisidal etkinlik sağlanmakta ve sırasıyla düşük veya yüksek serum düzeyleri ile dirençli mikroorganizma veya nefrotoksisite gelişimi önlenebilmektedir. Vankomisin TDM'sine ilişkin mevcut kılavuzlar, MRSA enfeksiyonlarının tedavisi için en uygun FK/FD hedefinin, 400-600 mg.sa/L'lik konsantrasyon-zaman eğrisi altındaki 24 saatlik alanın minimum inhibitör konsantrasyonuna oranı (EAA24/MİK) olduğunu bildirmektedir. Ancak bu bulguların spesifik hasta popülasyonlarına (örn. obezite, böbrek hastalığı, renal replasman tedavisi olan ve olmayan kritik hastalar), MRSA dışındaki Gram-pozitif patojenlere ve/veya bakteriyemi dışındaki farklı enfeksiyon bölgelerine veya tiplerine uygulanması konusundaki bilgiler sınırlıdır. Bu nedenle, EAA kılavuzluğunda izleme mümkün olmadığında, çukur konsantrasyonları vankomisinin optimal dozlama ve izlenmesi için önerilmektedir. Bu tez çalışmasında, yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) intravenöz (IV) vankomisin alan hastalarda vankomisinin çukur kılavuzlu TDM'sinin uygunluğunun ve klinik sonuçlara etkisinin klinik eczacılık yaklaşımıyla değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma, 1 Kasım 2020-1 Nisan 2022 tarihleri arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Dahiliye YBÜ'de IV vankomisin alan hastalarda retrospektif olarak yapılmıştır. Çalışmaya 137 hasta dahil edilmiştir. Hastaların toplamda %32,4'ünde vankomisin TDM'si için uygun zamanda kan örneği alınmamıştır. Hastalar vankomisin düzeyi aralıklarına (20 μg/mL) göre TDM uygunluğu açısından değerlendirildiğinde, uygun TDM'nin terapötik aralıkta (10-20 µg/ml) anlamlı olarak daha yüksek olduğu bulunmuştur (p20 μg/mL çukur düzeyleri ve 56 (31-79) ml/dk'nın altındaki eGFR değerleri ile ilişkili bulunmuştur (sırasıyla; p
Özet (Çeviri)
Evaluation of the Appropriateness of Vancomycin Therapeutic Drug Monitoring in the Intensive Care Unit with a Clinical Pharmacy Approach Vancomycin has been used for about more than sixty years in the treatment of multidrug-resistant Gram-positive bacterial infections, including methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA). However, the use of vancomycin has often been associated with nephrotoxicity. Especially in critically ill patients, increases in the volume of distribution (Vd) and, accordingly, changes in renal function (increase or decrease in clearance [CL]) have been described. Due to the observed FK/FD variability and narrow therapeutic index of vancomycin in critically ill patients, TDM is recommended to improve clinical outcomes and prevent vancomycin-induced nephrotoxicity. By keeping the vancomycin level in the blood within a certain range with TDM, optimal bactericidal activity is achieved and the development of resistant microorganisms or nephrotoxicity can be prevented with low or high serum levels, respectively. Current guidelines for vancomycin TDM report that the optimal PK/FD target for the treatment of MRSA infections is an the ratio of the 24-hour area under the concentration-time curve to the minimum inhibitory concentration (AUC24/MIC) of 400-600 mg.h/L. However, information on the application of these findings to specific patient populations (eg, obesity, kidney disease, critically ill patients with and without renal replacement therapy), Gram-positive pathogens other than MRSA, and/or different sites or types of infection other than bacteremia is limited. Therefore, when AUC-guided monitoring is not possible, trough concentrations are recommended for optimal dosing and monitoring of vancomycin. In this thesis study, it was aimed to evaluate the suitability of vancomycin trough-guided TDM and its effect on clinical outcomes in patients receiving intravenous (IV) vancomycin in the intensive care unit (ICU) with a clinical pharmacy approach. The study was conducted retrospectively in patients receiving IV vancomycin in the Internal Medicine ICU of Erciyes University Faculty of Medicine Hospital between November 1, 2020 and April 1, 2022. The study included 137 patients. A total of 32.4% of the patients did not have a blood sample collected at the appropriate time for vancomycin TDM. When the patients were evaluated in terms of TDM appropriateness according to vancomycin level ranges (20 µg/mL), it was found that the appropriate TDM was significantly higher in the therapeutic range (10-20 µg/mL) (p20 μg/mL and eGFR values below 56 (31-79) ml/min (p
Benzer Tezler
- Çeşitli klinik materyallerden izole edilen metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) suşlarında vankomisinin invitro aktivitesinin araştırılması
Various isolated methicillin resistant staphylococcus aureus clinical materials (MRSA) strains of vancomycin investigation activity in vitro
MERAL GÜLBENAT ŞİMŞEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
MikrobiyolojiFırat ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ÖZDEN
- Pediatri servis ve yoğun bakım ünitesinde vankomisin dirençli enterokok kolonizasyonu surveyansı ve risk faktörlerinin belirlenmesi
Investigation of colonization and risc factors of vancomycine resistant enterococcus in pediatric service and intensive care unit
İRFAN BİNİCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıYüzüncü Yıl ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA KASIM KARAHOCAGİL
- Yoğun bakım ünitesinde antimikrobiyal yönetiminde klinik eczacılık hizmetlerinin etkisinin değerlendirilmesi
Assessment of the impact of clinical pharmacy services on antimicrobial stewardship in the intensive care unit
ENES EMİR İLERLER
Eczacılıkta Uzmanlık
Türkçe
2024
Eczacılık ve FarmakolojiMarmara ÜniversitesiKlinik Eczacılık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MESUT SANCAR
- Yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarda Candida kolonizasyonunun epidemiyolojik ve invitro antifungal duyarlılık yönünden incelenmesi
Investigation of epidemiological and in vitro antifungal susceptibity of Candida colonization in patients hospitalized in intensive care unit
AYSUN KAYA
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
Türkçe
2012
Mikrobiyolojiİstanbul ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZAYRE ERTURAN
- Yoğun bakım ünitesinde diyare sıklığı ve yönetiminin araştırılması
Frequency of diarrhea in intensive care unit andresearch
ZEYNEP BİNİCİ ÇELİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Anestezi ve Reanimasyonİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OKTAY DEMİRKIRAN