Yüksek doz klordioksit uygulanan levreklerde (dicentrarchus labrax L., 1758) toksik patolojik bulguların araştırılması
Investigation of toxic pathological findings in sea bass (dicentrarchus labrax l., 1758) applied with high dose chlorine dioxide
- Tez No: 834389
- Danışmanlar: PROF. MUSTAFA KEMAL ÇİFTÇİ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Patoloji, Veteriner Hekimliği, Pathology, Veterinary Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Patoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Su ürünleri, ülke ekonomilerine büyük katkılar sağlayan önemli protein kaynaklarıdır. Ülkemizde deniz levreği toplam pazar hacminin %37'lik bölümüne sahip olmakla birlikte tüm denizlerimizde üretimi mümkündür. Deniz levreği yetiştiriciliğinde karşılaşılan zorlukların ve kayıpların başında gelen hastalıklar ve stres faktörleri üretimde sınırlayıcı bir etkendir. Hastalıkların ve stres faktörlerinin giderilmesinde su kalitesi en önemli parametredir. Yaygın olarak su kalitesinin sağlanması amacıyla filtre sistemleri, UV vb. fiziksel metotlar uygulanırken, kimyasal olarak ise ozon ve klor kullanılmaktadır. Ozon ve klor, kullanımı ve etkinliğinin kısıtlı olmasının yanı sıra balıklarda istenmeyen patolojik etkilere sebep olabilmektedir. Bu tez çalışmasında, deniz suyundaki 9 aylık levrek (Dicentrarchus labrax) balıklarında klordioksitin farklı konsantrasyonlarda (0.375, 0.750, 1.125, 1.5, 1.875 ve 2.250 mg/l), 7 gün süre ile kullanımının doku ve organlar üzerindeki (deri, solungaç, karaciğer, kalp, böbrek ve bağırsaklar) patolojik etkilerinin araştırılması amaçlandı. Ayrıca serumda karaciğer fonksiyon testleri ile dokuda (karaciğer) oksidatif stres ve apoptoz biyobelirteçleri değerlendirildi. Çalışmada makroskobik olarak solungaçlarda ve karaciğerde kanamalar gözlendi. Histopatolojik incelemelerde doz artışına paralel solungaçlarda dejenerasyon, nekroz ve dökülmeler, karaciğerde hepatositlerde şişkinlik, vakuol oluşumları ve nekroz, beyinde ödem belirlendi. Histopatolojik değişiklikler kontrol grubunda 0 olmak üzere lezyonun şiddetine göre 1, 2, 3 ve 4 rakamları ile skorlandı. Karaciğer ve solungaç dokusunda yapılan skorlamalar değerlendirildiğinde doz artışına paralel olarak karaciğerde ve solungaçta yüksek doz grupların (1.5, 1.875 ve 2.25 mg/l) skorlarının anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilirken, düşük doz gruplarında (0.375, 0.75 ve 1.125 mg/l) doz azalmasına bağlı olarak azaldığı görüldü (p
Özet (Çeviri)
Fisheries are important protein sources that make significant contributions to the national economies. Although sea bass accounts for 37% of the total market volume in Turkey, it is possible to produce it in all our seas. Diseases and stress factors, which are at the beginning of the difficulties and losses encountered in sea bass farming, are act as a limiting factors in production. Water quality is the most important parameter in eliminating diseases and stress factors. Filter systems, UV treatment, etc., are commonly used to ensure water quality. While physical methods are applied, ozone and chlorine are used chemically. Ozone and chlorine can cause undesirable pathological effects in fish, as well as limited use and effectiveness. In this thesis study, the aim was to investigate the pathological effects of using of chlorine dioxide at different concentrations (0.375, 0.750, 1.125, 1.5, 1.875, and 2.250 mg/l) for 7 days in seawater sea bass (Dicentrarchus labrax) on tissues and organs (skin, gill, liver, heart, kidney, and intestines). Additionally, liver function tests in serum and the evaluation of oxidative stress and apoptosis biomarkers in tissue (liver) were conducted. During the study, hemorrhages were observed in the gills and liver, macroscopically. In histopathological examinations, degeneration, necrotic spills in the gills, swelling of hepatocytes in the liver, vacuole formations and necrosis, and edema in the brain were determined in parallel with the increase in dose. Histopathological changes were scored as 1, 2, 3, and 4 according to the severity of the lesion, with the control group scoring 0. When the liver and gill tissue scorings were evaluated, it was determined that the high-dose groups (1.5, 1.875, and, 2.25 mg/l) scores were significantly higher in the liver and gills in parallel with the dose increase, while the low-dose groups (0.375, 0.75 and 1.125 mg/l) decreased the dose. This decrease was found to be age-dependent (p
Benzer Tezler
- The formation and control of selected unregulated disinfection by-products (DBPS) in water treatment
Su arıtmada yonetmelıgı olmayan dezenfeksiyon yan ürünlerinin oluşumu ve kontrolü
MAHMUT SELİM ERŞAN
Doktora
İngilizce
2017
Çevre MühendisliğiClemson UniversityÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TANJU KARANFIL
- An Approach for reducing aox in the bleaching effluents of A Turkish pulp and paper plant : A case study
Türkiye'de selüloz ve kağıt endüstrisi beyazlatma prosesi atıksulardaki aox konsantrasyonunun azaltılması : örnek çalışma
AYLİN SELÇUK
Yüksek Lisans
İngilizce
1994
Çevre MühendisliğiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÜLKÜ YETİŞ
- yüksek doz sibutramin uygulamasının serum serotonin, plazma noradrenalin ile karaciğer, böbrek, böbreküstü bezi çinko ve demir düzeylerine etkisi
Effect of high dose sibutramine application on serum serotonin,plasma noradrenaline and on zinc and iron levels in liver, kidney,adrenal glands
EDA EMER
- Yüksek doz radyoaktif iyot tedavisine bağlı tükürük bezi hasarının önlenmesinde Amifostin, L-Karnitin ve E Vitaminin radyoprotektif etkisinin karşılaştırılması
Comprasion of the radioprotective effects of Amifostine, L-Carnitine and Vitamin E against to high dose radioactive iodine therapy induced salivary gland damage
NEŞE TORUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Radyoloji ve Nükleer TıpTrakya ÜniversitesiNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÜLAY DURMUŞ ALTUN
- Farklı doz ve sürelerde 2,4-dinitrofenol uygulamasının gastrointestinal sistem üzerine etkisi
The effect of 2,4-dinitrophenol administration at different doses and times in the gastrointestinal system
SEVCAN BAYAT