Geri Dön

Examination of epidermal growth factor treatment in amatoxin induced hepatotoxicity

Amatoksin kaynakli hepatotoksisitede epidermal büyüme faktörü tedavisinin incelenmesi

PDF İndir

  1. Tez No: 834914
  2. Yazar: SİNAN KARACABEY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HANDE SİPAHİ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Farmasötik Toksikoloji, Pharmaceutical Toxicology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Yeditepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 96

Özet

α-AMA içeren Amanita Phalloides mantarları, ölümcül mantar zehirlenmelerinin çoğundan sorumludur. EGF, hem mezodermal hem de ektodermal kökenli hücreler, özellikle keratinositler ve fibroblastlar üzerinde proliferatif bir etkiye sahiptir. Deneysel sonuçlara göre EGF'nin karaciğer toksisitesi üzerinde umut verici bir etkisi vardır. Bu çalışmanın amacı, α-AMA kaynaklı hepatotoksisitenin hem in vitro hem de in vivo modellerinde EGF'nin etkinliğini araştırmak ve bunu bilinen bir antidot olan Silibinin ile karşılaştırmaktır. Sitotoksisite ve oksidatif stres parametreleri HuH-7 hücre hattı üzerinde değerlendirildi. Bu çalışmada, değişen konsantrasyonlarda SIL (12.5, 25, 50 μM), EGF (1, 2, 4 μM) ve kombine SIL ve EGF tedavilerinin etkileri araştırıldı. Malondialdehit, glutatiyoton, katalaz ve süperoksit dismutaz düzeyleri ölçüldü. Projenin in vivo kısmında. α-AMA zehirlenme tedavisinde EGF etkinliği, Silibinin ile karşılaştırılarak bir in vivo hayvan modelinde değerlendirildi. 36 Balb-c erkek fare kullanıldı ve altı gruba ayrıldı. Gruplara α-AMA uygulandı ve her grup için belirlenen antidotlar uygulandı ve 48 saat gözlendi. Alkalin fosfataz, ALT, AST, GGT düzeyleri değerlendirildi. Deney sonunda karaciğer dokuları alındı ve Karaciğer Histolojik Hasar Skoru ve aktif kaspaz-3 seviyeleri değerlendirildi. EGF, MDA'yı SIL tedavisine göre daha fazla azaltmıştır. SIL ve EGF'nin kombinasyon tedavisi, yüksek EGF konsantrasyonuna benzer bir MDA profili gösterdi. Glutatyon, süper oksit dismutaz ve katalaz deneyleri, α-AMA maruziyetinin her parametreyi hafifçe azalttığını ve tedavi gruplarının doza bağlı bir şekilde etkinlik aralığında değiştiğini gösterdi. İn vivo çalışma sonuçları, hem karaciğer fonksiyon testlerinde hem de histomorfolojik analizde daha yüksek EGF dozunun (EGF1500) α-AMA ve EGF750 grubuna göre anlamlı derecede düşük olduğunu göstermiştir. EGF tedavisi α-AMA zehirlenmesinde ümit verici sonuçlar verdi. Yalnızca Silibinin ve Silibinin ve EGF kombinasyonu, karaciğer fonksiyon testlerini iyileştirmiştir ancak karaciğer dokusunu etkili bir şekilde tedavi edemediği gözlenmiştir. Bu nedenle, yüksek dozlarda EGF kullanımının α-AMA zehirlenmesine bağlı hepatotoksisitenin tedavisinde kullanılabileceği sonucuna varılabilir.

Özet (Çeviri)

Amanita Phalloides mushrooms containing -AMA are responsible for the majority of fatal mushroom poisonings. EGF has a proliferative effect on cells of both mesodermal and ectodermal origin, especially keratinocytes and fibroblasts. According to experimental results EGF has a promising effect on liver toxicity. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of EGF in both in vitro and in vivo models of -AMA-induced hepatotoxicity and to compare this with Silibinin, a known antidote. The cytotoxicity and oxidative stress parameters were evaluated on HuH-7 hepatocellular carcinoma cell line. In this study, the effects of varying concentrations of SIL (12.5, 25, 50 μM), EGF (1, 2, 4 μM), and combined treatments of SIL and EGF were investigated. Malondialdehyde, glutathione, catalase and superoxide dismutase were observed. In the in vivo part of the project. EGF efficacy in α-AMA intoxication treatment were evaluated in an in vivo animal model by comparing with Silibinin. 36 Balb-C male mice were used and divided into six groups. The groups were treated with α-AMA and determined antidotes given for each group and observed for 48 hours. Alkaline phosphatase, ALT, AST, GGT levels were studied with specific ELISA test kits. Liver tissues were taken at the end of experiment and observed for Liver Histological Damage Score and active caspase-3 levels. EGF has decreased MDA more when compared to SIL treatment. The combination treatment of SIL and EGF indicated a MDA profile similar to high concentration of EGF. Glutathione, superoxide dismutase and catalase experiments indicated that AMA exposure slightly decreased every parameter and treatment groups ranged effectiveness in a dose dependent manner. In vivo study results showed that higher dose of EGF (EGF1500) significantly lower the liver function tests and observed better reults on histomorphological analysis than α-AMA and EGF750 group both. EGF treatment showed promising results in α-AMA poisoning. Silibinin only and Silibinin and EGF combination have improved the liver function tests but cannot effectively treat the liver tissue. Therefore, it can be concluded that the use of

Benzer Tezler

  1. Tez No

    124343

    Epidermal büyüme faktörü içeren jelatin örtülerin normal ve diabetik sıçanlarda yara iyileşmesi üzerine etkileri

    The effect of EGF-eontaining wound dressing on wound healing in diabetic and non diabetic rats

    SEMRA DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Genel CerrahiAnkara Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NEZİH ERVERDİ

  2. Tez No

    474689

    Ön çapraz bağ yırtıklarında Epidermal Büyüme Faktörünün (EGF) bağın iyileşmesi üzerine etkilerinin incelenmesi

    Analysis of effects of Epidermal Growth Factor (EGF) on ligament healing in anterior cruciate ligament tears

    CENK İLGAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Ortopedi ve TravmatolojiHacettepe Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MAHMUT NEDİM DORAL

  3. Tez No

    487257

    Ratlardaki travmatik timpanik membran perforasyonlarında lokal ve sistemik ozon tedavisinin histopatolojik olarak değerlendirilmesi

    Histopathological evaluation of local and systemic ozone treatment in traumatic tympanic membran perforations at rats

    METİN YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÜMİT TAŞKIN

  4. Tez No

    665399

    Deneysel olarak ratlarda oluşturulan travmatik timpanik membran perforasyonlarında lokal ve oral aloe veranın iyileşmeye etkisinin histopatolojik olarak değerlendirilmesi

    Clinical and histopathological evaluation of aloe vera treatment in tympanic membrane perforations in rats

    AVNİ TALHA GÜMÜŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞAHİN ÖĞREDEN

  5. Tez No

    351091

    Meme kanserinde başlıca prognostik ve prediktif faktörlerin karşılıklı olarak değerlendirilmesi

    Mutual evaluation of major prognostic and predictive factors in breast cancer

    MEHMET SAĞIROĞLU

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    OnkolojiAdnan Menderes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEZİH MEYDAN

Geri Dön