Geri Dön

Kronik rinosinüzit/nazal polipli geç başlangıçlı eozinofilik astımın T hücre immün fenotipleri, periostin ve fibrinolitik sistem ile ilişkisi

Association of late-onset eosinophilic asthma with chronic rhinosinusitis/nasal polyp with T cell immune phenotypes, periostin and fibrinolytic system

PDF İndir

  1. Tez No: 835484
  2. Yazar: İNSU YILMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SERPİL TAHERİ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Tıbbi Biyoloji, Medical Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Astım, Eozinofil, Fibrinolitik sistem, Nazal polip, Periostin, T hücre immün fenotip, Asthma, Eosinophil, Fibrinolytic system, Nasal polyp, Periostin, T cell immune phenotype
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 132

Özet

Geç başlangıçlı eozinofilik astım tedavisi zor astım fenotiplerinden birisidir. Bu astım fenotipinin karakteristik bir alt grubu komorbid nazal polipozistir (NP). Bu nazal polipli eozinofilik ağır astım (NP'li EAA) fenotipinde kan eozinofil düzeyleri diğer ağır astım fenotiplerine göre çok daha yüksek saptanmaktadır. Bu nedenle çalışmamızda öncelikle, NP'li EAA'da diğer eozinofilik ağır astım fenotiplerine göre daha yüksek düzeyde saptanan kan eozinofil düzeyinin, eozinofilopoietik etkileri olan anormal T hücre immün fenotipleri ile ilişkisi olup olmadığını tespit edebilmek amaçlandı. İkincil olarak da tip 2 inflamasyon belirteçleri ve fibrinolitik sistemin NP'li EAA fenotipi ile ilişkisini tespit edebilmek amaçlandı. Bunun için; NP'li EAA, nazal polipsiz eozinofilik ağır astım (NP'siz EAA), astımsız NP'den oluşan hasta grupları ve sağlıklı kontrol grubu çalışmaya dahil edildi. Kanda T hücre fenotipleri, serumda ise B hücresi aktive edici faktörü (BAFF), interlökin 5 (IL5), periostin, timüs ile aktivasyon“regulated”kemokin (TARC) ve fibrinolitik sistemin bir belirteci olan faktör 13A'nın (F13A) gen ve protein ekspresyon düzeyleri çalışıldı. Ayrıca son yıllarda NP ve astım patofizyolojisinde üzerinde çalışılan bir diğer biyolojik belirteç olan staphylococcus aureus enterotoksin B (SEB) IgE'nin serum düzeyleri ölçüldü. Çalışmamız sonucunda; NP'li EAA'da L-HES'de olduğu gibi daha fazla IL5 üretimine neden olan CD3+CD4-CD8-, CD3+CD4+CD7- ve CD3-CD4+ gibi T hücre ekspresyonlarının yer aldığı artmış anormal bir T hücre alt fenotiplerine sahip olmadığı gösterildi. Bildiğimiz kadarıyla çalışmamız eozinofilik astım hastalarında bu anormal T hücre immün fenotiplerinin değerlendirildiği ilk çalışmadır. Diğer yandan özellikle NP'li EAA fenotipinde sağlıklı kontrollere göre serum periostin, IL5, TARC, BAFF ve F13A anlamlı olarak düşük saptanırken bu proteinlerin gen ekspresyonları ise yüksek bulundu. Bu biyolojik belirteçlerin gen/protein ekspresyon oranlarına bakıldığında, NP'li EAA'da anlamlı olarak sağlıklı kontrollere göre yüksek olduğu saptandı. Sonuç olarak bu durum, NP'li EAA'da yüksek düzeyde saptanan kan eozinofil düzeylerinin anormal T hücre fenotiplerinden ziyade periostin, IL5, TARC, BAFF, F13A ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir. Çalışmamızda dikkat çeken bir diğer sonuç da SEB-IgE pozitifliğinin NP'den bağımsız olarak eozinofilik ağır astım ile ilişkili olduğunun gösterilmiş olmasıdır. Bu nedenle eozinofilik ağır astım hastalarının bir kısmında saptanan serum SEB-IgE'nin tanısal ve tedavi yaklaşımları için potansiyel bir hedef haline gelebileceğini düşünmekteyiz. Bu amaçla daha geniş katılımlı çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır. Ayrıca, astımsız NP'de düşük oranda saptanan SEB-IgE pozitifliğinin NP'ye eozinofilik ağır astım eşlik ettiği zaman çok daha sık saptanması, astımsız NP'de SEB-IgE pozitifliği saptanan hastaların astım gelişimi açısından yakından takip edilmesi gerekliliğine işaret etmektedir. Çalışmamızın bir diğer çarpıcı sonucu da sistemik steroidlerin potansiyel uzamış etkileri nedeniyle periostin, IL5, TARC, BAFF ve F13A gibi mediatörlerin protein ekspresyonunu belirgin bir şekilde etkileyebildiği, bu nedenle de özellikle yüksek doz nazal steroid, kesilemeyen ya da sık sistemik steroid ihtiyacı olan (son 1 ay içinde sistemik steroid almamış olsa bile) hastalarda bu parametreler çalışılırken mutlaka kandaki gen ekspresyon seviyeleri ile birlikte çalışılması gerekliliğinin ortaya konulmasıdır.

Özet (Çeviri)

Late-onset eosinophilic asthma is one of the difficult-to-treat asthma phenotypes. A characteristic subgroup of this asthma phenotype is co-morbid nasal polyposis (NP). In this nasal polyp eosinophilic severe asthma (ESA with NP) phenotype, blood eosinophil levels are found to be much higher than in other severe asthma phenotypes. Therefore, in our study, it was primarily aimed to determine whether the blood eosinophil level, which was found to be higher in ESA with NP compared to other eosinophilic severe asthma phenotypes, is associated with abnormal T cell immune phenotypes with eosinophilopoietic effects. Secondly, it was aimed to determine the relationship of type 2 inflammation markers and fibrinolytic system with the ESA with NP phenotype. For this, Patient groups consisting of ESA with NP, eosinophilic severe asthma without nasal polyps (ESA without NP), NP without asthma, and a healthy control group were included in the study. T cell phenotypes, B cell activating factor (BAFF), interleukin 5 (IL5), periostin, thymus-regulated chemokine (TARC), and gene and protein expression levels of factor 13A (F13A), a marker of the fibrinolytic system, were studied in blood. In addition, serum levels of staphylococcus aureus enterotoxin B (SEB) IgE, another biomarker studied in the pathophysiology of NP and asthma in recent years, were measured. As a result of our study, it has been shown that ESA with NP does not have abnormal T cell sub-phenotypes with increased T cell expressions such as CD3+CD4-CD8-, CD3+CD4+CD7- and CD3-CD4+, which cause more IL5 production, as in lymphocytic hypereosinophilic syndrome. To the best of our knowledge, our study is the first to evaluate these abnormal T-cell immunophenotypes in patients with eosinophilic asthma. Furthermore, serum periostin, IL5, TARC, BAFF, and F13A were found to be significantly lower compared to healthy controls, especially in the ESA with NP, while the gene expressions of these proteins were found to be higher. When the gene/protein expression ratios of these biomarkers were examined, it was found that ESA with NP was significantly higher than in healthy controls. In conclusion, this suggests high blood eosinophil levels in ESA with NP are associated with periostin, IL5, TARC, BAFF, and F13A rather than abnormal T cell phenotypes. Another remarkable result in our study was that SEB-IgE positivity was shown to be associated with severe eosinophilic asthma, independent of NP. Therefore, serum SEB-IgE detected in some eosinophilic severe asthma patients may become a potential target for diagnostic and therapeutic approaches. For this purpose, studies with broader participation are needed. In addition, the fact that SEB-IgE positivity, which is detected at a low rate in non-asthmatic NP, is seen much more frequently when eosinophilic severe asthma is accompanied by NP, indicates that patients with SEB-IgE positivity in non-asthmatic NP should be followed closely for the development of asthma. Another striking result of our study is that mediators such as periostin, IL5, TARC, BAFF, and F13A can significantly affect protein expression due to the potential prolonged effects of systemic steroids.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    614734

    Kronik rinosinüzitte IL33, IL21 ve IL21 reseptör rolünün araştırılması

    Investigation of IL-33, IL-21 and IL-21 receptor role in chronic rhinosinusitis

    EZGİ BENGÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    MikrobiyolojiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NERİMAN AYDIN

  2. Tez No

    839034

    Klinik / inflamatuar astım fenotipleri zaman içerisinde değişkenlik gösterebilir mi?

    Can clinical / inflammatory asthma phenotypes show variability over time?

    FATMA YİĞİT ERARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Göğüs HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İNSU YILMAZ

  3. Tez No

    861329

    Nazal polipli kronik rinosinüzit hastalarında nazal mikrobiyom araştırılması ve nazal mikrobiyomun hastalık şiddeti ile ilişkisinin belirlenmesi

    Investigation of nazal microbiome in chronic rhinosinusitis with nasal polyposis patients and determining the relationship between nazal microbiome and disease severity

    ERAY UZUNOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Kulak Burun ve BoğazGazi Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN SABRİ USLU

  4. Tez No

    898984

    Nazal polipli kronik rinosinüzit hastalarında nazal potansiyel fark ölçümü ve interlökin seviyeleri arasında ilişki var mıdır?

    Summary is there a nasal potential difference measurements and interleukin levels in patients with chronic rhinosinusitis with nasal polyps?

    İSMAİL KAYGISIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZGÜR YİĞİT

  5. Tez No

    796773

    Türk toplumunda nazal polipli kronik rinosinüzitte endotiplemenin prognostik etkilerinin klinik olarak gösterilmesi

    Clinical illustration of the prognostic effects of endotyping in chronic rhinosinusitis with nasal polyps in Turkish society

    HALİDE ÖZTÜRK YANAŞMA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kulak Burun ve BoğazBursa Uludağ Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. UYGAR LEVENT DEMİR

Geri Dön